۱،‏ ۲.‏ با تشبیهی توضیح دهید که چرا یَهُوَه از دیدن صداقت ما شاد می‌شود؟‏

مادری به همراه پسر کوچکش از یک مغازه بیرون می‌آید.‏ ناگهان پسرک در حالی که اسباب‌بازی کوچکی در دست دارد،‏ سراسیمه می‌ایستد.‏ او آن را از مغازه برداشته و فراموش کرده است سر جایش بگذارد یا از مادرش بخواهد آن را برایش بخرد.‏ تشویش و اضطراب را می‌توان در چهرهٔ پسرک دید.‏ نمی‌داند چه کار کند.‏ از مادرش کمک می‌خواهد.‏ مادر او را آرام می‌کند و برای این که پسر اسباب‌بازی را برگرداند و عذرخواهی کند،‏ به مغازه برمی‌گردند.‏ می‌توان تصوّر کرد که این کار پسرک چقدر مایهٔ افتخار و شادی مادرش است.‏ اما چرا چنین است؟‏

^۲ شعف و خشنودی والدین از دیدن این که فرزندشان به تدریج به اهمیت صداقت و راستی پی می‌برد،‏ وصف‌ناپذیر است.‏ برای یَهُوَه،‏ پدر آسمانی ما و «خدای حق» و راستی نیز چنین است.‏ (‏مزمور ۳۱:‏۵‏)‏ یَهُوَه با دیدن تلاش ما برای نزدیک شدن به او و در عین حال کوشش‌هایمان برای حفظ صداقت،‏ خشنود و شاد می‌گردد.‏ مسلّماً خواست ما این است که او را خشنود سازیم و در پناه محبت او بمانیم.‏ از این رو می‌خواهیم در هر امری صادق باشیم و همواره ‹در صداقت گام برداریم.‏› (‏مزمور ۱۵:‏۲‏،‏ ترجمهٔ هزارهٔ نو‏)‏ در این فصل می‌خواهیم چهار مورد را که گاه حفظ صداقت در آن دشوار است بررسی کنیم،‏ سپس به برکاتی که صداقت به همراه دارد بپردازیم.‏

۳-‏۵.‏ الف)‏ کتاب مقدّس چگونه ما را از خطر خودفریبی آگاه می‌کند؟‏ ب)‏ چه چیز به ما کمک می‌کند که با خود صادق باشیم؟‏

^۳ قبل از هر چیز بسیار اهمیت دارد که با خود صادق باشیم که البته همیشه آسان نیست.‏ ما انسان‌های ناکامل به آسانی در دام خودفریبی گرفتار می‌شویم.‏ برای مثال،‏ عیسی به مسیحیان جماعت لائودیکیه گفت که آنان خود را فریب می‌دهند؛‏ چرا که تصوّر می‌کردند دولتمندند در حالی که از نظر روحانی ‹مستمند و کور و عریان› بودند؛‏ وضعیتی بسیار اسفبار.‏ (‏مکاشفه ۳:‏۱۷‏)‏ در واقع خودفریبی‌شان وضعیت آنان را خطرناک‌تر کرده بود.‏

^۴ شاید هشدار یعقوب،‏ شاگرد عیسی را نیز به یاد آورید که گفت:‏ «آن که خود را دیندار بداند،‏ امّا مهارِ زبان خود را نداشته باشد،‏ خویشتن را می‌فریبد و دیانتش باطل است.‏» (‏یعقوب ۱:‏۲۶‏)‏ اگر تصوّر می‌کنیم که پرستش ما مقبول یَهُوَه است،‏ در حالی که زبان خود را مهار نمی‌کنیم،‏ تنها خود را فریب می‌دهیم.‏ در واقع در چنین شرایطی پرستش ما به یَهُوَه باطل و بی‌فایده خواهد بود.‏ حال چگونه می‌توانیم از چنین رفتاری اجتناب کنیم و خود را از عواقب آن محفوظ داریم؟‏

^۵ در همین بخش از کتاب مقدّس،‏ یعقوب کلام خدا را به آیینه‌ای تشبیه می‌کند که می‌توانیم خود را در آن ببینیم.‏ او توصیه می‌کند که قوانین کامل خدا را به دقت بررسی و تغییرات لازم را در خود ایجاد کنیم.‏ ‏(‏یعقوب ۱:‏۲۳-‏۲۵ خوانده شود.‏)‏ کتاب مقدّس به ما می‌آموزد که چگونه با خود صادق باشیم و در این زمینه پیشرفت کنیم.‏ (‏مراثی اِرْمیا ۳:‏۴۰؛‏ حَجَّی ۱:‏۵‏)‏ همچنین می‌توانیم در دعا از یَهُوَه بخواهیم که ما را بیازماید،‏ ضعف‌های جدّی‌مان را به ما آشکار سازد و ما را در پذیرش و رفع آن یاری کند.‏ (‏مزمور ۱۳۹:‏۲۳،‏ ۲۴‏)‏ یَهُوَه می‌تواند به ما کمک کند که خود را از دریچهٔ چشم او ببینیم و احساسات و افکارمان را با او هماهنگ سازیم.‏ از آنجا که عدم صداقت ضعفی خطرناک است که به نحوی نامحسوس در شخص رشد می‌کند،‏ دید ما به آن باید همچون دید یَهُوَه پدر آسمانی‌مان باشد.‏ در امثال ۳:‏۳۲ در ترجمهٔ هزارهٔ نو آمده است:‏ «خداوند از شخص منحرف کراهت دارد،‏ اما صالحان  را مَحرم راز خود می‌سازد.‏» البته اکنون نمی‌توان انتظار داشت که خطایی از ما سر نزند؛‏ اما ما از صمیم دل می‌خواهیم و مصمم هستیم که همواره در صداقت گام برداریم.‏

۶.‏ چرا زوج‌های مسیحی باید با یکدیگر صادق باشند،‏ و آنان با حفظ صداقت از چه خطراتی در امان می‌مانند؟‏

^۶ صداقت باید یکی از مشخصه‌های خانواده‌های مسیحی باشد.‏ از این رو زن و شوهر باید با یکدیگر صادق و روراست باشند.‏ واضح است برای زوج‌های مسیحی اعمال زیان‌بخش و ناپاکی همچون نشان دادن علاقه‌ای نابجا به کسی غیر از همسر خود،‏ ایجاد رابطه‌ای مخفیانه از طریق اینترنت و یا تماشای هرزه‌نگاری به هر شکل آن ناشایست و قبیح است.‏ چنین اعمالی نشانهٔ عدم صداقت است.‏ به سخن داود پادشاه توجه کنید که گفت:‏ «با مردان باطل همنشین نمی‌گردم،‏ و با ریاکاران همراه نمی‌شوم.‏» (‏مزمور ۲۶:‏۴‏،‏ ترجمهٔ هزارهٔ نو‏)‏ اگر ازدواج کرده‌اید مراقب باشید به ریاکاری کشیده نشوید؛‏ به این معنی که به کاری دست نزنید که بخواهید آن را از همسرتان پنهان کنید.‏

۷،‏ ۸.‏ با کمک چه نمونه‌هایی در کتاب مقدّس می‌توان به فرزندان ارزش صداقت را آموخت؟‏

^۷ آموزش ارزش صداقت به فرزندان با کمک کتاب مقدّس،‏ نشانهٔ دوراندیشی والدین است.‏ در کتاب مقدّس نمونه‌هایی وجود دارند که نشان می‌دهند،‏ عدم صداقت چه عواقبی به همراه دارد؛‏ نمونه‌هایی همچون عَخان که دزدی کرد و سعی در پنهان کردن آن نمود،‏ جِیحَزی که برای نفع شخصی به دروغ متوسل شد و یهودا که  دزدی کرد و مغرضانه برای آسیب رساندن به عیسی دروغ گفت.‏—‏ یوشَع ۶:‏۱۷-‏۱۹؛‏ ۷:‏۱۱-‏۲۵؛‏ ۲پادشاهان ۵:‏۱۴-‏۱۶،‏ ۲۰-‏۲۷؛‏ مَتّی ۲۶:‏۱۴،‏ ۱۵؛‏ یوحنا ۱۲:‏۶‏.‏

^۸ از سوی دیگر نمونه‌هایی در کتاب مقدّس وجود دارند که می‌توان از آنان درس صداقت آموخت.‏ نمونه‌هایی همچون یعقوب که چون تصوّر می‌کرد پولی به اشتباه در کیسهٔ پسرانش گذاشته شده است،‏ آنان را ترغیب به باز گرداندن آن کرد.‏ همچنین می‌توان به یَفْتاح و دخترش اشاره کرد.‏ دختر یَفْتاح با گذشت بزرگی که نشان داد،‏ کاری کرد که پدرش به عهد خود وفادار بماند.‏ عیسی نیز برای حفاظت دوستانش و تحقق آنچه یَهُوَه پیشگویی کرده بود،‏ با شهامت خود را به گروهی که بدخواه او بودند،‏ معرفی کرد.‏ (‏پیدایش ۴۳:‏۱۲؛‏ داوران ۱۱:‏۳۰-‏۴۰؛‏ یوحنا ۱۸:‏۳-‏۱۱‏)‏ والدین با کمک این چند نمونه و نمونه‌های دیگر در کتاب مقدّس می‌توانند ارزش صداقت و علاقه به آن را در دل فرزندانشان جای دهند.‏

۹.‏ والدینی که می‌خواهند در صداقت برای فرزندانشان نمونه باشند،‏ باید از چه کاری پرهیز کنند،‏ و چرا این امر اهمیت دارد؟‏

^۹ چنین تعلیماتی مسئولیتی نیز بر دوش والدین می‌گذارد.‏ پولُس رسول می‌گوید:‏ «تو که دیگران را تعلیم می‌دهی،‏ آیا خود را نمی‌آموزانی؟‏ تو که بر ضد دزدی موعظه می‌کنی،‏ آیا خودْ دزدی می‌کنی؟‏» (‏رومیان ۲:‏۲۱‏)‏ برخی والدین به فرزندان خود صداقت را تعلیم می‌دهند،‏ اما خود طور دیگر عمل می‌کنند.‏ آنان با این کار فرزندانشان را گیج و سردرگم می‌سازند.‏ شاید والدین چیز کوچکی را که به آنان تعلّق ندارد،‏ بردارند و برای توجیه کارشان به گفته‌های منحرف‌کننده متوسل شوند؛‏ گفته‌هایی مثل «اگر نمی‌خواستند کسی این را بردارد اینجا نمی‌گذاشتند» یا «این فقط یک دروغ مصلحت‌آمیز یا چاخان کوچک بود.‏» نباید خود را فریب داد.‏ دزدی،‏ دزدی است؛‏ حال هر چه که می‌خواهد باشد.‏ دروغ،‏ دروغ است؛‏ چه بزرگ چه کوچک و در مورد هر چه که می‌خواهد باشد.‏ * ‏(‏لوقا ۱۶:‏۱۰ خوانده شود.‏)‏ کودکان خیلی سریع ریا و دورویی را تشخیص می‌دهند و ممکن است شدیداً از آن آسیب بینند.‏ (‏اِفِسُسیان ۶:‏۴‏)‏ اما اگر والدین در صداقت برای فرزندانشان نمونه باشند،‏  قاعدتاً فرزندان نیز راه آنان را در پیش خواهند گرفت و در این دنیا که راستی و صداقت کمیاب است،‏ یَهُوَه را جلال خواهند داد.‏—‏ امثال ۲۲:‏۶‏.‏

۱۰.‏ در خصوص گفتگو با هم‌ایمانانمان چه نکاتی را باید مد نظر داشته باشیم؟‏

^۱۰ معاشرت با هم‌ایمانان فرصت‌های بسیاری فراهم می‌سازد تا همواره صادقانه و درست عمل کنیم.‏ همان طور که در فصل ۱۲ آموختیم بسیار اهمیت دارد که در استفاده از قدرت تکلّم،‏ به ویژه در گفتگو با برادران و خواهران محتاط باشیم.‏ گفته‌های روزمره خیلی راحت می‌تواند به غیبت و بدگویی و یا حتی تهمت و افترا بینجامد.‏ اگر داستانی را که از سرچشمهٔ آن آگاه نیستیم،‏ بازگو کنیم ممکن است ناخواسته دروغی را رواج دهیم.‏ پس بهتر است زبان خود را مهار کنیم.‏ (‏امثال ۱۰:‏۱۹‏)‏ از طرف دیگر شاید از درستی خبری مطمئن باشیم؛‏ اما این به این معنی نیست که حتماً آن را به گوش دیگران برسانیم.‏ برای مثال،‏ ممکن است آن موضوع به ما ربطی نداشته باشد و یا گفتن آن خالی از مهر باشد.‏ (‏۱تِسالونیکیان ۴:‏۱۱‏)‏ برخی نیز مطلبی را گستاخانه و با بی‌مهری بیان می‌کنند و آن را نشانهٔ صداقت و روراستی خود می‌دانند.‏ اما کلام ما باید همیشه پرمهر،‏ خوشایند و سنجیده باشد.‏—‏ کولُسیان ۴:‏۶ خوانده شود.‏

۱۱.‏ الف)‏ چگونه برخی از آنانی که دست به خطایی جدّی زنده‌اند به مشکل خود افزوده‌اند؟‏ ب)‏ برخی از دروغ‌هایی که شیطان در خصوص گناهان جدّی رواج می‌دهد کدامند،‏ و ما چگونه باید با آن مبارزه کنیم؟‏

 ^۱۱ صادق بودن به خصوص با سرپرستان جماعت از اهمیت بسزایی برخوردار است.‏ برخی از کسانی که دست به خطایی جدّی زده‌اند،‏ زمانی که پیران جماعت در مورد آن موضوع از آنان سؤال می‌کنند،‏ آنان با پنهان کردن و دروغ گفتن به پیران جماعت مشکل را بزرگ‌تر می‌کنند.‏ چنین افرادی،‏ دورویی را وارد زندگی‌شان می‌کنند؛‏ از یک سو وانمود می‌کنند که یَهُوَه را خدمت می‌کنند و از سوی دیگر به گناه جدّی خود ادامه می‌دهند.‏ پیشه کردن چنین روشی،‏ زندگی شخص را به گرداب دروغ می‌کشاند.‏ (‏مزمور ۱۲:‏۲‏)‏ برخی دیگر تنها بخشی از حقایق را به پیران جماعت می‌گویند و موضوعات مهم را پنهان می‌کنند.‏ (‏اعمال ۵:‏۱-‏۱۱‏)‏ این همان ناراستی و عدم صداقتی است که شیطان ترویج می‌دهد.‏—‏ کادر «‏ دروغ‌های شیطان در خصوص گناهان جدّی‏» ملاحظه شود.‏

۱۲.‏ چگونه می‌توانیم با سازمان یَهُوَه صادق باشیم؟‏

^۱۲ همچنین زمانی که سازمان یَهُوَه از ما می‌خواهد که پرسش‌نامه‌ای را پر کنیم،‏ صداقت بسیار اهمیت دارد.‏ برای مثال،‏ باید گزارش ماهانهٔ موعظه‌مان را با دقت و صادقانه پر کنیم.‏ همین طور زمانی که فرمی را برای کسب مسئولیتی ویژه یا افتخار انجام خدمتی پر می‌کنیم،‏ هیچ گاه نباید حقیقت را در خصوص سلامتی و یا هر جنبهٔ دیگر از زندگی‌مان طور دیگری جلوه دهیم.‏—‏ امثال ۶:‏۱۶-‏۱۹ خوانده شود.‏

۱۳.‏ اگر با هم‌ایمانی معامله یا کسب و کاری شروع کرده‌ایم،‏ چگونه می‌توانیم صداقت را حفظ کنیم؟‏

^۱۳ ما باید در تجارت و کسب و کار نیز با هم‌ایمانانمان صادق باشیم.‏ گاه هم‌ایمانانِ مسیحی با یکدیگر کسب و کار یا معامله‌ای شروع می‌کنند.‏ آنان باید مراقب باشند که این موضوعات را از پرستششان در سالن جماعت یا در خدمت موعظه جدا نگاه دارند.‏ شاید یکی به استخدام دیگری در آید.‏ اگر برادر و یا خواهری را در استخدام خود داریم باید توجه داشته باشیم که با او صادقانه رفتار کنیم.‏ به موقع حقوقش را مطابق با قراردادمان بپردازیم و مزایایی را که قوانین کشور تعیین کرده است،‏ در نظر گیریم.‏ (‏۱تیموتائوس ۵:‏۱۸؛‏ یعقوب ۵:‏۱-‏۴‏)‏ از طرف دیگر اگر خود به استخدام برادر یا خواهری در آمده‌ایم،‏ باید  مطابق توافقمان،‏ کاری کامل و شایسته ارائه دهیم و ساعات کاری را رعایت کنیم.‏ (‏۲تِسالونیکیان ۳:‏۱۰‏)‏ ما توقع نداریم که او به دلیل ایمان مشترکمان استثنا قائل شود و به ما مرخصی،‏ مزایا یا چیزهای دیگری بدهد که به دیگر کارمندان داده نمی‌شود.‏—‏ اِفِسُسیان ۶:‏۵-‏۸‏.‏

۱۴.‏ زمانی که مسیحیان با یکدیگر به تجارت و معامله می‌پردازند،‏ چه امری ضروری است،‏ و چرا انجام آن عاقلانه است؟‏

^۱۴ برای مسیحیانی که می‌خواهند با یکدیگر معامله یا تجارتی را شروع کنند—‏ مثل قرض گرفتن پول،‏ وام گرفتن یا سرمایه‌گذاری برای کسب و کار—‏ توجه به چه امری ضروری است؟‏ در کتاب مقدّس،‏ اصلی بسیار مهم و پرفایده آمده است و آن تنظیم توافق‌نامه‌ای کتبی است.‏ برای نمونه،‏ زمانی که اِرْمیا قطعه زمینی خرید،‏ مدرکی به همراه رونوشتی از آن تهیه کرد،‏ شاهدانی داشت و آن اسناد را در محلّی امن برای دسترسی در آینده نگهداری کرد.‏ (‏اِرْمیا ۳۲:‏۹-‏۱۲‏؛‏ همچنین پیدایش ۲۳:‏۱۶-‏۲۰ ملاحظه شود.‏)‏ مسیحیان نیز موظفند در معامله با یکدیگر قراردادی دقیق با جزئیات تهیه نمایند و به همراه شهود آن را امضا کنند.‏ آیا این کار دلیل بر عدم اعتمادشان به یکدیگر است؟‏ مسلّماً خیر.‏ بلکه این کار می‌تواند از بروز سوءتفاهم،‏ دلسردی و عدم توافقی که ممکن است به قطع رابطهٔ آنان بینجامد،‏ جلوگیری کند.‏ تمامی مسیحیانی که با یکدیگر به معامله یا کسب و کار می‌پردازند،‏ باید به خاطر داشته باشند که هیچ تجارتی،‏ هر قدر هم سودآور باشد،‏ ارزش به خطر انداختن صلح و اتحاد جماعت را ندارد.‏ *‏—‏ ۱قُرِنتیان ۶:‏۱-‏۸‏.‏

۱۵.‏ یَهُوَه در خصوص تقلّب در کسب و کار چه احساسی دارد،‏ و ما مسیحیان باید در خصوص تقلّب‌های رایج چه دیدی داشته باشیم؟‏

^۱۵ صداقت یک مسیحی تنها به محیط جماعت محدود نمی‌شود.‏ برای خشنودی یَهُوَه چنان که مزمورنویس می‌گوید،‏ ما باید ‹در صداقت گام برداریم› یعنی در هر امری صادق باشیم.‏ (‏مزمور ۱۵:‏۱،‏ ۲‏،‏ ترجمهٔ هزارهٔ نو‏)‏ برای یَهُوَه خدا  بسیار اهمیت دارد که ما در کسب و کارمان با همهٔ مردم صادق باشیم.‏ تنها در کتاب امثال چهار مرتبه به تقلّب در وزن کردن اجناس اشاره شده است.‏ (‏امثال ۱۱:‏۱؛‏ ۲۰:‏۱۰،‏ ۲۳‏)‏ در قدیم،‏ رواج داشت که برای وزن کردن و فروش اجناس از وزنه و ترازو استفاده می‌شد.‏ فروشندگان متقلب برای فریب مشتریان از ترازوی نادرست و دو سِری وزنه استفاده می‌کردند.‏ * یَهُوَه از چنین اعمالی متنفر است.‏ برای این که در پناه محبت او بمانیم،‏ ما نیز باید در تجارت و کسب و کار شدیداً از ناراستی و تقلّب دوری کنیم.‏

۱۶،‏ ۱۷.‏ عدم صداقت در دنیای امروز به چه اَشکالی دیده می‌شود،‏ و مسیحیان حقیقی مصمم به انجام چه کاری هستند؟‏

^۱۶ تقلّب و عدم صداقت در دنیای امروز دور از انتظار نیست؛‏ چرا که شیطان حاکم این دنیاست.‏ ممکن است حتی ما نیز وسوسه شویم که در امور روزانه‌مان صداقت را زیر پا بگذاریم.‏ بسیاری برای استخدام شدن هنگام نوشتن سابقهٔ کاری و تحصیلی‌شان به دروغ و اغراق متوسل می‌شوند و قابلیت‌ها و تجاربی را ذکر می‌کنند که از آن بی‌بهره‌اند.‏ بسیاری نیز هنگام پر کردن فرم مهاجرت،‏ مالیات،‏ بیمه و از این قبیل پاسخ‌های نادرست می‌دهند.‏ تقلّب در امتحانات نیز در میان دانش‌آموزان و دانشجویان بسیار رواج دارد.‏ همچنین بسیاری از آنان برای نوشتن گزارش و تحقیق،‏ مطالبی از اینترنت کپی و کار شخص دیگر را کار خود معرفی می‌کنند.‏ برخی برای انجام کارشان از دادن رشوه به کارمندان رشوه‌خوار ابایی ندارند.‏ به راستی آیا می‌توان از دنیایی که مردم آن «خودپرست،‏ پولدوست .‏ .‏ .‏ دشمن نیکویی» هستند انتظار دیگری داشت؟‏—‏ ۲تیموتائوس ۳:‏۱-‏۵‏.‏

^۱۷ مسیحیان حقیقی مصممند که به هیچ یک از این اعمال دست نزنند.‏ آنچه گاه صداقت را مشکل می‌کند،‏ این است که در دنیای امروز آنانی که راه تقلّب و ناراستی را در پیش می‌گیرند،‏ ظاهراً موفق‌تر و از مزایای بیشتری نیز برخوردارند.‏ (‏مزمور ۷۳:‏۱-‏۸‏)‏ در این میان،‏ ممکن است مسیحیانی که می‌خواهند در زندگی در هر امری راه صداقت را پیشه کنند،‏ از نظر مالی تحت فشار قرار گیرند.‏ با توجه  به آنچه گفته شد،‏ آیا ارزش دارد که صادق باشیم؟‏ به راستی صداقت چه برکاتی در پی دارد؟‏

۱۸.‏ چرا به صداقت شهرت داشتن از ارزش والایی برخوردار است؟‏

^۱۸ یکی از با ارزش‌ترین چیزهایی که می‌توانید در زندگی کسب کنید،‏ این است که مردم شما را شخصی صادق و قابل اعتماد بدانند.‏ (‏کادر «‏ تا چه حد صادقم؟‏‏» ملاحظه شود.‏)‏ فکرش را بکنید،‏ هر کس می‌تواند چنین نامی برای خود بسازد.‏ کسب چنین نامی به استعداد،‏ ثروت،‏ شکل ظاهر و طبقهٔ اجتماعی یا هیچ عامل دیگری از این قبیل که تحت کنترل ما نباشد،‏ بستگی ندارد.‏ با این همه تنها معدود کسانی توانسته‌اند به صداقت نزد مردم شهرت داشته باشد.‏ (‏میکاه ۷:‏۲‏)‏ شاید شما که تلاش می‌کنید صادق باشید مورد تمسخر قرار بگیرید.‏ اما صداقت اعتبار خاصّی به شما می‌بخشد.‏ بسیاری به شما احترام می‌گذارند و اعتماد می‌کنند؛‏ این از جمله برکات صداقت است.‏ بسیاری از شاهدان یَهُوَه به دلیل صداقتشان حتی از نظر مالی نیز فایده برده‌اند.‏ برای مثال،‏ کسانی که در محیط کار صداقت نداشته‌اند،‏ اخراج شده‌اند در حالی که مسیحیان صادق توانسته‌اند شغلشان را حفظ کنند.‏ برخی مسیحیان نیز در کارها و مشاغلی پذیرفته شده‌اند که صداقت اهمیت زیادی داشته است.‏

۱۹.‏ پیشه کردن صداقت در زندگی چه تأثیری بر وجدان ما و رابطه‌مان با یَهُوَه خدا خواهد داشت؟‏

^۱۹ چه صداقت برایتان نفع مالی داشته است،‏ چه نداشته است،‏ می‌توانید مطمئن باشید که صداقت برکاتی پرارزش‌تر و بزرگ‌تر برایتان در پی خواهد داشت.‏ شما از برکت وجدانی آسوده بهره‌مند خواهید شد.‏ پولُس رسول می‌گوید:‏ «مطمئنیم که وجدانمان پاک است و می‌خواهیم از هر جهت با سربلندی زندگی کنیم.‏» (‏عبرانیان ۱۳:‏۱۸‏)‏ به علاوه صداقت شما از چشم یَهُوَه نیز پنهان نمی‌ماند.‏ یَهُوَه،‏ پدر آسمانی‌مان دوستدار صادق‌دلان است.‏ ‏(‏مزمور ۱۵:‏۱،‏ ۲؛‏ امثال ۲۲:‏۱ خوانده شود.‏)‏ آری،‏ صداقت به ما کمک می‌کند که در پناه محبت خدا بمانیم.‏ به راستی چه برکتی پرارزش‌تر و بزرگ‌تر از این!‏ در فصل بعد دید یَهُوَه را در خصوص کار و فعالیت بررسی خواهیم کرد.‏