นิสัยอย่างหนึ่งที่พระเจ้าไม่พอพระทัยคือการสำเร็จความใคร่ด้วยตนเอง. นิสัยนี้ทำให้คนเรามุ่งคิดถึงแต่ตัวเองและทำให้จิตใจเสื่อมลง. * นอกจากนั้น ผู้ที่สำเร็จความใคร่ด้วยตนเองอาจมองว่าคนอื่นเป็นเพียงวัตถุทางเพศ หรือเครื่องมือเพื่อสนองความต้องการทางเพศ. เขาเริ่มมองว่าเพศสัมพันธ์ไม่ใช่เป็นการแสดงความรักระหว่างสองบุคคล แต่เป็นการตอบสนองทางกายเพียงเพื่อความเพลิดเพลินชั่วครั้งชั่วคราวและผ่อนคลายความตึงเครียดทางเพศ. แต่การผ่อนคลายนั้นเป็นแค่ชั่วคราว. ในความเป็นจริงแล้ว แทนที่จะกำจัดแนวโน้มแบบโลกซึ่งปรากฏในอวัยวะของกาย “คือการผิดประเวณี การประพฤติที่ไม่สะอาด [และไม่เหมาะสม] ราคะตัณหา” การสำเร็จความใคร่ด้วยตนเองกลับกระตุ้นแนวโน้มนั้น.—โกโลซาย 3:5.

อัครสาวกเปาโลเขียนดังนี้: “พี่น้องที่รัก . . . ให้เราชำระตัวให้ปราศจากมลทินทุกอย่างทั้งทางกายและทางใจ และทำให้ความบริสุทธิ์มีบริบูรณ์ด้วยการแสดงความยำเกรงพระเจ้า.” (2 โครินท์ 7:1) ถ้าเป็นเรื่องยากที่คุณจะเอาใจใส่ถ้อยคำดังกล่าว อย่าเพิ่งรู้สึกหมดหวัง. พระยะโฮวาทรง “พร้อมจะให้อภัย” และให้การช่วยเหลือเสมอ. (บทเพลงสรรเสริญ 86:5, ล.ม.; ลูกา 11:9-13) ที่จริง หัวใจของคุณที่ตำหนิตัวเองและที่คุณพยายามเลิกนิสัยนั้นถึงแม้จะหวนกลับไปทำเป็นครั้งคราวบ่งบอกถึงเจตคติที่ดี. จงจำไว้ด้วยว่า “พระเจ้าทรงเป็นใหญ่กว่าใจเราและทรงรู้ทุกสิ่ง.” (1 โยฮัน 3:20) พระเจ้าทรงเห็นมากกว่าบาปที่เราทำ พระองค์ทรงเห็นทั้งตัวบุคคล. เนื่องจากพระองค์ ทรงรู้ทุกสิ่งเกี่ยวกับตัวเรา พระองค์จึงสามารถฟังเราอย่างเห็นอกเห็นใจเมื่อเราอธิษฐานด้วยความจริงใจเพื่อขอความเมตตา. ดังนั้น อย่าลังเลที่จะหันเข้าหาพระเจ้าด้วยความถ่อมใจและอธิษฐานอย่างจริงจัง เช่นเดียวกับบุตรที่เข้าหาบิดาเมื่อมีปัญหา. พระยะโฮวาจะให้คุณมีสติรู้สึกผิดชอบที่สะอาด. (บทเพลงสรรเสริญ 51:1-12, 17; ยะซายา 1:18) แน่นอน คุณต้องทำสิ่งที่จำเป็นสอดคล้องกับคำอธิษฐานของคุณ. ยกตัวอย่าง คุณจะพยายามหลีกเลี่ยงสื่อลามกทุกรูปแบบรวมทั้งการคบหาสมาคมที่ไม่ดี. *

ถ้าคุณยังมีปัญหากับการสำเร็จความใคร่ด้วยตนเอง โปรดพูดเรื่องนี้กับบิดามารดาคริสเตียนหรือผู้ที่อาวุโสฝ่ายวิญญาณและเพื่อนที่ห่วงใยรักใคร่. *—สุภาษิต 1:8, 9; 1 เทสซาโลนิเก 5:14; ทิทุส 2:3-5.