เราจะเข้าใจข้อความบางตอนในพระธรรมวิวรณ์ตามตัวอักษรไม่ได้. ตัวอย่างเช่น พระธรรมนี้กล่าวถึงผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งมีชื่อ “บาบิโลนใหญ่” เขียนไว้บนหน้าผากเธอ. มีการบอกว่าหญิงคนนี้นั่งอยู่บน ‘ฝูงชน ประเทศต่าง ๆ.’ (วิวรณ์ 17:1, 5, 15) เนื่องจากไม่มีผู้หญิงจริง ๆ คนใดสามารถทำเช่นนี้ได้ บาบิโลนใหญ่จึงต้องมีความหมายเป็นนัย. ดังนั้น หญิงโสเภณีที่มีความหมายเป็นนัยคนนี้หมายถึงอะไร?

ที่วิวรณ์ 17:18 มีการพรรณนาผู้หญิงที่มีความหมายเป็นนัยคนเดียวกันนี้ว่าเป็น “เมืองใหญ่ซึ่งมีอำนาจปกครองกษัตริย์ทั้งหลายแห่งแผ่นดินโลก.” คำ  “เมือง” บ่งชี้ถึงกลุ่มคนที่ถูกรวบรวมเป็นองค์การ. เนื่องจาก “เมืองใหญ่” นี้มีอำนาจบังคับบัญชา “กษัตริย์ทั้งหลายแห่งแผ่นดินโลก” ผู้หญิงที่ชื่อบาบิโลนใหญ่นี้จึงต้องเป็นองค์การที่มีอำนาจระดับโลก. เราจึงเรียกองค์การนี้ได้อย่างถูกต้องว่าจักรวรรดิโลก. จักรวรรดิแบบใด? จักรวรรดิทางศาสนา. โปรดสังเกตว่าข้อความบางอย่างที่เกี่ยวข้องกันในพระธรรมวิวรณ์ช่วยให้เราลงความเห็นเช่นนั้นได้อย่างไร.

จักรวรรดิอาจหมายถึงอาณาจักรทางการเมือง, การค้า, หรือทางศาสนาก็ได้. ผู้หญิงที่ชื่อบาบิโลนใหญ่ไม่ใช่จักรวรรดิทางการเมืองเพราะพระคำของพระเจ้ากล่าวว่า “กษัตริย์ทั้งหลายแห่งแผ่นดินโลก” หรือส่วนสำคัญทางด้านการเมืองของโลกนี้ได้ “ทำผิดประเวณี” กับนาง. การผิดประเวณีของนางหมายถึงการที่นางมีความสัมพันธ์กับผู้ปกครองของโลกนี้และนี่อธิบายถึงสาเหตุที่นางถูกเรียกว่า “หญิงแพศยาคนสำคัญ.”—วิวรณ์ 17:1, 2; ยาโกโบ 4:4.

บาบิโลนใหญ่จะเป็นจักรวรรดิทางการค้าก็ไม่ได้เพราะ “พวกพ่อค้าเดินทางแห่งแผ่นดินโลก” ซึ่งหมายถึงส่วนสำคัญทางการค้าจะโศกเศร้าอาลัยบาบิโลนใหญ่ตอนที่เมืองนี้ถูกทำลาย. ที่จริง มีการพรรณนาว่าทั้งกษัตริย์และพวกพ่อค้าต่างก็มองดูเมืองบาบิโลนใหญ่ “อยู่แต่ไกล.” (วิวรณ์ 18:3, 9, 10, 15-17) ดังนั้น จึงมีเหตุผลที่จะลงความเห็นว่า บาบิโลนใหญ่ไม่ใช่จักรวรรดิทางการเมืองหรือการค้า แต่เป็นจักรวรรดิทางศาสนา.

ลักษณะเฉพาะทางศาสนาของบาบิโลนใหญ่ได้รับการยืนยันต่อไปอีกจากถ้อยคำที่ว่าเมืองนี้ได้ชักนำชาติทั้งปวงให้หลงโดย “การถือผี” ของเมืองนี้. (วิวรณ์ 18:23) เนื่องจากลัทธิผีปิศาจทุกรูปแบบมีต้นตอมาจากศาสนาและผีปิศาจ จึงไม่น่าแปลกใจที่คัมภีร์ไบเบิลเรียกบาบิโลนใหญ่ว่าเป็น “ที่อาศัยของพวกปิศาจ.” (วิวรณ์ 18:2; พระบัญญัติ 18:10-12) นอกจากนี้ มีการพรรณนาว่า จักรวรรดินี้ได้ต่อต้านศาสนาแท้อย่างแข็งขัน และข่มเหง “ผู้พยากรณ์” และ “ผู้บริสุทธิ์.” (วิวรณ์ 18:24) ที่จริง บาบิโลนใหญ่มีความเกลียดชังที่ฝังรากลึกต่อศาสนาแท้จนถึงกับข่มเหง “พยานฝ่ายพระเยซู” อย่างรุนแรงและกระทั่งฆ่าพวกเขาด้วยซ้ำ. (วิวรณ์ 17:6) ดังนั้น ผู้หญิงที่ชื่อบาบิโลนใหญ่นี้จึงเป็นเครื่องหมายแสดงอย่างชัดเจนถึงจักรวรรดิโลกของศาสนาเท็จ ซึ่งรวมเอาทุกศาสนาที่อยู่ฝ่ายตรงกันข้ามกับพระยะโฮวาพระเจ้า.