1. Ιεχωβά, τρανέ σε ισχύ,

Πώς αγαπάς το δίκιο συ!

Οι πονηροί κυριαρχούν

Σ’ όλη τη γη, και σε πονούν.

Λένε πολλοί πως καθυστερείς,

Μα ο καιρός σου είναι εγγύς.

Και εκτιμούν οι ταπεινοί

Τη στοργική σου υπομονή.

2. Τα χίλια χρόνια μες στη ζωή

Τα βλέπεις σαν το χθες εσύ.

Η μέρα σου η φοβερή

Θα ’ρθει και δεν αργοπορεί.

Αν και την αμαρτία μισείς,

Όσους μετανοούν συγχωρείς.

Γι’ αυτό κοιτάμε μεις μπροστά

Μ’ ευγνωμοσύνη, Ιεχωβά.