1. Kjo, më në fund, ësht’ kock’ nga un’,

ësht’ mishi im. Të vetëm s’më la,

Jah më dhuroi një shoqe.

E imja ësht’. Ma dha.

Një jemi ne, dhe mund të bëjm’

çdo gjë bashk’ me pëlqimin e Jah.

Si burr’ e grua së bashku,

«familje jeni», tha.

Perëndis’ do t’i shërbejm’ çdo dit’.

Ndërsa na drejton,

ndiejm’ dashuri që s’dështon.

Ndaj qoft’ ashtu siç bëm’ betim,

përher’ shijofshim jet’ e gëzim!

Bashk’ të nderojm’ Jehovain.

Në zemrën time je përjet’.