ជំពូកទី៨
ព្រះស្រឡាញ់មនុស្សស្អាតស្អំ
«នៅចំពោះអ្នកបរិសុទ្ធ នោះទ្រង់នឹងសំដែងអង្គទ្រង់ជាអ្នកបរិសុទ្ធដូចគ្នា»។—ទំនុកតម្កើង ១៨:២៦
១-៣. (ក) ហេតុអ្វីម្ដាយយកចិត្ដទុកដាក់ដើម្បីឲ្យប្រាកដថាកូនរបស់នាងស្អាតបាត? (ខ) ហេតុអ្វីព្រះយេហូវ៉ាចង់ឲ្យអ្នកដែលគោរពប្រណិប័តន៍លោកមានភាពស្អាតស្អំ? ហើយតើអ្វីជំរុញយើងឲ្យចង់មានភាពស្អាតស្អំជានិច្ច?
ម្ដាយម្នាក់រៀបចំខ្លួនឲ្យកូនប្រុសតូច ដើម្បីចេញទៅក្រៅ។ នាងយកចិត្ដទុកដាក់ងូតទឹកឲ្យកូន ហើយស្លៀកពាក់ស្អាតបាតឲ្យកូនដែរ។ នាងដឹងថាភាពស្អាតស្អំគឺចាំបាច់ណាស់ដើម្បីឲ្យកូនមានសុខភាពល្អ ហើយថាអាការក្រៅរបស់កូនអាចនាំឲ្យឪពុកម្ដាយទទួលនូវសេចក្ដីសរសើរឬការរិះគន់។
២ ព្រះយេហូវ៉ាដែលជាបិតារបស់យើងនៅស្ថានសួគ៌ ចង់ឲ្យអ្នកបម្រើរបស់លោកមានភាពស្អាតស្អំឬបរិសុទ្ធ។ បណ្ដាំរបស់លោកចែងថា៖ «នៅចំពោះអ្នកបរិសុទ្ធ នោះទ្រង់នឹងសំដែងអង្គទ្រង់ជាអ្នកបរិសុទ្ធដូចគ្នា»។ * (ទំនុកតម្កើង ១៨:២៦) ព្រះយេហូវ៉ាស្រឡាញ់យើង ហើយជ្រាបថាភាពស្អាតស្អំនាំឲ្យយើងទទួលប្រយោជន៍ច្រើនបំផុត។ ម្យ៉ាងទៀត ដោយសារយើងជាសាក្សីរបស់ព្រះយេហូវ៉ា លោកតម្រូវឲ្យយើងមានលក្ខណៈដែលនាំឲ្យអ្នកឯទៀតសរសើរលោក។ ជាការពិតណាស់ថា អាការក្រៅស្អាតស្អំនិងការប្រព្រឹត្ដដ៏ល្អរបស់យើងនឹងនាំឲ្យព្រះយេហូវ៉ានិងនាមបរិសុទ្ធរបស់លោកទទួលនូវការលើកតម្កើង មិនមែនការដៀលត្មះទេ។—អេសេគាល ៣៦:២២; សូមអាន ពេត្រុសទី១ ២:១២
៣ ពេលយើងដឹងថាព្រះស្រឡាញ់មនុស្សស្អាតស្អំ នោះជំរុញយើងឲ្យរក្សាភាពស្អាតស្អំដែរ។ ដោយសារយើងស្រឡាញ់លោក យើងចង់ឲ្យរបៀបរស់នៅរបស់យើងនាំឲ្យលោកទទួលនូវការលើកតម្កើង។ យើងក៏ចង់រក្សាខ្លួនជាមនុស្សដែលព្រះស្រឡាញ់ដែរ។ ដូច្នេះ យើងនឹងពិចារណាអំពីមូលហេតុដែលយើងត្រូវស្អាតស្អំជានិច្ច អំពីអត្ថន័យនៃភាពស្អាតស្អំ និងអំពីអ្វីដែលយើងអាចធ្វើដើម្បីមានភាពស្អាតស្អំជានិច្ច។ ដោយពិចារណាអំពីចំណុចទាំងនេះ យើងនឹងអាចដឹងអំពីចំណុចណាដែលយើងត្រូវព្យាយាមធ្វើឲ្យបានល្អប្រសើរថែមទៀត។
ហេតុអ្វីយើងត្រូវស្អាតស្អំជានិច្ច?
៤, ៥. (ក) តើអ្វីជាមូលហេតុសំខាន់បំផុតដែលយើងត្រូវស្អាតស្អំជានិច្ច? (ខ) តើអ្វីៗដែលព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើតបង្ហាញឲ្យឃើញភាពស្អាតស្អំរបស់លោកយ៉ាងដូចម្ដេច?
៤ វិធីមួយដែលព្រះយេហូវ៉ាដឹកនាំយើង គឺដោយគំរូរបស់លោក។ ហេតុនេះ បណ្ដាំរបស់លោកដាស់តឿនយើងឲ្យ«យកតម្រាប់តាមព្រះ»។ (អេភេសូរ ៥:១) ដូច្នេះ មូលហេតុសំខាន់បំផុតដែលយើងត្រូវស្អាតស្អំជានិច្ច គឺដោយសារព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះដែលយើងគោរពប្រណិប័តន៍ លោកស្អាតស្អំនិងបរិសុទ្ធគ្រប់វិស័យ។—សូមអាន លេវីវិន័យ ១១:៤៤, ៤៥
៥ យើងអាចឃើញការប្រព្រឹត្ដនិងគុណសម្បត្ដិជាច្រើនរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដោយមើលអ្វីៗដែលលោកបានបង្កើត។ ភាពស្អាតស្អំរបស់លោកក៏ដូច្នេះដែរ។ (រ៉ូម ១:២០) ផែនដីបានត្រូវបង្កើតជាលំនៅស្អាតស្អំសម្រាប់មនុស្សជាតិ។ ព្រះយេហូវ៉ាបានរៀបចំឡើងនូវវដ្ដធម្មជាតិផ្សេងៗដែលច្រោះសម្អាតទឹកនិងខ្យល់។ មីក្រុបផ្សេងៗបំពេញតួនាទីដូចបុគ្គលិកខាងផ្នែកអនាម័យ ដោយធ្វើឲ្យកាកសំណល់ទៅជាធាតុផ្សេងៗដែលមិនបង្កគ្រោះថ្នាក់ទេ។ អ្នកវិទ្យាសាស្ដ្របានប្រើមីក្រូសាព៌ាង្គកាយខ្លះដើម្បីសម្អាតការលេចធ្លាយប្រេង និងធាតុកខ្វក់ឯទៀតដែលបណ្ដាលមកពីមនុស្សដែលគិតតែពីប្រយោជន៍ខ្លួន ហើយមានចិត្ដលោភលន់។ បើដូច្នេះ ភាពស្អាតស្អំច្បាស់ជាសំខាន់ចំពោះ‹ព្រះដែលបានបង្កើតផែនដី›។ (យេរេមា ១០:១២) ភាពស្អាតស្អំក៏ត្រូវសំខាន់ចំពោះយើងដែរ។
៦, ៧. តើច្បាប់ម៉ូសេបញ្ជាក់យ៉ាងដូចម្ដេចថា អ្នកដែលគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ាត្រូវស្អាតស្អំ?
៦ មូលហេតុមួយទៀតដែលយើងត្រូវស្អាតស្អំជានិច្ច គឺព្រះយេហូវ៉ាដែលជាអ្នកគ្រប់គ្រងខ្ពង់ខ្ពស់បំផុតរបស់យើង តម្រូវឲ្យអ្នកដែលគោរពប្រណិប័តន៍លោកមានភាពស្អាតស្អំ។ ក្នុងច្បាប់ដែលព្រះយេហូវ៉ាឲ្យជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ភាពស្អាតស្អំនិងការគោរពប្រណិប័តន៍គឺជាប់ទាក់ទងគ្នាយ៉ាងជិតស្និទ្ធកាត់ផ្ដាច់ពុំបានឡើយ។ ច្បាប់បញ្ជាក់ថា នៅថ្ងៃជម្រះការខុសឆ្គង សម្ដេចសង្ឃត្រូវងូតទឹក មិនមែនមួយដងទេ ប៉ុន្ដែពីរដង។ (លេវីវិន័យ ១៦:៤, ២៣, ២៤) សង្ឃណាដែលកំពុងបំពេញការងារ ត្រូវលាងដៃនិងជើងមុនដុតគ្រឿងបូជាជូនព្រះយេហូវ៉ា។ (និក្ខមនំ ៣០:១៧-២១; របាក្សត្រទី២ ៤:៦) ច្បាប់នោះបានបញ្ជាក់អំពីហេតុការណ៍៧០យ៉ាងដែលបណ្ដាលឲ្យស្មោកគ្រោក និងមិនបរិសុទ្ធសម្រាប់ការគោរពប្រណិប័តន៍។ ក្នុងអំឡុងពេលជនជាតិអ៊ីស្រាអែលម្នាក់មិនស្អាតបរិសុទ្ធ គាត់មិនអាចចូលរួមក្នុងផ្នែកណាមួយនៃការគោរពប្រណិប័តន៍បានទេ។ បើនៅតែចូលរួម គាត់អាចទទួលទោសជាការប្រហារជីវិត។ (លេវីវិន័យ ១៥:៣១) អ្នកណាដែលមិនព្រមធ្វើឲ្យខ្លួនស្អាតបរិសុទ្ធតាមវិធីដែលច្បាប់កំណត់ឲ្យ ដូចជាងូតទឹកនិងបោកសម្លៀកបំពាក់ជាដើម អ្នកនោះនឹងត្រូវ«កាត់កាល់ពីពួកជំនុំចេញ»។—ជនគណនា ១៩:១៧-២០
៧ សព្វថ្ងៃនេះ ទោះជាយើងមិននៅក្រោមច្បាប់ម៉ូសេក៏ដោយ ច្បាប់នោះជួយយើងយល់អំពីទស្សនៈរបស់ព្រះ។ មាត្រាច្បាប់នោះបានសង្កត់ធ្ងន់ថា អស់អ្នកដែលគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះត្រូវស្អាតស្អំ។ ព្រះយេហូវ៉ាមិនបានផ្លាស់ប្ដូរទស្សនៈរបស់លោកឡើយ។ (ម៉ាឡាគី ៣:៦) លោកមិនពេញចិត្ដនឹងការគោរពប្រណិប័តន៍របស់យើងទេ បើការគោរពប្រណិប័តន៍នោះមិន«ស្អាតស្អំនិងឥតសៅហ្មង»។ (យ៉ាកុប ១:២៧) ដូច្នេះ យើងត្រូវដឹងអ្វីដែលលោកតម្រូវពីយើងក្នុងរឿងនេះ។
តើភាពស្អាតស្អំតាមទស្សនៈរបស់ព្រះមានន័យដូចម្ដេច?
៨. តើព្រះយេហូវ៉ាតម្រូវឲ្យយើងស្អាតស្អំក្នុងរឿងអ្វីខ្លះ?
៨ ក្នុងគម្ពីរ អត្ថន័យនៃភាពស្អាតស្អំមិនសំដៅទៅលើអនាម័យប៉ុណ្ណោះទេ។ ភាពស្អាតស្អំតាមទស្សនៈរបស់ព្រះទាក់ទងនឹងអ្វីៗទាំងអស់ក្នុងជីវិតយើង។ ព្រះយេហូវ៉ាតម្រូវឲ្យយើងមានភាពស្អាតស្អំក្នុងរឿងបួនយ៉ាង គឺស្អាតស្អំខាងការគោរពប្រណិប័តន៍ ខាងសីលធម៌ ខាងចិត្ដគំនិត និងខាងខ្លួនប្រាណព្រមទាំងសម្ភារៈរបស់យើង។ ឥឡូវយើងនឹងរៀនថាចំណុចនីមួយៗរួមបញ្ចូលអ្វីខ្លះ។
៩, ១០. តើការរក្សាខ្លួនឲ្យស្អាតស្អំខាងការគោរពប្រណិប័តន៍មានន័យដូចម្ដេច? ហើយតើគ្រិស្ដសាសនិកពិតជៀសចេញពីអ្វីខ្លះ?
៩ ភាពស្អាតស្អំខាងការគោរពប្រណិប័តន៍។ បើនិយាយឲ្យស្រួលយល់ យើងរក្សាខ្លួនឲ្យស្អាតស្អំខាងការគោរពប្រណិប័តន៍ ដោយមិនលាយការគោរពប្រណិប័តន៍ពិតជាមួយនឹងការគោរពប្រណិប័តន៍មិនពិត។ ពេលដែលជនជាតិអ៊ីស្រាអែលចេញពីក្រុងបាប៊ីឡូនដើម្បីត្រឡប់ទៅក្រុងយេរូសាឡិមវិញ ពួកគេត្រូវធ្វើតាមការដាស់តឿនពីព្រះដែលថា៖ «ចូរឲ្យឯងរាល់គ្នាចេញពីទីនេះទៅចុះ កុំឲ្យពាល់របស់អ្វីដែលមិនស្អាតឡើយ! . . . ចូរញែកខ្លួនចេញជាស្អាតចុះ»។ (អេសាយ ៥២:១១) មូលហេតុសំខាន់បំផុតដែលជនជាតិអ៊ីស្រាអែលត្រូវត្រឡប់ទៅស្រុក គឺដើម្បីរៀបចំឡើងវិញនូវការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ា។ ការគោរពប្រណិប័តន៍នោះត្រូវស្អាតស្អំ មិនសៅហ្មងដោយសេចក្ដីបង្រៀន ដោយការប្រព្រឹត្ដ និងទំនៀមទម្លាប់របស់សាសនាបាប៊ីឡូនដែលនាំឲ្យព្រះអាប់កិត្ដិយស។
១០ សព្វថ្ងៃនេះ ដោយសារយើងជាគ្រិស្ដសាសនិកពិត យើងត្រូវប្រុងប្រយ័ត្ន កុំឲ្យសាសនាមិនពិតធ្វើឲ្យយើងទៅជាមិនស្អាតស្អំឡើយ។ (សូមអាន កូរិនថូសទី១ ១០:២១) ជាការសំខាន់ណាស់ដែលយើងប្រុងប្រយ័ត្នក្នុងរឿងនេះ ដោយសារឥទ្ធិពលនៃសាសនាមិនពិតមានគ្រប់កន្លែងនៅជុំវិញយើង។ នៅប្រទេសជាច្រើន ទំនៀមទម្លាប់ ប្រពៃណី និងសកម្មភាពជាច្រើនជាប់ទាក់ទងនឹងសេចក្ដីបង្រៀនពីសាសនាមិនពិត ដូចជាគំនិតថាមានអ្វីមួយក្នុងរូបកាយយើងដែលបន្ដរស់ក្រោយយើងស្លាប់ជាដើម។ (សាស្តា ៩:៥, ៦, ១០) គ្រិស្ដសាសនិកពិតជៀសវាងពីទំនៀមទម្លាប់ណាដែលជាប់ទាក់ទងនឹងជំនឿសាសនាមិនពិត។ * យើងនឹងមិនអនុញ្ញាតឲ្យអ្នកឯទៀតបង្ខំយើងឲ្យធ្វើខុសខ្នាតតម្រាក្នុងគម្ពីរស្ដីអំពីការគោរពប្រណិប័តន៍ដ៏ស្អាតស្អំឡើយ។—សកម្មភាព ៥:២៩
១១. តើភាពស្អាតស្អំខាងសីលធម៌រួមបញ្ចូលអ្វី? ហើយហេតុអ្វីជាការចាំបាច់ដែលយើងមានភាពស្អាតស្អំជានិច្ចក្នុងរឿងនេះ?
១១ ភាពស្អាតស្អំខាងសីលធម៌។ ដើម្បីមានភាពស្អាតស្អំខាងសីលធម៌ជានិច្ច យើងត្រូវជៀសវាងអំពើប្រាសចាកសីលធម៌សព្វបែបយ៉ាងខាងផ្លូវភេទ។ (សូមអាន អេភេសូរ ៥:៥) ជាការចាំបាច់ណាស់ដែលយើងមានភាពស្អាតស្អំខាងសីលធម៌ជានិច្ច។ ក្នុងជំពូកបន្ទាប់ក្នុងសៀវភៅនេះ យើងនឹងរៀនថាយើងត្រូវ«រត់ចេញពីអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ» ដើម្បីរក្សាខ្លួនជាមនុស្សដែលព្រះស្រឡាញ់។ មនុស្សដែលប្រព្រឹត្ដអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទដោយមិនប្រែចិត្ដ«នឹងមិនទទួលរាជាណាចក្ររបស់ព្រះជាមត៌កឡើយ»។ (កូរិនថូសទី១ ៦:៩, ១០, ១៨) តាមទស្សនៈរបស់ព្រះ អ្នកធ្វើអំពើនោះគឺនៅក្នុងចំណោមមនុស្សដែល«កខ្វក់និងគួរឲ្យស្អប់ខ្ពើម»។ បើពួកគេមិនទៅជាស្អាតស្អំខាងសីលធម៌ នោះ«ពួកគេនឹងទទួលចំណែកក្នុង . . . សេចក្ដីស្លាប់ទីពីរ»។—ការបើកបង្ហាញ ២១:៨
១២, ១៣. តើគំនិតនិងការប្រព្រឹត្ដជាប់ទាក់ទងគ្នាយ៉ាងដូចម្ដេច? ហើយតើយើងអាចរក្សាគំនិតឲ្យស្អាតស្អំយ៉ាងដូចម្ដេច?
១២ គំនិតស្អាតស្អំ។ ការប្រព្រឹត្ដគឺផុសចេញពីគំនិត។ បើយើងឲ្យគំនិតអាក្រក់ដក់ជាប់ក្នុងចិត្ដរបស់យើង នោះមិនយូរមិនឆាប់យើងគង់តែនឹងប្រព្រឹត្ដអ្វីដែលមិនស្អាតស្អំ។ (ម៉ាថាយ ៥:២៨; ១៥:១៨-២០) ប៉ុន្ដែបើយើងធ្វើឲ្យគំនិតរបស់យើងពេញទៅដោយអ្វីដែលបរិសុទ្ធនិងស្អាតស្អំ នោះអាចជំរុញយើងឲ្យប្រព្រឹត្ដអ្វីដែលស្អាតស្អំជានិច្ច។ (សូមអាន ភីលីព ៤:៨) តើយើងអាចរក្សាគំនិតយើងឲ្យស្អាតស្អំយ៉ាងដូចម្ដេច? កត្ដាមួយគឺ យើងត្រូវជៀសវាងការកម្សាន្ដណាដែលអាចបង្ខូចគំនិតរបស់យើង។ * ម្យ៉ាងទៀត យើងអាចធ្វើឲ្យគំនិតរបស់យើងពេញទៅដោយអ្វីដែលស្អាតស្អំ ដោយសិក្សាបណ្ដាំរបស់ព្រះឲ្យបានទៀងទាត់។—ទំនុកតម្កើង ១៩:៨, ៩
១៣ ដើម្បីរក្សាខ្លួនជាមនុស្សដែលព្រះស្រឡាញ់ ជាការសំខាន់ចាំបាច់ដែលយើងមានភាពស្អាតស្អំជានិច្ច ខាងការគោរពប្រណិប័តន៍ ខាងសីលធម៌ និងខាងគំនិត។ លក្ខណៈទាំងនេះនឹងត្រូវពន្យល់យ៉ាងស៊ីជម្រៅក្នុងជំពូកឯទៀតនៃសៀវភៅនេះ។ ក្នុងជំពូកនេះ យើងនឹងរៀនអំពីលក្ខណៈទី៤ ពោលគឺអនាម័យ។
របៀបរក្សាអនាម័យក្នុងជីវភាពរស់នៅ
១៤. ហេតុអ្វីអនាម័យក្នុងជីវភាពរស់នៅមិនមែនជារឿងផ្ទាល់ខ្លួនប៉ុណ្ណោះទេ?
១៤ អនាម័យក្នុងជីវភាពរស់នៅរួមបញ្ចូលការរក្សាខ្លួនប្រាណនិងកន្លែងរស់នៅឲ្យបានស្អាតបាត។ តើនោះជារឿងផ្ទាល់ខ្លួនដែលអ្នកឯទៀតមិនគួររវីរវល់ឬទេ? ចំពោះអ្នកដែលគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ា ច្បាស់ជាមិនដូច្នេះទេ។ ដូចយើងបានរៀនហើយ ភាពស្អាតស្អំរបស់យើងគឺសំខាន់ចំពោះព្រះយេហូវ៉ា មិនគ្រាន់តែដោយសារនោះនាំឲ្យយើងទទួលប្រយោជន៍ច្រើនបំផុតប៉ុណ្ណោះទេ តែដោយសារនោះនាំឲ្យលោកទទួលសេចក្ដីសរសើរ។ សូមគិតអំពីឧទាហរណ៍នៅដើមជំពូកនេះ។ ពេលឃើញកូនក្មេងដែលតែងតែកខ្វក់ ហើយស្លៀកពាក់ឥតរបៀប នោះធ្វើឲ្យយើងឆ្ងល់ថាឪពុកម្ដាយរបស់កូនក្មេងនោះជាមនុស្សបែបណា មែនទេ? យើងមិនចង់ឲ្យអាការក្រៅឬរបៀបរស់នៅរបស់យើងនាំឲ្យមនុស្សដៀលត្មះបិតារបស់យើងនៅស្ថានសួគ៌ ឬធ្វើឲ្យពួកគេមិនចង់ស្តាប់អ្វីដែលយើងផ្សព្វផ្សាយឡើយ។ បណ្ដាំរបស់ព្រះចែងថា៖ «យើងមិនធ្វើអ្វីសោះដែលបណ្ដាលឲ្យអ្នកឯទៀតជំពប់ដួល ដើម្បីកុំឲ្យគេរិះគន់កិច្ចបម្រើរបស់យើង តែក្នុងគ្រប់ការទាំងអស់ យើងបង្ហាញឲ្យឃើញថាយើងជាអ្នកបម្រើរបស់ព្រះ ដោយស៊ូទ្រាំអ្វីៗជាច្រើន ដោយមានសេចក្ដីវេទនា ដោយខ្វះខាត ដោយមានទុក្ខលំបាក»។ (កូរិនថូសទី២ ៦:៣, ៤) បើដូច្នេះ តើយើងអាចរក្សាអនាម័យក្នុងជីវភាពរស់នៅយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៥, ១៦. តើអនាម័យរួមបញ្ចូលអ្វីខ្លះ? ហើយតើយើងគួរមានសម្លៀកបំពាក់បែបណា?
១៥ អនាម័យខ្លួនប្រាណនិងអាការក្រៅ។ ទោះជាវប្បធម៌និងជីវភាពរបស់មនុស្សគឺខុសៗគ្នាតាមប្រទេសនីមួយៗក៏ដោយ តាមធម្មតាយើងអាចរកបានសាប៊ូនិងទឹកគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីងូតទឹកជាទៀងទាត់ ហើយធ្វើយ៉ាងណាឲ្យខ្លួនប្រាណរបស់យើងនិងកូនរបស់យើងស្អាតបាត។ អនាម័យល្អរួមបញ្ចូលការលាងដៃនឹងទឹកថែមទាំងសាប៊ូផងដែរមុននឹងបរិភោគឬប៉ះពាល់អាហារ ក្រោយប្រើបង្គន់ ហើយក្រោយលាងសម្អាតឬដូរកន្ទបទារក។ ការលាងដៃនឹងទឹកថែមទាំងសាប៊ូអាចបង្ការរោគ ហើយអាចសង្គ្រោះជីវិតទៀតផង។ ការលាងដៃជួយការពារកុំឲ្យវីរុសនិងបាក់តេរីដែលបង្កគ្រោះថ្នាក់ ឆ្លងរាលដាល ហើយយ៉ាងនេះជួយបង្ការរោគរាករូស។ នៅប្រទេសដែលគ្មានប្រព័ន្ធលូជាប់នឹងផ្ទះ នោះយើងប្រហែលជាអាចកប់លុបលាមកដូចនៅអ៊ីស្រាអែលនាសម័យបុរាណ។—ចោទិយកថា ២៣:១២, ១៣
១៦ យើងត្រូវបោកខោអាវរបស់យើងជាទៀងទាត់ដើម្បីឲ្យវាស្អាតបាតនិងសមរម្យ។ សម្លៀកបំពាក់របស់គ្រិស្ដសាសនិកពិតមិនចាំបាច់ថ្លៃៗ ឬជាម៉ូដទំនើបៗទេ ប៉ុន្ដែត្រូវស្អាតបាត រៀបរយ និងសមរម្យ។ (សូមអាន ធីម៉ូថេទី១ ២:៩, ១០) ទោះជាយើងនៅកន្លែងណាក៏ដោយ យើងចង់ឲ្យអាការក្រៅរបស់យើង«ធ្វើឲ្យសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ព្រះដែលជាអ្នកសង្គ្រោះយើងមានលម្អ»។—ទីតុស ២:១០
១៧. ហេតុអ្វីផ្ទះរបស់យើងនិងបរិវេណផ្ទះគួរស្អាតនិងសមរម្យ?
១៧ ផ្ទះរបស់យើងនិងបរិវេណផ្ទះ។ យើងមិនចាំបាច់មានផ្ទះល្អប្រណីតនោះទេ ប៉ុន្ដែផ្ទះរបស់យើងត្រូវស្អាតបាតនិងសមរម្យបំផុតតាមលទ្ធភាពរបស់យើង។ ដូចគ្នាដែរ បើយើងជិះឡានទៅប្រជុំនិងចូលរួមកិច្ចផ្សព្វផ្សាយ យើងអាចខំអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីរក្សាវាឲ្យស្អាតទាំងខាងក្នុងទាំងខាងក្រៅ។ បើយើងមានម៉ូតូ នោះត្រូវរក្សាវាឲ្យស្អាតដែរ។ កុំភ្លេចថា បើផ្ទះរបស់យើងនិងបរិវេណផ្ទះគឺស្អាត នោះបញ្ជាក់អំពីព្រះដែលយើងគោរពប្រណិប័តន៍។ យ៉ាងណាមិញ យើងបង្រៀនមនុស្សថា ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះស្អាតស្អំ លោកនឹង«បំផ្លាញពួកអ្នកដែលកំពុងបង្ខូចផែនដី» ហើយរាជាណាចក្ររបស់លោកនឹងធ្វើឲ្យផែនដីដែលជាលំនៅរបស់យើងទៅជាសួនឧទ្យាន។ (ការបើកបង្ហាញ ១១:១៨; លូកា ២៣:៤៣) យើងប្រាកដជាចង់ឲ្យផ្ទះនិងទ្រព្យសម្បត្ដិរបស់យើងបង្ហាញថាសូម្បីតែឥឡូវនេះយើងកំពុងអប់រំខ្លួនឲ្យមានទម្លាប់រក្សាភាពស្អាតស្អំដែលសមនឹងពិភពលោកថ្មី។
អនាម័យក្នុងជីវភាពរស់នៅរួមបញ្ចូលការរក្សាខ្លួនប្រាណនិងកន្លែងរស់នៅឲ្យបានស្អាតបាត
១៨. តើយើងអាចបង្ហាញយ៉ាងដូចម្ដេចថាសាលប្រជុំរបស់យើងមានតម្លៃចំពោះយើង?
១៨ កន្លែងយើងប្រជុំដើម្បីគោរពប្រណិប័តន៍។ សេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះយេហូវ៉ាជំរុញយើងឲ្យចាត់ទុកថាសាលប្រជុំរបស់យើង ដែលជាមណ្ឌលសម្រាប់ការគោរពប្រណិប័តន៍ពិត ជាកន្លែងដែលមានតម្លៃ។ ពេលអ្នកថ្មីមកសាលប្រជុំ យើងចង់ឲ្យពួកគេសរសើរកន្លែងប្រជុំរបស់យើង។ យើងត្រូវសម្អាត ហើយថែទាំសាលប្រជុំជាទៀងទាត់ ដើម្បីឲ្យកន្លែងប្រជុំរបស់យើងស្អាតបាតជានិច្ច។ យើងបង្ហាញថាយើងចាត់ទុកសាលប្រជុំរបស់យើងថាមានតម្លៃ ដោយខំអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីថែទាំឲ្យបានស្អាតបាត។ ការលះបង់ពេលវេលាដើម្បីជួយសម្អាត «ជួសជុល ហើយរៀបចំ»កន្លែងគោរពប្រណិប័តន៍របស់យើង គឺជាឯកសិទ្ធិមួយ។ (របាក្សត្រទី២ ៣៤:១០) យើងក៏អនុវត្ដតាមគោលការណ៍ទាំងនេះដែរ ពេលយើងជួបជុំគ្នានៅសាលសន្និបាតឬកន្លែងមួយផ្សេងទៀតសម្រាប់សន្និបាតឬមហាសន្និបាត។
ចូរជៀសវាងទម្លាប់និងការប្រព្រឹត្ដដែលធ្វើឲ្យស្មោកគ្រោក
១៩. ដើម្បីរក្សាខ្លួនឲ្យស្អាតស្អំជានិច្ច តើយើងត្រូវជៀសវាងអ្វីខ្លះ? ហើយតើគម្ពីរជួយយើងធ្វើដូច្នេះយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៩ ដើម្បីរក្សាខ្លួនឲ្យស្អាតស្អំជានិច្ច យើងត្រូវជៀសវាងទម្លាប់និងការប្រព្រឹត្ដផ្សេងៗដែលធ្វើឲ្យស្មោកគ្រោក ដូចជាការជក់បារី ការផឹកស្រាហួសប្រមាណ និងការប្រើថ្នាំដែលប៉ះពាល់ដល់សតិអារម្មណ៍និងថ្នាំញៀន ដោយគ្មានវេជ្ជបញ្ជា។ គម្ពីរមិនចែងចំៗអំពីទម្លាប់និងការប្រព្រឹត្ដទាំងអស់ដ៏ស្មោកគ្រោកនិងគួរឲ្យខ្ពើមឆ្អើមដែលមនុស្សជាច្រើនធ្វើសព្វថ្ងៃនេះទេ។ ប៉ុន្ដែក្នុងគម្ពីរមានគោលការណ៍ដែលផ្ដល់សមត្ថភាពឲ្យយើងយល់ថាព្រះយេហូវ៉ាមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាចំពោះអ្វីៗទាំងនេះ។ ដោយសារយើងស្គាល់ទស្សនៈរបស់ព្រះយេហូវ៉ាចំពោះរឿងទាំងនេះ សេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលយើងមានចំពោះលោកជំរុញយើងឲ្យប្រព្រឹត្ដអ្វីដែលនាំឲ្យលោកពេញចិត្ដ។ ឥឡូវយើងនឹងពិចារណាគោលការណ៍គម្ពីរប្រាំយ៉ាង។
២០, ២១. តើព្រះយេហូវ៉ាចង់ឲ្យយើងជៀសចេញពីការប្រព្រឹត្ដបែបណា? ហើយតើមានមូលហេតុសំខាន់អ្វីបានជាយើងគួរធ្វើដូច្នេះ?
២០ «មិត្ដជាទីស្រឡាញ់អើយ ដោយសារយើងមានសេចក្ដីសន្យាទាំងនេះ ចូរយើងសម្អាតចិត្ដនិងកាយរបស់យើងឲ្យស្អាតពីអ្វីៗទាំងអស់ដែលនាំឲ្យស្មោកគ្រោក ហើយដោយកោតខ្លាចព្រះ ចូរយើងធ្វើឲ្យសេចក្ដីបរិសុទ្ធរបស់យើងឈានទៅរកភាពល្អឥតខ្ចោះ»។ (កូរិនថូសទី២ ៧:១) ព្រះយេហូវ៉ាមិនចង់ឲ្យយើងប្រព្រឹត្ដអ្វីដែលនាំឲ្យរូបកាយរបស់យើងស្មោកគ្រោក ហើយបង្ខូចចិត្ដគំនិតរបស់យើងទេ។ ដូច្នេះ យើងត្រូវជៀសវាងការប្រព្រឹត្ដណាដែលនាំឲ្យញៀន ហើយដែលគេយល់ថាបង្ខូចសុខភាពរបស់រូបកាយឬធ្វើទុក្ខដល់សតិអារម្មណ៍។
២១ គម្ពីរប្រាប់មូលហេតុសំខាន់មួយដែលយើងគួរ«សម្អាតចិត្ដនិងកាយរបស់យើងឲ្យស្អាតពីអ្វីៗទាំងអស់ដែលនាំឲ្យស្មោកគ្រោក»។ សូមកត់សម្គាល់ថាកូរិនថូសទី២ ៧:១ចាប់ផ្ដើមដោយពាក្យថា៖ «ដោយសារយើងមានសេចក្ដីសន្យាទាំងនេះ»។ តើជាសេចក្ដីសន្យាអ្វី? ដូចបានត្រូវបញ្ជាក់ក្នុងខមុនៗនោះ ព្រះយេហូវ៉ាសន្យាថា៖ «ខ្ញុំនឹងទទួលអ្នករាល់គ្នា។ ហើយខ្ញុំនឹងធ្វើជាឪពុករបស់អ្នករាល់គ្នា»។ (កូរិនថូសទី២ ៦:១៧, ១៨) សូមគិតថា ព្រះយេហូវ៉ាបានសន្យាការពារអ្នក ហើយស្រឡាញ់អ្នកដូចឪពុកស្រឡាញ់កូន។ ប៉ុន្ដែអ្នកត្រូវជៀសវាងពីអ្វីដែលនាំឲ្យ«ចិត្ដនិងកាយ»ស្មោកគ្រោក ទើបព្រះយេហូវ៉ានឹងបំពេញសេចក្ដីសន្យានោះ។ បើដូច្នេះ ពិតជាការល្ងង់ខ្លៅណាស់ បើប្រព្រឹត្ដអ្វីឬមានទម្លាប់ណាដ៏គួរឲ្យខ្ពើមឆ្អើមដែលនាំឲ្យអ្នកបាត់បង់ចំណងមិត្ដភាពដ៏ជិតស្និទ្ធនិងល្អវិសេសនេះជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ា!
២២-២៥. តើគោលការណ៍គម្ពីរអ្វីខ្លះអាចជួយយើងឲ្យជៀសវាងការប្រព្រឹត្ដនិងទម្លាប់ដែលស្មោកគ្រោក?
២២ «អ្នកត្រូវស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់អ្នក ឲ្យអស់ពីដួងចិត្ដ អស់ពីព្រលឹង ហើយអស់ពីសមត្ថភាពរិះគិត»។ (ម៉ាថាយ ២២:៣៧) លោកយេស៊ូបានលើកបញ្ជាក់ថាបញ្ញត្ដិនេះជាបញ្ញត្ដិសំខាន់បំផុត។ (ម៉ាថាយ ២២:៣៨) ព្រះយេហូវ៉ាសមនឹងទទួលសេចក្ដីស្រឡាញ់បែបនេះពីយើង។ ដើម្បីស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ាអស់ពីដួងចិត្ដ ព្រលឹង និងសមត្ថភាពរិះគិត យើងត្រូវតែជៀសចេញពីការប្រព្រឹត្ដណាដែលអាចកាត់បន្ថយអាយុជីវិតរបស់យើងឬប៉ះពាល់ដល់សមត្ថភាពរិះគិតដែលព្រះបានឲ្យយើង។
២៣ «[ព្រះយេហូវ៉ា]ផ្ដល់ជីវិត ដង្ហើម និងអ្វីៗទាំងអស់ដល់មនុស្សគ្រប់រូប»។ (សកម្មភាព ១៧:២៤, ២៥) ជីវិតជាអំណោយពីព្រះ។ យើងស្រឡាញ់លោកដែលឲ្យអំណោយនោះ ដូច្នេះយើងចង់បង្ហាញថាយើងឲ្យតម្លៃទៅលើអំណោយនោះ។ យើងជៀសចេញពីទម្លាប់ឬការប្រព្រឹត្ដណាដែលបង្ខូចសុខភាពរបស់យើង ពីព្រោះយើងទទួលស្គាល់ថា ការប្រព្រឹត្ដបែបនោះបង្ហាញថាយើងមិនឲ្យតម្លៃទាល់តែសោះចំពោះជីវិតដែលជាអំណោយ។—ទំនុកតម្កើង ៣៦:៩
២៤ «អ្នកត្រូវស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងដូចស្រឡាញ់ខ្លួនអ្នក»។ (ម៉ាថាយ ២២:៣៩) ការប្រព្រឹត្ដនិងទម្លាប់ដែលស្មោកគ្រោកមិនគ្រាន់តែមានឥទ្ធិពលអាក្រក់ទៅលើអ្នកដែលធ្វើអំពើនោះប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏ប៉ះពាល់ដល់អ្នកដែលនៅជុំវិញគាត់ដែរ។ ជាឧទាហរណ៍ ផ្សែងបារីអាចប៉ះពាល់ដល់សុខភាពរបស់មនុស្សដែលមិនជក់បារី។ មនុស្សណាដែលធ្វើបាបអ្នកដែលនៅជុំវិញខ្លួន កំពុងបំពានបញ្ញត្ដិរបស់ព្រះដែលថាយើងត្រូវស្រឡាញ់អ្នកជិតខាង។ អ្នកនោះក៏បង្ហាញដែរថា គាត់មិននិយាយពិតទេ ពេលដែលប្រាប់ថាគាត់ស្រឡាញ់ព្រះ។—យ៉ូហានទី១ ៤:២០, ២១
២៥ «ចូរបន្ដរំលឹកពួកគេឲ្យចុះចូលស្តាប់បង្គាប់រដ្ឋាភិបាលនិងពួកអាជ្ញាធរ»។ (ទីតុស ៣:១) នៅប្រទេសជាច្រើន បើយើងមានថ្នាំប្រភេទខ្លះឬប្រើវា នោះខុសច្បាប់។ ដោយសារយើងជាគ្រិស្ដសាសនិកពិត យើងមិនមានថ្នាំខុសច្បាប់ហើយយើងក៏មិនប្រើវាដែរ។—រ៉ូម ១៣:១
២៦. (ក) ដើម្បីរក្សាខ្លួនជាមនុស្សដែលព្រះស្រឡាញ់ តើយើងត្រូវធ្វើអ្វី? (ខ) បើយើងរក្សាខ្លួនជាមនុស្សស្អាតស្អំជានិច្ចតាមទស្សនៈរបស់ព្រះ ហេតុអ្វីនេះនាំឲ្យយើងមានរបៀបរស់នៅដ៏ល្អបំផុត?
២៦ ដើម្បីរក្សាខ្លួនជាមនុស្សដែលព្រះស្រឡាញ់ យើងត្រូវរក្សាខ្លួនឲ្យស្អាតស្អំក្នុងគ្រប់ការទាំងអស់ មិនមែនក្នុងរឿងមួយឬពីរប៉ុណ្ណោះទេ។ ការលះចោលជ្រះស្រឡះនិងជៀសចេញឲ្យឆ្ងាយពីការប្រព្រឹត្ដនិងទម្លាប់ដែលនាំឲ្យស្មោកគ្រោក ប្រហែលជាមិនស្រួលទេ ប៉ុន្ដែយើងអាចធ្វើបាន។ * តាមពិត គ្មានរបៀបរស់នៅណាដែលល្អជាងនេះទេ ពីព្រោះព្រះយេហូវ៉ាតែងតែបង្រៀនយើងឲ្យទទួលប្រយោជន៍។ (សូមអាន អេសាយ ៤៨:១៧) សំខាន់បំផុត ដោយរក្សាខ្លួនឲ្យស្អាតស្អំ យើងអាចមានចិត្ដរីករាយដោយដឹងថា យើងកំពុងធ្វើឲ្យព្រះជាទីស្រឡាញ់របស់យើងទទួលការសរសើរ ហើយរក្សាខ្លួនជាមនុស្សដែលលោកស្រឡាញ់។
^ វគ្គ 2 ជួនកាលពាក្យភាសាដើមដែលត្រូវបកប្រែថា«បរិសុទ្ធ»ឬ«ស្អាតស្អំ»សំដៅទៅលើអនាម័យ។ ក៏ប៉ុន្ដែភាគច្រើន ពាក្យទាំងនោះ សំដៅទៅលើភាពស្អាតបរិសុទ្ធខាងសីលធម៌និងក្នុងការគោរពប្រណិប័តន៍ដែរ។
^ វគ្គ 10 សូមមើលជំពូកទី១៣នៃសៀវភៅនេះដើម្បីអានសេចក្ដីពន្យល់អំពីបុណ្យនិងទំនៀមទម្លាប់ផ្សេងៗដែលគ្រិស្ដសាសនិកពិតត្រូវជៀសវាង។
^ វគ្គ 12 ជំពូកទី៦នៃសៀវភៅនេះពន្យល់អំពីរបៀបជ្រើសរើសការកម្សាន្ដល្អ។
^ វគ្គ 26 សូមមើលប្រអប់ដែលមានចំណងជើងថា « តើខ្ញុំខំព្យាយាមធ្វើអ្វីដែលត្រឹមត្រូវឬទេ?» ហើយប្រអប់ដែលមានចំណងជើងថា « ព្រះអាចសម្រេចគ្រប់ការទាំងអស់បាន»។
^ វគ្គ 67 ឈ្មោះបានត្រូវផ្លាស់ប្ដូរ។
លោកអ្នកក៏ប្រហែលជាចូលចិត្តដែរ
រាជាណាចក្ររបស់ព្រះចាប់ផ្ដើមគ្រប់គ្រងហើយ!
ការសម្រិតសម្រាំងខាងសីលធម៌: ត្រូវបរិសុទ្ធដូចព្រះបរិសុទ្ធ
ខ្លោងទ្វារនិងបន្ទប់អ្នកយាមក្នុងវិហារដែលអេសេគាលឃើញក្នុងគំនិត មានអត្ថន័យពិសេសសម្រាប់រាស្ត្រព្រះតាំងពីឆ្នាំ១៩១៤។
រាជាណាចក្ររបស់ព្រះចាប់ផ្ដើមគ្រប់គ្រងហើយ!
ស្តេចនៃរាជាណាចក្ររបស់ព្រះសម្រិតសម្រាំងរាស្ត្ររបស់លោកខាងការគោរពប្រណិប័តន៍
តើបុណ្យណូអែលនិងឈើឆ្កាងដូចគ្នាយ៉ាងណា?
