ბიბლიაშ მარკვიებელეფ ვითობით წანათ ადრე იჩიებდეს, ნამდა 1914 წანას მუდგარენ მნიშვნელოვან მოხვადუდ. მუქ ოკო მოხვადკო დო მუ ამტკიცენს თის, ნამდა 1914 წანა დასურო მნიშვნელოვან წანა რდუ?

მუჭოთ ლუკაშ 21:24-ის პკითხულენთ, იესოქ თქუ: „მოჯალაგერ იჸუაფ იერუსალიმ შხვაშთურეფიშ ხეთ, სოიშახ ვეთებ შხვაშთურეფშო  მერჩქინელ დროეფი“. იერუსალიმ ებრაელეფიშ სატახტო ქალაქ რდუ, სოვრეშეთ დავით მეფეშ გამნარყეფ მართუნდეს ქიანას (ფსალმუნი 48:1, 2). თე მეფეეფ ნამთინ შხვა ქიანაშ მართველეფს ვა გუდეს. თინეფ „იეჰოვაშ ტახტის“ ხედეს, მუჭოთ თიშ წარმომადგენელეფი (1 მატიანე 29:23). თეგვარო, იერუსალიმ იეჰოვაშ მართველობაშ სიმბოლო რდუ.

მუჭო დო მუჟამშე რდუ „მოჯალაგერ . . . იერუსალიმ შხვაშთურეფიშ ხეთ“? ჯვ. წ. 607 წანაშე, მუჟამს ბაბილონელეფქ იერუსალიმ გეჭოფესინ. თე დროშე მოჸუნაფილ „იეჰოვაშ ტახტის“ მითინ ვა ხედ დო დავითიშ გამნარყეფ ვა მეფენდეს (2 მეფეები 25:1—26). სადღამუშოთ იჸუაფუდუო „მოჯალაგერ“ იერუსალიმი? ვარ. წინასწარმარაგადე ეზეკიელქ იერუსალიმიშ ბოლო მეფე ციდკიაშენ თქუ: „გეინწყი დუდის გიგორთუნ თინა დო დეთხინე გვირგვინი! . . . მითინიშ ვეჸუაფ თინა, სოიშახ ვა მურს კანონით უფლება უღუნ ფერ,— თის გეგნოფჩანქ“ (ეზეკიელი 21:26, 27). „კანონით უფლება უღუნ ფერ“, ანუ მიდგას დავითიშ გამნარყშე გიშნაულა მეფეეფიშ გვირგვინ ოკუთნუნ, იესო ქრისტე რე  (ლუკა 1:32, 33). თაშ ნამდა, ქრისტეშ გამეფებაშახ, იერუსალიმ „მოჯალაგერ“ იჸუაფუდ.

მუჟამ მოხვადუდ თე მნიშვნელოვან მოვლენა? იესოშ სიტყვეფშე იძირე, ნამდა შხვაშთურეფიშ მართველობაშ დრო დო ხან წინასწარ რდუ მერჩქინელი. წინასწარმარაგადე დანიელიშ მა-4 დუდშე შემლებნა გებგათ, მუსხი ხანს გეგრძელებუდ თე პერიოდი. თე დუდს ეჭარილ რე ბაბილონიშ მეფეშ, ნაბუქოდონოსორიშ სიზმარი, ნამუთ წინასწარ ოძირანდ, მუქ ოკო მოხვადკონ. თიქ სიზმარს ძირ ქვერსემ ჯა, ნამუქით ოკო მიკვათკონ. თიშ ჩხვინჩხვის ვეიაფალედუ, მუშენდა რკინაშ დო სპილენძის ბორკილეფ გიაძვენუდ. ანგელოზიქ თქუ: „შქვით დროქ გენკორთას“ (დანიელი 4:10—16).

ბიბლიას ჯალეფ მინშა მართველობაშ სიმბოლო რე (ეზეკიელი 17:22—24; 31:2—5). თეგვარო, სიმბოლურ ჯაშ მოკვათუა თის ნიშნენდ, ნამდა მეჭყორდუდ ღორონთიშ მართველობა, ნამუთ იერუსალიმს დავითიშ გამნარყეფიშ მეფობათ რდუ წარმოდგენილი. მარა წინასწარნარაგადა ოძირანდ, ნამდა იერუსალიმ მუსხირენ დროშ —„შქვით დროშ“ — დინახალე იჸუაფუდ მოჯალაგერი. მუსხი ხანს გეგრძელებუდ თე შქვით დრო?

გამოცხადებაშ 12:6, 14-შე იძირე, ნამდა სუმ დო გვერდ დრო რე „ანთას ჟიროშ სუმენეჩ დღა“. თაშ ნამდა, „შქვით დრო“ იჸუაფ ჟირშა მეტ დრო, ანუ 2520 დღა. მარა შხვაშთურეფს ღორონთიშ მართველობაშ „მოჯალაგუა“ ვემუტებნა იერუსალიმიშ ეჭოფუაშე 2 520 დღაშ უკულ ხოლო. მუჭოთ იძირე, თე წინასწარნარაგადას უმოს მეტ დრო რე ნაგულისხმეფი. რიცხვეფიშ 14:34-ის დო ეზეკიელიშ 4:6-ის მოჩამილ რე პრინციპი: „თითო დღაშა თითო წანა“. თე პრინციპშე იძირე, ნამდა „შქვით დროქ“ 2 520 წანას ოკო გეგრძელკონ.

2 520 წანაქ დიჭყ ჯვ. წ. 607 წანაშ გიმათუთას, მუჟამსით ბაბილონელეფქ იერუსალიმ გეჭოფეს დო მეფე დავითიშ გამნარყი ტახტშე გექთარაგუეს. თე პერიოდიქ 1914 წანაშ გიმათუთას ითუ. ათე დროს გეთუ „შხვაშთურეფშო მერჩქინელ დროქ“ დო იესო ქრისტექ ზეცას გემეფუ * (ფსალმუნი 2:1—6; დანიელი 7:13, 14).

 იესოქ წინასწარ თქუ, ნამდა მუჟამსით ზეცას გემეფებუდუნ, დედამიწას გასაკვირ მოვლენეფ იჸუაფუდ — ჩხუპი, შკირენა, დიხანწალუა დო ლახალა (მათე 24:3—8; ლუკა 21:11). თე მოვლენეფ არგამათ ამტკიცენს თის, ნამდა 1914 წანას ღორონთიშ ზეციერ სამეფოქ მართველობა ქიდიჭყუ დო ქუდოდირთ თე უბადო ქიანაშ „ბოლო დღალეფქი“ (2 ტიმოთე 3:1—5).