مراجعه به متن

مراجعه به فهرست مطالب

سرود ۱۰

‏«من حاضرم،‏ مرا بفرست»‏

‏«من حاضرم،‏ مرا بفرست»‏

‏(‏اِشَعْیا ۶:‏۸‏)‏

۱.‏ امروز مردم در این دنیا

بدنام سازند نامِ خدا

گویند که او هست ناتوان

از راهِ او هستند جدا

پس کیست نامش را پاک سازد؟‏

ستایشِ او بنْماید؟‏

‏«من حاضرم،‏ بفْرست مرا

ستایم نامت هر کجا

 

این افتخاری بر من باشد

حاضرم،‏ بفْرست مرا»‏

۲.‏ گویند نباشد او شفا

نه ترسی دارند از خدا

ستایند انسان را آن‌ها

پرستند بت‌ها را هر جا

پس کیست به شریران گوید؟‏

هشدار به مردمان دهد؟‏

‏«من حاضرم،‏ بفْرست مرا

گویم هر جا این مژده را

 

این افتخاری بر من باشد

حاضرم،‏ بفْرست مرا»‏

۳.‏ امروز نالانند حق‌جویان

شرارت پر شد در جهان

جویند به هر جا راهِ حق

شوند خدا را بندگان

پس کیست تسلّی را گوید؟‏

راهِ پاک را نشان دهد؟‏

‏«من حاضرم،‏ بفْرست مرا

تعلیم دهم راهِ تو را

 

این افتخاری بر من باشد

حاضرم،‏ بفْرست مرا»‏

‏(‏به آیه‌های مزمور ۱۰:‏۴ و حِزْقِیال ۹:‏۴ نیز مراجعه نمایید.‏)‏