1. Okkur sýndi sonur Guðs ást,

bauð sig fram að líða og þjást

til að lifa á jörð, sjá um sáttargjörð,

við sannleikans boðun að fást.

Mikla huggun fólkið þá fann

er fatlaða læknaði hann.

Sínu umboði æ gerði góð skil

og ástríkur sagði: „Ég vil.“

2. Þjónninn trúi’ og hyggni er hér

til hjálpar því Guðs gjöf hann er.

Honum berjumst við hlið er boðum Guðs grið

sem bjargræði auðmjúkum ber.

Menn að sönnu sjá það svo vel

er sýnum við kærleikans þel.

Þegar þurfandi leita svo þín til

skalt þú fljótur svara: „Ég vil.“