ทุกอย่างที่ฉันทำต้องเพอร์เฟคไหม?
บท 27
ทุกอย่างที่ฉันทำต้องเพอร์เฟคไหม?
ถ้าสอบไม่ได้คะแนนเต็ม คุณอารมณ์เสียไหม?
□ ใช่
□ ไม่ใช่
ถ้าถูกวิจารณ์ คุณรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนไม่ได้เรื่องไหม?
□ ใช่
□ ไม่ใช่
คุณคบใครไม่ได้นานเพราะไม่มีใครทำตามมาตรฐานของคุณได้ใช่ไหม?
□ ใช่
□ ไม่ใช่
ถ้ามีข้อใดข้อหนึ่งที่คุณตอบว่าใช่ คุณอาจเป็นคนคาดหมายความสมบูรณ์แบบหรือต้องทำทุกอย่างให้เพอร์เฟค. แต่คุณอาจถามว่า ‘ถ้าทำอะไรไม่ให้ผิดพลาดเลยไม่ดีหรือ?’ ดีสิ. พระคัมภีร์ชมเชยคนที่ “ทำงานด้วยความชำนาญ.” (สุภาษิต 22:29, ล.ม.) แต่คนที่คาดหมายความสมบูรณ์แบบมักไม่ยอมให้มีอะไรผิดพลาดเลยแม้แต่นิดเดียว.
อย่างเช่น เจสัน อายุ 19 ยอมรับว่า “ตอนเรียนปีสุดท้าย ผมคิดว่าถ้าสอบไม่ได้คะแนนเต็ม ผมก็แย่มาก. เมื่อเล่นเปียโน ผมคิดว่าต้องเล่นได้เหมือนนักเปียโนมืออาชีพ.”
การคาดหมายความสมบูรณ์แบบอาจมีผลเสียต่อการนมัสการ. สมมุติว่าหนุ่มคนหนึ่งมีแต่คนชม ใคร ๆ ชอบยกให้เขาเป็นตัวอย่าง. จริงอยู่ การมีตัวอย่างที่ดีในประชาคมเป็นประโยชน์สำหรับทุกคน. แต่การที่เขาเป็นจุดสนใจและทุกคนคอยสังเกตเขาไม่ว่าจะทำอะไรทำให้เขาต้องรักษาภาพลักษณ์ของตัวเองไว้ เขาจึงไม่มีความสุขในการรับใช้พระเจ้า. เขาควรขอความช่วยเหลือ แต่ไม่กล้าเพราะกลัวจะทำให้คนที่ชื่นชมเขาผิดหวัง. สุดท้าย เขาอาจถึงขั้นเลิกรับใช้พระเจ้าโดยหาเหตุผลว่า ‘ถ้าทำให้เพอร์เฟคไม่ได้ ก็อย่าทำดีกว่า.’
เอาชนะความคิดแบบนั้น
คนที่คาดหมายความสมบูรณ์แบบมักคิดว่าไม่ควรทำอะไรผิดพลาดเลย. ความคิดนั้นไม่ถูกต้อง. พระคัมภีร์บอกชัดเจนว่า “ทุกคนได้ทำบาปและไม่ได้แสดงคุณลักษณะอันยอดเยี่ยมของพระเจ้าอย่างที่ควรจะแสดง.” (โรม 3:23) ดังนั้น ไม่มีใครเป็นคนเพอร์เฟคได้จริง ๆ. การเชื่อว่าคนเราสามารถทำทุกสิ่งได้เพอร์เฟคเป็นเหมือนกับคิดว่าเราจะกระโดดแล้วบินขึ้นไปได้. ไม่ว่าคนนั้นจะเชื่อจริงจังขนาดไหน นั่นก็เป็นไปไม่ได้.
ถ้าคุณเป็นคนชอบความสมบูรณ์แบบ คุณจะควบคุมแนวโน้มนี้ได้อย่างไร? ให้ลองทำแบบนี้.
ไม่ต้องเป็น “ที่หนึ่ง.” คุณต้องเป็นที่หนึ่งในทุกเรื่องไหม? พระคัมภีร์บอกว่านั่นเป็นการ “วิ่งไล่ตามลม.” (ท่านผู้ประกาศ 4:4) คนที่เป็นที่หนึ่งมีเพียงไม่กี่คน ถึงคุณจะเป็นได้ก็แค่ชั่วคราวเพราะอีกไม่นานคนอื่นจะมาแทนที่คุณ. ดังนั้น คุณไม่ต้องเป็น “ที่หนึ่ง” ก็ได้ แค่พยายามทำให้ดีที่สุด ก็พอไม่จำเป็นต้องเปรียบเทียบกับคนอื่น.—กาลาเทีย 6:4
มองตามความเป็นจริง. คุณไม่ควรคาดหมายอะไรเกินความสามารถและ ข้อจำกัดของตัวเอง. ถ้าวางเป้าหมายไว้สูงเกินไป คุณจะกลายเป็นคนไม่เจียมตัวหรือหลงตัวเอง. อัครสาวกเปาโลให้คำแนะนำว่า “ข้าพเจ้าขอกล่าวแก่พวกท่านทุกคนว่าอย่าคิดประเมินตนเองสูงกว่าที่ควร.” (โรม 12:3, ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย) ดังนั้น ให้มองตามความเป็นจริง. เปลี่ยนความคาดหมายเสียใหม่. พยายามทำให้ดีที่สุดก็พอ ไม่ต้องเพอร์เฟค.
อย่าซีเรียส. ลองทำอะไรที่คุณไม่เก่ง ดูบ้าง เช่น เล่นดนตรีที่คุณไม่ถนัด. แน่นอน คุณคงเล่นผิด ๆ ถูก ๆ. คราวนี้ลองมองความผิดพลาดนั้นอีกแบบ ให้มองว่าเป็นเรื่องตลก. พระคัมภีร์บอกว่ามี “เวลาหัวเราะ.” (ท่านผู้ประกาศ 3:4, ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย) คุณจะเห็นว่าการทำผิดพลาดเป็นเพียงขั้นตอนหนึ่งของการเรียนรู้. แม้การยอมรับเรื่องนี้จะไม่ง่าย แต่อย่ามองตัวเองในแง่ลบและตำหนิตัวเอง.
จำไว้ว่า พระยะโฮวาไม่เคยเรียกร้องความสมบูรณ์จากเรา พระองค์แค่คาดหมายให้เราซื่อสัตย์ต่อพระองค์. (1 โครินท์ 4:2) ถ้าคุณพยายามรักษาความซื่อสัตย์ คุณจะมีความสุขได้แม้ไม่ได้เป็นคนสมบูรณ์แบบ.
ทุกวันนี้การรักร่วมเพศเป็นเรื่องที่ยอมรับกันอย่างแพร่หลาย. คุณจะหลีกหนีได้อย่างไร? ถ้าคุณชอบคนเพศเดียวกันจะทำอย่างไร?
ข้อคัมภีร์หลัก
“ไม่มีสักคนเดียวในโลกนี้ที่ดีพร้อม ที่ทำแต่สิ่งที่ถูกต้อง และไม่เคยทำบาปเลย.”—ท่านผู้ประกาศ 7:20, ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย
ข้อแนะ
มีอะไรไหมที่คุณไม่กล้าทำเพราะกลัวทำได้ไม่ดี? ถ้าอย่างนั้น ให้ลองทำใหม่และวางแผนว่าจะทำเสร็จเมื่อไร.
คุณรู้ไหม . . . ?
พระยะโฮวาทรงสมบูรณ์แบบ แต่เมื่อติดต่อเกี่ยวข้องกับมนุษย์ที่ไม่สมบูรณ์ พระองค์ไม่เคยคาดหมายความสมบูรณ์. พระองค์มีเหตุผลเสมอและไม่คาดหมายจากเราเกินจริง.
แผนปฏิบัติการ
ถ้าฉันตำหนิตัวเองอย่างไม่มีเหตุผล ฉันจะ ․․․․․
ถ้าฉันตำหนิคนอื่นอย่างไม่มีเหตุผล ฉันจะ ․․․․․
สิ่งที่ฉันอยากถามพ่อแม่เกี่ยวกับเรื่องนี้คือ ․․․․․
คุณคิดอย่างไร?
● คุณมักตั้งเป้าหมายสูงเกินไปในเรื่องใดบ้าง?
● ข้อคัมภีร์ไหนบ้างที่ช่วยคุณให้เข้าใจชัดเจนว่า พระยะโฮวาพระเจ้าไม่ได้คาดหมายให้ผู้รับใช้ของพระองค์เป็นคนสมบูรณ์แบบ?
● ทำไมคนอื่นจะตีตัวออกห่างถ้าคุณคาดหมายความสมบูรณ์แบบ?
● คุณจะรับมือกับข้อผิดพลาดของตัวเองที่อาจเกิดขึ้นได้อย่างไร?
[คำโปรยหน้า 226]
“พยายามทำให้ดีที่สุดก็พอ ไม่มีเหตุผลที่ต้องเป็นคนเพอร์เฟค.”—เมแกน
[กรอบหน้า 228]
คนที่คาดหมายความสมบูรณ์แบบจะหาเพื่อนได้ไหม?
คุณไม่ค่อยคบคนอื่นเพราะไม่มีใครดีพอไหม? หรือคนดี ๆ มักตีตัวออกห่างเพราะคุณมีมาตรฐานสูงเกินไปไหม? พระคัมภีร์แนะนำว่า “อย่าเป็นคนชอบธรรมเกินไป และอย่าฉลาดเกินไป. จะทำลายตัวเองทำไม?” (ท่านผู้ประกาศ 7:16, ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย) คนที่คาดหมายความสมบูรณ์แบบอาจ “ทำลายตัวเอง” โดยทำให้คนอื่นไม่อยากเข้าใกล้. แอมเบอร์บอกว่า “ไม่มีใครอยากอยู่ใกล้คนที่ทำให้เขารู้สึกแย่. พวกที่ชอบความเพอร์เฟคมักเสียเพื่อนดี ๆ ไปเพราะเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ.”
[ภาพหน้า 229]
การพยายามเป็นคนเพอร์เฟคก็เหมือนพยายามบิน คุณจะเสียแรงเปล่า
เรื่องที่คุณอาจสนใจ
วัยรุ่นและหนุ่มสาว
หนุ่มสาวถามว่า
คำถามที่หนุ่มสาวชอบถามเกี่ยวกับเรื่องเพศ เพื่อน พ่อแม่ โรงเรียน และอื่น ๆ
