۱.‏ چرا مردی حبشی تصمیم گرفت تعمید بگیرد؟‏

در قرن اوّل یک مسیحی به نام فیلِپُّس،‏ مردی عالی‌رتبه از دربار حبشه را در درک نوشته‌های مقدّس یاری کرد.‏ فیلِپُّس با کمک نوشته‌های مقدّس به مرد حبشی نشان داد که عیسی همان مسیح موعود است.‏ مرد حبشی چنان تحت تأثیر آن تعالیم قرار گرفت که گفت:‏ «اینک آب است!‏ از تعمید یافتنم چه چیز مانع می‌باشد؟‏»—‏اَعمال ۸:‏۲۶-‏۳۶‏.‏

۲.‏ چرا اکنون بجاست که جدّی‌تر در مورد تعمید فکر کنید؟‏

 ^۲ شاید شما نیز که فصل‌های گذشتهٔ این کتاب را به دقت با شاهدان یَهُوَه مطالعه کرده‌اید،‏ از خود بپرسید:‏ ‹چه چیز مانع تعمید من است؟‏› در این مدت مطالب زیادی در مورد کتاب مقدّس فرا گرفتید.‏ با مقصود خدا در خصوص زندگی ابدی در بهشت روی زمین آشنا شدید.‏ (‏لوقا ۲۳:‏۴۳؛‏ مکاشفه ۲۱:‏۳،‏ ۴‏)‏ همچنین در مورد وضعیت مردگان و رستاخیز آنان مطالبی آموختید.‏ (‏جامعه ۹:‏۵؛‏ یوحنّا ۵:‏۲۸،‏ ۲۹‏)‏ احتمالاً در جلسات شاهدان یَهُوَه هم شرکت کرده‌اید و با فعالیت‌ها و روش پرستش آنان نیز آشنا شده‌اید.‏ (‏یوحنّا ۱۳:‏۳۵‏)‏ از همه مهم‌تر با کمک کتاب مقدّس یَهُوَه خدا را شناختید و به او نزدیک شدید.‏

۳.‏ الف)‏ عیسی به شاگردانش چه فرمانی داد؟‏ ب)‏ تعمید چگونه انجام می‌شود؟‏

^۳ تعمید این امکان را فراهم می‌سازد تا خواستمان را برای خدمت به خدا به دیگران اعلام کنیم.‏ عیسی خطاب به شاگردانش گفت:‏ «پس رفته،‏ همهٔ امّت‌ها را شاگرد سازید و ایشان را .‏ .‏ .‏ تعمید دهید.‏» (‏متّیٰ ۲۸:‏۱۹‏)‏ عیسی خود تعمید گرفت و به این شکل نشان داد که تعمید چگونه انجام می‌شود.‏ تعمید عیسی به این شکل نبود که تنها مقداری آب روی سرش بریزند و یا کمی آب روی او بپاشند،‏ بلکه او در آب فرو رفت و فوراً از آن بیرون آمد.‏ (‏متّیٰ ۳:‏۱۶‏)‏ ریشهٔ یونانی کلمهٔ «تعمید» به معنی «فرو رفتن در آب» می‌باشد،‏ به همین دلیل مسیحیان نیز برای تعمید،‏ کاملاً در آب فرو می‌روند.‏

۴.‏ تعمید نشانهٔ چیست؟‏

^۴ تعمید برای تمام کسانی که می‌خواهند با یَهُوَه خدا رابطه‌ای نزدیک داشته باشند ضروری است.‏ تعمید در حضور دیگران،‏ نشانهٔ تمایل قلبی ما در خدمت به خداوند و میل و اشتیاقمان در به جا آوردن خواست اوست.‏ (‏مزمور ۴۰:‏۷،‏ ۸‏)‏ طبعاً قبل از اعلام چنین تصمیم مهمی لازم است قدم‌های مشخصی برداشته شود که در ادامه به آن‌ها می‌پردازیم.‏

۵.‏ الف)‏ قدم اوّل برای تعمید چیست؟‏ ب)‏ چرا حضور در جلسات مسیحی اهمیت دارد؟‏

^۵ قدم اوّل،‏ شناخت یَهُوَه خدا و عیسی مسیح است.‏ ‏(‏یوحنّا ۱۷:‏۳ خوانده شود.‏)‏  در واقع شما با بررسی و مطالعهٔ مرتب تعالیم کتاب مقدّس به صورت موضوعی،‏ قدم اوّل را برداشته‌اید.‏ اما نباید فراموش کنیم که تعالیم کتاب مقدّس بسیار وسیع است.‏ همان طور که در این کتاب آمده است مسیحیان باید خواست خدا را تمام و کمال بیاموزند و آن را در دل خود جا دهند.‏ (‏کُولُسیان ۱:‏۹‏)‏ حضور در جلسات شاهدان یَهُوَه کمک بسیار بزرگی در راه کسب شناخت بیشتر از خداوند است؛‏ به همین دلیل حضور مرتب در این جلسات از اهمیت فراوانی برخوردار است.‏—‏عبرانیان ۱۰:‏۲۴،‏ ۲۵‏.‏

۶.‏ برای تعمید چه شناختی از کتاب مقدّس ضروری است؟‏

^۶ البته لازم نیست محتوای کتاب مقدّس را مو به مو بشناسیم تا صلاحیت تعمید را داشته باشیم.‏ اما دانستن اصول پایه‌ای آن ضروری است.‏ مرد حبشی نیز نوشته‌های مقدّس را تا حدّی می‌شناخت اما برای درک قسمت‌های بخصوصی از آن نیاز به کمک داشت.‏ (‏اَعمال ۸:‏۳۰،‏ ۳۱‏)‏ شما نیز هنوز مطالب بسیاری برای یادگیری دارید.‏ در واقع یادگیری در مورد خدا هیچ‌گاه پایان نمی‌پذیرد.‏ (‏جامعه ۳:‏۱۱‏)‏ اما قبل از تعمید لازم است که الفبا و تعالیم پایه‌ای کتاب مقدّس را شناخته و پذیرفته باشید.‏ (‏عبرانیان ۵:‏۱۲‏)‏ به عنوان مثال،‏ دانستن اهمیت نام خدا،‏ درک پادشاهی او و همچنین آگاهی از وضعیت مردگان نمونه‌ای از این تعالیم است.‏

۷.‏ مطالعهٔ کتاب مقدّس چه تأثیری روی افراد می‌گذارد؟‏

^۷ اما نباید فراموش کنیم که شناخت و آگاهی از کتاب مقدّس به تنهایی کافی نیست.‏ به گفتهٔ کتاب مقدّس بدون داشتن ایمان،‏ محال است که رضایت و خشنودی خدا را کسب کنیم.‏ (‏عبرانیان ۱۱:‏۶‏)‏ در این کتاب می‌خوانیم زمانی که اهالی شهر باستانی قُرِنتُس پیامی را که پیروان عیسی موعظه می‌کردند شنیدند «ایمان آورده،‏ تعمید یافتند.‏» (‏اَعمال ۱۸:‏۸‏)‏ امروزه نیز به طریقی مشابه،‏ شما با مطالعه و تأمّل در تعالیم کتاب مقدّس می‌توانید اطمینان حاصل کنید که این کتاب کلام الهام‌شدهٔ خداست.‏ یادگیری این تعالیم شما را یاری می‌کند تا به وعده‌های خدا و نجاتی که او از طریق عیسی ممکن ساخت،‏ ایمان پیدا کنید.‏—‏یوشَع ۲۳:‏۱۴؛‏ اَعمال ۴:‏۱۲؛‏ ۲تیموتاؤس ۳:‏۱۶،‏ ۱۷‏.‏

۸.‏ چه موضوعی ما را بر آن می‌دارد که دانسته‌های خود را در اختیار دیگران بگذاریم؟‏

^۸ وقتی نهال ایمان در دلمان رشد می‌کند،‏ مشکل بتوانیم آموخته‌های خود را تنها برای خودمان نگاه داریم.‏ (‏اِرْمیا ۲۰:‏۹‏)‏ بلکه برانگیخته می‌شویم در خصوص خدا و مقاصد او با دیگران صحبت کنیم.‏—‏۲قُرِنتیان ۴:‏۱۳ خوانده شود.‏

۹،‏ ۱۰.‏ الف)‏ شما دانسته‌های خود از کتاب مقدّس را با چه کسانی در میان گذاشته‌اید؟‏ ب)‏ اگر می‌خواهید با شاهدان یَهُوَه به صورت سازمان‌یافته موعظه کنید،‏ چه باید بکنید؟‏

^۹ اغلب،‏ کسانی که با کتاب مقدّس آشنا می‌شوند گفتگو در مورد تعالیم آن را با همسایگان،‏ فامیل،‏ دوستان و همکارانشان آغاز می‌کنند.‏ احتمالاً برای شما نیز چنین بوده است و تلاش کرده‌اید با تدبیر و محبت دیگران را با این تعالیم آشنا سازید.‏ اگر مایل باشید که صحبت در خصوص کتاب مقدّس را به همراه شاهدان یَهُوَه به شکل وسیع‌تر و سازماندهی‌شده‌تری انجام دهید،‏ حتماً این موضوع را با کسی که با شما مطالعه می‌کند در میان بگذارید.‏ اگر زندگی خود را هماهنگ با اصول خداوند تغییر داده باشید تا بتوانید به خدمت موعظه بروید،‏ ترتیبی داده می‌شود که به همراه کسی که با شما مطالعه می‌کند دو نفر از پیران جماعت را ملاقات کنید.‏

^۱۰ به این شکل برای شما فرصتی فراهم می‌شود تا با بعضی از کسانی که وظیفهٔ مراقبت از گلهٔ خدا یعنی جماعت را به عهده دارند،‏ آشنا شوید.‏ (‏اَعمال ۲۰:‏۲۸؛‏ ۱پِطْرُس ۵:‏۲،‏ ۳‏)‏ اگر پیران جماعت تشخیص دهند که شما برای خدمت موعظه واجد شرایط هستید و تعالیم اصلی کتاب مقدّس را درک کرده و پذیرفته‌اید،‏ شما را در جریان می‌گذارند تا به عنوان مبشّر تعمیدنیافته خدمت موعظهٔ خود را شروع کنید.‏

۱۱.‏ برای اینکه شخصی مبشّر تعمیدنیافته شود ترک چه اَعمالی ضروری است؟‏

^۱۱ اگر می‌خواهید خدمت موعظه را آغاز کنید شاید لازم باشد تغییراتی در سبک زندگی خود بدهید و یا عاداتی را ترک کنید،‏ از جمله عاداتی که از چشم  دیگران پنهان است.‏ تنها کسانی می‌توانند کار موعظه را شروع کنند و مبشّری تعمید نیافته شوند که از گناه‌های جدّی مثل اَعمال غیراخلاقی،‏ افراط در مصرف مشروبات الکلی و استعمال مواد مخدّر پاک باشند.‏—‏۱قُرِنتیان ۶:‏۹،‏ ۱۰؛‏ غَلاطیان ۵:‏۱۹-‏۲۱ خوانده شود.‏

۱۲.‏ چرا توبه لازم است؟‏

^۱۲ برداشتن قدم‌های دیگری نیز قبل از تعمید ضروری است.‏ پِطْرُس رسول می‌گوید:‏ «پس توبه و بازگشت کنید تا گناهان شما محو گردد.‏» (‏اَعمال ۳:‏۱۹‏)‏ توبه به معنی پشیمانی و احساس ندامت عمیق از عمل خطایی است که مرتکب شده‌ایم.‏ واضح است شخصی که زندگی‌ای غیراخلاقی داشته،‏ باید از اَعمال گذشتهٔ خود توبه کند.‏ اما،‏ در واقع توبه برای تمام کسانی که می‌خواهند زندگی‌ای هماهنگ با خواست خدا را شروع کنند،‏ لازم است.‏ زیرا همهٔ انسان‌ها در زندگی دچار خطا و لغزش می‌شوند و نیاز به بخشش خداوند دارند.‏ (‏رومیان ۳:‏۲۳؛‏ ۵:‏۱۲‏)‏ همچنین،‏ طبعاً کسی که تعالیم کتاب مقدّس را نمی‌شناخته نمی‌توانسته هماهنگ با خواست خدا زندگی کند.‏ پس هر کس که می‌خواهد راه اطاعت از خدا را در پیش گیرد باید از اَعمال گذشتهٔ خود توبه کند.‏

۱۳.‏ بازگشت از گناه به چه معناست؟‏

^۱۳ توبه باید همراه با بازگشت از گناه باشد.‏ به این معنی که تنها احساس پشیمانی کافی نیست.‏ بلکه باید راه و روش گذشته را ترک کرد و قاطعانه تصمیم به انجام آنچه صحیح است گرفت.‏ توبه و بازگشت قدم‌های دیگری هستند که قبل از تعمید باید برداشت.‏

۱۴.‏ چه قدم مهمی قبل از تعمید باید برداشته شود؟‏

^۱۴ قدم مهم دیگری که قبل از تعمید باید برداشته شود بستن پیمانی شخصی بین خود و خداست؛‏ یعنی وقف خود به یَهُوَه خدا.‏

۱۵،‏ ۱۶.‏ وقف به خدا به چه معنی است،‏ و چه عاملی سبب می‌شود شخصی چنین تصمیمی بگیرد؟‏

 ^۱۵ برای وقف خود به یَهُوَه،‏ باید در دعا دلبستگی و وابستگی قلبی خود را به او ابراز کنیم.‏ همچنین با او عهد بندیم که با دل و جان،‏ برای همیشه و در همهٔ ابعاد زندگی،‏ تنها خواست او را انجام دهیم.‏ (‏متّیٰ ۲۲:‏۳۷‏)‏ چطور ممکن است شخصی تصمیم بگیرد چنین پیمانی با خدا ببندد؟‏ برای روشن شدن مطلب مثالی می‌زنیم،‏ فرض کنید مردی با زنی نامزد می‌شود.‏ هر چه بیشتر او با نامزد خود و خصوصیات خوب او آشنا شود علاقه‌اش به او بیشتر می‌شود و بعد از مدتی از او تقاضای ازدواج می‌کند.‏ درست است که ازدواج بار مسئولیت‌های او را بیشتر می‌کند اما عشق و علاقه،‏ او را برمی‌انگیزد تا چنین قدم بزرگی را بردارد.‏

^۱۶ شناخت شخصیت یَهُوَه و در پی آن محبت به او ما را برمی‌انگیزد که او را با دل و جان پرستش کنیم و در خدمت به او از هیچ چیز کوتاهی نکنیم.‏ هر کس که می‌خواهد راه پسر خدا عیسی مسیح را دنبال کند باید «خویشتن را انکار» نماید.‏ (‏مَرقُس ۸:‏۳۴‏)‏ به این معنی که هدف اصلی زندگی او انجام خواست یَهُوَه باشد و اطمینان حاصل کند که خواسته‌ها و اهداف شخصی،‏ مانع او در راه اطاعت از خدا نشود.‏—‏۱پِطْرُس ۴:‏۲ خوانده شود.‏

۱۷.‏ چرا بعضی در وقف خود به خدا تردید می‌کنند؟‏

^۱۷ بعضی در وقف خود به یَهُوَه تردید می‌کنند چون از برداشتن چنین قدم بزرگی می‌هراسند.‏ شاید از اینکه در مقابل خدا یک مسیحی وقف شده محسوب شوند هراس دارند و می‌ترسند که عملی انجام دهند که باعث ناخوشنودی خدا شود.‏

۱۸.‏ چه انگیزه‌ای شخص را برمی‌انگیزد تا خود را به یَهُوَه وقف کند؟‏

^۱۸ آشنایی با یَهُوَه و شناخت شخصیت او سبب دلبستگی و علاقهٔ ما به او می‌شود.‏ این محبت و علاقه ما را برمی‌انگیزد که خود را وقف او کنیم و تمام  سعی خود را در ثابت قدم ماندن در این راه بنماییم.‏ (‏جامعه ۵:‏۴‏)‏ قطعاً بعد از وقف خود به خدا می‌خواهیم «به طریق شایستهٔ خداوند» رفتار کنیم و رضایت کامل او را جلب نماییم.‏ (‏کُولُسیان ۱:‏۱۰‏)‏ وقتی انگیزهٔ ما از خدمت به خدا محبت به او باشد انجام چنین کاری مشکل نیست.‏ بی‌شک با سخنان یوحنّای رسول موافق هستید که گفت:‏ «زیرا همین است محبت خدا که احکام او را نگاه داریم و احکام او گران نیست.‏»—‏۱یوحنّا ۵:‏۳‏.‏

۱۹.‏ چرا نباید در وقف خود به یَهُوَه تردیدی به دل راه دهیم؟‏

^۱۹ ما نباید کامل باشیم تا بتوانیم خود را به خدا وقف کنیم.‏ یَهُوَه محدودیت‌های ما را می‌شناسد و هیچ گاه بیش از توانایی‌مان از ما توقع ندارد.‏  ‏(‏مزمور ۱۰۳:‏۱۴‏)‏ این خواست یَهُوَه است که ما در راه خدمت به او پیروز و موفق باشیم.‏ به همین دلیل ما را پشتیبانی و کمک می‌کند.‏ ‏(‏اِشَعْیا ۴۱:‏۱۰ خوانده شود.‏)‏ می‌توانیم اطمینان داشته باشیم که اگر ما با تمام دل به خداوند توکّل کنیم او نیز راه راست را جلوی پای ما قرار می‌دهد.‏—‏امثال ۳:‏۵،‏ ۶‏.‏

۲۰.‏ چرا وقف به خدا نباید یک موضوع شخصی باقی بماند؟‏

^۲۰ تأمّل در مطالبی که در این فصل گفته شد می‌تواند شما را یاری کند  تا این قدم بزرگ را بردارید و در دعایی شخصی خود را به یَهُوَه خدا وقف کنید.‏ کسی که واقعاً به یَهُوَه خدا ایمان دارد و به او محبت می‌ورزد،‏ باید ایمان خود را در حضور دیگران اعلام کند.‏ در کتاب مقدّس آمده است که لازمهٔ نجات،‏ اعتراف به ایمان است.‏ (‏رومیان ۱۰:‏۱۰‏)‏ اما اعلام وقفمان به دیگران به چه شکل صورت می‌گیرد؟‏

۲۱،‏ ۲۲.‏ چگونه می‌توانید ایمان خود را به دیگران اعلام کنید؟‏

^۲۱ اگر می‌خواهید تعمید بگیرید این موضوع را با گردانندهٔ هیئت پیران مطرح کنید.‏ او ترتیبی خواهد داد تا پیران جماعت سؤالات پایه‌ای کتاب مقدّس را با شما دوره کنند.‏ اگر آنان تشخیص دهند که شما برای تعمید واجد شرایط هستید شما را از این موضوع مطلع می‌سازند.‏ * معمولاً در روز تعمید یک سخنرانی در مورد مفهوم تعمید ایراد می‌شود.‏ سخنران از داوطلبان تعمید می‌خواهد که با پاسخ دادن به دو سؤال ایمان خود را در حضور دیگران اعلام نمایند.‏

^۲۲ تنها با تعمید می‌توانید عهدی را که با خدا بسته‌اید به عموم اعلام کنید.‏ با فرو رفتن کامل در آب نشان می‌دهید که خود را به یَهُوَه خدا وقف کرده‌اید و خود را به عنوان یک شاهد یَهُوَه به دیگران معرفی می‌کنید.‏

۲۳.‏ به اسم پدر،‏ پسر و روح‌القدس تعمید گرفتن به چه معناست؟‏

^۲۳ عیسی گفت که پیروانش به اسم پدر،‏ پسر و روح‌القدس تعمید بگیرند.‏ (‏متّیٰ ۲۸:‏۱۹‏)‏ به اسم پدر و پسر تعمید گرفتن به معنی شناخت مقام والای یَهُوَه خدا و همچنین عیسی مسیح است.‏ (‏مزمور ۸۳:‏۱۸؛‏ متّیٰ ۲۸:‏۱۸‏)‏ تعمید به نام روح‌القدس به این معنی است که شخص به عملکرد و تأثیر روح‌القدس یعنی نیروی فعال خدا ایمان دارد.‏—‏غَلاطیان ۵:‏۲۲،‏ ۲۳؛‏ ۲پِطْرُس ۱:‏۲۱‏.‏

۲۴،‏ ۲۵.‏ الف)‏ تعمید نشانهٔ چیست؟‏ ب)‏ در فصل آینده به بررسی چه موضوعی می‌پردازیم؟‏

 ^۲۴ در مراسم تعمید فرو رفتن در آب و بیرون آمدن از آن نشانهٔ موضوعی بسیار مهم است.‏ فرو رفتن در آب نشانهٔ پایان زندگی گذشته و بیرون آمدن از آن نشانهٔ آغاز زندگی‌ای جدید یعنی زندگی‌ای هماهنگ با خواست خداست.‏ باید همیشه به خاطر داشته باشید که خود را وقف آرمان یا هدفی انسانی یا یک سازمان نمی‌کنید بلکه خود را به یَهُوَه خدا وقف می‌کنید.‏ وقف و تعمید شما آغاز رابطه‌ای نزدیک و صمیمی با خداست.‏—‏یعقوب ۴:‏۸‏.‏

^۲۵ البته تعمید ضامن نجات نیست.‏ پولُس رسول نوشت:‏ «نجات خود را به ترس و لرز به عمل آورید.‏» (‏فیلِپّیان ۲:‏۱۲‏)‏ تعمید در واقع آغاز زندگی‌ای جدید است.‏ قدم دیگر حفظ محبت خدا در دلمان است.‏ در فصل بعد به این موضوع خواهیم پرداخت.‏