1. Co w głębi duszy stale mam,

co skrywam gdzieś na serca dnie

— niech Tobie miłe będzie wciąż.

I drogą swą poprowadź mnie.

Gdy we mnie niespokojny duch,

gdy troska z powiek spędza sen,

wspominam Ciebie, Boże mój,

o Twej dobroci myśleć chcę.

2. Cokolwiek prawe, czyste jest,

cokolwiek cnotą w oczach Twych,

cokolwiek Twe uznanie ma

— niech przy tym będzie moja myśl.

Jak cenne Twoje myśli są!

Wszak nikt nie zdoła zliczyć ich.

Przyjemne brzmienie Twoich słów.

Chcę chłonąć je i nimi żyć.