1, 2. Dlaczego warto zadawać pytania?

CZY zauważyłeś, jak dziecko zadaje pytania? Często zaczyna to robić, gdy tylko nauczy się mówić. Wpatruje się w ciebie szeroko otwartymi oczami i pyta: „Czemu niebo jest niebieskie? Dlaczego gwiazdy świecą? Skąd ptaki umieją śpiewać?” Próbujesz jakoś odpowiedzieć, ale nie zawsze jest to łatwe. Nawet najlepsza odpowiedź wywołuje następne pytanie: „A dlaczego?”

² Nie tylko dzieci zadają pytania. Dorastamy i nie przestajemy pytać. Robimy to, żeby znaleźć drogę, uniknąć niebezpieczeństwa albo po prostu zaspokoić ciekawość. Niestety, sporo ludzi z czasem rezygnuje ze stawiania pytań, zwłaszcza tych najważniejszych. A przynajmniej nie stara się poznać na nie odpowiedzi.

3. Dlaczego wiele osób nie szuka odpowiedzi na najważniejsze pytania?

³ Pomyśl o pytaniu z okładki albo o tych ze wstępu do książki czy też  z początku tego rozdziału. Są to najdonioślejsze pytania, jakie można sobie zadać. A jednak wielu ludzi nie szuka na nie odpowiedzi. Dlaczego? Czyżby nie było ich w Biblii? Niektórzy uważają, że zawarte w niej wyjaśnienia trudno zrozumieć. Inni z kolei wstydzą się pytać. Jeszcze inni wolą zostawić te sprawy duchownym i teologom. A ty? Co o tym myślisz?

4, 5. Co można zaliczyć do najdonioślejszych pytań życiowych i dlaczego warto szukać na nie odpowiedzi?

⁴ Zapewne chciałbyś poznać odpowiedzi na podstawowe pytania życiowe. Może nieraz się zastanawiasz: Po co człowiek żyje? Czy na tym życiu wszystko się kończy? Jaki naprawdę jest Bóg? Warto zadawać sobie takie pytania i — co bardzo istotne — nie rezygnować, dopóki nie zdobędzie się zadowalających, wiarygodnych odpowiedzi. Wybitny nauczyciel Jezus Chrystus radził: „Stale proście, a będzie wam dane; ciągle szukajcie, a znajdziecie; wciąż pukajcie, a będzie wam otworzone” (Mateusza 7:7).

⁵ Jeśli ‛ciągle szukasz’ odpowiedzi na ważne pytania, przekonasz się, że ten wysiłek się opłaca (Przysłów 2:1-5). Bez względu na to, co mówią inni, odpowiedzi takie istnieją i możesz je znaleźć — właśnie w Biblii. Nie są zbyt trudne do zrozumienia. Co więcej, budzą nadzieję i dodają otuchy. Poza tym pomagają już teraz prowadzić sensowne życie. Na początek zajmijmy się pytaniem, które niepokoi sporo ludzi.

6. Dlaczego tak powszechny jest pogląd, że Bóg nie przejmuje się cierpieniami ludzi?

⁶ Wiele osób twierdzi, że Bóg jest niewrażliwy i nieczuły. W przeciwnym razie, ich zdaniem, świat wyglądałby zupełnie inaczej. Tymczasem dokoła widzimy wojny, nienawiść i ubóstwo. Sami chorujemy, cierpimy, tracimy bliskich. Dlatego niejeden mówi: „Gdyby Bóg interesował się nami i naszymi problemami, to czy pozwalałby na takie rzeczy?”

7. (a) Jak duchowni podsuwają ludziom myśl, że Bóg jest nieczuły? (b) Czego Biblia naprawdę uczy o naszych cierpieniach?

⁷ Co gorsza, nieraz sami duchowni podsuwają myśl, że Bóg jest nieczuły. Jak to robią? Gdy zdarzy się jakaś tragedia, tłumaczą, że Bóg tak chciał. Tym samym oskarżają Go o sprowadzanie nieszczęść. Ale czy taka jest prawda o Bogu? Czego w rzeczywistości uczy Biblia? Odpowiedź zawiera List Jakuba 1:13: „Niech nikt, kto jest doświadczany, nie mówi: ‚Przez Boga jestem doświadczany’. Bóg bowiem nie może być doświadczany przez coś złego ani sam nikogo nie doświadcza”. A zatem nigdy nie jest On sprawcą zła, które widzimy wokół nas (Hioba 34:10-12). Owszem, pozwala mu istnieć. Jest jednak olbrzymia różnica między dopuszczeniem do czegoś a spowodowaniem tego.

8, 9. (a) Jak można zilustrować różnicę między dopuszczeniem zła a spowodowaniem go? (b) Dlaczego nie powinniśmy oburzać się na Boga, że pozwolił ludziom pójść złą drogą?

⁸ Wyobraź sobie, że młody, dorosły mężczyzna mieszka jeszcze w rodzinnym domu ze swoim mądrym i kochającym ojcem. Pewnego dnia zaczyna się buntować i postanawia odejść. Ojciec go nie zatrzymuje. Młodzieniec schodzi na złą drogę i popada w kłopoty. Kto je spowodował? Ojciec? Skądże! (Łukasza 15:11-13). Podobnie Bóg nie powstrzymywał ludzi, gdy obierali złą drogę, ale bynajmniej nie wywołał trudności, które z tego wynikły. Obarczanie Go winą za wszystkie ludzkie bolączki byłoby więc niesprawiedliwe.

⁹ Bóg miał powody, by pozwolić człowiekowi pójść złą drogą. Jako mądry i potężny Stwórca, nie musi nam ich wyjaśniać. A jednak to zrobił, ponieważ nas kocha. Sporo na ten temat dowiesz się z 11 rozdziału tej książki. Ale możesz być pewny, że Bóg nie jest odpowiedzialny za problemy, z jakimi się zmagamy. Co więcej, daje nam jedyną nadzieję na ich rozwiązanie! (Izajasza 33:2).

10. Dlaczego możemy ufać, że Bóg usunie wszelkie skutki zła?

¹⁰ Trzeba też pamiętać, że Bóg jest święty (Izajasza 6:3). Nie jest więc niczym skalany. Nie ma w Nim cienia niegodziwości. Możemy zatem darzyć Go bezgranicznym zaufaniem — nie tak jak ludzi, którzy czasem ulegają złym wpływom. Poza tym nawet najuczciwsi władcy często nie są w stanie naprawić szkód wyrządzonych przez nikczemnych ludzi. Natomiast Bóg jest wszechmocny. Może odwrócić i na pewno odwróci skutki zła na świecie. Sprawi, że zniknie ono na zawsze! (Psalm 37:9-11).

11. (a) Jak Bóg zapatruje się na niesprawiedliwość? (b) Co Bóg sądzi o cierpieniach każdego z nas?

¹¹ Ale zanim Bóg ostatecznie usunie zło, jak obecnie reaguje na cierpienia i krzywdy ludzi? I czy interesuje się twoim życiem? W Biblii czytamy, że Bóg „miłuje sprawiedliwość” (Psalm 37:28). Przywiązuje więc ogromną wagę do tego, czy coś jest dobre, czy złe. Nienawidzi wszelkich przejawów niesprawiedliwości. Gdy w czasach starożytnych ziemia napełniła się bezprawiem, to jak wspomniano w Biblii, Bóg „bolał w swym sercu” (Rodzaju 6:5, 6). Od tamtej pory wcale się nie zmienił (Malachiasza 3:6). Obecnie także ubolewa nad ogromem ludzkich cierpień na całym świecie oraz nad niedolą poszczególnych osób. Biblia zapewnia, że On się o nas troszczy (1 Piotra 5:7).

12, 13. (a) Dlaczego potrafimy przejawiać dobre cechy, między innymi miłość, i co pod jej wpływem pragnęlibyśmy zmienić na świecie? (b) Dlaczego możesz być pewny, że Bóg naprawdę zajmie się problemami świata?

¹² Co jeszcze nas przekonuje, że Bogu nie są obojętne cierpienia ludzi? Otóż Biblia mówi, że człowiek został stworzony na obraz Boga (Rodzaju 1:26). Przejawiamy więc dobre cechy, ponieważ On je przejawia. Czy nie jest ci przykro patrzeć na cierpienia niewinnych osób? Skoro ty przejmujesz się taką niesprawiedliwością, tym bardziej przejmuje się nią Bóg.

¹³ Do najwspanialszych cech człowieka należy zdolność okazywania miłości. Również pod tym względem jesteśmy odbiciem Boga. Biblia uczy, że On „jest miłością” (1 Jana 4:8, 16). Kochamy, ponieważ On kocha. Czy miłość nie skłoniłaby cię do usunięcia z ziemi cierpień i niesprawiedliwości, gdyby to tylko leżało w twej mocy? Oczywiście, że tak! Możesz więc być przekonany, że zrobi to Bóg. Obietnice, o których wspomniano we wstępie do tej książki, nie są ludzkimi wymysłami ani marzeniami. Z całą pewnością się spełnią! Aby jednak im zaufać, musisz lepiej poznać Boga, który je złożył.

14. Jakie imię nosi Bóg i dlaczego powinniśmy się nim posługiwać?

¹⁴ Co robisz, gdy chcesz się z kimś zapoznać? Zapewne mówisz, jak masz na imię. A czy Bóg ma imię? Wyznawcy wielu religii twierdzą, że brzmi ono „Bóg” albo „Pan”, lecz nie są to przecież imiona własne. To tylko tytuły, takie jak „król” czy „prezydent”. Biblia uczy, że Bóg nosi szereg różnych tytułów, między innymi „Bóg” i „Pan”. Ale uczy też, że ma On prawdziwe imię: Jehowa. W Psalmie 83:18 czytamy: „Ty, który masz na imię Jehowa, ty sam jesteś Najwyższym nad całą ziemią”. Jeśli Biblia, z której korzystasz, nie zawiera imienia Bożego, zajrzyj do zamieszczonego w tym podręczniku „Materiału dodatkowego: Imię Boże — co znaczy i czy wolno go używać”, a dowiesz się, dlaczego tak się stało. W rzeczywistości w starożytnych manuskryptach biblijnych imię to występowało tysiące razy. A więc Jehowa chce, byś je znał i się nim posługiwał. Można powiedzieć, że przedstawił ci się za pośrednictwem Biblii.

15. Jaki sens kryje w sobie imię Jehowa?

¹⁵ To imię Bóg nadał sobie sam. Jest ono bardzo wymowne. Oznacza, że potrafi On spełnić każdą swoją obietnicę i zrealizować każdy swój zamiar. * Tylko Bóg może nosić tak wyjątkowe, niepowtarzalne imię. Ale Jehowa jest wyjątkowy pod wieloma względami. Jakimi?

16, 17. Czego dowiadujemy się o Jehowie z Jego tytułów: (a) „Wszechmocny”? (b) „Król Wieczności”? (c) „Stwórca”?

¹⁶ W Psalmie 83:18 przeczytaliśmy o Jehowie: „Ty sam jesteś Najwyższym”. Podobnie tylko Jego nazwano „Wszechmocnym”. W Księdze Objawienia 15:3 powiedziano: „Wielkie i zdumiewające są twe dzieła, Jehowo Boże, Wszechmocny. Prawe i prawdziwe są twe drogi, Królu Wieczności”. Tytuł „Wszechmocny” podpowiada nam, że Jehowa jest najpotężniejszą ze wszystkich istot. Nikt nie dorównuje Mu mocą. Z kolei tytuł „Król Wieczności” przypomina, że Jehowa jest wyjątkowy pod jeszcze innym względem. Jedynie On istniał zawsze. Psalm 90:2 mówi: „Już od czasu niezmierzonego po czas niezmierzony [czyli wiecznie] ty jesteś Bogiem”. Czy nie budzi to w tobie zdumienia i podziwu?

¹⁷ Poza tym nikt oprócz Jehowy nie jest Stwórcą. W Księdze Objawienia 4:11 czytamy: „Godzien jesteś, Jehowo, Boże nasz, przyjąć chwałę i szacunek, i moc, ponieważ tyś stworzył wszystko i z twojej woli wszystko zaistniało i zostało stworzone”. Ktokolwiek i cokolwiek przyjdzie ci na myśl — niebiańskie istoty duchowe, gwiazdy jaśniejące na niebie, owoce na drzewach, ryby pływające w rzekach i morzach — wszystko to istnieje dzięki temu, że Jehowa jest Stwórcą!

18. Dlaczego niektórzy sądzą, że nigdy nie uda im się zbliżyć do Boga, i co na ten temat mówi Biblia?

¹⁸ Czytanie o zdumiewających przymiotach Jehowy czasem wzbudza w ludziach pewne obawy. Niektórzy myślą sobie, że Bóg jest zbyt wzniosły, by mogli kiedyś nawiązać z Nim bliższą więź albo coś dla Niego znaczyć. Czy jednak taki pogląd jest słuszny? Biblia uczy czegoś wręcz przeciwnego. Mówi o Jehowie: „Nie jest on daleko od nikogo z nas” (Dzieje 17:27). I zachęca: „Zbliżcie się do Boga, a on zbliży się do was” (Jakuba 4:8).

19. (a) Jak możemy zacząć przybliżać się do Boga i jaki odniesiemy z tego pożytek? (b) Które przymioty Boga szczególnie ci się podobają?

¹⁹ A jak mógłbyś zbliżyć się do Boga? Przede wszystkim trwaj w tym, co już robisz — dalej nabywaj o Nim wiedzy. Jezus rzekł: „To znaczy życie wieczne: ich poznawanie ciebie, jedynego prawdziwego Boga, oraz tego, któregoś posłał, Jezusa Chrystusa” (Jana 17:3). Biblia więc naucza, że poznawanie Jehowy i Jezusa prowadzi do „życia wiecznego”! Jak już wspomnieliśmy, „Bóg jest miłością” (1 Jana 4:8, 16). Ale ma też wiele innych pięknych i ujmujących przymiotów. Na przykład Biblia mówi, że Jehowa to „Bóg miłosierny i łaskawy, nieskory do gniewu oraz obfitujący w lojalną życzliwość i prawdę” (Wyjścia 34:6). Jest „dobry i gotów przebaczać” (Psalm 86:5). Jest cierpliwy (2 Piotra 3:9). Jest także lojalny (Objawienie 15:4). W miarę czytania Biblii lepiej dostrzeżesz, w jaki sposób Jehowa przejawia te i inne zachwycające przymioty.

20-22. (a) Czy możemy zbliżyć się do Boga, mimo że Go nie widzimy? (b) Do czego niektórzy mogą cię w dobrej wierze nakłaniać i co jednak powinieneś robić?

²⁰ Bóg jest niewidzialną istotą duchową, dlatego nie da się Go zobaczyć (Jana 1:18; 4:24; 1 Tymoteusza 1:17). Jednak dzięki Biblii możesz dokładnie się dowiedzieć, jaką jest osobą. Zgodnie ze słowami psalmisty możesz „oglądać piękno” Jehowy (Psalm 27:4, Biblia warszawska; Rzymian 1:20). Gdy lepiej Go poznasz, stanie się dla ciebie realniejszy i będziesz miał jeszcze więcej powodów, by Go miłować i utrzymywać z Nim bliską więź.

²¹ Z biegiem czasu zrozumiesz, dlaczego Biblia każe nam uznawać Jehowę za naszego Ojca (Mateusza 6:9). Nie tylko dał nam życie, ale też — jak każdy kochający ojciec — chce dla nas tego, co najlepsze (Psalm 36:9). Biblia wskazuje nawet, że ludzie mogą zostać Jego przyjaciółmi (Jakuba 2:23). Pomyśl: Możesz być przyjacielem Stwórcy całego wszechświata!

²² Niewykluczone, że gdy będziesz dłużej poznawał Biblię, niektórzy w dobrej wierze zaczną cię do tego zniechęcać. Mogą się obawiać, że zmienisz poglądy religijne. Nie pozwól jednak, by ktokolwiek powstrzymał cię od nawiązania tej najcenniejszej przyjaźni — przyjaźni z Bogiem.

23, 24. (a) Dlaczego powinieneś zadawać pytania dotyczące zdobywanej wiedzy? (b) Co jest tematem następnego rozdziału?

²³ Oczywiście na początku nie wszystko będziesz rozumiał. Nie wstydź się prosić o pomoc. Na pewno potrzeba do tego pokory, ale Jezus zachęcał, żeby być pokornym jak małe dziecko (Mateusza 18:2-4). A dzieci, jak wiemy, zadają mnóstwo pytań. Bóg chce, byś ty także znalazł odpowiedzi na swoje pytania. W Biblii z uznaniem wypowiedziano się o osobach, które pilnie się o Nim uczyły i sprawdzały w Pismach, czy zdobywana przez nich wiedza jest zgodna z prawdą (Dzieje 17:11).

²⁴ Badanie Biblii to najlepszy sposób poznawania Jehowy. Księga ta różni się od innych książek. Pod jakim względem? Omówimy to w następnym rozdziale.