តើខ្ញុំគួរស្លៀកពាក់បែបណា?
ជំពូកទី១១
តើខ្ញុំគួរស្លៀកពាក់បែបណា?
យុវតីឈ្មោះហេធើ ហៀបនឹងចេញពីផ្ទះទៅដើរលេង តែប្រទះនឹងប៉ាម៉ាក់នាងចូលមក ហើយពួកគាត់ស្ទើរតែមិនជឿនឹងភ្នែករបស់ខ្លួន។
ប៉ានាងនិយាយទាំងភ្ញាក់ផ្អើលថា៖ «កូនស្លៀកពាក់ដូចនេះចេញទៅក្រៅ?»។
ហេធើតបទាំងសំឡេងងឿងឆ្ងល់ថា៖ «ហេតុអីប៉ា? ខ្ញុំគ្រាន់តែទៅផ្សារជាមួយមិត្តភក្ដិតើ!»។
ម៉ាក់នាងនិយាយថា៖ «ស្លៀកចឹងមិនសមទេកូន!»។
ហេធើពោលបែបរអ៊ូថា៖ «តែម៉ាក់ ក្មេងៗឥឡូវគេពាក់តែចឹងទេ។ វាទាន់សម័យ!»។
ប៉ាប្រាប់យ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ថា៖ «ប៉ុន្តែប៉ានិងម៉ាក់មិនចូលចិត្តការស្លៀកពាក់បែបនេះទេ! ឆាប់ទៅដូរខោអាវចេញភ្លាម បើមិនដូរទេ មិនចាំបាច់ទៅណាទាំងអស់!»។
តាមពិតទៅ ការប្រកែកគ្នាអំពីសម្លៀកបំពាក់មិនមែនជារឿងថ្មីទេ។ កាលពីឪពុកម្ដាយនៅអាយុដូចប្អូន ពួកគាត់ក៏ប្រហែលជាធ្លាប់ទាស់សម្ដីជាមួយយាយតាប្អូនអំពីរឿងស្លៀកពាក់ដែរ។ ពេលនោះពួកគាត់ទំនងជាមានអារម្មណ៍ដូចប្អូនកំពុងមាននៅឥឡូវនេះ! ប៉ុន្តែ សព្វថ្ងៃពួកគាត់ទៅជាឪពុកម្ដាយវិញម្ដង ដូច្នេះការទាស់សម្ដីគ្នារវាងកូននិងឪពុកម្ដាយអំពីការស្លៀកពាក់ នៅតែជារឿងដែលផ្ទុះឡើងជាញឹកញយ។
ប្អូនថា៖ នេះស្រួលពាក់។
ពួកគាត់ថា៖ នេះរខេករខាកពេក។
ប្អូនថា៖ នេះគួរឲ្យស្រឡាញ់!
ពួកគាត់ថា៖ នេះចេញសាច់ច្រើនពេក។
ប្អូនថា៖ នេះតម្លៃពាក់កណ្ដាល។
ពួកគាត់ថា៖ នេះត្រូវណាស់ . . . ព្រោះក្រណាត់ក៏បាត់អស់ពាក់កណ្ដាលដែរ!
តើមានវិធីដោះស្រាយជម្លោះឬទេ? ប្រាកដជាមាន! ប្អូនស្រីមេហ្គិន អាយុ២៣ឆ្នាំ បានដឹងពីគន្លឹះមួយ។ នាងប្រាប់ថា៖ «មិនចាំបាច់ប្រកែកគ្នាទេ។ យើងគ្រាន់តែធ្វើការសម្រុះសម្រួលគ្នា»។ សម្រុះសម្រួលគ្នា? តើនេះមានន័យថាប្អូនត្រូវស្លៀកពាក់ដូចមីងៗឬ? មិនមែនមានន័យដូច្នោះទេ! នេះចង់មានន័យថា ប្អូននិងឪពុកម្ដាយត្រូវនិយាយគ្នាអំពីគំនិតដែលប្អូននិងពួកគាត់យល់ខុសគ្នា។ បន្ទាប់មក ដាក់ជម្រើសផ្សេងៗដែលប្អូននិងឪពុកម្ដាយសប្បាយចិត្តធ្វើតាម។ តើនេះមានប្រយោជន៍យ៉ាងណា?
១. ប្អូននឹងមើលទៅកាន់តែស្អាតសមរម្យ សូម្បីតែនៅក្នុងភ្នែករបស់មិត្តភក្ដិប្អូន។
២. ឪពុកម្ដាយប្អូននឹងមិនសូវស្ដីបន្ទោសចំពោះការស្លៀកពាក់របស់ប្អូនទេ។
៣. ពេលឪពុកម្ដាយឃើញថាប្អូនចេះជ្រើសរើសសម្លៀកបំពាក់សមរម្យ នោះពួកគាត់អាចនឹងឲ្យប្អូនមានសេរីភាពកាន់តែច្រើនក្នុងរឿងផ្សេងទៀត។
ឥឡូវ សូមគិតអំពីសម្លៀកបំពាក់ដ៏គួរឲ្យស្រឡាញ់មួយ ដែលប្អូនបានឃើញនៅលើអ៊ីនធឺណិត ឬនៅក្នុងហាងលក់សម្លៀកបំពាក់។ រឿងដំបូងដែលប្អូនត្រូវធ្វើគឺ . . .
ពិចារណាគោលការណ៍គម្ពីរ
គម្ពីរមិនបានប្រាប់ច្រើនអំពីការស្លៀកពាក់ទេ។ តាមពិតគ្រាន់តែចំណាយពេលប៉ុន្មាននាទីប៉ុណ្ណោះ ប្អូនអាចអានបទគម្ពីរទាំងអស់ដែលទាក់ទងនឹងការស្លៀកពាក់! ប៉ុន្តែ ប្អូននឹងឃើញថាបទគម្ពីរទាំងនោះផ្ដល់នូវយោបល់ដ៏មានតម្លៃនិងគួរឲ្យទុកចិត្ត។ ជាឧទាហរណ៍៖
● គម្ពីរបានដាស់តឿនឲ្យស្ត្រីទាំងឡាយតុបតែងខ្លួន«ដោយសម្លៀកបំពាក់ . . . បែបរមទម និងដោយដឹងខុសត្រូវ»។ a—ធីម៉ូថេទី១ ២:៩, ១០
ពាក្យថា«បែបរមទម»ឬសមរម្យ អាចធ្វើឲ្យប្អូនភ័យបន្តិច ហើយឆ្ងល់ថា‹តើខ្ញុំត្រូវស្លៀកពាក់បែបកាន់ទុក្ខឬ?›។ មិនមែនទេ! ក្នុងបរិបទនេះ «បែបរមទម»មានន័យថាប្អូនស្លៀកពាក់តាមរបៀបដែលបង្ហាញថាប្អូនឲ្យតម្លៃខ្លួន និងគិតដល់អារម្មណ៍របស់អ្នកឯទៀត។ (កូរិនថូសទី២ ៦:៣) តាមពិតមានសម្លៀកបំពាក់ជាច្រើនប្រភេទដែលមានលក្ខណៈសមរម្យថ្លៃថ្នូរ។ ប្អូនស្រីដាញែល អាយុ២៣ឆ្នាំ និយាយថា៖ «ពិតមែនថាពិបាកបន្តិចដើម្បីរើសម៉ូតខោអាវ តែយើងនៅតែអាចស្លៀកពាក់ទាន់សម័យបាន ដោយមិនចាំបាច់ឡូយឆាយដេញតាមម៉ូតដែលមនុស្សនិយមទេ»។
● គម្ពីរចែងថា នៅពេលតុបតែងខ្លួន ប្អូនគួរផ្ដោតទៅលើ‹សម្រស់ដែលមាននៅក្នុងចិត្ត›វិញ។—ពេត្រុសទី១ ៣:៤
ការស្លៀកពាក់មិនសមរម្យអាចទាក់ទាញចិត្តគេតែមួយភ្លែតប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែសម្រស់ក្នុងចិត្តរបស់ប្អូននឹងធ្វើឲ្យមនុស្សពេញវ័យ និងមនុស្សស្រករប្អូនឲ្យតម្លៃនិងគោរពប្អូនពិតប្រាកដ។ ប្អូនប្រហែលឆ្ងល់ថា‹មនុស្សស្រករខ្ញុំគោរពខ្ញុំ?›។ ចម្លើយគឺមែន! ពីព្រោះសូម្បីតែមនុស្សស្រករប្អូនក៏អាចយល់ថា អ្នកដែលលេងស្ទីលសម្លៀកបំពាក់ខ្លាំងពេក គឺជាអ្នកដែលមិនចេះគិតពិចារណា។ យុវតីប៊្រីថានី អាយុ១៦ឆ្នាំ និយាយថា៖ «ខ្ញុំពិបាកភ្នែកណាស់ ពេលឃើញមនុស្សស្រីព្យាយាមទាក់ចិត្តមនុស្សប្រុសដោយអ្វីដែលពួកនាងស្លៀកពាក់»។ ប្អូនស្រីខាយក៏យល់ឃើញដូចគ្នាដែរ ដោយនិយាយអំពីអតីតមិត្តភក្តិស្រីថា៖ «គ្រប់សម្លៀកបំពាក់ដែលនាងស្លៀក ហាក់ដូចជាមានសញ្ញានៅជាប់ខ្លួននាងថា‹មើលមកខ្ញុំ›។ នាងចង់ឲ្យប្រុសៗចាប់អារម្មណ៍ខ្លួន ដូច្នេះនាងតែងតែស្លៀកពាក់ដែលទាក់ទាញភ្នែកគេបំផុត»។
សុំយោបល់ពីឪពុកម្ដាយ
ការលួចដាក់សម្លៀកបំពាក់មិនសមរម្យក្នុងកាតាប រួចផ្លាស់ពេលចូលទៅសាលារៀន មិនមែនជាអ្វីដែលប្អូនគួរធ្វើនោះទេ។ ប្អូននឹងទទួលបានទំនុកចិត្តថែមទៀតពីឪពុកម្ដាយ បើប្អូនបើកចំហនិងមិនលាក់លៀមជាមួយពួកគាត់ សូម្បីតែរឿងដែលប្អូនគិតថាអាចឆ្លងផុតពីក្រសែភ្នែកពួកគាត់។ តាមពិតក្នុងករណីភាគច្រើន ជាការប្រសើរក្នុងការសួរឪពុកម្ដាយអំពីសម្លៀកបំពាក់បែបណាដែលប្អូនគួរជ្រើសរើស។ (សុភាសិត ១៥:២២) សូមមើល«កម្រងសំណួរអំពីសម្លៀកបំពាក់» នៅទំព័រ៨២និង៨៣។
ប៉ុន្តែ ប្អូនប្រហែលកំពុងគិតថា‹ហេតុអ្វីខ្ញុំត្រូវសួរប៉ាម៉ាក់? ពួកគាត់ច្បាស់ជាឲ្យខ្ញុំធ្វើតាមស្ទីលសម្លៀកបំពាក់របស់ពួកគាត់›។ ប៉ុន្តែ នោះមិនមែនជាការពិតឡើយ។ ពិតមែនថាឪពុកម្ដាយអាចមានទស្សនៈខុសពីប្អូន តែពេលខ្លះប្អូនត្រូវការយោបល់ពីពួកគាត់។ យុវតីណាត់ថឺឡឺន អាយុ១៧ឆ្នាំ និយាយថា៖ «ខ្ញុំអរគុណខ្លាំងណាស់ដែលប៉ាម៉ាក់បានជូនយោបល់ខ្ញុំ ព្រោះខ្ញុំមិនចង់ស្លៀកពាក់ម៉ូតដែលធ្វើឲ្យខ្លួនឯងអាម៉ាស់មុខ ឬឲ្យគេនិយាយដើមនោះទេ»។
លើសពីនេះទៅទៀត សូមប្អូនចាំថា ដរាបណាប្អូនរស់នៅក្រោមដំបូលផ្ទះឪពុកម្ដាយ នោះប្អូននៅតែស្ថិតក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ពួកគាត់។ (កូឡុស ៣:២០) ប៉ុន្តែ ពេលដែលប្អូនយល់ពីទស្សនៈរបស់ឪពុកម្ដាយ ហើយឪពុកម្ដាយយល់ពីទស្សនៈរបស់ប្អូន នោះច្រើនតែនាំឲ្យមានការយល់ស្របគ្នា។ យូរៗទៅ ប្អូននិងឪពុកម្ដាយនឹងលែងទាស់សម្ដីគ្នាអំពីរឿងស្លៀកពាក់ទៀត!
យោបល់អំពីម៉ូតសម្លៀកបំពាក់៖ ពេលប្អូនកំពុងលខោអាវ កុំគ្រាន់តែមើលខ្លួនឯងក្នុងកញ្ចក់ប៉ុណ្ណោះ តែសូមសាកដើរ អង្គុយ ឬឱនរើសអ្វីមួយ ដើម្បីដឹងថាខោអាវនោះសមរម្យឬយ៉ាងណា។ បើអាច សូមសួរឪពុកម្ដាយឬមិត្តភក្ដិដែលមានភាពចាស់ទុំ។
បើប្អូនមិនពេញចិត្តនឹងខ្លួនឯង តើប្អូនគួរធ្វើយ៉ាងណា?
[កំណត់សម្គាល់]
a ទោះជាដំបូន្មានក្នុងបទគម្ពីរនេះសម្រាប់នារីក៏ដោយ ប៉ុន្តែគោលការណ៍នេះក៏បានត្រូវអនុវត្តចំពោះបុរសដែរ។
បទគម្ពីរសំខាន់
«កុំឲ្យសម្រស់របស់អ្នករាល់គ្នាជាសម្រស់ខាងក្រៅឡើយ ពោលគឺ . . . ពាក់សម្លៀកបំពាក់ប្រណីត តែចូរឲ្យសម្រស់របស់អ្នករាល់គ្នាជាអ្វីក្នុងចិត្តវិញ»។—ពេត្រុសទី១ ៣:៣, ៤
យោបល់
កុំស្លៀកពាក់ម៉ូតដែលធ្វើឲ្យមានអារម្មណ៍ស្រើបស្រាល ព្រោះគេអាចគិតថាប្អូនចង់បានស្នេហា និងចង់បានចំណាប់អារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំង។
តើប្អូនដឹងទេ . . . ?
ការស្លៀកពាក់របស់ប្អូន ច្រើនតែធ្វើឲ្យអ្នកដទៃគិតភ្លាមថាប្អូនជាមនុស្សបែបណា។
គម្រោងអនុវត្ត!
បើខ្ញុំចង់ទិញសម្លៀកបំពាក់ណាមួយ ខ្ញុំចង់សុំយោបល់ពី(សរសេរឈ្មោះក្រុមគ្រួសារឬមិត្តភក្តិដែលមានភាពចាស់ទុំ) ․․․․․
បើខ្ញុំទិញខោអាវលើកក្រោយ ខ្ញុំនឹងពិចារណាចំណុចដូចតទៅ៖ ․․․․․
អ្វីដែលខ្ញុំចង់សួរឪពុកម្ដាយរបស់ខ្ញុំអំពីរឿងនេះគឺ ․․․․․
តើប្អូនគិតយ៉ាងណា?
● ហេតុអ្វីឪពុកម្ដាយនិងកូនវ័យជំទង់ឧស្សាហ៍ខ្វែងគំនិតគ្នាអំពីការស្លៀកពាក់?
● តើការនិយាយជាមួយឪពុកម្ដាយអំពីសម្លៀកបំពាក់ជួយប្អូនឲ្យរៀនអ្វីខ្លះ?
[ឃ្លាអក្សរធំនៅទំព័រ៨១]
«យុវតីណាត់ថឺឡឺន ប្រាប់ថា៖ ‹ពេលខ្ញុំឃើញស្រីៗស្លៀកពាក់មិនសមរម្យ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាតម្លៃរបស់ពួកនាងធ្លាក់ចុះ។ ប៉ុន្តែ ពេលខ្ញុំឃើញមនុស្សស្លៀកពាក់ថ្លៃថ្នូរនិងគួរឲ្យស្រឡាញ់ ខ្ញុំគិតក្នុងចិត្តថា‹ខ្ញុំក៏ចង់ឲ្យអ្នកឯទៀតឃើញខ្ញុំដូចនោះដែរ›»
[ប្រអប់/រូបភាពនៅទំព័រ៨២, ៨៣]
ក្រដាសលំហាត់
កម្រងសំណួរអំពីសម្លៀកបំពាក់
របៀបប្រើ៖ សូមថតចម្លងទំព័រទាំងនេះ បន្ទាប់មកឲ្យឪពុកម្ដាយបំពេញចម្លើយក្នុងចន្លោះនៅទំព័រខាងស្ដាំ ហើយប្អូនបំពេញនៅទំព័រខាងឆ្វេង។ ក្រោយពីប្អូននិងឪពុកម្ដាយបានបំពេញរួច សូមប្ដូរក្រដាសគ្នា ហើយពិភាក្សានូវចម្លើយក្នុងក្រដាសនោះ។ តើមានចំណុចណាដែលធ្វើឲ្យប្អូនភ្ញាក់ផ្អើលឬទេ? តើប្អូននិងឪពុកម្ដាយបានយល់អ្វីខ្លះពីទស្សនៈរបស់ភាគីម្ខាងៗ?
សម្រាប់ប្អូន សូមគិតអំពីសម្លៀកបំពាក់ណាមួយដែលប្អូនចង់ស្លៀកឬចង់ទិញ។
ហេតុអ្វីប្អូនចូលចិត្តសម្លៀកបំពាក់នោះ? សូមដាក់លេខតាមលំដាប់ដែលប្អូនចូលចិត្ត។
․․․․․ ម៉ាកផលិតផល
․․․․․ ទាក់ទាញមនុស្សភេទផ្ទុយ
․․․․․ ចុះចំណោមមនុស្សស្រករគ្នា
․․․․․ ស្រួលពាក់
․․․․․ តម្លៃ
․․․․․ ផ្សេងទៀត ․․․․․
ពេលឃើញសម្លៀកបំពាក់នោះដំបូង ឪពុកម្ដាយខ្ញុំប្រហែលជានិយាយថា
□ «មិនបានដាច់ខាត!»។
□ «ប្រហែលបាន»។
□ «គ្មានបញ្ហាសោះ»។
បើឪពុកម្ដាយប្អូនមិនពេញចិត្តសម្លៀកបំពាក់នោះ ប្រហែលជាដោយសារតែ
□ «លេចលើលេចក្រោមពេក!»។
□ «រខេករខាកពេក»។
□ «ម៉ូតទាន់សម័យពេក»។
□ «បំបាក់មុខម៉ែឪ»។
□ «ថ្លៃពេក»។
□ ផ្សេងទៀត ․․․․․
សូមទាំងឪពុកម្ដាយនិងកូន ពិភាក្សាគ្នាអំពីរឿងនេះ។
តើការគិតអំពីទស្សនៈរបស់ឪពុកម្ដាយអាចជួយខ្ញុំយ៉ាងដូចម្ដេច?
․․․․․
តើគួរច្នៃសម្លៀកបំពាក់នោះយ៉ាងណាដើម្បីឲ្យមើលទៅសមរម្យជាង?
․․․․․
សម្រាប់ឪពុកម្ដាយ សូមគិតអំពីសម្លៀកបំពាក់ណាមួយដែលកូនរបស់អ្នកចង់ស្លៀកឬចង់ទិញ។
ហេតុអ្វីបានជាកូនរបស់អ្នកចូលចិត្តសម្លៀកបំពាក់នោះ? សូមដាក់លេខតាមលំដាប់ដែលកូនចូលចិត្ត។
․․․․․ ម៉ាកផលិតផល
․․․․․ ទាក់ទាញមនុស្សភេទផ្ទុយ
․․․․․ ចុះចំណោមមនុស្សស្រករគ្នា
․․․․․ ស្រួលពាក់
․․․․․ តម្លៃ
․․․․․ ផ្សេងទៀត ․․․․․
ពេលឃើញសម្លៀកបំពាក់នោះដំបូង ខ្ញុំនិយាយថា
□ «មិនបានដាច់ខាត!»។
□ «ប្រហែលបាន»។
□ «គ្មានបញ្ហាសោះ»។
ខ្ញុំមិនចូលចិត្តសម្លៀកបំពាក់នោះ ដោយសារតែ
□ «លេចលើលេចក្រោមខ្លាំងពេក»។
□ «រខេករខាកពេក»។
□ «ម៉ូតទាន់សម័យពេក»។
□ «បំបាក់មុខម៉ែឪ»។
□ «ថ្លៃពេក»។
□ ផ្សេងទៀត ․․․․․
សូមទាំងឪពុកម្ដាយនិងកូន ពិភាក្សាគ្នាអំពីរឿងនេះ។
តើខ្ញុំមិនចូលចិត្តសម្លៀកបំពាក់នោះ ដោយសារម៉ូតមិនត្រូវចិត្តខ្ញុំឬ?
□ មែន □ ប្រហែល □ មិនមែនទេ
តើគួរច្នៃសម្លៀកបំពាក់នោះយ៉ាងណាដើម្បីឲ្យមើលទៅសមរម្យជាង?
․․․․․
សម្រេចថា ․․․․․
[ប្រអប់នៅទំព័រ៨៤]
ចុះយុវជនវិញ?
គោលការណ៍គម្ពីរក្នុងជំពូកនេះ ក៏អនុវត្តចំពោះយុវជនដែរ។ សូមប្អូនស្លៀកពាក់ឲ្យបានសមរម្យ ដោយធ្វើឲ្យអ្នកឯទៀតឃើញនូវសម្រស់ខាងក្នុងចិត្តប្អូន។ ពេលប្អូនជ្រើសរើសសម្លៀកបំពាក់ សូមសួរខ្លួនថា‹បើខ្ញុំស្លៀកពាក់បែបនេះ តើអ្នកឯទៀតនឹងនិយាយអ្វីអំពីខ្ញុំ? តើសម្លៀកបំពាក់នេះធ្វើឲ្យខ្ញុំដូចជាខ្ញុំ ឬដូចជាអ្នកណា?›។ សូមចាំថា សម្លៀកបំពាក់ដែលប្អូនស្លៀកបង្ហាញថាប្អូនជាមនុស្សបែបណា។ ហេតុនេះ ប្អូនត្រូវប្រាកដថាការស្លៀកពាក់របស់ប្អូនឆ្លុះបញ្ចាំងនូវអ្វីដែលប្អូនជឿ!
[រូបភាពនៅទំព័រ៨០]
សម្លៀកបំពាក់ដែលយើងស្លៀក គឺដូចជាស្លាកសញ្ញាដែលប្រាប់គេថាយើងជាមនុស្សបែបណា។ ចុះតើ«ស្លាកសញ្ញា»របស់ប្អូនបង្ហាញយ៉ាងណាអំពីប្អូន?
លោកអ្នកក៏ប្រហែលជាចូលចិត្តដែរ
ក្មេងជំទង់និងយុវវ័យ
សំណួរពីយុវវ័យ
សំណួរទូទៅពីយុវវ័យ មានដូចជារឿងខាងផ្លូវភេទ មិត្តភក្ដិ ឪពុកម្ដាយ សាលារៀន និងរឿងផ្សេងទៀត។
