۱،‏ ۲.‏ بعد از کنار گذاشتن دین دروغین چه سؤالی باید از خود بکنید،‏ و چرا جواب به این سؤال اهمیت دارد؟‏

فرض کنید کارخانه‌ای فضولاتی بسیار سمّی را نزدیک محلّهٔ شما تخلیه کرده،‏ سلامت اهالی محله را در معرض خطر قرار داده باشد.‏ در چنین شرایطی چه کار خواهید کرد؟‏ شکی نیست که تلاش می‌کنید هر چه زودتر آن منطقه را ترک کنید و چه بسا کلاً از آنجا نقل مکان کنید.‏ با این حال،‏ ممکن است این تردید برایتان باقی مانده باشد که آیا بدنتان به آن سموم آلوده شده است،‏ یا خیر؟‏

^۲ همین موضوع در مورد ادیان دروغین نیز صدق می‌کند.‏ یَهُوَه اعتقادات ادیان و مذاهب دروغین را ناپاک و مسموم‌کننده خوانده است.‏ (‏۲قُرِنتیان ۶:‏۱۷‏)‏ لذا،‏ به ما فرموده است که از «بابل عظیم» یعنی امپراتوری ادیان دروغین بیرون بیاییم.‏ (‏مکاشفه ۱۸:‏۲،‏ ۴‏)‏ اگر شما نیز در این خصوص اقدامی قاطع به عمل آورده‌اید،‏ عمل شما بسیار قابل تقدیر است.‏ اما این سؤال هنوز باقی می‌ماند که آیا چیزی از رسوم و اعتقادات آن دین هنوز در زندگی شما باقی مانده است؟‏ در اینجا می‌خواهیم به برخی از این رسوم و اعتقادات بپردازیم.‏

۳.‏ الف)‏ کتاب مقدّس در مورد استفاده از تصاویر و اشیا در عبادت خدا چه می‌گوید،‏ و چرا قبول این موضوع برای برخی دشوار است؟‏ ب)‏ با وسایلی که ادیان دروغین در دعا و عبادت استفاده می‌کنند چه باید کرد؟‏

^۳ پیروان برخی ادیان گنجه‌ای در خانه دارند که به بت‌ها یا تصاویر مقدّسان و چیزهایی از این قبیل اختصاص داده‌اند.‏ برای بسیاری از مردم دشوار است که بدون استفاده از شیئی ملموس به خدایی که از دیدگانشان ناپیداست تقرّب جویند.‏ برخی حتی به این گونه اشیا شدیداً وابستگی پیدا می‌کنند.‏ یَهُوَه در کتاب مقدّس صریحاً به ما گفته است که از هیچ وسیله یا تصویری برای دعا و عبادت استفاده نکنیم.‏ ‏(‏خروج ۲۰:‏۴،‏ ۵ خوانده شود؛‏ مزمور ۱۱۵:‏۴-‏۸؛‏ اِشَعْیا ۴۲:‏۸؛‏ ۱یوحنّا ۵:‏۲۱‏)‏ وفاداری به یَهُوَه ایجاب می‌کند که از بکارگیری وسایلی که در دعا و عبادت ادیان دروغین استفاده می‌شود اجتناب کنیم و همه را دور بریزیم.‏ کتاب مقدّس می‌گوید که یَهُوَه از چنین چیزهایی ‹کراهت› دارد.‏—‏تثنیه ۲۷:‏۱۵‏.‏

۴.‏ الف)‏ چرا می‌توان گفت درخواست کمک از درگذشتگان و مقدّسان کاری عبث است؟‏ ب)‏ چرا یَهُوَه برای اسرائیلیان هر گونه ارتباط با مردگان را منع نمود؟‏

^۴ درخواست کمک از درگذشتگان و مقدّسان نیز جزو اعتقادات بسیاری از  مذاهب است.‏ شاید شما نیز پیش از آشنایی با کتاب مقدّس معتقد بودید که مردگان دارای روحی هستند که در دنیای ارواح به سر می‌برد و می‌تواند خیر یا شرّ خود را به زندگان برساند.‏ شاید حتی کارهایی می‌کردید که بتوانید روح عزیزان ازدست‌رفته‌تان را شاد نگه دارید.‏ اما همان طور که در فصل ششم آموختیم مردگان روحی ندارند که بتواند ببیند و یا کاری انجام دهد.‏ لذا،‏ کمک خواستن از مردگان یا احضار ارواح کاری عبث است.‏ هر گونه پیامی که بدین شکل دریافت شود،‏ از سوی دیوها یعنی شیاطین است.‏ به همین دلیل،‏ یَهُوَه در قوانینی که به اسرائیلیان داد هر گونه ارتباط با مردگان را منع نمود.‏—‏تثنیه ۱۸:‏۱۰-‏۱۲ خوانده شود.‏

۵.‏ اگر در دین سابقتان کارهایی همچون استفاده از اشیا در دعا و عبادت و طلب کمک از مردگان معمول بوده است،‏ چگونه می‌توانید خود را کاملاً از این آلودگی‌ها برهانید؟‏

^۵ اگر پیش از این هنگام عبادت از وسایلی خاص استفاده می‌کردید و یا از درگذشتگان و مقدّسان طلب کمک می‌نمودید،‏ چگونه می‌توانید خود را کاملاً از این آلودگی‌ها برهانید؟‏ باید بخش‌هایی از کتاب مقدّس را که نقطه‌نظر یَهُوَه را در این خصوص مورد بحث قرار می‌دهد بخوانید و روی آن تأمّل کنید.‏ هر روز در دعا میل خود را در پای‌بندی به احکام یَهُوَه با او در میان بگذارید و از او طلب کمک کنید.‏—‏اِشَعْیا ۵۵:‏۹‏.‏

۶،‏ ۷.‏ الف)‏ کریسمس به چه مناسبتی برگزار می‌شود،‏ و آیا پیروان عیسی در قرن اوّل آن را جشن می‌گرفتند؟‏ ب)‏ در دوران عیسی،‏ پیروان او چه نظری نسبت به برگزاری جشن تولّد داشتند؟‏

^۶ عامل دیگری که ایمان ما را آلوده می‌کند برگزاری برخی از اعیاد و جشن‌هاست.‏ در میان این اعیاد می‌توان کریسمس را نام برد.‏ اکثر کلیساها معتقدند که مسیحیان می‌باید کریسمس را برای بزرگداشت روز تولّد عیسی مسیح جشن بگیرند.‏ اما سؤال اینجاست که آیا در قرن اوّل نیز پیروان عیسی سالگرد تولّد عیسی را جشن می‌گرفتند؟‏ در کتابی با عنوان «سرچشمهٔ اسرارآمیز امور نهفته» (‏انگل‍.‏)‏ آمده است:‏ «حتی تا حدود دویست سال پس از تولّد مسیح نیز کسی تاریخ تولّد عیسی را نمی‌دانست و حتی دانستن آن برایشان اهمیتی نداشت.‏»‏

 ^۷ البته،‏ پیروان عیسی حتی اگر تاریخ تولّد او را می‌دانستند،‏ باز هم آن را جشن نمی‌گرفتند.‏ «دایرة‌المعارف کتاب جهان» (‏انگل‍.‏)‏ می‌گوید که مسیحیان اوّلیه «برگزاری سالگرد تولّد را مشرکانه می‌دانستند.‏» در کتاب مقدّس تنها به دو جشن تولّد اشاره شده است و هر دو به مناسبت تولّد حاکمانی بت‌پرست بوده است.‏ (‏پیدایش ۴۰:‏۲۰؛‏ مَرقُس ۶:‏۲۱‏)‏ در قدیم همچنین تولّد خدایان و الٰهه‌ها را جشن می‌گرفتند.‏ به عنوان نمونه،‏ رومی‌ها در تاریخ ۲۴ ماه مه تولّد الٰهه‌ای به نام دیانا را جشن می‌گرفتند.‏ روز پس از آن نیز تولّد آپولو،‏ خدای خورشید بود.‏ برگزاری جشن تولّد،‏ ریشه در بت‌پرستی و شرک دارد و پیروان راستین مسیح هرگز آن را جشن نمی‌گرفتند.‏

۸.‏ چرا می‌توان گفت که برگزاری جشن تولّد ریشه در خرافات دارد؟‏

^۸ دلیل دیگری که مسیحیان قرن اوّل تولّد عیسی را جشن نمی‌گرفتند این بود که آنان برگزاری جشن تولّد را با خرافات مرتبط می‌دانستند.‏ بسیاری از یونانیان و رومیان قدیم بر این باور بودند که هنگامِ تولّدِ انسان،‏ روحی حضور دارد و آن روح در تمام طول عمر حافظ و حامی شخص می‌باشد.‏ در کتابی با عنوان «تاریخچهٔ جشن تولد» (‏انگل‍.‏)‏ در این مورد آمده است:‏ «این روح با خدای مربوط به روز تولّد شخص رابطه‌ای اسرارآمیز دارد.‏» واضح است که یَهُوَه از برگزاری جشنی که ریشه در خرافات دارد به هیچ وجه خوشنود نمی‌شود.‏ (‏اِشَعْیا ۶۵:‏۱۱،‏ ۱۲‏)‏ حال ببینیم،‏ برگزاری کریسمس چگونه مرسوم شد؟‏

۹.‏ چرا ۲۵ دسامبر برای برگزاری جشن تولّد عیسی انتخاب شد؟‏

^۹ کریسمس یا به اصطلاح سالگرد تولّد عیسی که معمولاً در روز ۲۵ دسامبر برگزار می‌شود،‏ قرن‌ها بعد از مرگ وی متداول شد.‏ اما جالب آنکه عیسی اصلاً در ماه دسامبر به دنیا نیامده بود.‏ شواهد امر نشان می‌دهد که عیسی احتمالاً در ماه اکتبر به دنیا آمده بود.‏ * پس چرا تولّد او را در ۲۵  دسامبر جشن می‌گیرند؟‏ در «دایرة‌المعارف جدید بریتانیکا» آمده است که برخی از به اصطلاح مسیحیان «تصمیم گرفتند تاریخ تولّد عیسی را برابر با عید ‹تولّد خورشید تسخیرناپذیر› قرار دهند که عیدی مشرکانه در روم بود.‏» در زمان‌های قدیم،‏ بت‌پرستان بر این باور بودند که هر سال خورشید به سفری دور می‌رود،‏ و در چلّهٔ زمستان در آرزوی بازگشت نور و گرمای خورشید مراسمی را برگزار می‌کردند.‏ تصوّر آنان بر این بود که ۲۵ دسامبر آغاز بازگشت خورشید است.‏ رهبران کلیساها برای جلب مشرکان به مسیحیت این عید را به اعیاد خود افزودند و آن را عیدی مسیحی خواندند.‏ *

۱۰.‏ چرا در گذشته بسیاری از مردم کریسمس را برگزار نمی‌کردند؟‏

^۱۰ ریشهٔ مشرکانهٔ عید کریسمس مدت‌ها برای بسیاری از مردم آشکار بود.‏ طی قرن هفدهم در بریتانیا و برخی از مستعمرات آمریکا برگزاری جشن کریسمس ممنوع بود و حتی کسانی که در خانه می‌ماندند و به سر کار خود نمی‌رفتند مجازات می‌شدند.‏ اما چیزی نگذشت که مراسم کریسمس بار دیگر متداول گشت و رسومی جدید نیز بر آن افزوده شد.‏ کریسمس دیگر بار به عیدی بزرگ مبدّل شد و اکنون در بسیاری از کشورها برگزار می‌شود.‏ کسانی که می‌خواهند یَهُوَه را از خود خوشنود سازند کریسمس و یا هر عیدی را که ریشه در بت‌پرستی و شرک دارد جشن نمی‌گیرند.‏ *

۱۱.‏ دلیل اینکه عده‌ای اعیاد و جشن‌ها را برگزار می‌کنند چیست،‏ ولی چه موضوعی از همه مهم‌تر است؟‏

^۱۱ کسانی نیز هستند که گرچه به تاریخچهٔ مشرکانهٔ اعیادی همچون کریسمس واقفند،‏ اما اِشکالی در برگزاری آن نمی‌بینند.‏ اکثر مردم هنگام برگزاری این اعیاد و جشن‌ها ابداً به جنبه‌های بت‌پرستی آن فکر نمی‌کنند و برگزاری این جشن‌ها را حتی فرصتی مناسب برای نزدیک‌تر شدن اعضای خانواده می‌دانند.‏ شاید شما هم نظر مشابهی نسبت به این جشن‌ها داشته باشید.‏ شاید همین عشق به خانواده‌تان است که مانع می‌شود به صف پرستندگان یَهُوَه بپیوندید،‏ نه عشق و علاقه به این جشن‌ها.‏ اما،‏ مطمئن باشید یَهُوَه که بانی خانواده است از هر کس دیگری بیشتر به همبستگی خانوادهٔ شما اهمیت می‌دهد.‏ (‏اَفَسُسیان ۳:‏۱۴،‏ ۱۵‏)‏ ولی بهترین راه برای تقویت این همبستگی و اتحاد،‏ فرمانبرداری از احکام اوست.‏ کتاب مقدّس به ما این اصل ساده را می‌آموزد:‏ ‹تحقیق کنیم که چه چیزی مورد پسند خداست.‏›—‏اَفَسُسیان ۵:‏۱۰‏.‏

۱۲.‏ چه تشبیهی به ما کمک می‌کند تا از برگزاری رسوم و اعیادی که ریشه در بت‌پرستی دارند اجتناب کنیم؟‏

^۱۲ برخی تصوّر می‌کنند که برگزاری اعیاد مشرکانه اهمیتی ندارد زیرا ریشه و تاریخچهٔ آن‌ها به دست فراموشی سپرده شده است.‏ اما،‏ بگذارید مثالی بزنیم:‏ فرض کنید در حالی که در خیابان راه می‌روید آبنباتی را در بین گل و لای خیابان ببینید.‏ آیا آن را بر می‌دارید و به دهان می‌برید؟‏ خیر.‏ اعیاد هم مثل این آبنبات شاید وسوسه‌انگیز به نظر بیایند،‏ اما آیا مهم نیست که از کجا گرفته شده‌اند؟‏ پس،‏ برای آنکه در ایمان خود استوار بمانیم باید چنانکه اِشَعْیای نبی می‌گوید:‏ ‹هیچ چیز ناپاک را لمس منماییم.‏›—‏اِشَعْیا ۵۲:‏۱۱‏.‏

۱۳.‏ از زمانی که تصمیم می‌گیرید که در اعیاد شرکت نکنید ممکن است با چه موقعیت‌هایی مواجه شوید؟‏

^۱۳ از زمانی که تصمیم می‌گیرید دیگر در اعیاد شرکت نکنید،‏ با موقعیت‌هایی  مواجه خواهید شد که از خود سؤال خواهید کرد:‏ ‹چه باید بکنم؟‏› برای مثال،‏ اگر شخصی به شما هدیهٔ کریسمس دهد چه می‌کنید؟‏ آیا پذیرفتن چنین هدیه‌ای اشتباه است؟‏ شاید همکارانتان از شما سؤال کنند که چرا در فعالیت‌هایی که به برخی اعیاد مربوط می‌شود شرکت نمی‌کنید؟‏ اگر همسرتان هنوز این اعیاد را جشن بگیرد،‏ چطور؟‏ یا برای آنکه فرزندانتان طی این اعیاد احساس کمبود نکنند،‏ چه می‌توانید بکنید؟‏

۱۴،‏ ۱۵.‏ اگر کسی عید را به شما تبریک گفت و یا عیدی یا هدیه‌ای به شما تقدیم کرد چه می‌توانید بکنید؟‏

^۱۴ در این گونه موارد باید بسیار سنجیده و بادرایت رفتار کنید.‏ برای مثال اگر کسی عید را به شما تبریک گفت می‌توانید با احترام از وی تشکر کنید،‏ بدون آنکه متقابلاً عید را تبریک بگویید.‏ اما اگر با کسی به طور مرتب کار می‌کنید شاید لازم باشد بیشتر در مورد اعتقادات خود توضیح دهید.‏ آنچه مسلّم است همیشه باید سنجیده و معقول سخن بگویید.‏ کتاب مقدّس مسیحیان را ترغیب کرده است که در جواب دادن همواره با ملاطفت رفتار کنند و سخنشان همیشه شیرین و دلپسند باشد.‏ (‏کُولُسیان ۴:‏۶‏)‏ لذا،‏ لازم است که در مورد اعتقادات خود سنجیده صحبت کنید و هرگز به اعتقادات شخص دیگر بی‌احترامی نکنید.‏ توضیح دهید که به هیچ وجه مخالف هدیه دادن و یا تبریک گفتن نیستید،‏ ولی این کار را در هر مناسبتی بجا نمی‌دانید.‏

^۱۵ آیا درست است که در اعیاد از کسی عیدی یا هدیه بپذیرید؟‏ این موضوع بستگی به موقعیت دارد.‏ کسی که هدیه را می‌دهد شاید بگوید:‏ «می‌دانم که این عید را جشن نمی‌گیری ولی تقاضا می‌کنم این هدیه را بپذیری.‏» اگر تشخیص دادید که قبول کردن آن هدیه این تصوّر را به وجود نمی‌آورد که آن عید را قبول دارید می‌توانید بپذیرید.‏ ولی اگر شخص با اعتقادات شما آشنایی نداشت،‏ بجاست که توضیح دهید این عید را جشن نمی‌گیرد.‏ به این ترتیب اگر هدیهٔ او را پذیرفتید شخص متوجه می‌شود که چرا متقابلاً در آن مناسبت هدیه‌ای به وی تقدیم نکردید.‏ لیکن،‏ اگر قبول کردن هدیه این فکر را در شخص به وجود آورد که شما در اعتقاد خود راسخ نیستید و برای یک هدیه  حاضرید ایمان خود را زیر پا بگذارید،‏ مسلّماً سنجیده‌تر است که آن را نپذیرید.‏

۱۶.‏ در امور مربوط به اعیاد چگونه باید با اعضای خانواده‌تان رفتار کنید؟‏

^۱۶ اگر اعضای خانواده‌تان اعیاد را جشن بگیرند،‏ چه کار می‌توانید بکنید؟‏ در محیط خانواده نیز باید معقول و سنجیده رفتار کنید.‏ لزومی ندارد که در مورد هر جشن یا رسمی که برگزار می‌کنند با آن‌ها بحث کنید.‏ همان طور که شما انتظار دارید آنان به حق انتخاب شما احترام بگذارند،‏ شما هم باید به حق انتخاب آن‌ها احترام بگذارید.‏ ‏(‏متّیٰ ۷:‏۱۲ خوانده شود.‏)‏ در عین حال کاری هم نکنید که به نظر بیاید در اعیاد آن‌ها شرکت می‌کنید.‏ اما در اموری که مستقیماً به مراسم عید مربوط نمی‌شود متعادل و معقول رفتار کنید.‏ نکتهٔ مهم این است که هر تصمیمی که می‌گیرید،‏ عذاب وجدان نداشته باشید.‏—‏۱تیموتاؤس ۱:‏۱۸،‏ ۱۹ خوانده شود.‏

۱۷.‏ برای آنکه در هنگام اعیاد فرزندانتان احساس کمبود نکنند چه می‌توانید بکنید؟‏

^۱۷ برای آنکه هنگام اعیاد فرزندانتان احساس کمبود نکنند چه می‌توانید بکنید؟‏ اگر والدین در طول سال اوقاتی را برای تفریح با فرزندانشان کنار بگذارند و گهگاه به آنان هدیه بدهند،‏ هرگز فرزندانشان در طول اعیاد احساس کمبود نخواهند کرد.‏ بهترین هدیه‌ای که پدر و مادر می‌توانند به فرزندان خود بدهند اوقاتی است که با آن‌ها می‌گذرانند و محبت و توجهی است که به آنان نشان می‌دهند.‏

۱۸.‏ چرا شرکت در جلسات مسیحی سبب می‌شود که در اعتقادات مسیحی خود استوار بمانیم؟‏

^۱۸ برای خوشنود ساختن خدا باید از رسوم و اعتقادات غلط دوری جسته،‏ بر اعتقادات مسیحی خود استوار بمانیم.‏ چه چیز در این راه به ما کمک می‌کند؟‏ کتاب مقدّس می‌گوید به یکدیگر توجه و علاقه نشان دهید و میل به محبت کردن و انجام اَعمال نیک را در دل‌های یکدیگر افزون کنید.‏ مراقب باشید که مانند بعضی،‏ از گرد هم آمدن غفلت نورزید،‏ گرد هم آیید،‏ یکدیگر را تسلّی  دهید و تقویت کنید بخصوص اکنون که به روز خدا نزدیک‌تر می‌شوید.‏ (‏عبرانیان ۱۰:‏۲۴،‏ ۲۵‏)‏ آری،‏ شرکت در جلسات مسیحی رسمی است که هم خدا را خوشنود می‌کند و هم دل ما را شاد می‌سازد.‏ (‏مزمور ۲۲:‏۲۲؛‏ ۱۲۲:‏۱‏)‏ در این جلسات است که با دیدن استواری و وفاداری یکدیگر ترغیب می‌شویم در اعتقادات مسیحی خود استوار بمانیم.‏—‏رومیان ۱:‏۱۲‏.‏

۱۹.‏ چرا صحبت کردن با دیگران در مورد موضوعات کتاب مقدّس اهمیت دارد؟‏

^۱۹ گواه دیگر پای‌بندی شما به مسیحیت این است که آنچه طی مطالعهٔ کتاب مقدّس از شاهدان یَهُوَه می‌آموزید با دوستان و خویشاوندان خود در میان بگذارید.‏ امروزه بسیاری از مردم از دیدن ظلم و شرارت موجود در دنیا آه و ناله می‌کنند.‏ شاید در میان دوستان و آشنایانتان چنین افرادی را بشناسید.‏ خوب است با آن‌ها در مورد آیندهٔ زیبایی که کتاب مقدّس مژده داده است صحبت کنید.‏ معاشرت با مسیحیان واقعی و صحبت کردن با دیگران در مورد آنچه از کتاب مقدّس آموخته‌اید باعث می‌شود که رفته‌رفته علاقه به برگزاری اعیاد و جشن‌های غیرمسیحی در شما از میان برود.‏ اطمینان داشته باشید که اگر در ایمان و اعتقادات خود استوار بمانید برکات و شادی عظیمی به دست خواهید آورد.‏—‏مَلاکی ۳:‏۱۰‏.‏