1. Innst í hjarta upptök á sér

elskan sem góðan ávöxt ber.

Bræðrum þá sýnum samkennd hér,

samúð þeim höfum með.

Hreint við skulum tilefni tjá

trúföstum kærleikshjörtum frá,

veglyndi Guðs menn geta þá

gjörla í okkur séð.

Orð og verk tjá okkar ást,

örlát verum því við þá sem þjást.

Látum góðvild sanna sjást,

sífellt iðkum þessa dyggð.

Heiðrum menn og höfum því frið,

hlýlega leggjum öðrum lið.

Baktalið aldrei iðkum við,

ávallt sýnum bræðrum tryggð,

á því einingin er byggð.

2. Þegar elskan hlý er og hrein

hneyksluð við erum afar sein.

Ætlum því bræðrum ekki nein

illindi yfirleitt.

Traustan vinskap getum við glætt,

góðviljuð þá hvert annað bætt.

Samkomur sárin geta grætt,

guðlega kraftinn veitt.

 Sérhver orðum syndgar í,

sært við getum aðra þá með því.

Verum mild og verum hlý

við þá sem Guð elskar mest.

Eflum kristin bræðralagsbönd,

bjóðum hvert öðru vinarhönd.

Auðkennd á kærleik um öll lönd

æðstan Guð við miklum best,

ást hans þá í okkur sést.