Κλάσματα του αίματος. Τα κλάσματα εξάγονται από τα τέσσερα κύρια συστατικά του αίματος—τα ερυθρά αιμοσφαίρια, τα λευκά αιμοσφαίρια, τα αιμοπετάλια και το πλάσμα. Για παράδειγμα, τα ερυθρά αιμοσφαίρια περιέχουν την πρωτεΐνη αιμοσφαιρίνη. Προϊόντα που παρασκευάζονται από αιμοσφαιρίνη ανθρώπων ή ζώων έχουν χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία ασθενών με οξεία αναιμία ή μεγάλη απώλεια αίματος.

Το πλάσμα—που είναι κατά 90 τοις εκατό νερό—μεταφέρει πλήθος από ορμόνες, ανόργανα άλατα, ένζυμα και θρεπτικές ουσίες, στις οποίες περιλαμβάνονται μεταλλικά στοιχεία και σάκχαρα. Το πλάσμα μεταφέρει επίσης παράγοντες πήξης, αντισώματα για την καταπολέμηση των ασθενειών, καθώς και πρωτεΐνες όπως η λευκωματίνη. Αν κάποιος είναι εκτεθειμένος σε ορισμένες ασθένειες, οι γιατροί θα μπορούσαν να υποδείξουν ενέσεις γ-σφαιρίνης, που έχει εξαχθεί από το πλάσμα ανθρώπων οι οποίοι είχαν ήδη ανοσία. Από τα λευκά αιμοσφαίρια μπορούν να προέλθουν ιντερφερόνες και ιντερλευκίνες, οι οποίες χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση μερικών ιογενών λοιμώξεων και μορφών καρκίνου.

Πρέπει οι Χριστιανοί να δέχονται μορφές θεραπευτικής αγωγής οι οποίες περιλαμβάνουν κλάσματα του αίματος; Η Γραφή δεν δίνει συγκεκριμένες λεπτομέρειες, γι’ αυτό και ο καθένας πρέπει να πάρει τη δική του ενσυνείδητη απόφαση ενώπιον του Θεού. Μερικοί θα αρνούνταν όλα τα κλάσματα, σκεπτόμενοι ότι ο Νόμος που έδωσε ο Θεός στον Ισραήλ απαιτούσε να “χύνεται στη γη” το αίμα  που αφαιρούνταν από ένα ον. (Δευτερονόμιο 12:22-24) Άλλοι, ενώ αρνούνται τις μεταγγίσεις πλήρους αίματος ή των κύριων συστατικών του, ίσως δέχονται μεθόδους περίθαλψης οι οποίες περιλαμβάνουν κάποιο κλάσμα. Ίσως σκέφτονται ότι τα κλάσματα που έχουν εξαχθεί από το αίμα παύουν κάποια στιγμή να αντιπροσωπεύουν τη ζωή του όντος από το οποίο πάρθηκε το αίμα.

Όταν λαβαίνετε αποφάσεις σχετικά με τα κλάσματα του αίματος, να εξετάζετε τις ακόλουθες ερωτήσεις: Γνωρίζω ότι το να αρνηθώ όλα τα κλάσματα του αίματος σημαίνει ότι δεν θα δεχτώ ορισμένα φάρμακα τα οποία περιλαμβάνουν προϊόντα που καταπολεμούν διάφορες ασθένειες ή ίσως συντελούν στην πήξη του αίματος για να σταματήσει η αιμορραγία; Θα μπορούσα να εξηγήσω σε κάποιον γιατρό γιατί απορρίπτω ή δέχομαι τη χρήση ενός ή περισσότερων κλασμάτων του αίματος;

Χειρουργικές διαδικασίες. Μεταξύ αυτών είναι η αιμοαραίωση και η διεγχειρητική συλλογή αίματος. Στην αιμοαραίωση, το αίμα διοχετεύεται έξω από το σώμα, αντικαθίσταται από ένα εκτατικό του όγκου και αργότερα επιστρέφει στον ασθενή. Η διεγχειρητική συλλογή αίματος μαζεύει το αίμα που χάνεται στη διάρκεια της εγχείρησης και το επαναχορηγεί. Το αίμα συλλέγεται από ένα τραύμα ή μια κοιλότητα του σώματος, καθαρίζεται ή φιλτράρεται και έπειτα επαναδιοχετεύεται στον ασθενή. Επειδή οι μέθοδοι για την εφαρμογή αυτών των τεχνικών μπορεί να διαφέρουν από γιατρό σε γιατρό, ο Χριστιανός πρέπει να εξακριβώσει τι έχει κατά νου ο δικός του γιατρός.

Όταν παίρνετε αποφάσεις σχετικά με αυτές τις διαδικασίες, αναρωτηθείτε: “Αν κάποια ποσότητα του αίματός μου διοχετευτεί  έξω από το σώμα μου και η ροή ίσως μάλιστα διακοπεί για λίγο, θα μου επιτρέψει η συνείδησή μου να θεωρήσω ότι αυτό το αίμα εξακολουθεί να αποτελεί μέρος του σώματός μου, και κατά συνέπεια δεν απαιτείται να «χυθεί στη γη»; (Δευτερονόμιο 12:23, 24) Μήπως θα ενοχλούνταν η Γραφικά εκπαιδευμένη συνείδησή μου αν κατά τη διάρκεια μιας ιατρικής διαδικασίας κάποια ποσότητα από το αίμα μου αφαιρούνταν, υφίστατο κάποια επεξεργασία και επαναχορηγούνταν στο σώμα μου; Γνωρίζω ότι το να  αρνηθώ όλες τις ιατρικές διαδικασίες που περιλαμβάνουν τη χρήση του δικού μου αίματος σημαίνει πως αρνούμαι τις εξετάσεις αίματος, την αιμοκάθαρση ή τη χρήση καρδιοπνευμονικής συσκευής;”

Ο Χριστιανός πρέπει να αποφασίσει ο ίδιος πώς θα επιτρέψει να χρησιμοποιηθεί το αίμα του στη διάρκεια μιας χειρουργικής διαδικασίας. Το ίδιο ισχύει για ιατρικές εξετάσεις και σύγχρονες θεραπείες που περιλαμβάνουν την αφαίρεση μικρής ποσότητας αίματος από το ίδιο το άτομο, την πιθανή επεξεργασία του με κάποιον τρόπο και κατόπιν την επαναχορήγησή του.