1. Ҳамеша ба пеш, эй халқам,

Доим бидеҳ башорат.

Наларз пеши душманон.

Ба ҳалим гӯй ҳақиқат,

Ки Писари Ман ҳукмрон аст,

Сарнагун душманро кард,

Ба зудӣ Шайтонро бандад,

Мазлумонро раҳонад.

2. Душманон гарчи зиёданд,

Ҳарчанд намоянд сиёҳ,

Гарчанд кунанд хушомад,

То ки бисозанд гумроҳ,

Аскаронам, натарсед ҳеҷ

Аз таъқиби пуршиддат,

Зеро Ман шуморо кунам

То охир муҳофизат.

 3. Бо шумо Ман доим ҳастам,

Бошам ба шумо сипар.

Ногаҳ шавед гар ҳалок,

Ман бедор кунам аз марг.

Натарсед, ки кушанд ҷисмро,

Рӯҳро накушанд онҳо.

То охир содиқ гар монед,

Расед ба мақсад шумо.