Söngur 124
Verum gestrisin
1. Guð sýnir mönnunum sanna gestrisni
og sína umhyggju, enga hlutdrægni.
Hann gefur regn og sól og gnægtir líf og skjól
og glæðir hjörtun fögnuði hér.
Er lítilláta velvild við látum fá
við líkjum eftir Jehóva Guði þá.
En óháð stund og stað Guð endurgeldur það
ef einlæg okkar gestrisni er.
2. Ei vitum fyrir víst hvað gott af því hlýst
er veitum þurfandi það er best fær nýst.
Við látum okkar ást á ókunnugum sjást
af alúð réttum þeim hjálpar hönd.
Sem forðum Lýdía gestum fögnum við,
þeir finna okkur hjá bæði hvíld og frið.
Og faðir okkar veit um fríða votta sveit
sem fylgir dæmi hans um öll lönd.
(Sjá einnig Post. 16:14, 15; Rómv. 12:13; 1. Tím. 3:2; Hebr. 13:2; 1. Pét. 4:9.)