ບົດທີ 1
“ອັນນີ້ເປັນຄວາມຮັກແກ່ພະເຈົ້າ”
“ເພາະວ່າອັນນີ້ເປັນຄວາມຮັກແກ່ພະເຈົ້າ ຄືວ່າໃຫ້ເຮົາທັງຫລາຍຖືຮັກສາຄຳສັ່ງທັງຫລາຍແຫ່ງພະອົງ ແລະຄຳສັ່ງທັງຫລາຍແຫ່ງພະອົງກໍບໍ່ຍາກ.”—1 ໂຢຮັນ 5:3.
1, 2. ສິ່ງໃດທີ່ກະຕຸ້ນເຈົ້າໃຫ້ຮັກພະເຢໂຫວາ?
ເຈົ້າຮັກພະເຈົ້າບໍ? ຖ້າເຈົ້າໄດ້ອຸທິດຊີວິດໃຫ້ພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າແລ້ວ ແນ່ນອນເຈົ້າຈະຕອບຢ່າງຫນັກແຫນ້ນວ່າຮັກ ແລະກໍເຫມາະທີ່ຈະຕອບແບບນັ້ນ! ເປັນເລື່ອງປົກກະຕິທີ່ເຮົາຈະຮັກພະເຢໂຫວາ. ທີ່ຈິງຄວາມຮັກທີ່ເຮົາມີຕໍ່ພະເຈົ້າເປັນການຕອບສະຫນອງທີ່ພະອົງຮັກເຮົາ. ຄຳພີໄບເບິນແຈ້ງດັ່ງນີ້ “ຝ່າຍພວກເຮົາ ພວກເຮົາຮັກພະອົງ [ພະເຢໂຫວາ] ເພາະພະອົງໄດ້ຮັກພວກເຮົາກ່ອນ.”—1 ໂຢຮັນ 4:19.
2 ພະເຢໂຫວາໄດ້ລິເລີ່ມສະແດງຄວາມຮັກຕໍ່ເຮົາກ່ອນ. ພະອົງໄດ້ປະທານແຜ່ນດິນໂລກໃຫ້ເປັນບ້ານທີ່ສວຍງາມຂອງເຮົາ. ພະອົງເອົາໃຈໃສ່ຄວາມຈຳເປັນຂອງເຮົາທາງຮ່າງກາຍແລະທາງວັດຖຸ. (ມັດທາຍ 5:43-48) ຍິ່ງກວ່ານັ້ນ ພະອົງເບິ່ງແຍງຄວາມຈຳເປັນທາງຝ່າຍວິນຍານຂອງເຮົາ. ພະອົງປະທານຄຳພີໄບເບິນ ພະຄຳຂອງພະອົງໃຫ້ເຮົາ. ນອກຈາກນັ້ນ ພະອົງເຊີນເຮົາໃຫ້ອະທິດຖານເຖິງພະອົງພ້ອມທັງສັນຍາວ່າຈະຟັງເຮົາແລະຈະປະທານພະວິນຍານບໍລິສຸດເພື່ອຊ່ວຍເຫລືອເຮົາ. (ຄຳເພງ 65:2; ລືກາ 11:13) ສຳຄັນກວ່າສິ່ງໃດທັງຫມົດ ພະອົງໄດ້ສົ່ງລູກຊາຍທີ່ແພງຫລາຍໃຫ້ມາເປັນຄ່າໄຖ່ເພື່ອຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ພົ້ນຈາກບາບແລະຄວາມຕາຍ. ຈັ່ງແມ່ນເປັນຄວາມຮັກອັນຍິ່ງໃຫຍ່ທີ່ພະເຢໂຫວາສະແດງຕໍ່ເຮົາ!—ໂຢຮັນ 3:16; ໂລມ 5:8.
3. (ກ) ເພື່ອຈະຢັ້ງຢືນຢູ່ໃນຄວາມຮັກຂອງພະເຈົ້າ ເຮົາຕ້ອງເຮັດຫຍັງ? (ຂ) ຄຳຖາມສຳຄັນອັນໃດທີ່ເຮົາຕ້ອງພິຈາລະນາ ແລະຈະພົບຄຳຕອບຢູ່ໃສ?
3 ພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ເຮົາໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຈາກຄວາມຮັກຂອງພະອົງຕະຫລອດໄປ. ທີ່ຈິງແລ້ວ ເຮົາຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຫລືບໍ່ນັ້ນຂຶ້ນຢູ່ກັບເຮົາເອງ. ພະຄຳຂອງພະເຈົ້າກະຕຸ້ນເຮົາວ່າ “ຈົ່ງຮັກສາຕົວໄວ້ໃນຄວາມຮັກຂອງພະເຈົ້າ . . . [ໂດຍຫວັງຈະໄດ້] ຊີວິດອັນຕະຫລອດໄປເປັນນິດ.” (ຢູເດ 21) ວະລີທີ່ວ່າ “ຈົ່ງຮັກສາຕົວ” ຊີ້ບອກວ່າເພື່ອຈະຢັ້ງຢືນຢູ່ໃນຄວາມຮັກຂອງພະເຈົ້າ ເຮົາຕ້ອງລົງມືກະທຳ. ເຮົາຕ້ອງຕອບສະຫນອງຕໍ່ຄວາມຮັກຂອງພະເຈົ້າໃນວິທີທີ່ເຫັນໄດ້ຊັດເຈນ. ດັ່ງນັ້ນ ຄຳຖາມສຳຄັນທີ່ເຮົາຄວນພິຈາລະນາຄື ‘ຂ້ອຍຈະສະແດງຄວາມຮັກຕໍ່ພະເຈົ້າໂດຍວິທີໃດ?’ ມີຄຳຕອບໃນຖ້ອຍຄຳຂອງອັກຄະສາວົກໂຢຮັນທີ່ຂຽນຂຶ້ນໂດຍການດົນໃຈທີ່ວ່າ “ອັນນີ້ເປັນຄວາມຮັກແກ່ພະເຈົ້າ ຄືວ່າໃຫ້ເຮົາທັງຫລາຍຖືຮັກສາຄຳສັ່ງທັງຫລາຍແຫ່ງພະອົງ ແລະຄຳສັ່ງທັງຫລາຍແຫ່ງພະອົງກໍບໍ່ຍາກ.” (1 ໂຢຮັນ 5:3) ເຮົາຄວນພິຈາລະນາຄວາມຫມາຍຂອງຖ້ອຍຄຳເຫລົ່ານີ້ຢ່າງຖີ່ຖ້ວນ ເພາະເຮົາຢາກສະແດງໃຫ້ພະເຈົ້າຂອງເຮົາເຫັນວ່າເຮົາຮັກພະອົງຫລາຍ.
“ອັນນີ້ເປັນຄວາມຮັກແກ່ພະເຈົ້າ”
4, 5. (ກ) ຖ້ອຍຄຳທີ່ວ່າ “ຄວາມຮັກແກ່ພະເຈົ້າ” ຫມາຍເຖິງຫຍັງ? (ຂ) ຂໍໃຫ້ເລົ່າວ່າຄວາມຮັກທີ່ມີຕໍ່ພະເຢໂຫວາໄດ້ເລີ່ມພັດທະນາຂຶ້ນແນວໃດໃນຫົວໃຈຂອງເຈົ້າ.
4 ອັກຄະສາວົກໂຢຮັນຄິດເຖິງຫຍັງເມື່ອຂຽນວ່າ “ຄວາມຮັກແກ່ພະເຈົ້າ”? ຖ້ອຍຄຳນີ້ສະແດງເຖິງຄວາມຮັກທີ່ເຮົາມີຕໍ່ພະເຈົ້າ ບໍ່ແມ່ນຄວາມຮັກທີ່ພະເຈົ້າມີຕໍ່ເຮົາ. ເຈົ້າຈື່ໄດ້ບໍຕອນທີ່ຄວາມຮັກຕໍ່ພະເຢໂຫວາໄດ້ເລີ່ມພັດທະນາຂຶ້ນໃນຫົວໃຈຂອງເຈົ້າ?
ການອຸທິດຕົວແລະການຮັບບັບເຕມາເປັນຈຸດເລີ່ມຕົ້ນຂອງຊີວິດທີ່ເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາດ້ວຍຄວາມຮັກ
5 ຂໍໃຫ້ຄິດຄືນບຶດຫນຶ່ງເຖິງຕອນທຳອິດທີ່ເຈົ້າໄດ້ຮຽນຮູ້ຄວາມຈິງເລື່ອງພະເຢໂຫວາແລະຈຸດປະສົງຂອງພະອົງ ແລ້ວເຈົ້າໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນມີຄວາມເຊື່ອ. ເຈົ້າໄດ້ເຂົ້າໃຈວ່າເຖິງວ່າຈະເກີດມາເປັນຄົນບາບທີ່ເຫີນຫ່າງຈາກພະເຈົ້າ ແຕ່ໂດຍທາງພະຄລິດ ພະເຢໂຫວາໄດ້ເປີດທາງໄວ້ເພື່ອເຈົ້າຈະໄດ້ຮັບຄວາມສົມບູນແບບທີ່ອາດາມເຮັດສູນເສຍໄປ ແລະຈະໄດ້ຮັບຊີວິດຕະຫລອດໄປເປັນມໍລະດົກ. (ມັດທາຍ 20:28; ໂລມ 5:12, 18) ເຈົ້າເລີ່ມເຂົ້າໃຈວ່າພະເຢໂຫວາເສຍສະລະຢ່າງໃຫຍ່ຫລວງໃນການສົ່ງລູກຊາຍທີ່ພະອົງແພງຫລາຍທີ່ສຸດໃຫ້ມາຕາຍເພື່ອເຈົ້າ. ຫົວໃຈເຈົ້າຖືກກະຕຸ້ນ ແລະເຈົ້າເລີ່ມຮູ້ສຶກຮັກພະເຈົ້າຜູ້ທີ່ໄດ້ສະແດງຄວາມຮັກເຊັ່ນນັ້ນຕໍ່ເຈົ້າ.—1 ໂຢຮັນ 4:9, 10
6. ຄວາມຮັກແທ້ສະແດງອອກໂດຍວິທີໃດ ແລະຄວາມຮັກທີ່ມີຕໍ່ພະເຈົ້າໄດ້ກະຕຸ້ນເຈົ້າໃຫ້ເຮັດຫຍັງ?
6 ຢ່າງໃດກໍຕາມ ຄວາມຮູ້ສຶກເຊັ່ນນັ້ນເປັນພຽງການເລີ່ມຕົ້ນຂອງຄວາມຮັກແທ້ທີ່ມີຕໍ່ພະເຢໂຫວາ. ຄວາມຮັກບໍ່ແມ່ນເປັນພຽງອາລົມຄວາມຮູ້ສຶກ ທັງບໍ່ແມ່ນເປັນພຽງຄຳເວົ້າ. ຄວາມຮັກແທ້ຕໍ່ພະເຈົ້າກ່ຽວຂ້ອງບໍ່ແມ່ນພຽງແຕ່ເວົ້າວ່າ “ຂ້ອຍຮັກພະເຢໂຫວາ.” ແບບດຽວກັບຄວາມເຊື່ອ ຄວາມຮັກແທ້ປາກົດອອກມາໂດຍການກະທຳທີ່ຖືກກະຕຸ້ນຈາກຄວາມຮັກນັ້ນ. (ຢາໂກໂບ 2:26) ໂດຍສະເພາະຢ່າງຍິ່ງ ເຮົາສະແດງຄວາມຮັກໂດຍການເຮັດສິ່ງຕ່າງໆທີ່ເຮັດໃຫ້ຄົນທີ່ເຮົາຮັກພໍໃຈ. ສະນັ້ນ ເມື່ອຄວາມຮັກຕໍ່ພະເຢໂຫວາຢັ່ງຮາກເລິກລົງໃນຫົວໃຈ ເຈົ້າຖືກກະຕຸ້ນໃຫ້ເກີດຄວາມປາຖະຫນາທີ່ຈະດຳເນີນຊີວິດໃນແນວທາງທີ່ເຮັດໃຫ້ພໍ່ຂອງເຈົ້າທີ່ຢູ່ໃນສະຫວັນພໍໃຈ. ເຈົ້າເປັນພະຍານທີ່ຮັບບັບເຕມາແລ້ວບໍ? ຖ້າເປັນ ຄວາມຮັກອັນເລິກເຊິ່ງແລະຄວາມພັກດີຕໍ່ພະເຢໂຫວາຊ່ວຍເຈົ້າໃຫ້ເຮັດການຕັດສິນໃຈທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດໃນຊີວິດ. ເຈົ້າໄດ້ອຸທິດຕົວໃຫ້ກັບພະເຢໂຫວາເພື່ອເຮັດຕາມໃຈປະສົງຂອງພະອົງ ແລະເຈົ້າສະແດງສັນຍະລັກຂອງການອຸທິດຕົວໂດຍການຮັບບັບເຕມາ. (ໂລມ 14:7, 8) ການເຮັດຕາມຄຳສັນຍາທີ່ຈິງຈັງແບບນີ້ກັບພະເຢໂຫວາກ່ຽວຂ້ອງກັບສິ່ງທີ່ອັກຄະສາວົກໂຢຮັນກ່າວຕໍ່ໄປ.
“ໃຫ້ເຮົາທັງຫລາຍຖືຮັກສາຄຳສັ່ງທັງຫລາຍແຫ່ງພະອົງ”
7. ຄຳສັ່ງບາງຂໍ້ຂອງພະເຈົ້າມີຫຍັງແດ່ ແລະການເຮັດຕາມຄຳສັ່ງເຫລົ່ານີ້ກ່ຽວຂ້ອງກັບຫຍັງ?
7 ໂຢຮັນອະທິບາຍວ່າການຮັກພະເຈົ້າຫມາຍເຖິງ “ໃຫ້ເຮົາທັງຫລາຍຖືຮັກສາຄຳສັ່ງທັງຫລາຍແຫ່ງພະອົງ.” ຄຳສັ່ງຂອງພະເຈົ້າມີຫຍັງແດ່? ພະເຢໂຫວາໃຫ້ຄຳສັ່ງທີ່ເຈາະຈົງຈຳນວນຫນຶ່ງແກ່ເຮົາໂດຍທາງຄຳພີໄບເບິນ ພະຄຳຂອງພະອົງ. ຕົວຢ່າງ ພະອົງຫ້າມການປະຕິບັດບາງຢ່າງເຊັ່ນ ການເມົາເຫລົ້າ ການຜິດປະເວນີ ການບູຊາຮູບປັ້ນ ການລັກ ແລະການຕົວະ. (1 ໂກລິນໂທ 5:11; 6:18; 10:14; ເອເຟດ 4:28; ໂກໂລດ 3:9) ການເຮັດຕາມຄຳສັ່ງຂອງພະເຈົ້າກ່ຽວຂ້ອງກັບການດຳເນີນຊີວິດໃຫ້ສອດຄ່ອງກັບມາດຕະຖານດ້ານສິນລະທຳທີ່ຊັດເຈນໃນຄຳພີໄບເບິນ.
8, 9. ແມ່ນແຕ່ໃນເລື່ອງເຊິ່ງບໍ່ມີຂໍ້ຫ້າມທີ່ເຈາະຈົງໃນຄຳພີໄບເບິນ ເຮົາຮູ້ໄດ້ແນວໃດວ່າສິ່ງໃດທີ່ພະເຢໂຫວາພໍໃຈ? ຂໍໃຫ້ຍົກຕົວຢ່າງ.
8 ແນວໃດກໍຕາມ ເພື່ອເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາພໍໃຈ ເຮົາຕ້ອງບໍ່ພຽງແຕ່ເຊື່ອຟັງກົດຫມາຍທີ່ເຈາະຈົງຂອງພະອົງ. ພະເຢໂຫວາບໍ່ໄດ້ຈຳກັດເຮົາໄວ້ດ້ວຍກົດຫມາຍຕ່າງໆທີ່ຄວບຄຸມທຸກແງ່ມຸມໃນຊີວິດປະຈຳວັນຂອງເຮົາ. ສະນັ້ນ ໃນການດຳເນີນຊີວິດແຕ່ລະວັນເຮົາອາດປະເຊີນກັບເຫດການຫລາຍຢ່າງເຊິ່ງບໍ່ມີຄຳສັ່ງໃນຄຳພີໄບເບິນທີ່ບອກຢ່າງເຈາະຈົງ. ໃນກໍລະນີແບບນັ້ນ ເຮົາຈະຮູ້ໄດ້ແນວໃດວ່າສິ່ງໃດທີ່ພະເຢໂຫວາພໍໃຈ? ຄຳພີໄບເບິນມີຂໍ້ຊີ້ບອກທີ່ຊັດເຈນໃນເລື່ອງຄວາມຄິດຂອງພະເຈົ້າ. ໃນຂະນະທີ່ສຶກສາຄຳພີໄບເບິນ ເຮົາຮຽນຮູ້ສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາຮັກແລະສິ່ງທີ່ພະອົງກຽດຊັງ. (ຄຳເພງ 97:10; ສຸພາສິດ 6:16-19) ເຮົາໄດ້ເຂົ້າໃຈວ່າທັດສະນະແລະການກະທຳແບບໃດທີ່ພະອົງຖືວ່າສຳຄັນ. ແຮ່ງເຮົາຮຽນຮູ້ກ່ຽວກັບນິດໄສໃຈຄໍແລະແນວທາງຂອງພະເຢໂຫວາຫລາຍເທົ່າໃດ ເຮົາແຮ່ງຈະສາມາດປ່ອຍໃຫ້ຄວາມຄິດຂອງພະອົງຊີ້ນຳການຕັດສິນໃຈຂອງເຮົາແລະມີຜົນກະທົບຕໍ່ການກະທຳຂອງເຮົາຫລາຍເທົ່ານັ້ນ. ດັ່ງນັ້ນ ແມ່ນແຕ່ໃນເລື່ອງເຊິ່ງບໍ່ມີຂໍ້ຫ້າມທີ່ເຈາະຈົງໃນຄຳພີໄບເບິນ ຫລາຍຄັ້ງເຮົາສາມາດເຂົ້າໃຈວ່າ “ໃຈປະສົງຂອງພະເຢໂຫວາເປັນຢ່າງໃດ.”—ເອເຟດ 5:17, ລ.ມ.
9 ຕົວຢ່າງ ຄຳພີໄບເບິນບໍ່ມີຄຳສັ່ງໂດຍກົງທີ່ຫ້າມເບິ່ງພາບພະຍົນຫລືລາຍການໂທລະພາບທີ່ເນັ້ນເລື່ອງຄວາມຮຸນແຮງຫລືການຜິດສິນລະທຳທາງເພດ. ແຕ່ເຮົາຕ້ອງມີກົດຫມາຍທີ່ເຈາະຈົງແທ້ໆບໍເຊິ່ງຫ້າມເບິ່ງສິ່ງດັ່ງກ່າວນີ້? ເຮົາຮູ້ວ່າພະເຢໂຫວາມີທັດສະນະແນວໃດຕໍ່ເລື່ອງເຫລົ່ານີ້. ພະຄຳຂອງພະອົງບອກຈະແຈ້ງວ່າ “ຈິດໃຈຂອງ [ພະເຢໂຫວາ] ກໍກຽດຊັງຄົນທີ່ມັກການຫຍາບຊ້າສາໂຫດ.” (ຄຳເພງ 11:5) ຄຳພີໄບເບິນຍັງບອກວ່າ “ຄົນຜິດຊາຍຍິງແລະຄົນຫລິ້ນຊູ້ສູ່ຜົວເມຍທ່ານ ພະເຈົ້າຈະຕັດສິນ.” (ເຫບເລີ 13:4) ໂດຍການຄຶດຕຶກຕອງຖ້ອຍຄຳທີ່ຂຽນຂຶ້ນໂດຍການດົນໃຈ ເຮົາສາມາດເຂົ້າໃຈຈະແຈ້ງວ່າອັນໃດແມ່ນໃຈປະສົງຂອງພະເຢໂຫວາ. ດ້ວຍເຫດນັ້ນ ເຮົາຈຶ່ງເລືອກທີ່ຈະບໍ່ຊອກຫາຄວາມມ່ວນຊື່ນໂດຍເບິ່ງພາບທີ່ສະແດງຢ່າງຈະແຈ້ງກ່ຽວກັບກິດປະຕິບັດຊະນິດທີ່ພະເຈົ້າຂອງເຮົາກຽດຊັງ. ເຮົາຮູ້ວ່າພະເຢໂຫວາພໍໃຈເມື່ອເຮົາຫລີກລ່ຽງຄວາມເສື່ອມຊາມທາງສິນລະທຳທີ່ໂລກນີ້ພະຍາຍາມສະເຫນີໃຫ້ຄືກັບເປັນຄວາມບັນເທີງທີ່ບໍ່ມີພິດມີໄພ. *
10, 11. ເປັນຫຍັງເຮົາຈຶ່ງເລືອກແນວທາງຂອງການເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາ ແລະການເຊື່ອຟັງແບບໃດທີ່ເຮົາໃຫ້ກັບພະອົງ?
10 ອັນໃດຄືເຫດຜົນຕົ້ນຕໍທີ່ເຮົາເຮັດຕາມຄຳສັ່ງຂອງພະເຈົ້າ? ເປັນຫຍັງໃນແຕ່ລະມື້ເຮົາຈຶ່ງຢາກດຳເນີນຊີວິດໃຫ້ສອດຄ່ອງກັບສິ່ງທີ່ເຮົາຮູ້ວ່າເປັນແນວຄິດຂອງພະເຈົ້າ? ເຮົາບໍ່ໄດ້ເລືອກແນວທາງດັ່ງກ່າວພຽງເພື່ອພົ້ນຈາກການລົງໂທດ ຫລືເພື່ອຫລີກລ່ຽງຜົນເສຍຫາຍທີ່ເກີດຂຶ້ນກັບຜູ້ທີ່ເພີກເສີຍຕໍ່ໃຈປະສົງຂອງພະເຈົ້າ. (ຄາລາຊີ 6:7) ແທນທີ່ຈະເປັນແນວນັ້ນ ເຮົາຖືວ່າການເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາເປັນໂອກາດອັນລໍ້າຄ່າໃນການສະແດງຄວາມຮັກຂອງເຮົາຕໍ່ພະອົງ. ຄືກັບເດັກນ້ອຍທີ່ຢາກເຮັດໃຫ້ພໍ່ຍິ້ມອອກມາດ້ວຍຄວາມພໍໃຈ ເຮົາເອງກໍຢາກເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາພໍໃຈຄືກັນ. (ຄຳເພງ 5:12) ພະອົງເປັນພໍ່ຂອງເຮົາ ແລະເຮົາຮັກພະອົງ. ບໍ່ມີອັນໃດເຮັດໃຫ້ເຮົາຍິນດີຫລືອີ່ມໃຈຫລາຍກວ່າການຮູ້ວ່າເຮົາກຳລັງດຳເນີນຊີວິດໃນແນວທາງທີ່ “ໄດ້ຮັບຄວາມໂປດປານຈາກພະເຢໂຫວາ.”—ສຸພາສິດ 12:2, ລ.ມ.
11 ສະນັ້ນ ການເຊື່ອຟັງຂອງເຮົາບໍ່ແມ່ນເປັນແບບຝືນໃຈ ທັງບໍ່ເລືອກເຊື່ອຟັງເປັນບາງຂໍ້ຫລືເຊື່ອຟັງແບບມີເງື່ອນໄຂ. * ເຮົາບໍ່ຕັດສິນໃຈວ່າຈະເລືອກເຊື່ອຟັງຄຳສັ່ງຂໍ້ໃດຫລືລະເລີຍຂໍ້ໃດ ຈະເຊື່ອຟັງເມື່ອສະດວກຫລືເມື່ອການເຊື່ອຟັງນັ້ນເຮັດບໍ່ຍາກຫລືບໍ່ສ້າງຄວາມລຳບາກ. ກົງກັນຂ້າມ ເຮົາ “ເຊື່ອຟັງຢ່າງສຸດຈິດສຸດໃຈ.” (ໂລມ 6:17, ທ.ປ.) ເຮົາຮູ້ສຶກຄືກັບຜູ້ຂຽນຄຳເພງໃນຄຳພີໄບເບິນທີ່ຂຽນວ່າ “ຂ້ານ້ອຍຈະພົບຄວາມສະຫນຸກເອງໃນຂໍ້ຄຳສັ່ງທັງຫລາຍແຫ່ງພະອົງທີ່ຂ້ານ້ອຍໄດ້ຮັກແພງ.” (ຄຳເພງ 119:47) ແມ່ນແລ້ວ ເຮົາຍິນດີ ທີ່ຈະເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາ. ເຮົາຍອມຮັບວ່າສົມຄວນທີ່ຈະຕ້ອງເຊື່ອຟັງພະອົງຢ່າງຄົບຖ້ວນໂດຍບໍ່ມີເງື່ອນໄຂແລະພະອົງປະສົງເຊັ່ນນັ້ນ. (ພະບັນຍັດ 12:32) ເຮົາຕ້ອງການໃຫ້ພະເຢໂຫວາກ່າວເຖິງເຮົາແບບທີ່ພະຄຳຂອງພະອົງກ່າວເຖິງໂນເອ. ຄຳພີໄບເບິນກ່າວເຖິງບຸລຸດຕົ້ນຕະກູນທີ່ສັດຊື່ຜູ້ນີ້ເຊິ່ງໄດ້ສະແດງຄວາມຮັກຕໍ່ພະເຈົ້າໂດຍການເຊື່ອຟັງເປັນເວລາຫລາຍສິບປີວ່າ “ທ່ານໂນເອໄດ້ກະທຳດັ່ງນີ້ຕາມທີ່ພະເຈົ້າໄດ້ສັ່ງແລ້ວ ທ່ານໂນເອໄດ້ກະທຳທຸກສິ່ງ.”—ຕົ້ນເດີມ 6:22.
12. ເມື່ອໃດທີ່ການເຊື່ອຟັງຂອງເຮົາເຮັດໃຫ້ຫົວໃຈຂອງພະເຢໂຫວາຍິນດີ?
12 ພະເຢໂຫວາຮູ້ສຶກແນວໃດເມື່ອເຮົາເຕັມໃຈເຊື່ອຟັງ? ພະຄຳຂອງພະອົງກ່າວວ່າໂດຍວິທີນັ້ນເຮົາເຮັດໃຫ້ “ໃຈ” ຂອງພະອົງ “ຊື່ນບານ.” (ສຸພາສິດ 27:11) ການເຊື່ອຟັງຂອງເຮົານຳຄວາມຍິນດີຢ່າງແທ້ຈິງມາໃຫ້ຫົວໃຈຂອງພະເຈົ້າອົງຍິ່ງໃຫຍ່ແຫ່ງເອກະພົບບໍ? ແນ່ນອນ ແລະມີເຫດຜົນທີ່ດີທີ່ພະເຢໂຫວາຈະຮູ້ສຶກເຊັ່ນນັ້ນ! ພະເຢໂຫວາສ້າງເຮົາໃຫ້ມີເຈດຈຳນົງເສລີ. ນີ້ຫມາຍຄວາມວ່າເຮົາມີອິດສະຫລະໃນການເລືອກ ເຮົາສາມາດເລືອກທີ່ຈະເຊື່ອຟັງພະເຈົ້າຫລືເລືອກຈະບໍ່ເຊື່ອຟັງພະອົງ. (ພະບັນຍັດ 30:15, 16, 19, 20) ເມື່ອເຮົາເລືອກທີ່ຈະເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາຢ່າງເຕັມໃຈ ແລະເມື່ອແຮງກະຕຸ້ນທີ່ຢູ່ເບື້ອງຫລັງການຕັດສິນໃຈນັ້ນແມ່ນຫົວໃຈທີ່ປ່ຽມລົ້ນດ້ວຍຄວາມຮັກຕໍ່ພະເຈົ້າ ເຮົາເຮັດໃຫ້ພໍ່ຂອງເຮົາທີ່ຢູ່ໃນສະຫວັນພໍໃຈແລະມີຄວາມຍິນດີຢ່າງຍິ່ງ. (ສຸພາສິດ 11:20) ນອກຈາກນີ້ ເຮົາຍັງເລືອກແນວທາງຊີວິດທີ່ດີທີ່ສຸດອີກດ້ວຍ.
“ຄຳສັ່ງທັງຫລາຍແຫ່ງພະອົງກໍບໍ່ຍາກ”
13, 14. ເປັນຫຍັງຈຶ່ງເວົ້າໄດ້ວ່າ “ຄຳສັ່ງທັງຫລາຍ” ຂອງພະເຈົ້າ “ກໍບໍ່ຍາກ” ແລະອາດຍົກຕົວຢ່າງເລື່ອງນີ້ແນວໃດ?
13 ອັກຄະສາວົກໂຢຮັນບອກເຮົາເຖິງສິ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ຫມັ້ນໃຈຢ່າງຍິ່ງກ່ຽວກັບຂໍ້ຮຽກຮ້ອງຂອງພະເຢໂຫວາວ່າ “ຄຳສັ່ງທັງຫລາຍແຫ່ງພະອົງກໍບໍ່ຍາກ [“ບໍ່ເປັນພາລະຫນັກ,” ລ.ມ.].” ຄຳພາສາກະເລັກທີ່ແປວ່າ “ພາລະຫນັກ” ໃນ 1 ໂຢຮັນ 5:3 ມີຄວາມຫມາຍຕາມຕົວອັກສອນວ່າ “ຫນັກ.” * ຂໍ້ຮຽກຮ້ອງຂອງພະເຢໂຫວາບໍ່ແມ່ນໄຮ້ເຫດຜົນຫລືເປັນແບບກົດຂີ່. ກົດຫມາຍຂອງພະອົງບໍ່ແມ່ນສິ່ງທີ່ເກີນຄວາມສາມາດຂອງມະນຸດບໍ່ສົມບູນແບບທີ່ຈະເຊື່ອຟັງ.
14 ເຮົາອາດຍົກຕົວຢ່າງທຳນອງນີ້. ຫມູ່ສະຫນິດຂໍໃຫ້ເຈົ້າຊ່ວຍລາວຍ້າຍເຮືອນ. ມີເຄື່ອງຫລາຍແກັດທີ່ຈະຂົນໄປ. ບາງແກັດກໍເບົາຈົນຄົນໆດຽວຍົກໄດ້ ແຕ່ບາງແກັດກໍຫນັກແລະຕ້ອງໃຊ້ສອງຄົນຍົກ. ຫມູ່ຂອງເຈົ້າເລືອກແກັດທີ່ລາວຢາກໃຫ້ເຈົ້າຍົກໄປ. ລາວຈະຂໍໃຫ້ເຈົ້າຍົກແກັດທີ່ລາວຮູ້ວ່າມັນຫນັກໂພດສຳລັບເຈົ້າບໍ? ບໍ່. ລາວຄົງບໍ່ຢາກໃຫ້ເຈົ້າບາດເຈັບຍ້ອນພະຍາຍາມຍົກແກັດນັ້ນຜູ້ດຽວ. ຄ້າຍກັນ ພະເຈົ້າຜູ້ປ່ຽມດ້ວຍຄວາມຮັກແລະຄວາມກະລຸນາບໍ່ໄດ້ຂໍໃຫ້ເຮົາເຮັດຕາມຄຳສັ່ງທີ່ຍາກໂພດ. (ພະບັນຍັດ 30:11-14) ພະອົງຈະບໍ່ຂໍໃຫ້ເຮົາແບກພາລະທີ່ຫນັກແບບນັ້ນ. ພະເຢໂຫວາເຂົ້າໃຈຂໍ້ຈຳກັດຂອງເຮົາ ເນື່ອງຈາກ “ພະອົງຮູ້ຈັກວ່າພວກເຮົາເປັນທີ່ແຕ່ງໄວ້ດ້ວຍສິ່ງໃດ ພະອົງຈື່ວ່າພວກເຮົາເປັນຂີ້ຝຸ່ນດິນ.”—ຄຳເພງ 103:14.
15. ເປັນຫຍັງເຮົາຈຶ່ງຫມັ້ນໃຈວ່າຄຳສັ່ງຂອງພະເຢໂຫວາເປັນປະໂຫຍດຫລາຍທີ່ສຸດຕໍ່ເຮົາ?
15 ຄຳສັ່ງຂອງພະເຢໂຫວາບໍ່ໄດ້ເປັນພາລະຫນັກ ແຕ່ເປັນປະໂຫຍດຢ່າງຍິ່ງຕໍ່ເຮົາ. (ເອຊາອີ 48:17) ດັ່ງນັ້ນ ໂມເຊຈຶ່ງສາມາດບອກຊາວອິດສະລາແອນໃນສະໄຫມບູຮານວ່າ “ພະເຢໂຫວາໄດ້ສັ່ງແກ່ພວກເຮົາໃຫ້ຂັບຕາມກຳນົດກົດຫມາຍທັງປວງນີ້ໃຫ້ຢ້ານຢຳພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຂອງເຮົາສຳລັບການດີແກ່ເຮົາເລື້ອຍ ເພື່ອຈະໄດ້ປ້ອງກັນຊີວິດຂອງເຮົາຕາມທີ່ໄດ້ເຫັນໃນວັນນີ້.” (ພະບັນຍັດ 6:24) ເຮົາກໍຄືກັນສາມາດຫມັ້ນໃຈໄດ້ວ່າພະເຢໂຫວາປະທານກົດຫມາຍຂອງພະອົງໃຫ້ເຮົາ ເພາະພະອົງສົນໃຈໃນສະຫວັດດີພາບອັນຖາວອນຂອງເຮົາ. ທີ່ຈິງ ຈະເປັນໄປໄດ້ແນວໃດທີ່ພະເຢໂຫວາຈະສັ່ງເຮົາໃຫ້ເຮັດໃນສິ່ງທີ່ກໍ່ຜົນເສຍຫາຍແກ່ເຮົາ? ພະເຢໂຫວາເປັນພະເຈົ້າທີ່ມີສະຕິປັນຍາອັນບໍ່ມີຂີດຈຳກັດ. (ໂລມ 11:33) ດັ່ງນັ້ນ ພະອົງຈຶ່ງຮູ້ວ່າສິ່ງໃດດີທີ່ສຸດສຳລັບເຮົາ. ພະເຢໂຫວາຍັງເປັນຕົວຢ່າງທີ່ດີທີ່ສຸດຂອງຄວາມຮັກ. (1 ໂຢຮັນ 4:8) ຄວາມຮັກເປັນຄຸນລັກສະນະທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດຂອງພະອົງເຊິ່ງມີຜົນກະທົບຕໍ່ທຸກສິ່ງທີ່ພະອົງເວົ້າແລະເຮັດ. ຄວາມຮັກເປັນພື້ນຖານຂອງຄຳສັ່ງທຸກຢ່າງທີ່ພະອົງວາງອອກສຳລັບຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະອົງ.
16. ເຖິງວ່າມີອິດທິພົນທີ່ຕໍ່າຊາມຂອງໂລກແລະທ່າອ່ຽງຂອງເນື້ອຫນັງທີ່ຜິດບາບ ເປັນຫຍັງເຮົາສາມາດຕິດຕາມແນວທາງຂອງການເຊື່ອຟັງໄດ້?
16 ນີ້ບໍ່ໄດ້ຫມາຍຄວາມວ່າການເຊື່ອຟັງພະເຈົ້າເປັນສິ່ງທີ່ເຮັດໄດ້ງ່າຍ. ເຮົາຕ້ອງຕໍ່ສູ້ກັບອິດທິພົນຂອງໂລກທີ່ຕໍ່າຊາມເຊິ່ງ “ນອນຢູ່ໃນຜູ້ຮ້າຍ.” (1 ໂຢຮັນ 5:19) ເຮົາຍັງຕ້ອງຕໍ່ສູ້ກັບຄວາມບໍ່ສົມບູນແບບຂອງເນື້ອຫນັງເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ເຮົາມີທ່າອ່ຽງທີ່ຈະລະເມີດກົດຫມາຍຂອງພະເຈົ້າ. (ໂລມ 7:21-25) ແຕ່ຄວາມຮັກທີ່ເຮົາມີຕໍ່ພະເຈົ້າສາມາດເອົາຊະນະໄດ້. ພະເຢໂຫວາອວຍພອນຜູ້ທີ່ຕ້ອງການພິສູດຄວາມຮັກຂອງເຂົາເຈົ້າຕໍ່ພະອົງໂດຍການເຊື່ອຟັງ. ພະອົງປະທານພະວິນຍານບໍລິສຸດ “ແກ່ຄົນເຫລົ່ານັ້ນທີ່ເຊື່ອຟັງພະອົງໃນຖານະຜູ້ມີອຳນາດປົກຄອງ.” (ກິດຈະການ 5:32, ລ.ມ.) ພະວິນຍານນັ້ນກໍ່ຜົນອັນງົດງາມໃນໂຕເຮົາເຊິ່ງໄດ້ແກ່ຄຸນລັກສະນະຕ່າງໆທີ່ລໍ້າຄ່າເຊິ່ງສາມາດຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຕິດຕາມແນວທາງຂອງການເຊື່ອຟັງ.—ຄາລາຊີ 5:22, 23.
17, 18. (ກ) ເຮົາຈະພິຈາລະນາຫຍັງໃນປຶ້ມນີ້ ແລະໃນຂະນະທີ່ພິຈາລະນາເຮົາຄວນຄຳນຶງເຖິງສິ່ງໃດ? (ຂ) ຈະມີການພິຈາລະນາຫຍັງໃນບົດຕໍ່ໄປ?
17 ໃນປຶ້ມນີ້ ເຮົາຈະພິຈາລະນາຫລັກການແລະມາດຕະຖານດ້ານສິນລະທຳຂອງພະເຢໂຫວາ ແລະຂໍ້ຊີ້ບອກອື່ນໆອີກຫລາຍຢ່າງກ່ຽວກັບໃຈປະສົງຂອງພະອົງ. ໃນຂະນະທີ່ພິຈາລະນາເລື່ອງດັ່ງກ່າວ ເຮົາຕ້ອງຄຳນຶງເຖິງສິ່ງສຳຄັນບາງຢ່າງ. ຂໍໃຫ້ຈື່ວ່າພະເຢໂຫວາບໍ່ໄດ້ບັງຄັບເຮົາໃຫ້ເຊື່ອຟັງກົດຫມາຍແລະຫລັກການຕ່າງໆຂອງພະອົງ ພະອົງຢາກໃຫ້ເຮົາເຊື່ອຟັງແບບທີ່ເຕັມໃຈເຊິ່ງອອກມາຈາກໃຈ. ຂໍຢ່າລືມວ່າພະເຢໂຫວາຂໍໃຫ້ເຮົາດຳເນີນຊີວິດໃນແນວທາງທີ່ຈະນຳຜົນປະໂຫຍດມາກມາຍມາໃຫ້ເຮົາໃນຕອນນີ້ແລະຈະນຳໄປສູ່ຊີວິດຕະຫລອດໄປໃນອະນາຄົດ. ຂໍໃຫ້ຖືວ່າການເຊື່ອຟັງດ້ວຍສິ້ນສຸດຫົວໃຈເປັນໂອກາດອັນລໍ້າຄ່າທີ່ຈະສະແດງວ່າເຮົາຮັກພະເຢໂຫວາຫລາຍແທ້ໆ.
18 ເພື່ອຊ່ວຍເຮົາໄຈ້ແຍກວ່າອັນໃດຖືກອັນໃດຜິດ ດ້ວຍຄວາມຮັກພະເຢໂຫວາໄດ້ປະທານສະຕິຮູ້ສຶກຜິດຊອບໃຫ້ເຮົາ. ແນວໃດກໍຕາມ ເພື່ອຈະເປັນເຄື່ອງນຳທາງທີ່ໄວ້ໃຈໄດ້ ສະຕິຮູ້ສຶກຜິດຊອບຂອງເຮົາຕ້ອງໄດ້ຮັບການຝຶກຝົນ ເຊິ່ງເຮົາຈະພິຈາລະນາໃນບົດຕໍ່ໄປ.
^ ຂໍ້ 9 ຂໍໃຫ້ເບິ່ງໃນບົດທີ 6 ຂອງປຶ້ມນີ້ເພື່ອພິຈາລະນາວິທີເລືອກຄວາມບັນເທີງທີ່ດີງາມ.
^ ຂໍ້ 11 ແມ່ນແຕ່ກາຍວິນຍານຊົ່ວກໍເຊື່ອຟັງຢ່າງບໍ່ເຕັມໃຈ. ເມື່ອພະເຍຊູສັ່ງໃຫ້ພວກຜີປີສາດອອກຈາກບາງຄົນທີ່ມັນສິງຢູ່ ພວກມັນຕ້ອງຝືນໃຈຍອມຮັບສິດອຳນາດຂອງພະອົງແລະເຊື່ອຟັງ ເຖິງວ່າບໍ່ເຕັມໃຈ.—ມາລະໂກ 1:27; 5:7-13.
^ ຂໍ້ 13 ໃນມັດທາຍ 23:4 ຄຳນີ້ໃຊ້ເພື່ອພັນລະນາເຖິງ “ຂອງຫນັກ” ເຊິ່ງແມ່ນກົດທີ່ມີລາຍລະອຽດມາກມາຍແລະປະເພນີທີ່ມະນຸດຕັ້ງຂຶ້ນເຊິ່ງພວກສະຫມຽນແລະຟາລິຊຽນໄດ້ບັງຄັບໃຫ້ຄົນທົ່ວໄປເຮັດຕາມ. ມີການແປຄຳດຽວກັນນີ້ວ່າ “ກົດຂີ່” ໃນກິດຈະການ 20:29, 30 (ລ.ມ.) ແລະພາດພິງເຖິງພວກຜູ້ອອກຫາກທີ່ກົດຂີ່ເຊິ່ງຈະ “ເວົ້າບິດເບືອນ” ແລະພະຍາຍາມຊັກນຳຄົນອື່ນໃຫ້ຫລົງຜິດ.
ເລື່ອງທີ່ເຈົ້າອາດຈະມັກ
ໃຫ້ໃກ້ຊິດກັບພະເຢໂຫວາ
“ພະເຈົ້າໄດ້ຮັກພວກເຮົາກ່ອນ”
ຄຳເວົ້າທີ່ວ່າ “ພະເຈົ້າເປັນຄວາມຮັກ” ໝາຍຄວາມວ່າແນວໃດແທ້ໆ?
