14- қўшиқ
«Ҳамма нарсани янги қилиб яратяпман!»
1. Масиҳ шу вақтнинг аломатларини
Подшоҳ бўлганда бажо келтирди.
Осмон жангида у ғолиб чиқди,
Шоҳликни ерда ҳам ўрнатади.
(НАҚАРОТ)
Аллоҳ меҳрин аён қилар,
Шунда яшнайди одиллар.
Ўлим, мотам, фарёд, оғриқ бўлмас,
Инсонларни умуман қийнамас.
Мана, янги қилиб яратади,
Бизга кафолат берди.
2. Кўринг одамлар сиз Янги Қуддусни,
Масиҳга бўладиган келинни.
Жуда қиммат тошлардан либоси,
Сочар Яҳова унга нур Ўзи.
(НАҚАРОТ)
Аллоҳ меҳрин аён қилар,
Шунда яшнайди одиллар.
Ўлим, мотам, фарёд, оғриқ бўлмас,
Инсонларни умуман қийнамас.
Мана, янги қилиб яратади,
Бизга кафолат берди.
3. Аллоҳнинг шони шаҳарни ёритар,
Дарвозалари ёпилмай турар.
Нури остида юради халқлар,
Шундай қилганлар барака топар.
(НАҚАРОТ)
Аллоҳ меҳрин аён қилар,
Шунда яшнайди одиллар.
Ўлим, мотам, фарёд, оғриқ бўлмас,
Инсонларни умуман қийнамас.
Мана, янги қилиб яратади,
Бизга кафолат берди.
(Шунингдек Мат. 16:3; Ваҳ. 12:7–9; 21:23–25 га қаранг.)