SÜLEYMAN Tanrı’ya tapınmayı bıraktıktan sonra İsrail halkı Yehova’nın önceden bildirdiği gibi bölündü. Onun ardından tahta geçen oğlu Rehoboam sert biriydi. Buna tepki olarak, İsrailoğullarının on kabilesi başkaldırdı ve kuzeydeki İsrail krallığını oluşturdu. Diğer iki kabile Yeruşalim’de Davut’un tahtında oturan krala sadık kaldı ve güneydeki Yahuda krallığını oluşturdu.

Her iki krallığın da kargaşa dolu bir tarihi oldu, bu büyük ölçüde imansız ve itaatsiz krallardan kaynaklandı. İsrail Yahuda’dan daha büyük zorluklar yaşadı çünkü kralları en baştan beri sahte tapınmayı destekledi. Bu arada peygamberler etkileyici işler yaptılar, bunlardan ikisi, İlya ve Elişa ölüleri bile diriltti. Buna rağmen İsrail her defasında kötü yoluna geri döndü. Sonunda, Tanrı kuzey krallığının Asurlular tarafından yok edilmesine izin verdi.

Yahuda, İsrail krallığının yıkımından sonra, yüzyılı aşkın bir süre daha varlığını sürdürdü, fakat o da Tanrı tarafından cezalandırıldı. Yahuda krallarından yalnızca birkaçı Tanrı’nın peygamberlerinin uyarılarına karşılık verdi ve millete önderlik ederek Yehova’ya dönmelerini sağlamaya çalıştı. Örneğin, Kral Yoşiya Yahuda’yı sahte tapınmadan temizlemeye başladı ve Yehova’nın mabedini onardı. Tanrı’nın Musa aracılığıyla verdiği kanunun orijinal bir nüshası bulununca Yoşiya bundan çok etkilendi; böylece başladığı reform hareketini daha yoğun bir çabayla sürdürdü.

Ne yazık ki Yoşiya’nın ardından tahta geçen krallar onu örnek almadılar. Bu yüzden de Yehova Babil milletinin Yahuda’yı fethederek Yeruşalim’i ve mabedini yıkmasına izin verdi. Sağ kalanlar Babil’e sürgüne götürüldü. Tanrı bu sürgünlük döneminin 70 yıl süreceğini önceden bildirmişti. Bu dönem boyunca Yahuda toprakları ıssız kaldı; ancak ondan sonra İsrail halkının vaat edildiği gibi ülkelerine dönmesine izin verildi.

Fakat kurtarıcı olarak vaat edilen Mesih yönetimi eline alana dek, Davut’un soyundan başka kral çıkmadı. Yeruşalim’de Davut’tan sonra tahta geçen kralların çoğu, yaptıkları işlerle kusurlu insanların yönetici olarak yeterli durumda olmadıklarını ortaya koydular. Tam anlamıyla yeterli tek yönetici Mesih olacaktı. O nedenle Yehova Davut soyundan olan bu kralların sonuncusuna şöyle demişti: “Tacı kaldır. . . . . Hak sahibi gelinceye kadar taç kimsenin olmayacak. Onu ancak hak sahibine vereceğim” (Hezekiel 21:26, 27).

(1. Krallar, 2. Krallar, 2. Tarihler 10–36. bölümler ve Yeremya 25:8-11’e dayanır.)