ROZDZIAŁ 3

Czy to osoba odpowiednia dla mnie?

 Zastanów się chwilę i odpowiedz na pytania:

Jakie cechy wydają ci się obecnie niezbędne u kandydata na partnera małżeńskiego? Postaw znaczek ✔ obok czterech, które uważasz za najważniejsze.

□ atrakcyjny □ usposobiony duchowo

□ sympatyczny □ godny zaufania

□ lubiany □ obstaje przy zasadach moralnych

□ dowcipny □ ma sprecyzowane cele

Czy kiedyś byłeś już w kimś zakochany? Postaw × obok cechy, która wówczas najbardziej cię urzekła.

W ŻADNEJ z powyższych cech nie ma nic złego. Każda ma swoją wartość. Ale czy nie przyznasz, że gdy ktoś przeżywa młodzieńcze zauroczenie, bardziej skupia się na powierzchownych zaletach, takich jak te wymienione z lewej strony?

Tymczasem z wiekiem nabywasz wnikliwości i zaczynasz dostrzegać cechy mające większe znaczenie, takie jak te z prawej strony. Na przykład widzisz, że co prawda Jola jest najładniejszą dziewczyną w okolicy, ale nie można na niej polegać, albo że Adam, chłopak najbardziej lubiany w klasie, nie najlepiej się prowadzi. Jeśli masz już za sobą „rozkwit młodości”, raczej nie dasz się zwieść pozorom. Co zatem powinieneś wziąć pod uwagę, zastanawiając się, czy to osoba odpowiednia dla ciebie?

Najpierw poznaj siebie

Zanim pomyślisz o kandydacie na współmałżonka, najpierw musisz dobrze poznać siebie. W tym celu odpowiedz na następujące pytania:

Jakie mam mocne strony? ․․․․․

 Jakie mam słabości i czułe punkty? ․․․․․

Jakie mam potrzeby emocjonalne i duchowe? ․․․․․

Nie jest łatwo poznać samego siebie, ale tego typu pytania mogą ci w tym pomóc. Dzięki takiej wnikliwej samoocenie będziesz upatrywać na swojego partnera kogoś, kto pomoże ci rozwinąć zalety, a nie kogoś, kto jeszcze pogłębi twoje wady *. A co jeśli uważasz, że już znalazłeś odpowiednią osobę?

Czy może to być ktokolwiek?

„Czy moglibyśmy bliżej się poznać?” Pytanie to — w zależności od tego, kto je zada — może cię ucieszyć lub wprawić w zakłopotanie. Ale powiedzmy, że się zgodzisz. Teraz musisz ustalić, czy ta osoba rzeczywiście jest odpowiednia dla ciebie.

Zilustrujmy to przykładem. Przypuśćmy, że chcesz kupić buty. Idziesz do sklepu i któreś wpadają ci w oko. Mierzysz je, ale ku swemu rozczarowaniu stwierdzasz, że są za ciasne. Co robisz? Kupujesz  czy rozglądasz się za innymi? Oczywiście najmądrzej jest odłożyć je na półkę i poszukać nowych. Chodzenie w uwierających butach nie byłoby rozsądne.

Skoro zwykłe kupno butów wymaga namysłu, o ileż bardziej trzeba być rozważnym przy wyborze partnera małżeńskiego. Z biegiem czasu może ci wpaść w oko niejedna osoba płci przeciwnej. Ale małżeństwo to poważna sprawa — nie poślubisz kogoś pierwszego z brzegu. Przecież szukasz kogoś, z kim stworzysz zgrany duet — kogoś, kto do ciebie pasuje i ma podobne cele życiowe (Rodzaju 2:18; Mateusza 19:4-6). Czy może zacząłeś się z kimś spotykać? Jeśli tak, to jak sprawdzić, czy na pewno do siebie pasujecie?

Nie daj się zwieść pozorom

Żeby odpowiedzieć na to ostatnie pytanie, musisz obiektywnie spojrzeć na swą sympatię. Bądź jednak ostrożny, gdyż możesz być skłonny dostrzegać tylko to, co chcesz widzieć. Dlatego się nie śpiesz. Staraj się poznać prawdziwą naturę tej drugiej osoby. Z pewnością będzie to wymagało wysiłku, ale nie ma w tym nic dziwnego. Rozważmy to na przykładzie. Chcesz kupić samochód. Jak dokładnie byś go obejrzał? Czy zwróciłbyś uwagę tylko na to, jak się prezentuje z zewnątrz? Czy nie warto byłoby zajrzeć pod maskę i sprawdzić stan silnika?

 Wybór partnera małżeńskiego to sprawa o wiele poważniejsza niż kupno samochodu. A mimo to wielu sympatyzujących ze sobą młodych podchodzi do tego powierzchownie. Szybko podchwytują to, co ich łączy. Mówią: „Słuchamy tej samej muzyki. Lubimy robić te same rzeczy. Zgadzamy się we wszystkim!”. Ale jak już wspomnieliśmy, jeśli rzeczywiście masz za sobą „rozkwit młodości”, nie poprzestaniesz na takiej płytkiej ocenie. Zechcesz poznać „ukrytą osobę serca” (1 Piotra 3:4; Efezjan 3:16).

Na przykład zamiast skupiać się tylko na tym, co macie wspólnego, znacznie więcej możecie się o sobie dowiedzieć w sytuacjach, gdy coś was różni. Innymi słowy, jak ta druga osoba reaguje w razie konfliktu? Czy upiera się przy swoim, a może nawet pozwala sobie na „napady gniewu” lub „obelżywe słowa”? (Galatów 5:19, 20; Kolosan 3:8). Czy raczej przejawia rozsądek i gdy w grę nie wchodzi odstąpienie od żadnych zasad, potrafi w imię pokoju pójść na ustępstwa? (Jakuba 3:17).

Zastanów się też, czy twoja sympatia nie ma skłonności do manipulowania lub dyrygowania innymi. Czy nie jest zaborcza albo zazdrosna? Czy nie oczekuje, że będziesz się jej spowiadać z każdego kroku? Nicole mówi: „Słyszę nieraz, że jedna strona w związku próbuje nieustannie kontrolować drugą. Myślę, że to źle rokuje” (1 Koryntian 13:4).

Poruszone dotychczas sprawy dotyczą kwestii związanych z osobowością i postępowaniem. Ale warto również dowiedzieć się, co o twojej sympatii myślą inni.  Porozmawiaj z osobami, które znają ją od dłuższego czasu, na przykład z dojrzałymi członkami zboru. Dowiesz się w ten sposób, czy cieszy się dobrą opinią (Dzieje 16:1, 2).

Aby ustalić, czy twój chłopak lub dziewczyna spełnia oczekiwania w omówionych dziedzinach, możesz zanotować własne spostrzeżenia:

Osobowość ․․․․․

Postępowanie ․․․․․

Reputacja ․․․․․

Rozważ też pytania z ramki „ Czy byłby dobrym mężem?” na stronie 39 albo „ Czy byłaby dobrą żoną?” na stronie 40. Pomogą ci one ocenić, czy osoba, z którą się spotykasz, będzie dla ciebie odpowiednim partnerem małżeńskim.

A jak powinieneś postąpić, gdybyś doszedł do wniosku, że wasza znajomość wcale dobrze nie rokuje? W takiej sytuacji musisz sobie odpowiedzieć na poważne pytanie:

Czy powinniśmy zerwać?

Niekiedy zerwanie okazuje się najlepszym rozwiązaniem. Na przykład Jill opowiada: „Z początku podobało mi się, że mój chłopak zawsze się dopytuje, gdzie byłam, z kim i po co. Ale w końcu doszło do tego, że mogłam się spotykać tylko i wyłącznie z nim. Był zazdrosny nawet wtedy, gdy spędzałam czas z moją rodziną, a zwłaszcza z ojcem. Kiedy zakończyłam naszą znajomość, poczułam ogromną ulgę”.

 Coś podobnego przeżyła Sarah, która zauważyła, że jej chłopak John ma sarkastyczne usposobienie, jest nadmiernie wymagający i grubiański. Wspomina: „Kiedyś spóźnił się trzy godziny! Potraktował jak powietrze moją mamę, która otworzyła mu drzwi, po czym rzucił: ‚Chodźmy. Jesteśmy spóźnieni’. Nie powiedział: ‚Jestem spóźniony’, ale ‚Jesteśmy spóźnieni’. Nie zdobył się na przeprosiny ani na słowo wyjaśnienia. A przede wszystkim nie miał prawa potraktować tak mojej mamy!”. Oczywiście jedna gafa lub wada niekoniecznie skazuje związek na niepowodzenie (Psalm 130:3). Ale kiedy Sarah zauważyła, że gburowatość Johna nie jest jednorazowym wybrykiem, postanowiła z nim zerwać.

Co powinieneś zrobić, jeśli tak jak Jill i Sarah dojdziesz do wniosku, że osoba, z którą się spotykasz, nie będzie odpowiednim partnerem małżeńskim? Nie bagatelizuj swoich odczuć! Choć pewnie trudno się z tym pogodzić, najrozsądniejszym wyjściem może się okazać zakończenie znajomości. W Księdze Przysłów 22:3 czytamy: „Roztropny, ujrzawszy nieszczęście, kryje się”. Gdybyś na przykład zaobserwował choćby jeden spośród sygnałów ostrzegawczych wymienionych w ramkach na stronach 39 i 40, najlepiej będzie się rozstać — przynajmniej do czasu, gdy ta osoba upora się ze swoim  problemem. To prawda, że podjęcie takiej decyzji może nie być łatwe. Ale małżeństwo to trwały związek. Lepiej teraz chwilowo pocierpieć, niż potem żałować przez resztę życia!

Jak o tym powiedzieć

W jaki sposób zerwać bliską znajomość? Przede wszystkim wybierz właściwą formę. Zastanów się, jak ty chciałbyś być potraktowany w takiej sytuacji (Mateusza 7:12). Czy byłoby ci miło, gdybyś został o tym poinformowany w obecności innych? Raczej nie. Jeżeli nie zachodzą jakieś szczególne okoliczności, niedelikatne byłoby też zakomunikowanie o zerwaniu przez automatyczną sekretarkę, SMS-a lub e-maila. Wybierz raczej odpowiedni czas i miejsce, żeby spokojnie porozmawiać na ten poważny temat.

Co powiedzieć, gdy się już spotkacie? Apostoł Paweł zachęcał chrześcijan, żeby ‛mówili prawdę’ (Efezjan 4:25). Najlepiej zatem taktownie, lecz zarazem stanowczo przedstawić swój punkt widzenia. Otwarcie wyjaśnij, dlaczego ty nie widzisz się w tym związku. Ale nie przytłaczaj drugiej osoby litanią jej wad ani lawiną krytyki. Zamiast robić wymówki w rodzaju: „Nie jesteś...”, „Ty nigdy...”, lepiej powiedzieć o swoich odczuciach, na przykład: „Potrzebuję kogoś, kto...” albo „Moim zdaniem powinniśmy zerwać, ponieważ...”.

 Pamiętaj, że nie jest to czas na wątpliwości ani uleganie namowom. Przecież postanowiłeś zakończyć znajomość z ważnego powodu. Dlatego nie pozwól, by druga strona zręczną manipulacją skłoniła cię do zmiany zdania. Młoda kobieta imieniem Lori opowiada: „Po zerwaniu mój były chłopak przyjął postawę cierpiętnika. Myślę, że chciał wzbudzić moją litość. Czułam się z tym paskudnie, ale nie pozwoliłam, by jego zachowanie wpłynęło na moją decyzję”. Tak jak Lori, musisz wiedzieć, czego chcesz. Trwaj w swoim postanowieniu. Niech twoje „nie” znaczy „nie” (Jakuba 5:12).

Po zerwaniu

Nie zdziw się, jeżeli rozstanie na jakiś czas wytrąci cię z równowagi. Być może nawet poczujesz się jak psalmista, który wyznał: „Jestem oszołomiony, pochyliłem się nadzwyczaj nisko; przez cały dzień chodziłem smutny” (Psalm 38:6). Niektórzy znajomi mogą w dobrej wierze zachęcać cię, byś dał temu związkowi jeszcze jedną szansę. Ale zachowaj  ostrożność! To ty będziesz musiał ponosić konsekwencje swojej decyzji — a nie oni. Dlatego bądź stanowczy, nawet jeśli jest ci przykro z powodu tego, co się stało.

W miarę upływu czasu ból ustąpi, a na razie spróbuj zastosować się do następujących rad, które pomogą ci uporać się ze swoimi emocjami.

Zwierz się zaufanej osobie (Przysłów 15:22) *. Módl się w tej sprawie do Jehowy (Psalm 55:22). Angażuj się w różne zajęcia (1 Koryntian 15:58). Nie izoluj się od ludzi! (Przysłów 18:1). Przebywaj w towarzystwie osób, które mają na ciebie dobry wpływ. Staraj się koncentrować na rzeczach pozytywnych (Filipian 4:8).

Z czasem może zaczniesz się spotykać z kimś innym. Zapewne podejdziesz do tej nowej znajomości w sposób bardziej zrównoważony. I być może okaże się, że tym razem trafiłeś na właściwą osobę.

WIĘCEJ NA TEN TEMAT PRZECZYTASZ W TOMIE 1, ROZDZIALE 31

W NASTĘPNYM ROZDZIALE

Jeżeli się z kimś spotykasz, jakie należałoby zakreślić granice wyrażania uczuć?

[Przypisy]

WERSET

„Już po swych czynach chłopiec daje się poznać, czy jego postępowanie jest czyste i prostolinijne” (Przysłów 20:11).

WSKAZÓWKA

Róbcie razem rzeczy, które pozwalają poznać cechy drugiej osoby:

● Wspólnie studiujcie Słowo Boże.

● Obserwujcie się, biorąc udział w zebraniach zborowych i służbie kaznodziejskiej.

● Pomagajcie przy sprzątaniu Sali Królestwa i przy teokratycznych budowach.

CZY WIESZ, ŻE...?

Jak potwierdzają badania, małżeństwa osób o odmiennych przekonaniach religijnych częściej kończą się rozwodem.

PLAN DZIAŁANIA!

Jeżeli podoba mi się osoba, która nie podziela moich poglądów religijnych, powinienem: ․․․․․

Żeby się dowiedzieć, jaką opinią cieszy się moja sympatia, mogę: ․․․․․

Sprawy, o które zapytam rodziców: ․․․․․

ZASTANÓW SIĘ

● Jakie cenne przymioty wniósłbyś do małżeństwa?

● Jakie cechy są twoim zdaniem niezbędne u kandydata na partnera małżeńskiego?

● Jakie poważne kwestie mogłyby się wyłonić, gdybyś poślubił osobę, która nie podziela twoich przekonań religijnych?

● Jak mógłbyś dowiedzieć się czegoś więcej o charakterze, postępowaniu czy reputacji swojej sympatii?

[Napis na stronie 37]

„Jak twoja sympatia traktuje swoją rodzinę, tak będzie traktować i ciebie” (Tony).

 [Ramka na stronie 34]

„Nie wprzęgajcie się nierówno w jarzmo”

Z pewnością wiesz, jak mądra jest zasada z Listu 2 do Koryntian 6:14: „Nie wprzęgajcie się nierówno w jarzmo z niewierzącymi”. Mimo to może się zdarzyć, że spodoba ci się osoba niebędąca prawdziwym chrześcijaninem. Dlaczego? Może po prostu jest ładna i miła. Marek opowiada: „Ciągle widywałem się z tą dziewczyną na wuefie. Specjalnie podchodziła do mnie, żeby porozmawiać. Nietrudno więc było się zaprzyjaźnić”.

Jeżeli znasz siebie i cenisz wartości duchowe, a ponadto jesteś wystarczająco dojrzały, by nie dać się ponieść emocjom, to będziesz wiedzieć, co zrobić w takiej sytuacji. Przecież taka osoba — nawet jeśli jest atrakcyjna, sympatyczna i sprawia wrażenie porządnego człowieka — nie pomoże ci w pielęgnowaniu przyjaźni z Bogiem (Jakuba 4:4).

Oczywiście jeśli już się zakochałeś, nie będzie ci łatwo się odkochać. Przekonała się o tym Cindy, która opowiada: „Płakałam dzień w dzień. Myślałam o tym chłopaku bez przerwy, nawet podczas chrześcijańskich zebrań. Kochałam go tak bardzo, że wydawało mi się, iż wolę umrzeć, niż go stracić”. Wkrótce jednak Cindy zrozumiała, że mama miała rację, odradzając jej umawianie się z chłopakiem, który nie podziela jej przekonań religijnych. „Dobrze, że z nim zerwałam” — mówi. „Głęboko wierzę, że Jehowa zaspokoi moje potrzeby”.

Czy przeżywasz podobne rozterki jak Cindy? Jeżeli tak, nie jesteś zdany wyłącznie na siebie! Możesz na przykład porozmawiać z rodzicami. Tak właśnie zrobił Jim, gdy zadurzył się w koleżance ze szkoły. Opowiada: „W końcu zwróciłem się do rodziców. Dzięki temu uporałem się ze swoimi uczuciami”. Możesz też liczyć na pomoc starszych w zborze. Porozmawiaj z którymś o swoim problemie (Izajasza 32:1, 2).

 [Ramka i ilustracja na stronie 39]

 Materiały ćwiczeniowe

Czy byłby dobrym mężem?

sprawy zasadnicze

□ Jaki ma stosunek do sprawowania władzy? (Mateusza 20:25, 26)

□ Jakie cele sobie wytycza? (1 Tymoteusza 4:15)

□ Czy rzeczywiście stara się je realizować? (1 Koryntian 9:26, 27)

□ Jak odnosi się do członków rodziny? (Wyjścia 20:12)

□ Z kim się przyjaźni? (Przysłów 13:20)

□ O czym lubi rozmawiać? (Łukasza 6:45)

□ Jaki ma stosunek do pieniędzy? (Hebrajczyków 13:5, 6)

□ Jakie lubi rozrywki? (Psalm 97:10)

□ W jaki sposób dowodzi, że kocha Jehowę? (1 Jana 5:3)

atuty

□ Czy jest pracowity? (Przysłów 6:9-11)

□ Czy mądrze gospodaruje pieniędzmi? (Łukasza 14:28)

□ Czy cieszy się dobrą opinią? (Dzieje 16:1, 2)

□ Czy liczy się z innymi? (Filipian 2:4)

sygnały ostrzegawcze

□ Czy łatwo wpada w złość? (Przysłów 22:24)

□ Czy próbuje nakłonić cię do niemoralnego postępowania? (Galatów 5:19)

□ Czy posuwa się do ataków słownych lub rękoczynów? (Efezjan 4:31)

□ Czy uważa, że gwarancją dobrej zabawy jest alkohol? (Przysłów 20:1)

□ Czy jest zazdrosny i zapatrzony w siebie? (1 Koryntian 13:4, 5)

 [Ramka i ilustracja na stronie 40]

 Materiały ćwiczeniowe

Czy byłaby dobrą żoną?

sprawy zasadnicze

□ Jak okazuje szacunek dla zasady zwierzchnictwa w rodzinie i zborze? (Efezjan 5:21, 22)

□ Jak odnosi się do członków rodziny? (Wyjścia 20:12)

□ Z kim się przyjaźni? (Przysłów 13:20)

□ O czym lubi rozmawiać? (Łukasza 6:45)

□ Jaki ma stosunek do pieniędzy? (1 Jana 2:15-17)

□ Jakie cele sobie wytycza? (1 Tymoteusza 4:15)

□ Czy rzeczywiście stara się je realizować? (1 Koryntian 9:26, 27)

□ Jakie lubi rozrywki? (Psalm 97:10)

□ W jaki sposób dowodzi, że kocha Jehowę? (1 Jana 5:3)

atuty

□ Czy jest pracowita? (Przysłów 31:17, 19, 21, 22, 27)

□ Czy mądrze gospodaruje pieniędzmi? (Przysłów 31:16, 18)

□ Czy cieszy się dobrą opinią? (Rut 3:11)

□ Czy liczy się z innymi? (Przysłów 31:20)

sygnały ostrzegawcze

□ Czy jest kłótliwa? (Przysłów 21:19)

□ Czy próbuje nakłonić cię do niemoralnego postępowania? (Galatów 5:19)

□ Czy posuwa się do ataków słownych lub rękoczynów? (Efezjan 4:31)

□ Czy uważa, że gwarancją dobrej zabawy jest alkohol? (Przysłów 20:1)

□ Czy jest zazdrosna i zapatrzona w siebie? (1 Koryntian 13:4, 5)

[Ilustracja na stronie 30]

Czy warto kupować buty, które bardzo ci się podobają, ale są za ciasne?

[Ilustracja na stronie 31]

Przy wyborze samochodu nie wystarczy sprawdzić, jak się prezentuje z zewnątrz. O ileż ważniejsze jest to przy wyborze partnera małżeńskiego!