1-2. Aun waut fa een Buwoakj schauf wie aula? Wuarom sell wie eene jescheide Oabeit doonen?

DU BEST sea aum schaufen un dien Buwoakj es aul een Enj oppem Wajch. Wan de Oabeit uk aul ernoa waut opp sikj jehaut haft un noch een Stoot dieren kaun, jeit die dee doawäajen scheen. Du best die gaunz eenich, nich to schluaren ooda opptohieren, wiels du weetst, eene jescheide Oabeit kjemt die nu togood un uk fa emma. Aun waut fa een Buwoakj schaufst du? Aun dien Läwen aus Christ.

² De Jinja Judas räd von biejlikj soon Buwoakj aus dit. Aus hee de Christen säd, see sullen en Gott siene Leew bliewen, leet hee dee uk weeten, waut doatoo needich wia. Hee säd: “But junt opp derch junen aulaheilichsten Gloowen” (Judas 20-21). Woo kjenn wie daut doonen? Woo kjenn wie onsen Gloowen stoakjen, soo daut wie en Gott siene Leew bliewen? Doatoo well wie mol dreeatlei seenen.

3-5. (a) Waut well de Fient ons äwa Jehova siene Jesazen enbillen? (b) Woo sell wie äwa Gott siene Jesazen denkjen, un woo woa wie dee dan aunseenen? Met waut jeit daut to vejlikjen?

³ Daut ieeschte es, daut wie ons Vetruen opp Gott siene Jesazen stoakjen. En dit Buak hast du aul väl äwa eenen Läweswaundel jelieet, waut Jehova jefelt. Woo denkjst du äwa daut, waut Gott velangt? De Soton well die enbillen, daut Jehova  siene Jebooten un Gruntsauzen die de Frieheit wajchnämen un väl too strenj sent. Em Goaden Eden jlekjt am daut un doawäajen prooft hee daut noch emma (1. Mose 3:1-6). Woat dee die uk kjennen teischen? Daut es krakjt doano, waut fa eene Jesennunk du hast.

⁴ Stal die mol väa, du jeist en eenen schmocken Park rom un opp eemol steist du ver eenen huagen, stoakjen Tun. Aun de aundre Kaunt lat daut uk sea schmock un du denkjst: “Wuarom haben dee disen Tun hia? Dee es je hia bloos em Stich.” Oba dan sitst du hinja dän Tun eenen utjehungaden Leiw, waut sikj jroz waut jriepen well. Nu es die dis Tun nich mea em Stich; du weetst nu, daut dee die toom Schutz deent. Waut lieet ons dit? Es rom ons uk een jefäadeljet Tia, waut ons oppfräten well? Gott sien Wuat woarnt ons: “Siet derchjedocht un waka, wiels jun Jäajna, de beesa Fient, schlikjt sikj rom aus een brellenda Leiw un sieekjt no wäm, dän hee verieten kaun” (1. Petrus 5:8).

⁵ De beesa Fient es soo aus een jefäadeljet willet Tia. Un wiels Jehova nich well, daut dee ons to hoolen kjricht, haft hee Jesazen oppjestalt, waut ons fa dän Fient siene Lesten schitzen (Efeesa 6:11). Ons himlischa Voda haft daut jedonen, wiels hee ons väl räakjent. Wan wie daut em Denkj hoolen, woa wie fa siene Jesazen dankboa sennen un dee aus eenen Schutz aunseenen. De Jinja Jakobus schreef: “Wäa en daut volkomne Jesaz Gottes nenn kjikjt, waut ons frie moakt, wäa doabie blift . . ., dee woat bie sienem schaufen tofräd sennen” (Jakobus 1:25).

6. Woo kjenn wie ons Vetruen stoakjen, daut Gott siene Jesazen un Gruntsauzen goot fa ons sent? Jeff een Biespel.

⁶ De basta Wajch, ons Vetruen opp Gott siene Jebooten to stoakjen, es, doano to läwen. Soo woa wie emma kloara seenen, woo weis ons Jesazjäwa es. Doa es toom Biespel “Christus sien Jesaz”, wua biejlikj met en es, aundre aules to lieren, waut Jesus befolen haft (Galata 6:2; Matäus 28:19-20).  Christen komen uk daut Jeboot no, sikj to vesaumlen, om Jehova auntobäden un sikj unjarenaunda Moot tootospräakjen (Hebräa 10:24-25). Gott well uk, daut wie pinkjlich un von Hoaten to am bäden (Matäus 6:5-8; 1. Tessalonicha 5:17). Wan du dise Jebooten nokjemst, dan woascht du emma bäta vestonen, woo goot dee fa die sent. Du woascht dan eene Freid un Tofrädenheit haben, dee en dise beese Welt noanich to finjen es. Äwalaj doch mol, woo väl goodet die daut aul jebrocht haft, Gott to jehorchen. Woat dien Vetruen opp siene Jebooten doaderch nich emma stoakja?

7-8. Woo kaun de Schreft ons halpen, wan wie Angst haben, daut wie Gott oppe Lenjd nich kjennen tru bliewen?

⁷ Eenjemol kjemt sikj ons daut veleicht schwoa väa, Jehova tru to bliewen, un wie haben Angst, daut wie siene Jebooten oppe Lenjd nich nokomen kjennen. Wan wie soone Jedanken haben, sell wie aun daut denkjen, waut Jesaja 48:17-18 sajcht: “Ekj sie de HAR, dien Gott, un ekj lia die daut, waut goot fa die es, un wies die dän Wajch, dän du gonen saust. Wan du bloos hautst no miene Jebooten jehorcht, dan wurscht du Fräd jehaut haben, soo aus een Riefa, un Sachen wudden bie die soo rajcht stonen aus de Walen oppem Mäa.” Wuarom kjennen ons dise Wieed väl Moot jäwen?

 ⁸ Jehova vesprakjt ons hia, daut daut toom gooden es, wan wie am jehorchen. Opp waut vonne Wajch? Onse Fräd woat soo sennen aus een Riefa met een Deel Wota, waut natjes schält un kjeenmol aula woat. Un onse Jerajchtichkjeit woat soo sennen aus de Walen oppem Mäa. Wan eena aum Mäa steit un no de Walen kjikjt, späat sikj daut soo aus wan dee nienich opphieren woaren un emma wada aun de Kaunt naunspeelen. Soo woat daut uk met onse Jerajchtichkjeit sennen; wie woaren emma wada daut rajchte doonen kjennen. Soo lang aus wie ons bemieejen, Jehova tru to bliewen, woat hee ons kjeenmol faulen loten (läs Psalm 55:23). Jäwen ons dise Vespräakjen nich väl Moot? Wan wie äwa daut nodenkjen, dan woat ons Vetruen opp Jehova un siene jerajchte Jebooten emma jrata.

9-10. (a) Wuarom sell wie doano seenen, em jeisteljen verauntokomen? (b) Wuarom kaun eene jeistelje Jesennunk ons halpen, Freid to haben?

⁹ Daut tweede, woo wie ons Läwen aus Christ oppbuen kjennen, haft Jehova en Hebräa 6:1 oppschriewen loten. Doa sajcht daut: “Wie wellen nich bie de Sachen vom Aunfank stonen bliewen”. Daut es fa jieda Christ een goodet Ziel. Vondoag dän Dach es daut ommäajlich, bat de Volkomenheit to komen, oba wie aula kjennen doaropp schaufen, stoakje Christen to woaren. Un je wieda wie em jeisteljen veraunkomen, je mea Freid jeft ons daut, Jehova to deenen. Wuarom es daut soo?

¹⁰ Een stoakja Christ es om jeisteljet todoonen un denkjt soo, aus Jehova deit (Johanes 4:23). Paulus schreef: “Dee, dee noch fleeschlich sent, beschaftjen sikj met daut, daut toom Fleesch jehieet; dee oba, dee dän Jeist haben, met Dinja, dee vom Jeist komen” (Reema 8:5). Wäa eene fleeschelje Jesennunk haft, woat weinich Freid haben, wiels dee bloos  om sikj bedocht es, nich wiet veropp denkjt un nom irdischen hinjaraun es. Wäa oba eene jeistelje Jesennunk haft, woat Freid haben, wiels dee om Jehova bedocht es, un Jehova es een jlekjelja Gott (1. Timotäus 1:11, NW). Wäa om jeisteljet todoonen es, well Jehova jefaulen un blift soogoa en schwoare Tieden mootich. Wuarom? Dee denkjt doaraun, woo sea ons himlischa Voda sikj freit, wan wie tru bliewen un bewiesen, daut de Fient een Läajna es (Spricha 27:11; läs Jakobus 1:2-3).

11-12. (a) Fa waut kaun daut griechische Wuat jebrukt woaren, waut met “jeeeft” äwasat es? (b) Waut es needich, daut de Kjarpa veschiednet volbrinjen kaun?

¹¹ Eena kaun mau dan em jeisteljen veraunkomen, wan eena sikj doarenn eeft. De Schreft sajcht: “Stoakje Kost es fa utjewosne Menschen, dee sikj doarenn jeeeft haben, tweschen goot un schlajcht to unjascheeden” (Hebräa 5:14). Paulus brukt hia fa “jeeeft” een griechischet Wuat, waut uk fa Menschen jebrukt woat, waut sea väl Ekserseis doonen un daut fein vestonen. Secha wia dit Wuat ieeschtemma en Griechenlaunt foaken doa to hieren, wua de Menschen ekserseisden. Waut es doa aules met en, dän Kjarpa to eewen?

¹² Bie de Jeburt es ons Kjarpa noch nich jeeeft. Doawäajen haben Bäbes weinich Jefeel doafäa, woo see äare Oarms un Beenkjes brucken sellen. Dee stankren bloos rom un vefieren sikj eenjemol, wan see sikj met äare Henj em Jesecht schlonen. Oba met de Tiet eewen dee sikj emma dolla, woo dee sikj bewäajen motten. Ieescht fangen dee aun to krupen, dan lieren dee gonen un boolt kjennen dee aul romranen. * Woo es daut nu oba met wäm, waut sea väl met sienen Kjarpa uteewen kaun? Wan eena sitt, woo  dee sikj en de Loft bewäacht un romdreit un daut aules krakjt utkjemt, weet eena sien Wunda nich uttospräakjen, waut de Kjarpa nich aules kaun. Soont kjemt oba nich von veselfst. Doatoo haft dee väle Stunden eewen must. No de Schreft no es de kjarpaliche Eewunk fa eenjet toom gooden. Oba noch väl bäta es, sikj doarenn to eewen, tweschen goot un schlajcht to unjascheeden (1. Timotäus 4:8).

13. Woo kjenn wie ons doarenn eewen, tweschen goot un schlajcht to unjascheeden?

¹³ En dit Buak hab wie aul väl jelieet, woo wie ons doarenn eewen kjennen, tweschen goot un schlajcht to unjascheeden. Daut woat ons halpen, em Gloowen stoakj to bliewen un met Jehova Frint to sennen. Denkj wie aulsoo emma äwa biblische Jesazen un Gruntsauzen no, ea wie ons fa waut entscheiden, un froag wie Jehova no Weisheit. Wie wudden kjennen äwalajen: “Waut fa biblische Jesazen un Gruntsauzen jeft daut fa dise Loag? Woo kaun ekj dee nokomen? Wudd ons himlischa Voda sikj äwa dise Entscheidunk freien?” (Läs Spricha 3:5-6; Jakobus 1:5.) Emma, wan wie daut soo doonen, eew wie ons doarenn, ons rajcht to entscheiden. Soo kjenn wie stoakje Christen woaren un uk bliewen.

14. No waut mott wie een Velangen kjrieen, daut wie em Gloowen waussen kjennen? Fa waut sell wie oppaussen?

¹⁴ Mau rajcht een stoakja Christ kaun em jeisteljen emma wieda waussen. Doatoo brukt daut goode Noarunk. Paulus schreef: “Stoakje Kost es fa utjewosne Menschen”. Om onsen Gloowen opptobuen, mott wie ons met veschlachsomet  jeisteljet Äten näaren. Wie motten aulsoo emma mea lieren. Wan wie daut dan rajcht nokomen, es daut Weisheit, un de Schreft sajcht: “Weisheit es äwa aules”. Doawäajen mott ons Hunga no de biblische Woarheit emma jrata woaren (Spricha 4:5-7; 1. Petrus 2:2). Oba wan wie uk aul väl jelieet haben un de Schreft goot vestonen kjennen, well wie ons doamet nich waut meenen. Wie motten emma oppaussen, daut wie nich stolt woaren ooda daut sest eene Schwakheit en ons Hoat oppkjemt. Paulus schreef: “Unjasieekjt junt selfst, auf jie em Gloowen stonen. Prooft daut selfst ut!” (2. Korinta 13:5).

15. Wuarom mott wie Leew haben, daut wie em jeisteljen waussen kjennen?

¹⁵ Wan een Hus ieescht foadich es, mott daut uk unjahoolen un oppjefikst un eenjemol fält doa soogoa waut nauntobuen. Woo kjenn wie onsen Gloowen unjahoolen un em jeisteljen waussen? Doatoo es de Leew needich. Onse Leew fa Jehova un fa de Gloowesbreeda mott emma jrata woaren. Wan wie nich Leew hauden, wudd aul daut, waut wie jelieet haben un waut wie doonen, nuscht enhoolen. Daut wudd soo sennen aus een Jekjlinja, waut bloos ommaklich wia (1. Korinta 13:1-3). De Leew halpt ons, stoakje Christen to woaren un fa wieda em jeisteljen to waussen.

16. Bat wua well de Soton ons brinjen? Waut haft Jehova ons toom Schutz jejäft?

¹⁶ Well wie nu noch daut dredde seenen, woo wie ons Läwen aus Christ oppbuen kjennen. Doatoo mott wie no onse Jesennunk oppaussen. De Soton es de Harscha äwa dise Welt un dee weet krakjt, woo hee de Menschen bat doa brinjen kaun, daut dee vedrislich, mootloos, mestrusch ooda vetwiewelt woaren (Efeesa 2:2). Soone Jesennunk es fa Christen krakjt soo jefäadlich aus Holtwarm fa een heltanet Hus. Oba Jehova haft ons waut jejäft, waut ons schitzen kaun, un daut es de Hopninj.

17. Met waut woat de Hopninj en de Schreft vejlikjt?

 ¹⁷ De Hopninj es een besondret Poat von daut jeistelje Kjrichsjereetschoft, waut wie em Kaumf jäajen dän Fient un siene Welt brucken. En de Schreft woat dee met eenen Schutzhelm vejlikjt (1. Tessalonicha 5:8). De Soldoten ieeschtemma wisten, daut see em Kjrich onen äaren Schutzhelm nich lang läwen wudden. Dee hauden eenen Helm, waut foaken von Iesa ooda Koppa wia, un doarunja eene Metz von Filt ooda Lada. Wan dee dan oppem Kopp jeheift kjrieejen, muak dee daut mieeschtens nich väl, wiels de Helm an schizt. Krakjt soo schizt de Hopninj onse Jesennunk.

18-19. Waut must Jesus aules derchmoaken? Waut holp am, nich de Hopninj to velieren? Woo kjenn wie sien Biespel nodoonen?

¹⁸ Jesus wia daut baste Väabilt doarenn, de Hopninj kjeenmol to velieren. Denkj wie mol aun daut, waut dee de Nacht ver sienen Doot aules derchmuak. Een gooda Frint verod am fa Jelt; een aundra veluach, daut dee am kjand, un de äwaje randen wajch un leeten am em Stäakj. Sien ieejnet Volkj stald sikj jäajen am un velangd, daut de reemische Soldoten am sullen grausom dootmoaken. Secha haft dee schwandret derchjemoakt aus de mieeschte von ons jeemols beläwen woaren. Woo kunn dee daut uthoolen? Hebräa 12:2 sajcht, daut “dee fa de Freid dee ver am jestalt wia, daut Kjriez uthilt, un acht de Schaund aus nuscht, un haft sikj hanjesat to rajchte Sied von Gott sienen Troon” (Reimerbibel). Jesus docht emma aun “de Freid dee ver am jestalt wia”.

¹⁹ Waut wia daut fa eene Freid? Hee wist, wan hee tru bleef, kunn hee methalpen, daut Gott sien Nomen jeheilicht woat. Un daut wudd uk de basta Bewies doafäa sennen, daut de Fient een Läajna wia. Daut wia de jratste Freid fa Jesus. Un hee wist uk, wan hee tru bleef, wudd Jehova am sea beloonen. Hee kunn sikj doa aul too freien, boolt wada bie sienen Voda to sennen. Aun dise Freid hilt  hee sikj, aus hee de schwanste Tiet en sien Läwen derchmuak. Krakjt soo saul daut bie ons sennen. Wie haben uk eene Freid, dee ver ons jestalt es. Wan wie Jehova aus onsen Harscha unjadon sent, kjenn wie methalpen, daut sien Nomen jeheilicht woat. Un wan wie uk en schwoare Tieden en Gott siene Leew bliewen, kjenn wie bewiesen, daut de Fient een Läajna es.

20. Waut kaun ons halpen, eene goode Jesennunk to haben un de Hopninj nich to velieren?

²⁰ Jehova well siene true Deena beloonen; hee luat doa mau rajcht no (Jesaja 30:18; läs Maleachi 3:10). Hee jeft dee jieren daut, waut dee sikj utem rajchten Senn wenschen (Psalm 37:4). Doawäajen well wie emma aun onse Hopninj fausthoolen un nich de schlajchte, orreine un vedreide Jesennunk von dise beese Welt aunnämen. Un wan wie enwoaren, daut de Welt äa Jeist sikj bie ons ennasten well, mott wie sea bäden, daut Jehova ons siene “Fräd [jeft], dee wiet äwa aules jeit waut Menschen vestonen kjennen”. Dise Fräd woat onse Hoaten un Jedanken bewoaren (Filippa 4:6-7).

21-22. (a) Opp waut fa scheenet kjennen dee hopen, waut to de groote Häad jehieren? (b) To waut freist du die daut dolste? Waut hast du die faust väajenomen?

²¹ Denkj doch mol han, waut fa wundascheenet wie  em Verhop haben. Wan wie to de groote Häad jehieren, waut de “groote Triebsaul” äwaläwen woat, kjenn wie ons to väl goodet freien (Openboarunk 7:9; 7:14, Reimerbibel). Wie kjennen ons daut nich mol väastalen, woo scheen daut sennen woat, wan de Soton un de beese Jeista nich mea äare Macht uteewen un wäm veleiden kjennen. Wan daut ieescht soo wiet es, woaren Jesus un siene 144 000 Metharscha de Menschen doabie aunleiden, de Ieed to een Paradies to moaken. Wudd ons daut nich sea intressieren, doabie mettohalpen? Ooda to beläwen, daut aule wada jesunt woaren, un daut Menschen, waut wie väl jeräakjent haben, vom Doot oppstonen? Dan woat ons Läwen soo sennen, aus Gott daut aul emma jewult haft. Un wan wie ieescht volkomen sent, woa wie noch eene jratre Beloonunk kjrieen: Wie kjennen “en de Gotteskjinja äare Frieheit un Harlichkjeit nenn komen” (Reema 8:21).

²² De Frieheit, waut Jehova ons vesprakjt, es väl jrata, aus wie ons denkjen kjennen. Un de eensja Wajch, dee to kjrieen, es jehuarsom sennen. Loont sikj daut dan nich, ons bastet to jäwen, om Jehova jieda Dach to jehorchen? Bu wie ons aulsoo uk fa wieda derch onsen aulaheilichsten Gloowen opp, soo daut wie fa emma en Gott siene Leew bliewen kjennen.