Söngur 42
Önnumst óstyrka
1. Margan manninn veikleikar
mæða oft og hrjá.
Augljós er ást Jehóva
allir hana sjá.
Mikil er miskunn hans,
máttug ást skaparans.
Sama kærleik sýnum þeim
sem þarf hjálp að fá.
2. Veikur ég með veikum er,
viðhorf Páls það var.
Kristur sitt blóð sjálfur gaf,
syndir okkar bar.
Guð veikum gefur þrótt,
gjarnan þá styrkir fljótt.
Hjálpum þeim sem þrálátar
þjaka kvalirnar.
3. Frekar en að fordæma
festum hug á því,
oftast meir má ávinna
ef við erum hlý.
Uppörvun ástundum,
elsku Guðs ígrundum.
Ef við aðstoð færum fús
fá menn styrk á ný.
(Sjá einnig 2. Kor. 11:29; Jes. 35:3, 4; Gal. 6:2.)