بابلیان پادشاهی یهودا را شکست دادند و دانیال را که نوجوانی فوق‌العاده وفادار به خدا بود پیش از نابودی اورشلیم در اسارت به بابل بردند.‏ او و برخی از تبعیدیان یهودی در بابل امتیازاتی دریافت کردند.‏ دانیال در تمام عمر خود در بابل برکات عظیمی از خدا دریافت کرد.‏ حتی از چاه شیران جان سالم به در برد و رؤیاهایی را دید که به آینده‌ای بسیار دور تعلّق داشت.‏ مهم‌ترین پیشگویی‌های دانیال در بارهٔ مسیح و حکومتش است.‏

دانیال به زمان آمدن مسیح پی برد.‏ خدا به دانیال گفت که قوم اسرائیل چه زمانی در انتظار آمدن «مسیح رئیس» باشند،‏ یعنی ۶۹ هفتهٔ سالی بعد از فرمان بازسازی حصار شهر اورشلیم.‏ یک هفته برابر است با هفت روز.‏ پس یک هفتهٔ سالی برابر با هفت سال است.‏ این فرمان سال‌ها بعد از روزگار دانیال در سال ۴۵۵ قبل از میلادی صادر شد.‏ اگر ۶۹ «هفته» را که برابر با ۴۸۳ سال می‌باشد از آن زمان حساب کنیم به سال ۲۹ میلادی می‌رسیم.‏ در دنبالهٔ این نشریه خواهیم دید که در آن سال چه اتفاقی افتاد.‏ به دانیال همچنین گفته شد که مسیح می‌باید برای کفّارهٔ گناهان «منقطع» یا کشته شود.‏ —‏ دانیال ۹:‏۲۴-‏۲۶‏.‏

مسیح در آسمان پادشاه خواهد شد.‏ دانیال در رؤیایی استثنایی،‏ مسیح را در آسمان «مثل پسر انسان» دید که به تخت یَهُوَه نزدیک می‌شد.‏ یَهُوَه نیز به او ‹سلطنت و جلال و ملکوتی› را عطا کرد که تا ابد دوام خواهد یافت.‏ دانیال به نکتهٔ مهیج دیگری در مورد پادشاهی مسیح پی برد،‏ این که مسیح حکومت خود را با دیگران شریک خواهد شد یعنی با «مقدّسان حضرت اعلیٰ.‏» —‏ دانیال ۷:‏۱۳،‏ ۱۴،‏ ۲۷‏.‏

پادشاهی خدا تمامی حکومت‌ها را نابود خواهد کرد.‏ خدا به دانیال قدرتی عطا کرد تا خواب عجیب نَبُوکَدْنَصَّر،‏ پادشاه بابل را تعبیر کند.‏ آن پادشاه مجسمهٔ عظیمی دیده بود که سرش از طلا،‏ سینه و بازوانش از نقره،‏ شکم و ران‌هایش از مس،‏ ساق‌هایش از آهن و پاهایش مخلوطی از آهن و گل بود.‏ سنگی از کوه جدا شد،‏ به پاهای شکنندهٔ آن مجسمه اصابت کرد و آن را خرد ساخت.‏ دانیال توضیح داد که اجزای مختلف مجسمه نمایندهٔ سلسله قدرت‌هایی است که یکی بعد از دیگری بر سر کار خواهند آمد؛‏ اوّلین آن‌ها سر طلایی نشانگر قدرت بابل است.‏ دانیال در رؤیا دید که سلطنت خدا در ایّام آخرین قدرت جهانی وارد عمل خواهد شد.‏ پادشاهی خدا تمامی حکومت‌های دنیا را نابود خواهد ساخت و تا ابد حکمرانی خواهد کرد.‏ —‏ باب ۲ دانیال‏.‏

دانیال در سنین پیری نابودی بابل را به چشم دید.‏ همان گونه که پیشگویی شده بود کورش آن شهر را از قدرت برانداخت.‏ مدت کوتاهی بعد از آن،‏ یهودیان از تبعید آزاد شدند؛‏ دقیقاً ۷۰ سال پس از ویرانی سرزمینشان،‏ چنانچه پیشگویی شده بود.‏ یهودیان تحت هدایت حاکمان،‏ کاهنان و پیامبران وفادار سرانجام شهر اورشلیم و معبد خدا را بازسازی کردند.‏ در درس بعد خواهیم دید که پس از گذشت ۴۸۳ سال چه اتفاقی افتاد.‏

‏—‏بر اساس کتاب دانیال‏.‏