Heldurðu að lífið hafi tilgang? Þróunarfræðingurinn William B. Provine segir: „Það sem við höfum lært um þróunarferlið hefur geysilega þýðingu fyrir okkur og hefur áhrif á vitund okkar um það hvort lífið hafi tilgang.“ Að hvaða niðurstöðu kemst hann? „Ég fæ ekki séð að maðurinn eða alheimurinn hafi nokkurn tilgang.“³²

Hvað felst í þessum orðum? Ef lífið hefði engan raunverulegan tilgang hefðum við ekkert annað hlutverk en að reyna að láta gott af okkur leiða og kannski að skila erfðaeinkennum okkar til næstu kynslóðar. Við dauðann myndum við hætta að vera til að eilífu. Heili okkar og hæfni til að hugsa, rökræða og hugleiða tilgang lífsins hefði þá einfaldlega orðið til af hreinni tilviljun.

En það er ekki allt og sumt. Margir sem trúa þróunarkenningunni halda því fram að Guð sé annaðhvort ekki til eða að hann skipti sér ekki af málefnum mannanna. Í báðum tilvikum væri framtíð okkar í höndum stjórnmálamanna, fræðimanna og trúarleiðtoga. Miðað við fyrri reynslu af slíkum mönnum þýddi það að ringulreiðin, átökin og spillingin, sem hrjá mannlegt samfélag, myndi halda áfram. Ef þróunarkenningin væri sönn hefðum við í rauninni fulla ástæðu til að lifa eftir lífsreglunni: „Etum . . . og drekkum, því að á morgun deyjum við.“ — 1. Korintubréf 15:32.

Í Biblíunni segir hins vegar: „Hjá [Guði] er uppspretta lífsins.“ (Sálm. 36:10) Þessi orð hafa mikla þýðingu.

Ef Biblían fer með rétt mál hefur lífið tilgang. Skapari okkar hefur kærleiksríka fyrirætlun og hún nær til allra sem velja að lifa í samræmi við vilja hans. (Prédikarinn 12:13) Þessi fyrirætlun felur í sér loforð um að fá að lifa í heimi sem er laus við ringulreið, átök og spillingu — og jafnvel dauðann. — Sálmur 37:10, 11; Jesaja 25:6-8.

Það er ærin ástæða fyrir því að milljónir manna um allan heim trúa að ekkert gefi lífinu meira gildi en að kynnast Guði og hlýða honum. (Jóhannes 17:3) Þessi trú er engin óskhyggja. Rökin eru skýr — lífið var skapað.