1. Faðir, tú elskar rættferð og rætt,

tú eigur vald og talar satt.

Hvussu, Jehova, fært tú sæð

óndskapin vaksa dag um dag?

Aldri vart tú ov seinur á ferð,

framdi í røttu tíð tína gerð.

Vit líta á tín frelsuveg,

takk Gud, at langmóð eyðkennir teg.

2. Í tínum himli eitt túsund ár

svunnu sum dagurin í gjár.

Skjótt lýsir fyri degnum, tá

tú skipar rættin foldum á.

Um tú enn hatar syndarans veg,

fevnir tú hann, ið umvendir seg.

Takksom og trygg, í vónum vís,

gleðast vit um at bera tær prís.