۱.‏ اگر در راه خدا گام برداریم چه فایده‌ای می‌بریم؟‏

یَهُوَه خدای مهربانمان بهتر از هر کسی آیین زندگی،‏ یعنی راه سعادت و بهروزی ما را می‌داند.‏ اگر در راهی که او پیش روی ما گذاشته است قدم برداریم و چنانکه او می‌خواهد ستایشش کنیم،‏ نه تنها از بروز بسیاری مشکلات جلوگیری می‌کنیم،‏ بلکه از برکت کمک‌های محبت‌آمیز او نیز برخوردار می‌شویم.‏ (‏اِشَعْیا ۴۸:‏۱۷‏)‏ اما،‏ چگونه می‌توانیم راه سعادت خویش و خوشنودی پروردگار را بیابیم؟‏ ادیان دنیا آموزش‌های متفاوتی در مورد آنچه خدا از بندگانش انتظار دارد ارائه می‌دهند.‏ آن‌ها حتی در مورد هویت خدا نیز عقاید متفاوتی را ترویج می‌دهند.‏ چگونه می‌توانیم در میان صدها دین و مذهب و هزاران آیین و کیش راه حقیقت را تشخیص دهیم؟‏

۲.‏ چگونه می‌توانیم دین حقیقی را تشخیص دهیم،‏ و چه مثالی در این مورد به ما کمک می‌کند؟‏

^۲ براستی چگونه می‌توانیم شیوهٔ صحیح دینداری و خدمت به یَهُوَه را پیدا کنیم؟‏ اجازه دهید راه‌حل مسئله را با مثالی نشان دهیم.‏ تصوّر کنید در محلّی که شما زندگی می‌کنید اسکناس‌های تقلّبی مختلفی پخش شده باشد.‏ شما برای تشخیص اسکناس درست چه کار می‌کنید؟‏ آیا سعی می‌کنید نقص‌های تک‌تک اسکناس‌های تقلّبی را بررسی کنید؟‏ آیا آسان‌تر و سریع‌تر نیست که مشخصات اسکناس واقعی را بشناسید؟‏ همین کار را می‌توانیم برای تشخیص دین حقیقی انجام دهیم.‏ اگر با مشخصات دین حقیقی آشنا شویم تشخیص ادیان و مذاهب  دروغین نیز آسان خواهد بود.‏ برای تشخیص دین حقیقی کافی است ببینیم خدا حقیقتاً در کتاب مقدّس از ما چه خواسته است.‏

۳.‏ بر مبنای کتاب مقدّس برای آنکه یَهُوَه را خوشنود کنیم چه باید بکنیم؟‏

^۳ برای یَهُوَه بسیار مهم است که چگونه او را پرستش و خدمت می‌کنیم.‏ کتاب مقدّس صریحاً کسانی را که ادعای خداپرستی می‌کنند،‏ اما اَعمالشان خلاف احکام خداست،‏ سرکش و نافرمان خوانده است و شایستهٔ هیچ کار نیکی نمی‌داند.‏ (‏تیطُس ۱:‏۱۶‏)‏ برای آنکه خدا را از خودمان خوشنود کنیم،‏ اوّل باید ببینیم که او از ما چه خواسته است،‏ و بعد به خواسته‌هایش عمل کنیم.‏ عیسی کسانی را که خواست خدا را به جا نمی‌آورند «بدکار» خوانده است.‏ (‏متّیٰ ۷:‏۲۱-‏۲۳‏)‏ اغلب می‌توان دید که ادیان دروغین نیز به خواست خدا اهمیتی نمی‌دهند.‏ با این وصف،‏ ادیان دروغین نه تنها مثل اسکناس‌های تقلّبی بی‌ارزشند،‏ بلکه بدتر از آن بسیار مضرند.‏

۴.‏ عیسی به دو راه اشاره کرد،‏ منظور وی چه بود،‏ و هر یک از این راه‌ها به کجا می‌انجامد؟‏

^۴ یَهُوَه برای تمام انسان‌های روی زمین این امکان را فراهم کرده است که بتوانند به زندگی ابدی دست یابند.‏ البته،‏ برای به دست آوردن این هدیهٔ الٰهی،‏ شخص باید شیوهٔ صحیح دینداری و خدمت به خدا را بیاموزد و زندگی‌ای خداپسندانه در پیش بگیرد.‏ متأسفانه،‏ عدهٔ بسیار قلیلی چنین می‌کنند.‏ بسیاری از مردم عقیده دارند که خدا تمام ادیان و مذاهب را قبول دارد،‏ و ادیان دنیا را راه‌های مختلفی برای رسیدن به خدا می‌دانند.‏ اما عیسی خلاف این مطلب را گفته است.‏ او به پیروانش هشدار داد:‏ ‹از در تنگ داخل شوید،‏ زیرا فراخ است آن در و عریض است آن راه که به هلاکت منتهی می‌شود و داخل شوندگانِ به آن بسیارند.‏ اما تنگ است آن در و سخت است آن راه که به حیات منتهی می‌شود،‏ و یابندگان آن کم‌اند.‏› (‏متّیٰ ۷:‏۱۳،‏ ۱۴‏)‏ با نظر به گفتهٔ عیسی دو راه بیشتر وجود ندارد؛‏ راه حیات و راه هلاکت.‏ واضح است که یَهُوَه هلاکت و مرگ هیچ انسانی را نمی‌خواهد.‏ لذا،‏ به همهٔ انسان‌های روی زمین این امکان را داده است که با طریق صحیح خداپرستی یعنی راهی که به حیات ابدی منتهی می‌شود آشنا شوند.‏ (‏۲پِطْرُس ۳:‏۹‏)‏ بنابراین،‏ انتخاب آیین خداپرستی بسیار حائز اهمیت است.‏ زیرا انتخاب میان مرگ و زندگی است.‏

۵.‏ چگونه می‌توانیم اعضای دین حقیقی را تشخیص دهیم؟‏

^۵ چگونه می‌توانیم ‹راه حیات› یعنی شیوهٔ صحیح خداپرستی و خدمت به خدا را پیدا کنیم؟‏ عیسی گفت که دین واقعی را می‌توانیم از اَعمال و رفتار اعضای آن دین تشخیص دهیم.‏ او گفت:‏ «ایشان را از میوه‌های ایشان خواهید شناخت.‏ .‏ .‏ .‏ هر درخت نیکو،‏ میوهٔ نیکو می‌آورد.‏» (‏متّیٰ ۷:‏۱۶،‏ ۱۷‏)‏ این اصل به ما نشان می‌دهد که با بررسی رفتار و کردار اعضای یک دین می‌توانیم تشخیص دهیم که آیا آن دین حقیقی است یا دروغین.‏ البته اینکه از یک فرد انتظار کاملیت داشته باشیم انتظاری بی‌جا خواهد بود.‏ اما می‌توانیم انتظار داشته باشیم که اعضای دین حقیقی در مجموع در پی انجام خواست خدا باشند.‏ در ادامهٔ این فصل می‌خواهیم به شرح شش مشخصهٔ خادمان واقعی خدا بپردازیم.‏

۶،‏ ۷.‏ خادمان خدا چه نظری در مورد کتاب مقدّس دارند،‏ و چرا می‌توان گفت که عیسی مسیح سرمشق خوبی برای ایشان می‌باشد؟‏

^۶ اعتقادات خادمان واقعی خدا بر مبنای کتاب مقدّس است.‏ در کتاب مقدّس آمده است:‏ «تمامی کتب [یعنی کل کتاب مقدّس] از الهام خداست و به جهت تعلیم و تنبیه و اصلاح و تربیت در عدالت مفید است،‏ تا مرد خدا کامل و به جهت هر عمل نیکو آراسته بشود.‏» (‏۲تیموتاؤس ۳:‏۱۶،‏ ۱۷‏)‏ پولُس رسول به مسیحیان گفت:‏ «هنگام پذیرفتن کلام خدا،‏ که از ما شنیدید،‏ آن را نه چون سخنان انسان،‏ بلکه چون کلام خدا پذیرفتید،‏ چنانکه براستی نیز چنین است.‏» (‏۱تَسّالونیکیان ۲:‏۱۳‏،‏ ترجمهٔ هزارهٔ نو‏)‏ بنابراین،‏ در دین حقیقی کردار و اعتقادات می‌باید بر مبنای کلام خدا باشد نه بر پایهٔ فلسفه‌ها و رسوم انسان‌ها.‏

^۷ تعالیم عیسی نیز همیشه بر مبنای کلام خدا بود.‏ عیسی در دعایی به یَهُوَه گفت:‏ «کلام تو راستی است.‏» (‏یوحنّا ۱۷:‏۱۷‏)‏ عیسی به صحت و راستی کلام خدا اعتقاد کامل داشت و تمام آموزش‌هایش مطابق آن کلام بود.‏ او بارها پیش از گفتن مطلبی به «مکتوب» بودن آن در متون مقدّس اشاره کرد.‏ (‏متّیٰ ۴:‏۴،‏ ۷،‏ ۱۰‏)‏ امروزه،‏ نیز خادمان واقعی خدا کتاب مقدّس را از جانب خدا می‌دانند و آن را مبنای تمام تعالیمشان قرار می‌دهند و هرگز افکار و نظرات خود را آموزش نمی‌دهند.‏

۸.‏ یکی از جنبه‌های پرستش خدا را عنوان کنید؟‏

 ^۸ خادمان واقعی خدا تنها یَهُوَه خدا را می‌پرستند و تلاش می‌کنند دیگران را با نام او آشنا کنند.‏ عیسی اظهار نمود:‏ «[یَهُوَه] خدای خود را سجده کن و او را فقط عبادت نما.‏» (‏متّیٰ ۴:‏۱۰‏)‏ عیسی در اینجا سخنان تثنیه ۶:‏۱۳ را نقل کرد.‏ پس می‌توان مطمئن بود که او نیز نام یَهُوَه را به کار برده است.‏ خادم واقعی خدا نیز هیچ خدایی جز یَهُوَه را پرستش نمی‌کند و تلاش می‌کند نام او را به همگان اعلام کند.‏ اعلام نام خدا یکی از جنبه‌های مهم خدمت به اوست.‏ کتاب مقدّس می‌گوید:‏ ‹نام خدای قادر متعال یَهُوَه است.‏› (‏هوشَع ۱۲:‏۵‏،‏ ترجمهٔ تفسیری‏)‏ عیسی در خصوص اعلام نام خدا بهترین الگو را برای ما قرار داده است.‏ او در دعایی به یَهُوَه گفت:‏ «اسم تو را به آن مردمانی که از جهان به من عطا کردی ظاهر ساختم.‏» (‏یوحنّا ۱۷:‏۶‏)‏ آری،‏ پرستندهٔ واقعی خدا باید اسم خدا،‏ مقاصد او و همچنین خصوصیاتش را به دیگران آموزش دهد.‏

۹،‏ ۱۰.‏ مسیحیان حقیقی چگونه به یکدیگر محبت می‌کنند؟‏

^۹ خادمان واقعی خدا باید محبتی قلبی و بی‌ریا به همنوع خود داشته باشند.‏ عیسی در این مورد گفت:‏ «به همین همه خواهند فهمید که شاگرد من هستید اگر محبت یکدیگر را داشته باشید.‏» (‏یوحنّا ۱۳:‏۳۵‏)‏ اوّلین پیروان عیسی نیز چنین محبتی نسبت به یکدیگر داشتند.‏ محبتشان به یک قوم و نژاد،‏ و به یک مرز و بوم محدود نمی‌شد.‏ محبتشان محبتی خالصانه و پیوندشان پیوندی برادرانه بود.‏ ‏(‏کُولُسیان ۳:‏۱۴ خوانده شود.‏)‏ اما،‏ ادیان دروغین حتی میان اعضای دین خود به دلیل اختلافات قومی و ملی جنگ و جدایی ایجاد می‌کنند،‏ و حتی ریختن خون همکیش را روا می‌شمارند.‏ آیا این را می‌توان راه عشق و محبت به همنوع خواند؟‏ مسلّماً خیر.‏ مسیحیان واقعی در هیچ جنگی شرکت نمی‌کنند.‏ دست به اسلحه نمی‌برند و همکیش و غیرهمکیش خود را به قتل نمی‌رسانند.‏ کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «فرزندان خدا و فرزندان ابلیس از این ظاهر می‌گردند.‏ هر که عدالت را به جا نمی‌آورد از خدا نیست و همچنین هر که برادر خود را محبت نمی‌نماید.‏» سپس به ما چنین پند می‌دهد:‏ «یکدیگر را محبت نماییم.‏ نه مثل قائن که از آن شریر [یعنی ابلیس] بود و برادر خود [هابیل] را کشت.‏»—‏۱یوحنّا ۳:‏۱۰-‏۱۲؛‏ ۴:‏۲۰،‏ ۲۱‏.‏

 ^۱۰ محبت مسیحی فقط پرهیز از قتل و خون‌ریزی نیست.‏ مسیحیان واقعی با ازخودگذشتگی وقت و نیرو و زندگی خود را صرف کمک به دیگران می‌کنند.‏ (‏عبرانیان ۱۰:‏۲۴،‏ ۲۵‏)‏ در مصیبت و سختی به یاری یکدیگر می‌شتابند.‏ با همگان به صداقت رفتار می‌کنند.‏ و سعی می‌کنند مطابق پند کتاب مقدّس ‹به جمیع مردم احسان کنند.‏›—‏غَلاطیان ۶:‏۱۰‏.‏

۱۱.‏ چرا ایمان به اینکه یَهُوَه از طریق مسیح ما را نجات می‌دهد حیاتی است؟‏

^۱۱ خادمان واقعی خدا ایمان دارند که خدا تنها از طریق عیسی مسیح انسان‌ها را نجات می‌دهد.‏ کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «در هیچ کس غیر از او نجات نیست زیرا که اسمی دیگر زیر آسمان به مردم عطا نشده که بدان باید ما نجات یابیم.‏» (‏اَعمال ۴:‏۱۲‏)‏ چنانکه در فصل پنجم این کتاب آموختید،‏ عیسی زندگی خود را برای نجات انسان‌های مطیع فدا کرد.‏ (‏متّیٰ ۲۰:‏۲۸‏)‏ او همان پادشاهی است که یَهُوَه برای حکومت آسمانی‌اش انتخاب کرده است تا بر تمام زمین حکمرانی کند.‏ یَهُوَه از ما انتظار دارد که مطیع این پادشاه باشیم.‏ در کتاب مقدّس آمده است:‏ «آنکه به پسر ایمان آورده باشد،‏ حیات جاودانی دارد و آنکه به پسر ایمان نیاورد حیات را نخواهد دید.‏» (‏یوحنّا ۳:‏۳۶‏)‏ آری،‏ اگر به عیسی ایمان آوریم و از او اطاعت کنیم به حیات جاودانی نایل می‌شویم.‏

۱۲.‏ دخالت نکردن در امور سیاسی دنیا به چه مفهوم است؟‏

^۱۲ خادمان واقعی خدا در امور سیاسی دخالت نمی‌کنند.‏ عیسی در مقابل یک مقام ارشد دولت روم گفت:‏ «پادشاهی من از این جهان نیست.‏» (‏یوحنّا ۱۸:‏۳۶‏)‏ خادمان واقعی خدا نیز مثل عیسی در امور سیاسی دخالت نمی‌کنند.‏ در هیچ جنگی شرکت نمی‌کنند.‏ در هیچ درگیری موضع نمی‌گیرند.‏ و فقط تابع پادشاهی عیسی هستند.‏ خادمان خدا گرچه خود در امور سیاسی بی‌طرفند،‏ ولی به نظرات مردم در خصوص عضویت در احزاب،‏ نامزدی برای گرفتن مقامی سیاسی یا رأی دادن احترام می‌گذارند.‏ آنان همچنین قوانین مملکتی را رعایت می‌کنند،‏ زیرا خدا به مسیحیان حکم کرده است که مطیع دولتمردان و اولیای امور باشند.‏ (‏رومیان ۱۳:‏۱‏)‏ حال اگر حکم مسئولان دولتی با حکم خدا در تناقض باشد،‏ چطور؟‏ در این صورت چنانکه کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «خدا را می‌باید بیشتر از انسان اطاعت نمود.‏»—‏اَعمال ۵:‏۲۹؛‏ مَرقُس ۱۲:‏۱۷‏.‏

۱۳.‏ خادمان واقعی خدا چه نظری نسبت به حکومت آسمانی خدا دارند،‏ و در راه آن چه تلاشی می‌کنند؟‏

 ^۱۳ خادمان واقعی خدا به همگان بشارت می‌دهند که ملکوت خدا یعنی حکومت آسمانی او تنها امید نجات بشر است.‏ عیسی پیشگویی کرد که مژدهٔ برقراری حکومت خدا «در تمام عالَم موعظه خواهد شد تا بر جمیع امّت‌ها  شهادتی شود؛‏ آنگاه انتها خواهد رسید.‏» (‏متّیٰ ۲۴:‏۱۴‏)‏ پیروان واقعی عیسی تلاش می‌کنند مردم را با این حکومت آشنا کنند.‏ به آنان امید می‌دهند که تنها این حکومت است که می‌تواند مشکلات بشر را حل کند،‏ نه پادشاهان و دولتمردان این دنیا.‏ (‏مزمور ۱۴۶:‏۳‏)‏ عیسی به پیروانش آموزش داد که برای آمدن این حکومت بی‌نظیر به یَهُوَه دعا کنند.‏ از صمیم قلب به او بگویند:‏ «ملکوت تو بیاید.‏ ارادهٔ تو چنانکه در آسمان است،‏ بر زمین نیز کرده شود.‏» (‏متّیٰ ۶:‏۱۰‏)‏ کتاب مقدّس پیشگویی کرده است که در آیندهٔ نزدیک،‏ حکومت آسمانی یَهُوَه،‏ ‹تمامی حکومت‌های موجود را خرد کرده،‏ مغلوب خواهد ساخت و خودش تا ابد استوار خواهد ماند.‏›—‏دانیال ۲:‏۴۴؛‏ مکاشفه ۱۶:‏۱۴؛‏ ۱۹:‏۱۹-‏۲۱‏.‏

۱۴.‏ به نظر شما کدام گروه مذهبی تمام خصوصیاتی را که از اعضای دین حقیقی می‌توان انتظار داشت دارا می‌باشد؟‏

^۱۴ حال،‏ با توجه به آنچه در مورد خصوصیات خادمان واقعی خدا عنوان شد از خود بپرسید:‏ ‹اعضای کدام گروه مذهبی تمام تعالیمشان بر مبنای کتاب مقدّس است،‏ نام واقعی خدا،‏ یَهُوَه را اعلام می‌کنند،‏ به مسیح ایمان قلبی دارند،‏ به یکدیگر محبتی مسیح‌گونه نشان می‌دهند،‏ در امور سیاسی این دنیا دخالت نمی‌کنند،‏ حکومت آسمانی خدا را تنها امید بشر می‌دانند و به همگان در مورد آن موعظه می‌کنند؟‏› آیا به نظر شما جز شاهدان یَهُوَه گروه مذهبی دیگری وجود دارد که همهٔ این خصوصیات را دارا باشد؟‏—‏اِشَعْیا ۴۳:‏۱۰-‏۱۲ خوانده شود.‏

۱۵.‏ آیا صرفاً اعتقاد به وجود خدا ما را مقبول او می‌سازد؟‏

^۱۵ آیا برای خدا کافی است که بنده‌اش به وجود او اعتقاد داشته باشد؟‏ خیر.‏ زیرا اگر چنین بود شیاطین و دیوها نیز مقبول خدا بودند.‏ (‏یعقوب ۲:‏۱۹‏)‏ آن‌ها گرچه به وجود خدا ایمان دارند،‏ اما مطیع خدا و احکام او نیستند.‏ کسی مقبول و محبوب خداست که به وجود او ایمان داشته باشد و از فرامینش اطاعت کند؛‏ کسی که از دین کاذب دست بشوید و کمر به خدمت خدا ببندد.‏

۱۶.‏ اگر کسی پی ببرد که دینش دین حقیقی نیست چه باید بکند؟‏

^۱۶ یَهُوَه به ما پند داده است که خود را به ادیان و مذاهب دروغین آلوده نکنیم.‏  او به ما گفته است:‏ «از میان ایشان بیرون آیید و جدا شوید و چیز ناپاک را لمس مکنید تا من شما را مقبول بدارم.‏» (‏۲قُرِنتیان ۶:‏۱۷؛‏ اِشَعْیا ۵۲:‏۱۱‏)‏ به همین دلیل مسیحیان حقیقی از تمام اَعمال و مراسمی که به نحوی با این گونه ادیان سروکار دارد پرهیز می‌کنند.‏

۱۷،‏ ۱۸.‏ «بابل عظیم» به چه معناست،‏ و چرا باید هر چه زودتر از آن بیرون بیاییم؟‏

^۱۷ کتاب مقدّس همهٔ ادیان دروغین را بخشی از «‏بابل عظیم‏» می‌خواند.‏ * (‏مکاشفه ۱۷:‏۵‏)‏ این نام ما را به یاد شهر قدیمی بابل می‌اندازد که بعد از توفان نوح بنا شد.‏ شهری که زادگاه بسیاری از تعالیم و رسوم رایج در ادیان دروغین امروز دنیاست.‏ به عنوان مثال،‏ بابلی‌ها به تثلیث یعنی خدایان سه‌گانه اعتقاد داشتند.‏ امروزه،‏ اعتقاد به تثلیث جزو ارکان اصلی اغلب ادیان جهان است.‏ مثلاً،‏ مسیحیانی که به تثلیث اعتقاد دارند عیسی را همان خدای واحد می‌دانند.‏ اما،‏ کتاب مقدّس صریحاً می‌گوید که یَهُوَه،‏ خدای واحد است و عیسی پسر اوست.‏ (‏یوحنّا ۱۷:‏۳‏)‏ بابلیان همچنین عقیده داشتند که در وجود انسان روحی فناناپذیر وجود دارد که پس از مرگ به حیات خود ادامه می‌دهد و معتقد بودند که روح انسان‌های شریر در مکانی مخوف عذاب می‌بیند.‏ امروزه،‏ عقیده به وجود روح فناناپذیرِ انسان و وجود دوزخ آتشین در اغلب ادیان و مذاهب آموزش داده می‌شود؛‏ عقایدی که هیچ پایه و اساسی در کتاب مقدّس ندارند.‏

^۱۸ آیین و دین بابلی با تمام اعتقادات و مراسم آن در سراسر زمین اشاعه یافت.‏ به همین جهت آنچه را کتاب مقدّس «بابل عظیم» خوانده است،‏ می‌توان یک امپراتوری خواند؛‏ امپراتوری ادیانی پر از اعتقادات و رسوم باطل بابلیان.‏ یَهُوَه پیشگویی کرده است که این امپراتوری را به طور ناگهانی و به نحوی غیرمنتظره نابود خواهد کرد.‏ آری،‏ یَهُوَه بزودی تمام این ادیان را از صحنهٔ عالَم محو خواهد کرد.‏ به نظر شما آیا این دلیل خوبی نیست که از بابل عظیم بیرون بیاییم و زندگی‌مان را از تمام اعتقادات و رسوم ادیان دروغین پاک کنیم؟‏—‏مکاشفه ۱۸:‏۴،‏ ۸ خوانده شود.‏

۱۹.‏ خدمت به یَهُوَه چه موهباتی در بر دارد؟‏

 ^۱۹ البته،‏ کنار گذاشتن یک دین و روی آوردن به دین حقیقی همیشه بدون سختی و ناراحتی نیست.‏ ممکن است برخی دوستانتان شما را ترک کنند.‏ نخستین شاگردان عیسی نیز خیلی چیزها را کنار گذاشتند،‏ اما در میان هم‌ایمانان خود خواهران و برادران بسیاری یافتند.‏ شما نیز می‌توانید به یک خانوادهٔ جهانی بپیوندید؛‏ خانواده‌ای متشکل از چند میلیون مسیحی واقعی؛‏ خانواده‌ای که از میان آن می‌توانید دوستانی با محبت بیابید.‏ از آن بهتر،‏ به آینده فکر کنید؛‏ به زندگی جاودانی در دنیایی جدید.‏ ‏(‏مَرقُس ۱۰:‏۲۸-‏۳۰ خوانده شود.‏)‏ به علاوه،‏ چه بسا همان دوستانی که شما را ترک کرده‌اند،‏ در فرصتی مناسب به پرستش یَهُوَه روی آورند.‏

۲۰.‏ کسانی که مطابق تعالیم دین حقیقی عمل می‌کنند چه آتیه‌ای دارند؟‏

^۲۰ کتاب مقدّس پیشگویی کرده است که یَهُوَه بزودی نظام شریر این دنیا را نابود خواهد کرد،‏ و جامعه‌ای پاک بر روی زمین به وجود خواهد آورد؛‏ جامعه‌ای که حکومت آسمانی خدا صلح و آرامش و دوستی را در پهنهٔ آن برقرار خواهد کرد.‏ (‏۲پِطْرُس ۳:‏۹،‏ ۱۳‏)‏ جامعه‌ای که در آن تنها یک دین،‏ یعنی یک آیین پرستش وجود خواهد داشت؛‏ آیین پرستش یَهُوَه.‏ آیا بهتر نیست از همین حالا با این دین حقیقی آشنا شوید؟‏