ជំពូកទី១៤
ចូរធ្វើការទាំងអស់ដោយទៀងត្រង់
«យើងចង់ធ្វើការទាំងអស់ដោយទៀងត្រង់»។—ហេប្រឺ ១៣:១៨
១, ២. ហេតុអ្វីព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្ដពេលដែលឃើញថាយើងព្យាយាមប្រព្រឹត្ដទៀងត្រង់? សូមឲ្យឧទាហរណ៍។
ម្ដាយម្នាក់កំពុងដើរចេញពីហាងជាមួយនឹងកូនប្រុសតូចរបស់នាង ស្រាប់តែកូនតូចនោះឈប់ដើរហើយមានទឹកមុខភ័យ។ នៅក្នុងដៃកូននោះមានប្រដាប់ក្មេងលេងតូចមួយដែលគាត់បានយកមកមើលពេលនៅក្នុងហាង។ គាត់ភ្លេចដាក់វានៅកន្លែងដើមវិញ ក៏មិនបានសុំម្ដាយទិញឲ្យដែរ។ គាត់ស្រែកហៅម្ដាយឲ្យជួយដោយមានអារម្មណ៍ពិបាកចិត្ដយ៉ាងខ្លាំង។ ម្ដាយនិយាយលួងលោមកូន រួចនាំកូនចូលក្នុងហាងវិញដើម្បីដាក់ប្រដាប់ក្មេងលេងនោះនៅកន្លែងដើមវិញ ហើយសូមម្ចាស់ហាងអភ័យទោស។ កាលដែលកូនធ្វើដូច្នេះ ម្ដាយមានចិត្ដរីករាយក្រៃលែង ហើយក៏ពោរពេញទៅដោយមោទនភាពដែរ។ ហេតុអ្វី?
២ អ្វីមួយដែលធ្វើឲ្យឪពុកម្ដាយពេញចិត្ដយ៉ាងខ្លាំង គឺពេលឃើញថា កូនយល់សារៈសំខាន់នៃការប្រព្រឹត្ដទៀងត្រង់។ បិតារបស់យើងនៅស្ថានសួគ៌ក៏មានអារម្មណ៍ដូច្នេះដែរ ពីព្រោះលោកជា«ព្រះនៃសេចក្ដីពិត»។ (ទំនុកតម្កើង ៣១:៥) កាលដែលលោកសង្កេតមើលយើងរីកចម្រើនបន្ដិចម្ដងៗរហូតដល់មានភាពចាស់ទុំក្នុងការគោរពប្រណិប័តន៍លោក នោះលោកពេញចិត្ដពេលដែលឃើញថាយើងព្យាយាមប្រព្រឹត្ដទៀងត្រង់។ ដោយសារយើងចង់ធ្វើឲ្យព្រះពេញចិត្ដ ហើយចង់រក្សាខ្លួនជាមនុស្សដែលលោកស្រឡាញ់ នោះយើងមានអារម្មណ៍ដូចសាវ័កប៉ូល ពេលគាត់ចែងថា៖ «យើងចង់ធ្វើការទាំងអស់ដោយទៀងត្រង់»។ (ហេប្រឺ ១៣:១៨) ឥឡូវយើងនឹងពិចារណាអំពីរឿងសំខាន់បួនយ៉ាងក្នុងជីវិត ដែលជួនកាលប្រហែលជាធ្វើឲ្យយើងពិបាកប្រព្រឹត្ដទៀងត្រង់។ រួចមកយើងនឹងរៀនអំពីពរដែលយើងនឹងទទួលបើយើងប្រព្រឹត្ដទៀងត្រង់។
ចូរទទួលស្គាល់ការពិតអំពីខ្លួនយើង
៣-៥. (ក) តើបណ្ដាំរបស់ព្រះព្រមានយើងយ៉ាងដូចម្ដេចអំពីគ្រោះថ្នាក់ដែលមកពីការបញ្ឆោតខ្លួន? (ខ) តើអ្វីអាចជួយយើងឲ្យទទួលស្គាល់ការពិតអំពីខ្លួនយើង?
៣ វិធីទី១ដែលបង្ហាញថាយើងមានចិត្ដទៀងត្រង់ គឺដោយរៀនទទួលស្គាល់ការពិតអំពីខ្លួនយើង។ នេះជាអ្វីដ៏ពិបាកដោយសារយើងជាមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះ ហើយយើងងាយបញ្ឆោតខ្លួនណាស់។ ជាឧទាហរណ៍ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ប្រាប់គ្រិស្ដសាសនិកនៅក្រុងឡៅឌីសេថា ពួកគេបានបញ្ឆោតខ្លួនគេឲ្យគិតថាពួកគេជាអ្នកមាន តែតាមពិតក្នុងការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះ ពួកគេ«ក្រីក្រ ងងឹតភ្នែក និងអាក្រាត»។ ស្ថានភាពនេះពិតជាគួរឲ្យស្តាយ។ (ការបើកបង្ហាញ ៣:១៧) ការបញ្ឆោតខ្លួនដូច្នេះ រឹតតែនាំឲ្យពួកគេខូចប្រយោជន៍។
៤ អ្នកក៏ប្រហែលជាចាំដែរអំពីសេចក្ដីព្រមានរបស់យ៉ាកុបដែលថា៖ «បើអ្នកណាចាត់ទុកខ្លួនជាអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍តាមរបៀបត្រឹមត្រូវ តែមិនទប់អណ្ដាតខ្លួន ប៉ុន្ដែចេះតែបញ្ឆោតចិត្ដខ្លួន នោះរបៀបដែលអ្នកនោះគោរពប្រណិប័តន៍គឺគ្មានប្រយោជន៍ទេ»។ (យ៉ាកុប ១:២៦) បើយើងគិតថាព្រះយេហូវ៉ានៅតែពេញចិត្ដនឹងការគោរពប្រណិប័តន៍របស់យើង ទោះជាយើងមិនគ្រប់គ្រងអណ្ដាតរបស់យើងក៏ដោយ នោះយើងគ្រាន់តែបញ្ឆោតចិត្ដរបស់យើងប៉ុណ្ណោះ។ ការគោរពប្រណិប័តន៍របស់យើងគឺគ្មានប្រយោជន៍សោះ។ តើយើងត្រូវធ្វើអ្វីដើម្បីកុំឲ្យបង់ប្រយោជន៍ដូច្នេះ?
៥ ក្នុងខដដែលនោះ យ៉ាកុបក៏ប្រដូចបណ្ដាំរបស់ព្រះទៅនឹងកញ្ចក់ឆ្លុះមុខ។ គាត់ដាស់តឿនយើងឲ្យពិនិត្យមើលច្បាប់ល្អឥតខ្ចោះរបស់ព្រះ ហើយកែខ្លួនសមស្របតាមច្បាប់នោះ។ (សូមអាន យ៉ាកុប ១:២៣-២៥) គម្ពីរអាចជួយយើងឲ្យទទួលស្គាល់ការពិតអំពីខ្លួនយើង ព្រមទាំងអាចជួយយើងឲ្យយល់អ្វីដែលយើងត្រូវធ្វើដើម្បីកែខ្លួន។ (បរិទេវ ៣:៤០; ហាកាយ ១:៥) យើងក៏អាចអធិដ្ឋានទៅព្រះយេហូវ៉ាដោយសុំឲ្យលោកពិនិត្យមើលយើង ព្រមទាំងជួយយើងមើលឃើញនិងកែប្រែគុណវិបត្ដិធ្ងន់ធ្ងរណាដែលយើងមាន។ (ទំនុកតម្កើង ១៣៩:២៣, ២៤) ចិត្ដមិនទៀងត្រង់ជាគុណវិបត្ដិមួយដែលមិនងាយកត់សម្គាល់ទេ ហើយយើងត្រូវមានទស្សនៈដូចព្រះយេហូវ៉ាចំពោះគុណវិបត្ដិនេះ។ សុភាសិត ៣:៣២ចែងថា៖ «មនុស្សវៀចជាទីខ្ពើមឆ្អើមដល់ព្រះយេហូវ៉ា តែឯមនុស្សទៀងត្រង់ នោះទ្រង់ជាមិត្រនឹងគេវិញ»។ ព្រះយេហូវ៉ាអាចជួយយើងឲ្យមានអារម្មណ៍ដូចលោកដែរ ហើយអាចជួយយើងឲ្យមានទស្សនៈដូចលោកចំពោះខ្លួនយើង។ សូមចាំអ្វីដែលប៉ូលថា៖ «យើងចង់ធ្វើការទាំងអស់ដោយទៀងត្រង់»។ យើងមិនអាចប្រព្រឹត្ដល្អឥតខ្ចោះឥឡូវនេះបានទេ ប៉ុន្ដែយើងពិតជាចង់ប្រព្រឹត្ដទៀងត្រង់ ហើយយើងខំប្រឹងព្យាយាមប្រព្រឹត្ដដូច្នោះ។
និយាយនិងប្រព្រឹត្ដទៀងត្រង់ក្នុងក្រុមគ្រួសារ
ការប្រព្រឹត្ដទៀងត្រង់ជួយឃាត់កុំឲ្យយើងធ្វើអ្វីដែលយើងមិនចង់ឲ្យអ្នកឯទៀតដឹង
៦. ហេតុអ្វីគូអាពាហ៍ពិពាហ៍ត្រូវប្រព្រឹត្ដទៀងត្រង់ចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក? តើនេះនាំឲ្យពួកគេមិនព្រមធ្វើអ្វីខ្លះដែលនាំឲ្យបង់ប្រយោជន៍?
៦ ភាពទៀងត្រង់គួរជាលក្ខណៈមួយដែលលេចធ្លោក្នុងក្រុមគ្រួសារគ្រិស្ដសាសនិក។ ដូច្នេះប្ដីនិងប្រពន្ធត្រូវនិយាយទៀងត្រង់ចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក។ ប្ដីប្រពន្ធគ្រិស្ដសាសនិកមិនត្រូវប្រព្រឹត្ដអ្វីដ៏ស្មោកគ្រោកឬដែលធ្វើឲ្យគូរបស់ខ្លួនឈឺចិត្ដឡើយ ដូចជាការចែចង់បុគ្គលដែលមិនមែនជាគូអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ខ្លួន ឬការលួចបង្កើតទំនាក់ទំនងស្នេហាជាមួយនឹងអ្នកផ្សេងទៀតតាមរយៈប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណិត និងការមើលរូបភាពអាសអាភាស ទោះជាវាមកពីប្រភពណាក្ដី។ គ្រិស្ដសាសនិកខ្លះដែលបានរៀបការហើយ បានចូលរួមធ្វើអំពើខុសបែបនេះដោយលាក់មិនឲ្យគូរបស់ពួកគេដឹង។ នេះមិនមែនជាការប្រព្រឹត្ដទៀងត្រង់ទេ។ សូមកត់សម្គាល់ពាក្យរបស់ស្ដេចដាវីឌ៖ «ទូលបង្គំមិនបានអង្គុយរួមជាមួយនឹងមនុស្សភូតភរឡើយ ក៏មិនបានសមាគមជាមួយនឹងមនុស្សមានពុតដែរ»។ (ទំនុកតម្កើង ២៦:៤) បើអ្នកបានរៀបការហើយ កុំប្រព្រឹត្ដឲ្យសោះនូវអំពើណាដែលអាចនាំឲ្យអ្នកទៅជាមនុស្សមានពុតត្បុតដោយលាក់ការប្រព្រឹត្ដនឹងគូរបស់ខ្លួន!
៧, ៨. តើគំរូណាខ្លះក្នុងគម្ពីរអាចជួយកូនឲ្យយល់តម្លៃនៃសេចក្ដីទៀងត្រង់?
៧ ជាការល្អបើឪពុកម្ដាយប្រើគំរូក្នុងគម្ពីរ ពេលដែលពួកគាត់បង្រៀនកូនអំពីតម្លៃនៃសេចក្ដីទៀងត្រង់។ គំរូខ្លះក្នុងគម្ពីរបង្ហាញអំពីការប្រព្រឹត្ដមិនទៀងត្រង់ ដូចជាគំរូរបស់អេកាន ដែលបានលួចរួចខំបិទបាំងកំហុសរបស់គាត់ ក៏មានគំរូរបស់កេហាស៊ីដែរ ដែលបានកុហកដើម្បីឲ្យបានទ្រព្យសម្បត្ដិ ហើយមានគំរូរបស់យូដាសដែលបានលួចព្រមទាំងនិយាយកុហកដើម្បីធ្វើបាបលោកយេស៊ូ។—យ៉ូស្វេ ៦:១៧-១៩; ៧:១១-២៥; ពង្សាវតារក្សត្រទី២ ៥:១៤-១៦, ២០-២៧; ម៉ាថាយ ២៦:១៤, ១៥; យ៉ូហាន ១២:៦
៨ មានកំណត់ហេតុផ្សេងៗស្ដីអំពីគំរូរបស់បុគ្គលខ្លះដែលបានប្រព្រឹត្ដដោយទៀងត្រង់ ដូចជាកំណត់ហេតុអំពីយ៉ាកុបជាដើម។ ពេលដែលកូនៗរបស់យ៉ាកុបរកឃើញប្រាក់នៅក្នុងបាវរបស់ពួកគេ នោះយ៉ាកុបបានណែនាំពួកគេឲ្យយកប្រាក់នោះទៅប្រគល់ឲ្យម្ចាស់វិញ ពីព្រោះយ៉ាកុបគិតថាប្រហែលជាគេច្រឡំដាក់ក្នុងបាវកូនរបស់គាត់។ គំរូមួយទៀតគឺយែបថានិងកូនស្រីរបស់គាត់។ កូនស្រីរបស់យែបថាបានធ្វើតាមពាក្យស្បថរបស់ឪពុក ទោះជានាងត្រូវលះបង់ប្រយោជន៍ខ្លួនយ៉ាងច្រើនក៏ដោយ។ មានគំរូរបស់លោកយេស៊ូដែរ ដែលបានបង្ហាញចិត្ដក្លាហាន ដោយប្រាប់អំពីអត្ដសញ្ញាណពិតរបស់លោកដល់ក្រុមមនុស្សឃោរឃៅ ដើម្បីសម្រេចតាមទំនាយនិងដើម្បីការពារមិត្ដសម្លាញ់របស់លោក។ (លោកុប្បត្ដិ ៤៣:១២; ពួកចៅហ្វាយ ១១:៣០-៤០; យ៉ូហាន ១៨:៣-១១) ឧទាហរណ៍ទាំងនេះប្រហែលជាជួយឪពុកម្ដាយយល់អំពីព័ត៌មានល្អៗដែលមានក្នុងបណ្ដាំរបស់ព្រះ ដែលអាចជួយពួកគាត់បង្រៀនកូនឲ្យចេះស្រឡាញ់និងឲ្យតម្លៃសេចក្ដីទៀងត្រង់។
៩. បើឪពុកម្ដាយចង់ទុកគំរូល្អសម្រាប់កូនស្ដីអំពីភាពទៀងត្រង់ តើពួកគាត់ត្រូវជៀសចេញពីអ្វីខ្លះ? ហើយហេតុអ្វីគំរូរបស់ពួកគាត់គឺសំខាន់ម៉្លេះ?
៩ ការបង្រៀនកូនដូច្នេះ តម្រូវឲ្យឪពុកម្ដាយបំពេញភារកិច្ចដ៏សំខាន់មួយ។ សាវ័កប៉ូលបានសួរថា៖ «អ្នកវិញ ដែលបង្រៀនអ្នកឯទៀត តើអ្នកមិនបង្រៀនខ្លួនទេឬ? អ្នកផ្សព្វផ្សាយថា៖ ‹កុំលួច›តែតើខ្លួនអ្នកលួចឬ?»។ (រ៉ូម ២:២១) ឪពុកម្ដាយខ្លះធ្វើឲ្យកូនមិនដឹងថាត្រូវប្រព្រឹត្ដយ៉ាងណាទេ ដោយសារពួកគេបង្រៀនអំពីការនិយាយនិងប្រព្រឹត្ដទៀងត្រង់ តែខ្លួនគេបែរជាមិននិយាយឬប្រព្រឹត្ដទៀងត្រង់ទៅវិញ។ ប្រហែលជាពួកគេលួចរបស់កំប៉ិកកំប៉ុក ហើយនិយាយអ្វីដែលមិនពិត រួចដោះសាថា «គេដឹងថាយើងនឹងយកតើ!» ឬ«ភូតភរបន្ដិចបន្ដួច មិនខុសទាស់អីទេ!»។ តាមការពិត ទោះជាលួចរបស់ដែលមានតម្លៃតិចក្ដី ច្រើនក្ដី ក៏នោះនៅតែហៅថាលួចដែរ ហើយពាក្យកុហកក៏នៅតែជាពាក្យកុហកដែរ ទោះជាកុហកអំពីរឿងតូចតាចឬរឿងសំខាន់ក្ដី។ * (សូមអាន លូកា ១៦:១០) កូនក្មេងឆាប់កត់សម្គាល់នូវពុតត្បុតរបស់មនុស្ស ហើយនោះអាចបង្ខូចគំនិតរបស់ពួកគេយ៉ាងខ្លាំង។ (អេភេសូរ ៦:៤) ក៏ប៉ុន្ដែពេលដែលកូនរៀននិយាយនិងប្រព្រឹត្ដទៀងត្រង់ដោយសារគំរូរបស់ឪពុកម្ដាយ នោះពួកគេទំនងជានឹងធំឡើងទៅជាមនុស្សដែលលើកតម្កើងព្រះយេហូវ៉ាក្នុងពិភពលោកដែលគ្មានភាពទៀងត្រង់នេះ។—សុភាសិត ២២:៦
និយាយនិងប្រព្រឹត្ដទៀងត្រង់ក្នុងក្រុមជំនុំ
១០. ស្ដីអំពីការនិយាយទៀងត្រង់ក្នុងចំណោមបងប្អូនរួមជំនឿ តើយើងត្រូវប្រុងប្រយ័ត្ននឹងអ្វីខ្លះ?
១០ ការសេពគប់ជាមួយនឹងគ្រិស្ដសាសនិករួមជំនឿផ្ដល់ឱកាសជាច្រើនឲ្យយើងអប់រំខ្លួនដើម្បីប្រព្រឹត្ដទៀងត្រង់។ ដូចយើងបានរៀនក្នុងជំពូកទី១២ យើងត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នអំពីរបៀបយើងប្រើសមត្ថភាពនិយាយដែលជាអំណោយពីព្រះ ជាពិសេសក្នុងចំណោមបងប្អូនរួមជំនឿ។ ការនិយាយគ្នាលេងគឺងាយប្រែក្លាយទៅជាការនិយាយដើមអ្នកឯទៀតឬរហូតដល់ទៅជាការបង្កាច់បង្ខូច! បើយើងប្រាប់រឿងមួយដែលយើងមិនអាចដឹងថាពិតឬមិនពិតទេ យើងអាចផ្សាយពាក្យភូតភរដោយមិនដឹងខ្លួន។ ដូច្នេះគឺល្អជាងបើយើងឃាត់បបូរមាត់របស់យើង។ (សុភាសិត ១០:១៩) ម្យ៉ាងវិញទៀត ប្រហែលជាយើងដឹងថារឿងមួយគឺពិត តែនោះមិនមែនមានន័យថាយើងត្រូវប្រាប់រឿងនោះទេ។ ជាឧទាហរណ៍ បើយើងប្រាប់រឿងនោះ យើងប្រហែលជាកំពុងជ្រៀតជ្រែកក្នុងរឿងអ្នកឯទៀត ឬប្រហែលជាការប្រាប់អំពីរឿងនោះមិនមែនជាការបង្ហាញសេចក្ដីសប្បុរសនោះទេ។ (ថែស្សាឡូនិចទី១ ៤:១១) មនុស្សខ្លះដោះសាថាការនិយាយឥតគួរសមឬឥតសមរម្យគឺជាការនិយាយទៀងត្រង់ ប៉ុន្ដែសម្ដីរបស់យើងត្រូវសប្បុរសនិងពីរោះស្តាប់ជានិច្ច។—សូមអាន កូឡុស ៤:៦
១១, ១២. (ក) តើបងប្អូនខ្លះដែលប្រព្រឹត្ដអំពើខុសធ្ងន់ធ្ងរ ធ្វើឲ្យមានបញ្ហាធំជាងយ៉ាងដូចម្ដេច? (ខ) តើសាថានផ្សាយសេចក្ដីភូតភរអ្វីខ្លះស្ដីអំពីអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរ? ហើយតើយើងអាចបង្ហាញយ៉ាងដូចម្ដេចថាយើងមិនជឿសេចក្ដីភូតភរទាំងនោះ? (គ) តើយើងប្រព្រឹត្ដទៀងត្រង់ជាមួយនឹងអង្គការរបស់ព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងដូចម្ដេច?
១១ ជាពិសេស គឺជាការសំខាន់ដែលយើងនិយាយនិងប្រព្រឹត្ដទៀងត្រង់ជាមួយនឹងបងប្អូនដែលជាអ្នកនាំមុខក្នុងក្រុមជំនុំ។ បងប្អូនខ្លះដែលប្រព្រឹត្ដអំពើខុសធ្ងន់ ធ្វើឲ្យបញ្ហានោះកាន់តែធំឡើងដោយព្យាយាមលាក់អំពើខុសឆ្គងរបស់ពួកគេ ហើយកុហកអ្នកចាស់ទុំពេលដែលពួកគាត់សួរ។ បងប្អូនទាំងនោះប្រហែលជាចាប់ផ្ដើមមានមុខពីរ គឺធ្វើពុតជាអ្នកបម្រើព្រះយេហូវ៉ា តែតាមពិតពួកគេកំពុងដើរតាមគន្លងនៃអ្នកប្រព្រឹត្ដអំពើខុសធ្ងន់។ ដោយធ្វើដូច្នេះ ជីវិតទាំងមូលរបស់គាត់ទៅជាការធ្វើពុតទាំងស្រុង។ (ទំនុកតម្កើង ១២:២) ចំណែកបងប្អូនឯទៀតវិញ ពួកគេប្រាប់អ្នកចាស់ទុំនូវព័ត៌មានខ្លះអំពីកំហុសរបស់ខ្លួន តែលាក់ការណ៍ពិតសំខាន់ៗ។ (សកម្មភាព ៥:១-១១) ពេលណាបុគ្គលនិយាយនិងប្រព្រឹត្ដមិនទៀងត្រង់ដូច្នេះ នោះច្រើនតែមកពីគាត់ជឿសេចក្ដីភូតភររបស់សាថាន (សូមមើលប្រអប់ដែលមានចំណងជើងថា « សេចក្ដីភូតភររបស់សាថានស្ដីអំពីអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរ»)។
១២ ជាការសំខាន់ដែលយើងនិយាយឬប្រព្រឹត្ដទៀងត្រង់ជាមួយនឹងអង្គការរបស់ព្រះយេហូវ៉ាពេលដែលយើងឆ្លើយសំណួរជាលាយលក្ខណ៍អក្សរ។ ជាឧទាហរណ៍ ពេលដែលយើងរាយការណ៍អំពីកិច្ចបម្រើផ្សាយរបស់យើង យើងប្រុងប្រយ័ត្នដោយសរសេរតែអ្វីដែលពិត។ ស្រដៀងគ្នាដែរ ពេលដែលយើងដាក់ពាក្យសុំដើម្បីទទួលឯកសិទ្ធិណាមួយក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះ នោះយើងត្រូវសរសេរការពិតអំពីសុខភាពរបស់យើងនិងព័ត៌មានឯទៀតអំពីយើង។—សូមអាន សុភាសិត ៦:១៦-១៩
១៣. តើយើងអាចប្រព្រឹត្ដទៀងត្រង់យ៉ាងដូចម្ដេចបើយើងធ្វើការជាមួយនឹងបងប្អូនរួមជំនឿ?
១៣ យើងប្រព្រឹត្ដទៀងត្រង់ជាមួយនឹងបងប្អូនរួមជំនឿក្នុងរឿងពាណិជ្ជកម្មដែរ។ ជួនកាលបងប្អូនគ្រិស្ដសាសនិកធ្វើការជាមួយគ្នា។ ពួកគេត្រូវប្រុងប្រយ័ត្ន កុំឲ្យការងារនោះមានឥទ្ធិពលទៅលើទំនាក់ទំនងរបស់ពួកគេពេលដែលគោរពប្រណិប័តន៍ជាមួយគ្នានៅសាលប្រជុំ ឬពេលផ្សព្វផ្សាយ។ ប្រហែលជាបងប្អូនម្នាក់ជានិយោជកហើយម្នាក់ទៀតជានិយោជិត។ បើយើងជានិយោជករបស់បងប្អូនរួមជំនឿ យើងត្រូវប្រុងប្រយ័ត្ន ដើម្បីប្រាកដថាយើងប្រព្រឹត្ដទៀងត្រង់ជាមួយនឹងពួកគេ។ ជាឧទាហរណ៍ យើងបើកប្រាក់ខែឲ្យពួកគេនៅពេលត្រឹមត្រូវ ឲ្យប្រាក់ខែតាមដែលយើងបានព្រមព្រៀងគ្នា ហើយផ្ដល់ជំនួយនិងការធានារ៉ាប់រងតាមកិច្ចសន្យាឬតាមអ្វីដែលច្បាប់តម្រូវឲ្យ។ (ធីម៉ូថេទី១ ៥:១៨; យ៉ាកុប ៥:១-៤) ម្យ៉ាងទៀត បើយើងធ្វើការឲ្យបងប្អូនរួមជំនឿ យើងធ្វើការពេញម៉ោងឲ្យបានប្រាក់ឈ្នួលរបស់យើង។ (ថែស្សាឡូនិចទី២ ៣:១០) យើងមិនសង្ឃឹមថានិយោជកដែលជាបងប្អូនរួមជំនឿនឹងផ្ដល់អ្វីឲ្យយើងលើសពីនិយោជិតឯទៀតនោះទេ ដូចជាថ្ងៃឈប់សម្រាកបន្ថែម ជំនួយនិងការធានារ៉ាប់រងជាដើម។—អេភេសូរ ៦:៥-៨
១៤. នៅពេលដែលគ្រិស្ដសាសនិកធ្វើជំនួញជាមួយគ្នា តើពួកគេប្រុងប្រយ័ត្នអំពីអ្វី? ហើយហេតុអ្វី?
១៤ ចុះបើយើងចូលហ៊ុនជាមួយបងប្អូនគ្រិស្ដសាសនិកដើម្បីធ្វើជំនួញ ធ្វើវិនិយោគ ឬខ្ចីប្រាក់? គម្ពីរមានគោលការណ៍ដ៏សំខាន់និងមានប្រយោជន៍ ពោលគឺ ចូរធ្វើកិច្ចសន្យាជាលាយលក្ខណ៍អក្សរ! ជាឧទាហរណ៍ ពេលយេរេមាទិញដី គាត់ធ្វើឯកសារមួយ ឲ្យគេចម្លងឯកសារនោះជាពីរច្បាប់ ក៏មានសាក្សីដែរ ហើយបានរក្សាទុកឯកសារដើម្បីយកមកធ្វើជាឯកសារយោងនៅថ្ងៃក្រោយ។ (យេរេមា ៣២:៩-១២; សូមមើល លោកុប្បត្ដិ ២៣:១៦-២០) ពេលដែលយើងធ្វើជំនួញជាមួយនឹងបងប្អូនរួមជំនឿ យើងធ្វើកិច្ចសន្យាមួយដែលបញ្ជាក់ច្បាស់លាស់អំពីល័ក្ខខ័ណ្ឌ មានហត្ថលេខារបស់ភាគីទាំងសងខាង ព្រមទាំងមានសាក្សីចូលរួមដឹងឮ ហើយចុះហត្ថលេខាផងដែរ។ នោះមិនមានន័យថាយើងមិនទុកចិត្ដបងប្អូនយើងទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ នោះជួយការពារកុំឲ្យមានការយល់ច្រឡំគ្នានិងការខកចិត្ដ ហើយក៏ជួយបង្ការកុំឲ្យមានការខ្វែងគំនិតដែលនាំឲ្យបែកបាក់គ្នាដែរ។ គ្រិស្ដសាសនិកណាដែលធ្វើជំនួញជាមួយគ្នាត្រូវចាំមិនភ្លេចថា គ្មានជំនួញណាដែលសមនឹងប្រថុយបាត់បង់នូវសាមគ្គីភាពនិងសន្ដិភាពរបស់ក្រុមជំនុំឡើយ។ *—កូរិនថូសទី១ ៦:១-៨
និយាយនិងប្រព្រឹត្ដទៀងត្រង់ក្នុងពិភពលោក
១៥. តើព្រះយេហូវ៉ាមានទស្សនៈយ៉ាងណាចំពោះការប្រព្រឹត្ដមិនទៀងត្រង់ក្នុងការងារ? ហើយតើគ្រិស្ដសាសនិកពិតមានប្រតិកម្មយ៉ាងណាចំពោះការប្រព្រឹត្ដបែបនេះដែលមនុស្សនិយមជាទូទៅ?
១៥ គ្រិស្ដសាសនិកមិនគ្រាន់តែប្រព្រឹត្ដទៀងត្រង់ក្នុងក្រុមជំនុំប៉ុណ្ណោះទេ។ ប៉ូលបាននិយាយថា៖ «យើងចង់ធ្វើការទាំងអស់ដោយទៀងត្រង់»។ (ហេប្រឺ ១៣:១៨) ព្រះដែលបានបង្កើតយើងចាប់អារម្មណ៍ខ្លាំងណាស់ទៅលើភាពទៀងត្រង់របស់យើងក្នុងការងារ។ គ្រាន់តែក្នុងសៀវភៅសុភាសិតប៉ុណ្ណោះ មានខគម្ពីរមួយចំនួនដែលនិយាយអំពីជញ្ជីងដែលមិនត្រឹមត្រូវ។ (សុភាសិត ១១:១; ២០:១០, ២៣) នៅសម័យបុរាណ មនុស្សធ្លាប់ប្រើជញ្ជីងជាធម្មតាក្នុងការជួញដូរ ដើម្បីថ្លឹងទំនិញឬថ្លឹងប្រាក់ដែលអតិថិជនឲ្យដើម្បីទិញទំនិញនោះ។ អ្នកលក់ដែលមិនទៀងត្រង់ធ្លាប់ប្រើកូនជញ្ជីងពីរយ៉ាង ហើយកែឆ្នៃដងជញ្ជីងរបស់ពួកគេដើម្បីបោកប្រាស់អតិថិជន។ * ព្រះយេហូវ៉ាស្អប់អំពើបែបនេះ! ដើម្បីរក្សាខ្លួនជាមនុស្សដែលព្រះស្រឡាញ់ យើងត្រូវជៀសចេញជាដាច់ខាតពីការប្រព្រឹត្ដសព្វបែបយ៉ាងដែលមិនទៀងត្រង់ក្នុងការងារ។
១៦, ១៧. សព្វថ្ងៃនេះ តើមនុស្សប្រព្រឹត្ដមិនទៀងត្រង់ក្នុងរឿងអ្វីខ្លះ? ហើយតើគ្រិស្ដសាសនិកពិតប្ដេជ្ញាចិត្ដធ្វើអ្វី?
១៦ សាថានជាអ្នកគ្រប់គ្រងពិភពលោកនេះ ដូច្នេះយើងមិនភ្ញាក់ផ្អើលទេពេលឃើញថា សង្គមមនុស្សនៅជុំវិញយើងប្រព្រឹត្ដមិនទៀងត្រង់។ ប្រហែលជាយើងទទួលសេចក្ដីល្បួងជារៀងរាល់ថ្ងៃឲ្យយើងប្រព្រឹត្ដមិនទៀងត្រង់។ ពេលដែលមនុស្សសរសេរប្រវត្ដិរូបដើម្បីដាក់ពាក្យសុំចូលធ្វើការនៅកន្លែងមួយ ជាការធម្មតាទេដែលពួកគេបំភ្លៃការពិតឬកុហកអំពីបទពិសោធន៍ឬកម្រិតវប្បធម៌របស់ពួកគេ។ ពេលដែលមនុស្សបំពេញឯកសារសម្រាប់អន្ដោប្រវេសន៍ ពន្ធគយនិងពន្ធដារ ឬការធានារ៉ាប់រងជាដើម ពួកគេដាក់ព័ត៌មានមិនពិតដើម្បីទទួលបានអ្វីដែលពួកគេចង់បាន។ និស្សិតជាច្រើនលួចចម្លងចម្លើយ ឬពេលពួកគេត្រូវធ្វើតែងសេចក្ដី ពួកគេប្រហែលជាទៅបើកមើលអ៊ីនធឺណិតហើយចម្លងអត្ថបទអ្នកផ្សេងទៀត យកមកបន្លំធ្វើជាឯកសាររបស់ខ្លួនគេវិញ។ ម្យ៉ាងទៀត ពេលមនុស្សត្រូវទាក់ទងមន្ដ្រីរាជការដែលពុករលួយ ពួកគេច្រើនតែសូកប៉ាន់ដើម្បីបានអ្វីដែលពួកគេចង់បាន។ យើងដឹងថាមនុស្សនឹងប្រព្រឹត្ដដូច្នេះ ពីព្រោះយើងរស់ក្នុងពិភពលោកដែលពោរពេញទៅដោយ‹មនុស្សដែលស្រឡាញ់តែខ្លួនឯង ស្រឡាញ់ប្រាក់ . . . និងមិនស្រឡាញ់គុណធម៌›។—ធីម៉ូថេទី២ ៣:១-៥
១៧ គ្រិស្ដសាសនិកពិតប្ដេជ្ញាចិត្ដមិនចូលរួមក្នុងការប្រព្រឹត្ដបែបនេះសោះឡើយ។ ជួនកាលការប្រព្រឹត្ដទៀងត្រង់គឺពិបាក ដោយសារអ្នកដែលប្រព្រឹត្ដមិនទៀងត្រង់ មើលទៅដូចជាតែងតែរួចខ្លួនរហូត ហើយកំពុងចម្រុងចម្រើនក្នុងពិភពលោកនេះទៀត។ (ទំនុកតម្កើង ៧៣:១-៨) នៅដំណាលគ្នានោះ គ្រិស្ដសាសនិកប្រហែលជាបាត់បង់ប្រយោជន៍ខាងលុយកាក់ ដោយសារពួកគេចង់«ធ្វើការទាំងអស់»ដោយទៀងត្រង់។ តើការដែលគ្រិស្ដសាសនិកលះបង់ប្រយោជន៍ខ្លួនដើម្បីប្រព្រឹត្ដទៀងត្រង់ពិតជាមានប្រយោជន៍ឬ? ពិតជាមានមែន! ប៉ុន្ដែហេតុអ្វីមានប្រយោជន៍? តើពួកគេទទួលពរអ្វីខ្លះដោយសារពួកគេប្រព្រឹត្ដទៀងត្រង់?
ពរដែលមកពីការប្រព្រឹត្ដទៀងត្រង់
១៨. ហេតុអ្វីការមានកេរ្ដិ៍ឈ្មោះជាមនុស្សទៀងត្រង់មានតម្លៃវិសេស?
១៨ បើអ្នកមានកេរ្ដិ៍ឈ្មោះជាមនុស្សទៀងត្រង់ដែលគួរឲ្យទុកចិត្ដ នោះជាអ្វីមួយដែលមានតម្លៃវិសេសបំផុត។ (សូមមើលប្រអប់ដែលមានចំណងជើងថា « តើខ្ញុំទៀងត្រង់ដល់កម្រិតណា?») ហើយអ្វីដ៏អស្ចារ្យគឺ អ្នកណាក៏ដោយក៏អាចមានកេរ្ដិ៍ឈ្មោះល្អបែបនោះបានដែរ! កេរ្ដិ៍ឈ្មោះល្អបែបនោះមិនអាស្រ័យលើសមត្ថភាព ទ្រព្យសម្បត្ដិ រូបសម្ផស្ស ប្រវត្ដិ ឬលក្ខណៈណាមួយផ្សេងទៀតដែលអ្នកមានពីកំណើតហើយដែលអ្នកផ្លាស់ប្ដូរមិនបានទេ។ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ មនុស្សកម្រមានកេរ្ដិ៍ឈ្មោះល្អបែបនោះណាស់។ (មីកា ៧:២) មនុស្សខ្លះប្រហែលជាចំអកឲ្យអ្នកដោយសារអ្នកប្រព្រឹត្ដទៀងត្រង់។ ប៉ុន្ដែអ្នកឯទៀតនឹងយល់តម្លៃនៃភាពទៀងត្រង់របស់អ្នក ហើយពួកគេនឹងទុកចិត្ដព្រមទាំងគោរពអ្នក។ សាក្សីព្រះយេហូវ៉ាជាច្រើននាក់ធ្លាប់ឃើញថាការប្រព្រឹត្ដទៀងត្រង់បានផ្ដល់ផលប្រយោជន៍ឲ្យពួកគេខាងសេដ្ឋកិច្ចដែរ។ ពួកគេនៅតែមានការងារធ្វើ ពេលដែលបុគ្គលិកមិនទៀងត្រង់ត្រូវគេបញ្ឈប់ពីការងារ។ សាក្សីឯទៀតបានការងារនៅកន្លែងដែលត្រូវការបុគ្គលិកទៀងត្រង់។
១៩. តើការប្រព្រឹត្ដទៀងត្រង់អាចមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាមកលើសមត្ថភាពវិនិច្ឆ័យ និងចំណងមិត្ដភាពរបស់យើងជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ា?
១៩ ទោះជាអ្នកមានបទពិសោធន៍បែបនោះឬមិនមានក៏ដោយ អ្នកនឹងឃើញថា ការប្រព្រឹត្ដទៀងត្រង់នឹងនាំឲ្យមានពរដ៏វិសេសជាងនោះទៅទៀត។ អ្នកនឹងមានសមត្ថភាពវិនិច្ឆ័យដែលមិនផ្ដន្ទាទោស។ ប៉ូលធ្លាប់សរសេរថា៖ «យើងជឿជាក់ថាចិត្ដរបស់យើងនឹងវិនិច្ឆ័យយើងថាគ្មានទោស»។ (ហេប្រឺ ១៣:១៨) ម្យ៉ាងទៀត បិតានៅស្ថានសួគ៌ដែលស្រឡាញ់អ្នកតែងតែកត់សម្គាល់កេរ្ដិ៍ឈ្មោះរបស់អ្នក ហើយលោកស្រឡាញ់មនុស្សដែលប្រព្រឹត្ដទៀងត្រង់។ (សូមអាន ទំនុកតម្កើង ១៥:១, ២; សុភាសិត ២២:១) ដូច្នេះការប្រព្រឹត្ដទៀងត្រង់ជួយអ្នករក្សាខ្លួនជាមនុស្សដែលព្រះស្រឡាញ់ ហើយនោះជារង្វាន់ល្អបំផុតសម្រាប់យើង។ ក្នុងជំពូកបន្ទាប់យើងនឹងពិចារណាអំពីទស្សនៈរបស់ព្រះយេហូវ៉ាចំពោះការងារ។
^ វគ្គ 9 ក្នុងក្រុមជំនុំ បើបងប្អូនណាម្នាក់មានទម្លាប់កុហកដោយព្រហើនក្នុងបំណងធ្វើបាបអ្នកឯទៀត នោះអ្នកចាស់ទុំប្រហែលជាត្រូវបង្កើតគណៈកម្មាធិការវិនិច្ឆ័យ។
^ វគ្គ 14 សូមមើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែមដែលមានចំណងជើងថា «របៀបដោះស្រាយទំនាស់ក្នុងរឿងពាណិជ្ជកម្ម» ដើម្បីដឹងអំពីអ្វីដែលយើងត្រូវធ្វើបើមានបញ្ហាពេលធ្វើជំនួញជាមួយបងប្អូនរួមជំនឿ។
^ វគ្គ 15 ពួកគេធ្លាប់ប្រើកូនជញ្ជីងម្យ៉ាងពេលទិញចូល ហើយកូនជញ្ជីងម្យ៉ាងទៀតពេលលក់ចេញ ដូច្នេះក្នុងករណីទាំងពីរពួកគេបានផលចំណេញ។ ពួកគេក៏ប្រហែលជាប្រើជញ្ជីងដែលមានដងម្ខាងវែងជាងឬធ្ងន់ជាងដងម្ខាងទៀត ដើម្បីពួកគេអាចបោកប្រាស់អតិថិជន ទោះជាពួកគេទិញចូលឬលក់ចេញក៏ដោយ។
