Söngur 47
Boðið fagnaðarerindið
1. Um ríki Guðs margt hjúpi forðum hulið var.
Nú höfum við um niðjann fengið augljóst svar.
Því mönnum sýndi Jehóva þá mikla náð,
á mannkyni sá aumur sem var syndum hrjáð.
Á réttum tíma stjórn Guðs yrði stofnsett þá
og stjórna skyldi sonur hans allri jörðu á.
Um síðir gat Guð brúði leitt til sonarins
því sjálfur kaus hann litla hjörð til himinsins.
2. Menn vissu af þeim boðskap sem nú víða fer,
Guð vill að hann sé öllum gerður opinber.
Hans englum þykir yndislegt að flytja hann
og ásamt þeim við boðum ríkissannleikann.
Við höfum öll þá skyldu og þann heiður nú
að helga nafnið hans og lofa hann trygg og trú.
Það vegsemd er að vera vottur skaparans
og vitna um hinn eilíflega boðskap hans.
(Sjá einnig Mark. 4:11; Post. 5:31; 1. Kor. 2:1, 7.)