1. Er augu blindra aftur sjá,

hvert eyra aftur heyra má,

er eyðimörkin aldin ber

og eftir sandauðn lækur fer,

úr helju ástvin heimtum við,

sér haltur léttir eins og kið,

sú hamingja þér hlotnast má

ef horfirðu sigurlaun á.

2. Er mállaus aftur mæla fær

og mönnum hverfur elliblær,

er gjöful jörðin gróður ber

og gæðin aldrei þrjóta hér,

er barnasöngvar lífga lag

og loftið fyllist gleðibrag,

þá sérðu látna lífið fá

ef laun Drottins horfirðu á.

3. Er kið og úlfur kjósa frið

og kálf hjá birnu sjáið þið,

þau lítill drengur leiðir öll

og ljúfu barnsins þýðast köll,

er tár á augum aldrei sjást

og enginn mun þar framar þjást,

þann dýrðarheim þeir hollu sjá

sem horfa Guðs sigurlaun á.