ROZDZIAŁ 11

Jak się ubierać?

Natalia jest gotowa do wyjścia, a tymczasem jej rodzice nie wierzą własnym oczom.

„Chyba nie masz zamiaru pójść tak ubrana?” — rzuca tata.

„A czemu nie?” — odpowiada zdziwiona Natalia. „Przecież tylko idę z dziewczynami do centrum handlowego”.

„Na pewno nie w tym stroju!” — wtrąca mama.

„Ale mamo”, mówi błagalnym tonem Natalia, „wszyscy tak chodzą... a poza tym ten ubiór coś wyraża!”.

„I właśnie to, co wyraża, nam się nie podoba” — kategorycznie oznajmia ojciec. „Idź się przebrać, moja panno. W przeciwnym razie nigdzie nie pójdziesz!”

 KŁÓTNIE o ubranie to nic nowego. Gdy rodzice byli w twoim wieku, być może toczyli podobne boje ze swoimi rodzicami. I zapewne czuli się wtedy tak jak ty dzisiaj! Teraz jednak stoją po drugiej stronie barykady i raz po raz dochodzi między wami do starć na tym tle.

Ty mówisz: To jest wygodne.

Rodzice mówią: To jest niedbałe.

Ty: To jest szałowe!

Rodzice: To jest wyzywające.

Ty: To jest za pół darmo.

Rodzice: I nic dziwnego. Przecież nieźle poskąpili materiału!

Czy w tych potyczkach jest szansa na zawieszenie broni? Tak! Dwudziestotrzyletnia Megan znalazła na to sposób. „Wcale nie musicie walczyć” — mówi. „Możecie dojść do porozumienia”. W tej sprawie do porozumienia? Czy to znaczy, że masz się ubierać jak własna ciotka? Bez paniki! Porozumienie polega na tym, że i ty, i rodzice przedstawicie swój punkt widzenia i znajdziecie rozwiązania satysfakcjonujące dla obu stron. Jakie to przyniesie korzyści?

1. Będziesz świetnie wyglądać, nawet w oczach rówieśników.

2. Rodzice będą mniej skłonni krytykować twój styl ubierania się.

3. Widząc twoją dojrzałość pod tym względem, rodzice mogą nawet uznać, że warto dać ci więcej swobody w innych dziedzinach.

Przejdźmy do konkretów. Czy ostatnio na widok jakiejś rzeczy w sklepie lub w Internecie przemknęła ci myśl: „Muszę to mieć”? W takiej sytuacji najpierw...

 Rozważ zasady biblijne

Biblia nie mówi o ubiorze zbyt wiele. Przeczytanie bezpośrednich wskazówek, których udziela na ten temat, zajmuje zaledwie kilka minut! Ale w ciągu tych kilku minut można poznać praktyczne, wartościowe rady. Na przykład:

● Biblia zaleca kobietom, żeby „ozdabiały się (...) ze skromnością i trzeźwością umysłu” (1 Tymoteusza 2:9, 10) *.

Czy na widok słowa „skromność” zrzedła ci mina? Może myślisz sobie: „To co? Mam chodzić w jakichś zgrzebnych ciuchach?”. Ależ skąd! Wzmianka o skromności w tym wersecie wskazuje, że swoim wyglądem powinniśmy dowodzić szacunku dla samego siebie oraz dla uczuć innych ludzi (2 Koryntian 6:3). Kryteria te spełnia cała masa najróżniejszych ubrań. „Niekiedy wymaga to nieco inwencji, ale naprawdę możesz wyglądać modnie bez popadania w skrajności” — mówi 23-letnia Danielle.

● Inny werset biblijny zachęca, żeby skupiać się na „ukrytej osobie serca”, czyli „wewnętrznym pięknie”, jak to ujęto w Biblii Warszawsko-Praskiej (1 Piotra 3:4).

Co prawda nieskromny ubiór może na chwilę przyciągnąć uwagę otoczenia, jednak to nie on, lecz wewnętrzne  piękno zjedna ci długotrwały szacunek i dorosłych, i rówieśników. Tak, tak, rówieśników też — młodzi również dostrzegają, jak bezsensowne jest fascynowanie się ekstrawagancją. Szesnastoletnia Brittany mówi: „Żałosny jest widok dziewczyn, które ubierają się tylko po, żeby zrobić wrażenie na chłopakach”. Z tą opinią zgadza się Kay. O swojej byłej koleżance opowiada: „Wszystkie jej ciuchy krzyczały: ‚Patrz na mnie!’. Żeby przyciągać męskie spojrzenia, nosiła najbardziej efekciarskie rzeczy, jakie udało się jej znaleźć”.

Uwzględniaj opinię rodziców

Czy przyszło ci kiedyś do głowy, żeby odważne ubranie spakować do plecaka i założyć je dopiero w szkole? To nie jest dobry pomysł. Jeżeli zdobywasz się wobec rodziców na otwartość i uczciwość — nawet gdyby dało się coś przed nimi ukryć — zyskujesz ich zaufanie. Również w sprawie  ubioru warto uwzględniać ich opinię (Przysłów 15:22). (Wykorzystaj „Quiz ubraniowy”, zamieszczony na stronach 82 i 83).

Być może pytanie o radę rodziców wcale ci się nie uśmiecha, bo uważasz, że chcą cię pozbawić twojego własnego stylu. To prawda, że mama i tata mogą mieć zupełnie inne spojrzenie na kwestie związane z modą. Ale niekiedy właśnie tego potrzebujesz. „Cenię sobie rady rodziców” — mówi 17-letnia Nataleine. „Nie chcę wyjść z domu ubrana jak półtora nieszczęścia ani wywoływać negatywnych komentarzy”.

 Poza tym dopóki mieszkasz z rodzicami, są oni za ciebie odpowiedzialni (Kolosan 3:20). Kiedy zrozumiesz ich stanowisko — a oni twoje — możesz się zdziwić, jak często będziecie znajdować wspólny mianownik. Niewykluczone, że kłótnie o ubrania przejdą do historii!

Podpowiedź: Gdy przymierzasz jakąś rzecz, nie myśl tylko o tym, co na pierwszy rzut oka widzisz w lustrze. Na pozór skromne ubranie może wyglądać zupełnie inaczej, gdy usiądziesz albo się pochylisz. Jeżeli masz możliwość, zapytaj o zdanie rodzica lub dojrzałego przyjaciela.

W NASTĘPNYM ROZDZIALE

Czy jesteś swoim najsurowszym krytykiem? Co możesz zrobić, jeśli masz problem z akceptacją samego siebie?

[Przypis]

WERSET

„Waszą ozdobą niech nie będzie (...) noszenie szat wierzchnich, ale niech nią będzie ukryta osoba serca” (1 Piotra 3:3, 4).

WSKAZÓWKA

Nie noś ubrań, które eksponują seksualność. W takich rzeczach sprawiałbyś wrażenie osoby gotowej na wszystko lub egocentrycznej.

CZY WIESZ, ŻE...?

Pierwsze wrażenie, jakie robimy na innych, często zależy od tego, jak jesteśmy ubrani.

PLAN DZIAŁANIA!

Gdy zechcę sobie kupić jakieś ubranie, mogę się poradzić (wpisz imię kogoś z rodziny lub dojrzałego przyjaciela/​przyjaciółki): ․․․․․

Przy zakupie ubrań będę brać pod uwagę następujące sprawy: ․․․․․

Sprawy, o które zapytam rodziców: ․․․․․

ZASTANÓW SIĘ

● Dlaczego rodzice i ich nastoletnie dzieci często nie zgadzają się w kwestii ubioru?

● Jakie umiejętności rozwiniesz, jeżeli będziesz rozmawiać z rodzicami na temat sposobu ubierania się?

[Napis na stronie 81]

„Gdy widzę dziewczyny, które nie są ubrane porządnie, wyrabiam sobie o nich nie najlepsze zdanie. Natomiast gdy widzę kogoś ubranego skromnie, ale z pomysłem, myślę sobie: ‚Chciałabym, żeby inni podobnie mnie postrzegali’” (Nataleine).

 [Ramka i ilustracje na stronach 82, 83]

Materiały ćwiczeniowe

Quiz ubraniowy

Polecenie: Skopiuj te strony. Poproś rodziców o wypełnienie prawej kolumny, a ty wypełnij lewą. Potem wymieńcie się swoimi odpowiedziami i je omówcie. Czy coś was zaskoczyło? Czego każde z was dowiedziało się o punkcie widzenia drugiej strony?

Dla ciebie Pomyśl o jakimś konkretnym ubraniu, które przypadło ci do gustu.

Dlaczego ci się podoba? Ponumeruj wymienione niżej powody, zaczynając od najważniejszego dla ciebie:

․․․․ markowe

․․․․ seksowne

․․․․ popularne wśród rówieśników

․․․․ wygodne

․․․․ w przystępnej cenie

․․․․ inne ․․․․․

Prawdopodobna reakcja rodziców:

□ „Nie ma mowy!”

□ „Muszę się zastanowić”.

□ „Nie mam zastrzeżeń”.

Czego mogą dotyczyć zastrzeżenia rodziców:

□ „Jest wyzywające”.

□ „Jest niedbałe”.

□ „Jest zbyt ekstrawaganckie”.

□ „Źle świadczyłoby o nas jako o rodzicach”.

□ „Jest zbyt drogie”.

□ Inne ․․․․․

Czy możemy  dojść do porozumienia?

Czy dostrzegam, pod jakimi względami rodzice mają rację?

․․․․․

Czy dałoby się coś zrobić, żeby to ubranie przestało budzić zastrzeżenia?

․․․․․

Dla rodziców Pomyśl o jakimś konkretnym ubraniu, które przypadło do gustu twojemu nastoletniemu dziecku.

Jak myślisz, dlaczego mu się podoba? Ponumeruj wymienione niżej powody, zaczynając od tego, który twoim zdaniem jest najważniejszy dla syna lub córki:

․․․․ markowe

․․․․ seksowne

․․․․ popularne wśród rówieśników

․․․․ wygodne

․․․․ w przystępnej cenie

․․․․ inne ․․․․․

Moja pierwsza reakcja:

□ „Nie ma mowy!”

□ „Muszę się zastanowić”.

□ „Nie mam zastrzeżeń”.

Czego mogą dotyczyć moje zastrzeżenia:

□ „Jest wyzywające”.

□ „Jest niedbałe”.

□ „Jest zbyt ekstrawaganckie”.

□ „Źle świadczyłoby o nas jako o rodzicach”.

□ „Jest zbyt drogie”.

□ Inne ․․․․․

Czy możemy dojść do porozumienia?

Czy moje obiekcje nie wynikają jedynie z tego, że ta rzecz nie jest w moim guście?

□ tak □ być może □ nie

Czy dałoby się coś zrobić, żeby to ubranie przestało budzić zastrzeżenia?

․․․․․

decyzja ․․․․․

[Ramka na stronie 84]

A co z chłopakami?

Zasady biblijne omówione w tym rozdziale odnoszą się również do chłopaków. Bądź skromny. Niech inni dostrzegą „ukrytą osobę serca” — twoje prawdziwe wnętrze. Gdy wybierasz ubranie, zadaj sobie następujące pytania: „Co ono o mnie powie? Czy właśnie taką osobą naprawdę jestem?”. Pamiętaj, że ubiór to sposób wyrażania siebie. Upewnij się, czy to, co nosisz, faktycznie wyraża uznawane przez ciebie wartości!

[Ilustracja na stronie 80]

Ubiór jest jak tablica informacyjna. Jaki komunikat przekazujesz osobom, które na ciebie patrzą?