۱،‏ ۲.‏ الف)‏ هیئت اداره‌کننده در اورشلیم به چه سؤالاتی باید جواب می‌داد؟‏ ب)‏ چه چیزی به آن برادران کمک کرد که بتوانند تصمیم درست را بگیرند؟‏

 همه منتظر بودند ببینند چه تصمیمی گرفته می‌شود.‏ رسولان و پیران در یک اتاق در اورشلیم دور هم جمع شده بودند و به هم نگاه می‌کردند.‏ آن‌ها می‌دانستند که این،‏ تصمیم مهمی است.‏ موضوع ختنه سؤال‌های مهمی را پیش آورده بود.‏ آیا مسیحیان هنوز باید از قانون شریعت پیروی می‌کردند؟‏ آیا یَهُوَه بین مسیحیان یهودی‌نژاد و بقیهٔ مسیحیان فرق می‌گذاشت؟‏

^۲ آن برادران اطلاعات مهمی در دست داشتند.‏ آن‌ها در مورد پیشگویی‌های کتاب مقدّس صحبت کرده بودند.‏ همین طور شواهدی را بررسی کرده بودند که نشان می‌داد یَهُوَه غیریهودیان را هم بین قومش پذیرفته است.‏ هر کس،‏ هر چیزی را که می‌دانست گفته بود.‏ پس آن‌ها همهٔ اطلاعات لازم را برای تصمیم‌گیری در دست داشتند.‏ روح مقدّس یَهُوَه واضح و روشن به آن‌ها نشان می‌داد که تصمیم درست چیست.‏ آیا آن برادران راهنمایی روح مقدّس یَهُوَه را دنبال می‌کردند؟‏

۳.‏ ما از اعمال باب ۱۵ چه یاد می‌گیریم؟‏

^۳ آن برادران به ایمان و شجاعت زیادی نیاز داشتند تا بتوانند راهنمایی روح مقدّس یَهُوَه را دنبال کنند،‏ چون تصمیمشان باعث می‌شد که رهبران مذهبی،‏ از آن‌ها بیشتر متنفر بشوند.‏ همین طور بعضی از اعضای جماعت که می‌خواستند دیگران قانون شریعت را رعایت کنند،‏ ممکن بود با تصمیمشان مخالفت کنند.‏ بیایید با هم ببینیم که هیئت اداره‌کننده چه کار کردند و برای هیئت اداره‌کننده در زمان ما چه الگویی گذاشتند.‏ این الگو برای تصمیم‌گیری و مقابله با مشکلات به ما هم کمک می‌کند.‏

۴،‏ ۵.‏ یعقوب از کدام آیه‌ها نقل‌قول کرد؟‏

^۴ یعقوب برادر ناتنی عیسی شروع به صحبت کرد.‏ a ظاهراً او مجری جلسه بود و چیزهایی را که  تا الآن گفته شده بود،‏ خلاصه کرد.‏ او به برادران گفت:‏ «شَمعون با جزئیات برایمان توضیح داد که چطور خدا برای اولین بار به غیریهودیان توجه کرد تا از بین آن‌ها قومی برای نامش به وجود آورد.‏ این با گفته‌های پیامبران هماهنگ است.‏»—‏اعما ۱۵:‏۱۴،‏ ۱۵‏.‏

^۵ حرف‌های شمعونِ پِطرُس و گزارش‌های پولُس و بَرنابا،‏ یعقوب را به یاد نوشته‌های مقدّسی انداخت که در تصمیم‌گیری به برادران کمک می‌کرد.‏ (‏یو ۱۴:‏۲۶‏)‏ یعقوب بعد از این که گفت:‏ «این با گفته‌های پیامبران هماهنگ است،‏» از عاموس ۹:‏۱۱ و ۱۲ نقل‌قول کرد.‏ در آن زمان،‏ کتاب عاموس بخشی از نوشته‌های عبری بود که نوشته‌های پیامبران نامیده می‌شد.‏ (‏مت ۲۲:‏۴۰؛‏ اعما ۱۵:‏۱۶-‏۱۸‏)‏ امروزه وقتی ما همین آیه‌ها را در کتاب عاموس می‌خوانیم،‏ کمی فرق دارد.‏ چون به احتمال زیاد یعقوب از ترجمهٔ سَبْعینی نقل‌قول می‌کرد.‏

۶.‏ نوشته‌های مقدّس چطور به برادران کمک کرد که بفهمند خواست یَهُوَه چیست؟‏

^۶ یَهُوَه از طریق عاموس پیشگویی کرده بود،‏ زمانی می‌رسد که ‹خیمهٔ داوود را دوباره برپا می‌کند›؛‏ یعنی پادشاهی مسیح را به کسی می‌دهد که از نسل داوود است.‏ (‏حز ۲۱:‏۲۶،‏ ۲۷‏)‏ آیا قرار بود یَهُوَه دوباره فقط یهودیان را قوم برگزیده‌اش کند؟‏ نه،‏ در ادامهٔ این پیشگویی آمده:‏ ‹یَهُوَه غیریهودیانی را که نام او بر آن‌هاست› دور هم جمع می‌کند.‏ پِطرُس درست قبل از این توضیح داده بود که خدا بین مسیحیان یهودی‌نژاد و غیریهودی هیچ فرقی نگذاشت،‏ چون دل مسیحیان غیریهودی را هم به خاطر ایمانشان پاک کرد.‏ (‏اعما ۱۵:‏۹‏)‏ به عبارت دیگر،‏ خواست خدا این بود که هم یهودیان و هم غیریهودیان در کنار هم وارث پادشاهی مسیح شوند.‏ (‏روم ۸:‏۱۷؛‏ افس ۲:‏۱۷-‏۱۹‏)‏ در هیچ کدام از پیشگویی‌ها نیامده بود که غیریهودیان باید حتماً ختنه می‌شدند تا بتوانند وارث پادشاهی مسیح بشوند.‏

۷،‏ ۸.‏ الف)‏ یعقوب چه پیشنهادی داد؟‏ ب)‏ آیا یعقوب داشت به جای همه تصمیم می‌گرفت؟‏ توضیح دهید.‏

^۷ یعقوب با کمک پیشگویی‌های کتاب مقدّس و گزارش‌هایی که از پِطرُس،‏ پولُس و بَرنابا شنید،‏ گفت:‏ «به همین دلیل،‏ عقیدهٔ من این است که شرایط را برای غیریهودیانی که به سوی خدا آمده‌اند،‏ سخت نکنیم.‏ فقط برایشان بنویسیم که از هر نوع بت‌پرستی،‏ اعمال نامشروع جنسی،‏ از حیوانات خفه‌شده و از خون بپرهیزند؛‏ چون از زمان‌های قدیم کسانی بوده‌اند که نوشته‌های موسی را موعظه می‌کردند.‏ همین الآن هم آن نوشته‌ها هر هفته در روز شَبّات در کنیسه‌ها با صدای بلند خوانده می‌شود.‏»​—‏اعما ۱۵:‏۱۹-‏۲۱‏.‏

^۸ وقتی یعقوب گفت:‏ «عقیدهٔ من این است،‏» آیا داشت از اختیاراتش پا فراتر می‌گذاشت و به عنوان مجری آن جلسه به جای همه تصمیم می‌گرفت؟‏ به هیچ‌وجه.‏ یعقوب فقط نظرش را گفت تا آن‌ها بتوانند بر اساس نوشته‌های مقدّس و چیزهایی که شنیده بودند،‏ تصمیم بگیرند.‏

۹.‏ پیشنهاد یعقوب چه فایده‌ای داشت؟‏

 ^۹ یعقوب پیشنهاد خوبی داد،‏ چون رسولان و پیران جماعت هم آن را تأیید کردند.‏ تصمیم آن‌ها چه فایده‌ای برای جماعت‌ها داشت؟‏ یک فایدهٔ آن این بود که شرایط را برای مسیحیان غیریهودی سخت نمی‌کرد؛‏ چون لازم نبود که از قانون شریعت پیروی کنند.‏ (‏اعما ۱۵:‏۱۹‏)‏ فایدهٔ دیگرش این بود که تصمیم آن‌ها نشان می‌داد که وجدان مسیحیان یهودی‌نژاد را هم در نظر گرفته بودند؛‏ چون آن‌ها سال‌ها نوشته‌های موسی را می‌شنیدند که ‹هر هفته در روز شَبّات در کنیسه‌ها با صدای بلند خوانده می‌شد.‏›‏ b (‏اعما ۱۵:‏۲۱‏)‏ مطمئناً این تصمیم،‏ مسیحیان یهودی‌نژاد و مسیحیان غیریهودی را به هم نزدیک‌تر می‌کرد.‏ اما مهم‌تر از همه این تصمیم یَهُوَه را خوشحال می‌کرد؛‏ چون با خواستش هماهنگ بود.‏ آن‌ها مشکلی را که می‌توانست صلح و اتحاد برادران و خواهران را به خطر بیندازد،‏ به بهترین شکل حل کردند.‏ چه نمونهٔ فوق‌العاده‌ای برای جماعت‌های امروز!‏

۱۰.‏ امروزه هیئت اداره‌کننده چطور مثل هیئت اداره‌کننده در قرن اول عمل می‌کند؟‏

^۱۰ همان طور که در فصل قبل دیدیم،‏ امروزه هیئت اداره‌کننده مثل قرن اول،‏ برای هر موضوعی از یَهُوَه و سر جماعت،‏ عیسی راهنمایی می‌خواهند.‏ c (‏۱قر ۱۱:‏۳‏)‏ آن‌ها چطور این کار را انجام می‌دهند؟‏ برادر آلبرت شِرودِر از سال ۱۹۷۴ تا مارس ۲۰۰۶ که زندگی‌اش روی زمین تمام شد و به آسمان رفت،‏ عضو هیئت اداره‌کننده بود.‏ او گفت:‏ «هیئت اداره‌کننده هر چهارشنبه با هم جلسه دارند.‏ آن‌ها این جلسه را با دعا شروع می‌کنند و از یَهُوَه می‌خواهند که با روح مقدّسش راهنمایی‌شان کند.‏ آن‌ها هر صحبتی که می‌کنند و هر تصمیمی که می‌گیرند،‏ هماهنگ با کتاب مقدّس است.‏» برادر میلتُن هِنشِل هم برای مدت طولانی عضو هیئت اداره‌کننده بود و در مارس ۲۰۰۳ زندگی‌اش روی زمین تمام شد و به آسمان رفت.‏ او از دانش‌آموزان صد و یکمین دورهٔ جِلعاد این سؤال مهم را پرسید:‏ «آیا روی زمین سازمان دیگری هست که  هیئت اداره‌کننده‌اش برای تصمیم‌گیری از کتاب مقدّس راهنمایی بگیرند؟‏» جواب این سؤال روشن و واضح است.‏

۱۱.‏ تصمیم هیئت اداره‌کننده چطور در جماعت‌ها اعلام شد؟‏

^۱۱ هیئت اداره‌کننده در اورشلیم به اتفاق آرا در مورد موضوع ختنه تصمیم گرفتند.‏ این تصمیم باید واضح و روشن و به شکل مثبت و تشویق‌کننده در جماعت‌ها اعلام می‌شد تا اتحاد برادران حفظ بشود.‏ هیئت اداره‌کننده چطور این کار را انجام دادند؟‏ کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «رسولان و پیران جماعت همراه با تمام اعضای جماعت تصمیم گرفتند که دو نفر را از بین خودشان انتخاب کنند و آن‌ها را همراه پولُس و بَرنابا به اَنطاکیه بفرستند.‏ آن‌ها یهودای معروف به بَرسابا و سیلاس را که بین برادرانشان مسئولیت‌های مهمی به عهده داشتند،‏ انتخاب کردند.‏» علاوه بر این،‏ هیئت اداره‌کننده یک نامه نوشتند که این برادران در تمام جماعت‌های اَنطاکیه،‏ سوریه و کیلیکیه بخوانند.‏​—‏اعما ۱۵:‏۲۲-‏۲۶‏.‏

۱۲،‏ ۱۳.‏ الف)‏ فرستادن بَرسابا و سیلاس چه فایده‌ای داشت؟‏ ب)‏ نامهٔ هیئت اداره‌کننده چه نتیجه‌ای داشت؟‏

^۱۲ بَرسابا و سیلاس «بین برادرانشان مسئولیت‌های مهمی به عهده داشتند.‏» پس صلاحیت آن را داشتند که به عنوان نمایندهٔ هیئت اداره‌کننده فرستاده شوند.‏ حضور این چهار برادر در جماعت‌ها نشان می‌داد که هیئت اداره‌کننده فقط راه‌حلی برای مشکل ختنه به جماعت‌ها نداده بود،‏ بلکه یک دستورالعمل جدید به همهٔ جماعت‌ها فرستاده بود.‏ انتخاب این برادران،‏ در واقع اتحاد مسیحیان غیریهودی را با برادران یهودی‌نژادشان در اورشلیم بیشتر می‌کرد.‏ تصمیم هیئت اداره‌کننده واقعاً حکیمانه و پر از مهر و محبت بود و بدون شک صلح و اتحاد برادران و خواهران را بیشتر کرد.‏

^۱۳ این نامه،‏ دستورالعملی روشن و واضح برای مسیحیان غیریهودی هم بود.‏ آن‌ها،‏ هم تصمیم هیئت اداره‌کننده را دربارهٔ ختنه فهمیدند،‏ هم متوجه شدند که باید چه کار کنند تا یَهُوَه به آن‌ها برکت بدهد.‏ در بخش مهمی از این نامه آمده بود:‏ «ما با هدایت روح‌القدس صلاح دیدیم که بار بیشتری روی دوش شما نگذاریم،‏ جز این نکات ضروری:‏ از گوشت حیواناتی که برای بت‌ها قربانی می‌شود،‏ از خون،‏ از حیوانات خفه‌شده و از اعمال نامشروع جنسی بپرهیزید.‏ اگر با دقت از این چیزها پرهیز کنید در کارهایتان موفق می‌شوید.‏ با آرزوی سلامتی برای شما!‏»—‏اعما ۱۵:‏۲۸،‏ ۲۹‏.‏

۱۴.‏ شاهدان یَهُوَه چطور در این دنیای پر از تفرقه با هم متحدند؟‏

^۱۴ امروزه بیشتر از ۸٬۰۰۰٬۰۰۰ شاهد یَهُوَه در سراسر دنیا در حدود ۱۰۰٬۰۰۰ جماعت خدمت می‌کنند.‏ اما با هم متحدند،‏ چون اعتقاد و فعالیت مشترکی دارند.‏ در این دنیای آشفته و پر از تفرقه،‏ چطور چنین اتحادی ممکن است؟‏ دلیل اصلی آن این است که عیسی،‏ سر جماعت از  طریق غلام امین و دانا یا همان هیئت اداره‌کننده دستورالعمل‌های روشن و مشخصی به ما می‌دهد.‏ (‏مت ۲۴:‏۴۵-‏۴۷‏)‏ دلیل دیگرش این است که ما شاهدان یَهُوَه در سراسر دنیا با میل و رغبت از این دستورالعمل‌ها اطاعت می‌کنیم.‏

۱۵،‏ ۱۶.‏ واکنش جماعت‌ها به راهنمایی هیئت اداره‌کننده چه بود و چرا؟‏

^۱۵ در ادامهٔ گزارش اعمال آمده که آن چهار برادر از اورشلیم به اَنطاکیه رفتند و «تمام مسیحیان را دور هم جمع کردند و نامه را به آن‌ها دادند.‏» وقتی برادران و خواهران در اَنطاکیه دستورالعمل هیئت اداره‌کننده را شنیدند،‏ چه واکنشی نشان دادند؟‏ «وقتی آن‌ها نامه را خواندند،‏ از پیام دلگرم‌کنندهٔ آن خیلی شاد شدند.‏» (‏اعما ۱۵:‏۳۰،‏ ۳۱‏)‏ بعد یهودا (‏معروف به بَرسابا)‏ و سیلاس «با سخنرانی‌های زیادی که اجرا کردند،‏ برادران آنجا را تشویق و تقویت کردند.‏» این دو برادر مثل بَرنابا،‏ پولُس و بقیه «پیامبر» نامیده شدند.‏ چون پیام خدا را به همه اعلام کردند.‏​—‏اعما ۱۳:‏۱؛‏ ۱۵:‏۳۲؛‏ خرو ۷:‏۱،‏ ۲‏.‏

^۱۶ یَهُوَه به تصمیم هیئت اداره‌کننده برکت داد.‏ در نتیجه همهٔ جماعت‌ها تشویق و تقویت شدند.‏ چرا؟‏ دلیلش راهنمایی مشخص و به موقع هیئت اداره‌کننده بر اساس کلام خدا و هدایت روح‌القدس بود.‏ علاوه بر آن،‏ هیئت اداره‌کننده برادرانی را فرستاد تا این راهنمایی را با محبت و دلسوزی به گوش جماعت‌ها برسانند.‏

۱۷.‏ سرپرستان حوزه چطور نمونهٔ پولُس،‏ بَرنابا،‏ یهودا و سیلاس را دنبال می‌کنند؟‏

^۱۷ امروزه هم هیئت اداره‌کننده به موقع راهنمایی‌های لازم را به برادران و خواهران در سراسر دنیا می‌رساند.‏ آن‌ها وقتی تصمیمی می‌گیرند،‏ مشخص و واضح آن را به جماعت‌ها اعلام می‌کنند.‏ آن‌ها بعضی وقت‌ها این کار را از طریق سرپرستان حوزه انجام می‌دهند.‏ این برادران،‏ با ازخودگذشتگی از یک جماعت به جماعت دیگری می‌روند و دستورالعمل‌های مشخص را به آن‌ها می‌دهند و تشویقشان می‌کنند.‏ آن‌ها مثل پولُس و بَرنابا وقت زیادی را همراه برادران و خواهران در موعظه می‌گذرانند و ‹به مردم تعلیم می‌دهند و خبر خوش کلام یَهُوَه را اعلام می‌کنند.‏› (‏اعما ۱۵:‏۳۵‏)‏ همین طور مثل یهودا و سیلاس «سخنرانی‌های زیادی» می‌دهند و برادران و خواهران را تشویق و تقویت می‌کنند.‏

۱۸.‏ ما چطور می‌توانیم از برکت یَهُوَه برخوردار شویم؟‏

^۱۸ در دنیایی که پر از تفرقه است شاهدان یَهُوَه چطور توانسته‌اند صلح و اتحادشان را همچنان حفظ کنند؟‏ یعقوب در این مورد نوشت:‏ ‹حکمتی که از طرف خداست،‏ در وهلهٔ اول پاک و بعد صلحجو،‏ معقول و آمادهٔ اطاعت است.‏ کسانی که با دیگران رابطهٔ صلح‌آمیزی دارند،‏ بذر صلح را می‌کارند و درستکاری را درو می‌کنند.‏› (‏یعقو ۳:‏۱۷،‏ ۱۸‏)‏ شاید یعقوب بعدها موقع نوشتن این آیه‌ها،‏  به جلسهٔ اورشلیم فکر می‌کرد.‏ به هر حال از گزارش اعمال باب ۱۵ یاد می‌گیریم که فقط با اتحاد و همکاری می‌توانیم از برکت یَهُوَه برخوردار شویم.‏

۱۹،‏ ۲۰.‏ الف)‏ از کجا می‌دانیم که صلح و اتحاد دوباره در جماعت اَنطاکیه برقرار شد؟‏ ب)‏ پولُس و بَرنابا حالا چه کار می‌توانستند بکنند؟‏

^۱۹ بعد از این که تصمیم هیئت اداره‌کننده در جماعت اَنطاکیه اعلام شد،‏ صلح و اتحاد در آن جماعت برقرار شد.‏ برادران جماعت اَنطاکیه به جای مخالفت با یهودا و سیلاس آن‌ها را به گرمی پذیرفتند.‏ در ادامهٔ گزارش می‌خوانیم:‏ «یهودا و سیلاس مدتی در آنجا ماندند.‏ بعد برادران،‏ آن‌ها را به سلامت راهی سفر کردند تا پیش کسانی که آن‌ها را فرستاده بودند برگردند.‏» (‏اعما ۱۵:‏۳۳‏)‏ مطمئناً برادران در اورشلیم وقتی گزارش سفر یهودا و سیلاس را شنیدند،‏ خیلی خوشحال شدند.‏ این دو برادر،‏ با کمک و لطف یَهُوَه توانستند مأموریتشان را با موفقیت انجام بدهند.‏

^۲۰ بعد از این که موضوع ختنه حل شد،‏ پولُس و بَرنابا در اَنطاکیه ماندند.‏ آن‌ها دیگر می‌توانستند روی موعظه تمرکز کنند و این فعالیت را سرپرستی کنند.‏ امروزه سرپرستان حوزه هم همین کار را می‌کنند.‏ (‏اعما ۱۳:‏۲،‏ ۳‏)‏ آن‌ها واقعاً برکت بزرگی برای جماعت‌ها هستند.‏ در فصل بعد می‌بینیم که یَهُوَه چه مأموریت‌ها و برکت‌های دیگری به این دو برادر وفادار داد.‏