ฉันจะใส่เสื้อผ้าแบบไหนดี?
บท 11
ฉันจะใส่เสื้อผ้าแบบไหนดี?
เฮเทอร์กำลังจะเดินออกประตู พ่อแม่เธอแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง.
“ลูกจะใส่อย่างนี้เหรอ?” พ่อพูดด้วยความตกใจ.
“ทำไมล่ะคะ?” เฮเทอร์ทำเสียงเหมือนแปลกใจ. “หนูก็แค่จะไปชอปปิงกับเพื่อน.”
“อย่าไปชุดนี้นะ” แม่บอก.
เฮเทอร์โอดครวญว่า “แหมแม่ วัยรุ่นก็ใส่อย่างนี้กันทั้งนั้น. มันยังอินเทรนด์ด้วย.”
พ่อโต้กลับว่า “แต่พ่อแม่ไม่ชอบเทรนด์แบบนี้. ขึ้นไปเปลี่ยนชุดเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นลูกจะออกไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น.”
การทะเลาะกันเรื่องเสื้อผ้าไม่ใช่เรื่องใหม่. ตอนอายุเท่าคุณ พ่อแม่ของคุณอาจเคยทะเลาะกับพ่อแม่ของเขามาแล้ว. และในตอนนั้น พ่อแม่คุณคงรู้สึกเหมือนคุณในตอนนี้แหละ. เพียงแต่ตอนนี้พวกเขาเป็นพ่อแม่ และการทะเลาะกันในเรื่องเสื้อผ้าก็ยังเกิดขึ้นอยู่บ่อย ๆ.
คุณบอกว่า ใส่สบาย.
พ่อแม่บอกว่า รุ่มร่าม.
คุณบอกว่า น่ารักดี.
พ่อแม่บอกว่า โป๊เกินไป.
คุณบอกว่า ลดครึ่งราคา.
พ่อแม่บอกว่า ก็น่า หรอก. . . . มันหายไปครึ่งหนึ่งนิ.
มีวิธียุติความขัดแย้งไหม? มีสิ. เมแกนซึ่งอายุ 23 รู้เคล็ดลับ. เธอบอกว่า “ไม่เห็นต้องเถียงกัน. น่าจะตกลงกันได้.” ตกลงกัน หรือ? งั้นก็ต้องแต่งตัวเหมือนคนอายุ 40 ล่ะสิ. ใจเย็น ๆ. การตกลงกันคือการที่คุณกับพ่อแม่มานั่งคุยกันว่าแต่ละฝ่ายคิดเห็นต่างกันอย่างไร แล้วช่วยกันหาแบบที่ถูกใจทั้งคุณ และพ่อแม่. วิธีนี้ดีอย่างไร?
1. คุณจะดูดี แม้แต่ในสายตาเพื่อน.
2. พ่อแม่จะตำหนิคุณน้อยลงในเรื่องเสื้อผ้าที่คุณใส่.
3. เมื่อเห็นว่าคุณมีความรับผิดชอบในเรื่องนี้ พ่อแม่อาจให้อิสระคุณมากขึ้นในเรื่องอื่น.
ทีนี้ให้เรามาเริ่มกัน. ลองคิดถึงชุดที่คุณอยากได้มากซึ่งเห็นในอินเทอร์เน็ตหรือในร้านขายเสื้อผ้า. สิ่งแรกที่ต้องทำคือ . . .
คิดถึงหลักการในคัมภีร์ไบเบิล
พระคัมภีร์พูดถึงเรื่องเสื้อผ้าน้อยมาก. ที่จริง คุณจะอ่านคำแนะนำจากพระคัมภีร์ที่พูดถึงเรื่องนี้โดยตรงได้ภายในไม่กี่นาที. แต่ในช่วงไม่กี่นาทีนั้น คุณจะพบหลักการที่มีค่าและใช้การได้. ตัวอย่างเช่น
● คัมภีร์ไบเบิลแนะนำผู้หญิงให้แต่งตัว “ด้วยความสุภาพเรียบร้อยและเหมาะสม.” *—1 ติโมเธียว 2:9, 10, ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย
คำว่า “สุภาพเรียบร้อย” อาจทำให้คุณกังวล. คุณอาจสงสัยว่า ‘ฉันต้องแต่งตัวเชย ๆ อย่างนั้นหรือ?’ ไม่ใช่. แต่หมายความว่าเสื้อผ้าของคุณควรทำให้เห็นว่าคุณนับถือตัวเองและคำนึงถึงความรู้สึกของคนอื่น. (2 โครินท์ 6:3) เสื้อผ้าอย่างนั้นมีหลากหลายรูปแบบ. ดานเยลล์ อายุ 23 บอกว่า “เราแต่งตัวให้ทันสมัยได้ โดยไม่ต้องตามเทรนด์มากเกินไป.”
● คัมภีร์ไบเบิลบอกว่า เมื่อแต่งกายคุณควรสนใจใน “ตัวตนที่อยู่ในใจ.”—1 เปโตร 3:4
การแต่งกายไม่สุภาพอาจดึงดูดความสนใจได้ชั่วระยะเวลาสั้น ๆ แต่ในระยะยาวความงามภายในจะทำให้เพื่อน ๆ และคนอื่นนับถือคุณ. ทำ
ให้เพื่อนนับถือหรือ? ใช่ แม้แต่พวกเขา ก็ยังมองว่าการแต่งตัวตามเทรนด์มากเกินไปเป็นเรื่องไม่ฉลาด. บริตทานี อายุ 16 บอกว่า “น่าเกลียดจริง ๆ ที่เห็นผู้หญิงยั่วยวนผู้ชายด้วยการแต่งตัวแบบนั้น.” เคย์ก็เห็นด้วย. เมื่อพูดถึงเพื่อนเก่าคนหนึ่ง เธอเล่าว่า “ไม่ว่าหล่อนใส่ชุดอะไร ดูเหมือนมีป้ายติดไว้ทั่วตัวว่า ‘มองฉันสิ.’ หล่อนอยากให้หนุ่ม ๆ สนใจจึงใส่เสื้อผ้าที่สะดุดตาที่สุดเท่าที่จะหาได้.”ฟังความเห็นของพ่อแม่
คุณไม่ควร เอาเสื้อผ้าที่ฟิตและสั้นไปเปลี่ยนที่โรงเรียน. ถ้าคุณซื่อสัตย์และพูดตรงไปตรงมากับพ่อแม่แม้แต่ในเรื่องที่คุณคิดว่าพ่อแม่ไม่มีทางรู้ พวกเขาจะไว้ใจคุณมากขึ้น. ที่จริง เมื่อคุณคิดจะซื้อเสื้อผ้าสักชุด สุภาษิต 15:22)—ใช้ “แบบสอบถามเรื่องเสื้อผ้า” ในหน้า 82 และ 83.
คุณน่าจะถามพ่อแม่ว่าคิดอย่างไร. (แต่คุณจะถามพ่อแม่ไปทำไม? พ่อแม่ก็มีแต่คอยขัดขวางเมื่อคุณอยากแต่งตัวอินเทรนด์มิใช่หรือ? ไม่ถึงขนาดนั้น. คุณกับพ่อแม่อาจมองต่างกัน แต่นั่นอาจเป็นประโยชน์ต่อคุณ. นาตาลีน อายุ 17 บอกว่า “ฉันรู้สึกขอบคุณที่พ่อแม่แนะนำ เพราะฉันไม่อยากแต่งตัวแบบที่ทำให้ตัวเองขายหน้าหรือถูกใคร ๆ นินทา.”
นอกจากนั้น ให้ยอมรับว่าตราบใดที่คุณยังอยู่กับพ่อแม่ คุณก็ต้องยอมรับอำนาจของพวกเขา. (โกโลซาย 3:20) แต่เมื่อคุณเข้าใจความคิด ของพ่อแม่และพวกเขาก็เข้าใจคุณ คุณจะเห็นว่าหลายครั้งพวกคุณสามารถตกลงกันได้อย่างไม่น่าเชื่อ. เมื่อเป็นอย่างนี้ ก็จะไม่ต้องทะเลาะกันเลยในเรื่องเสื้อผ้า.
ข้อคิดเรื่องเสื้อผ้า: เมื่อลองเสื้อผ้า ชุดที่ดูเรียบร้อยตอนส่องกระจกอาจจะโป๊เมื่อนั่งลงหรือก้มหยิบของ. คุณน่าจะขอความเห็นจากพ่อแม่หรือเพื่อนที่มีความคิดเป็นผู้ใหญ่.
คุณเกลียดตัวเองไหม? คุณจะทำอย่างไรถ้าคุณไม่ชอบตัวเอง?
[เชิงอรรถ]
^ วรรค 23 ถึงแม้เป็นการแนะนำผู้หญิงโดยตรง แต่หลักการนี้ก็ใช้กับผู้ชายได้ด้วย.
ข้อคัมภีร์หลัก
“อย่าให้การประดับตัวของท่านทั้งหลายเป็นการประดับภายนอก . . . แต่ให้ประดับด้วยตัวตนที่อยู่ในใจ.”—1 เปโตร 3:3, 4
ข้อแนะ
อย่าใส่เสื้อผ้าที่ดูเซ็กซี่ยั่วยวน นั่นทำให้คนอื่นคิดว่าคุณอยากมีแฟนมากและอยากให้ผู้คนสนใจ.
คุณรู้ไหม . . . ?
เสื้อผ้าที่คุณใส่ทำให้ผู้คนคิดทันทีว่าคุณเป็นคนอย่างไร.
แผนปฏิบัติการ
เมื่อเลือกซื้อเสื้อผ้า คนในครอบครัวหรือเพื่อนที่มีความคิดเป็นผู้ใหญ่ ที่ฉันจะปรึกษาด้วยคือ ․․․․․
คราวหน้าถ้าจะซื้อเสื้อผ้า ฉันจะคิดถึงหลักการต่อไปนี้ ․․․․․
สิ่งที่ฉันอยากถามพ่อแม่เกี่ยวกับเรื่องนี้คือ ․․․․․
คุณคิดอย่างไร?
● ทำไมพ่อแม่กับลูกวัยรุ่นมักจะทะเลาะกันในเรื่องเสื้อผ้า?
● คุณได้เรียนรู้อะไรบ้างจากการพูดคุยกับพ่อแม่เรื่องเสื้อผ้า?
[คำโปรยหน้า 81]
“เมื่อฉันเห็นสาว ๆ ใส่เสื้อผ้าที่ดูยั่วยวน ฉันรู้สึกว่าคุณค่าของเธอลดลง. แต่เมื่อเห็นคนใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยและสวยด้วย ฉันคิดว่า ‘ฉันอยากให้คนอื่นมองฉันอย่างนั้น.’”—นาตาลีน
[กรอบ/ภาพหน้า 82 83]
แบบสอบถาม
แบบสอบถามเรื่องเสื้อผ้า
วิธีใช้: ถ่ายเอกสารสองหน้านี้. ให้พ่อแม่กรอกแบบสอบถามด้านขวา ส่วนคุณกรอกด้านซ้าย. จากนั้นให้แลกกันดูแล้วคุยกัน. มีอะไรทำให้แปลกใจไหม? ทั้งคุณและพ่อแม่ได้รู้อะไรบ้างเกี่ยวกับทัศนะของอีกฝ่ายซึ่งไม่เคยรู้มาก่อน?
ส่วนของคุณ คิดถึงเสื้อผ้าชุดหนึ่งที่คุณอยากใส่หรือซื้อ.
ทำไมคุณชอบชุดนี้? ใส่ตัวเลขตามลำดับเหตุผล.
․․․․․ ยี่ห้อ
․․․․․ ดึงดูดเพศตรงข้าม
․․․․․ เพื่อนยอมรับ
․․․․․ ใส่สบาย
․․․․․ ราคา
․․․․․ อื่น ๆ ․․․․․
พอเห็นชุดนี้ ปฏิกิริยาแรกที่พ่อแม่น่าจะมีคือ
□ “ไม่มีทางให้ใส่”
□ “อาจยอมให้ใส่”
□ “ไม่มีปัญหา”
ถ้าพ่อแม่ไม่ชอบ น่าจะเพราะ
□ “โป๊เกินไป”
□ “รุ่มร่ามเกินไป”
□ “ตามแฟชั่นมากเกินไป”
□ “ทำให้พ่อแม่ขายหน้า”
□ “แพงเกินไป”
□ อื่น ๆ ․․․․․
เรามาตกลง
กันไหม?ฉันคิดว่าทัศนะของพ่อแม่มีข้อดีอะไร?
․․․․․
เพื่อจะใส่ชุดนี้ได้ ต้องดัดแปลงอะไรบ้าง?
․․․․․
ส่วนของพ่อแม่ คิดถึงเสื้อผ้าชุดหนึ่งที่ลูกของคุณ อยากใส่หรือซื้อ.
คุณคิดว่าทำไมลูกของคุณชอบชุดนี้? ใส่ตัวเลขตามลำดับเหตุผล.
․․․․․ ยี่ห้อ
․․․․․ ดึงดูดเพศตรงข้าม
․․․․․ เพื่อนยอมรับ
․․․․․ ใส่สบาย
․․․․․ ราคา
․․․․․ อื่น ๆ ․․․․․
ปฏิกิริยาแรกของฉันคือ
□ “ไม่มีทางให้ใส่”
□ “อาจยอมให้ใส่”
□ “ไม่มีปัญหา”
เราไม่ชอบเพราะ
□ “โป๊เกินไป”
□ “รุ่มร่ามเกินไป”
□ “ตามแฟชั่นมากเกินไป”
□ “ทำให้เราขายหน้า”
□ “แพงเกินไป”
□ อื่น ๆ ․․․․․
เรามาตกลงกันไหม?
ที่เราไม่ยอมให้ลูกใส่ชุดนี้เป็นเพราะรสนิยมส่วนตัวเท่านั้นไหม?
□ ใช่ □ อาจจะใช่ □ ไม่ใช่
เพื่อจะยอมให้ใส่ชุดนี้ ต้องดัดแปลงอะไรบ้าง?
․․․․․
ตัดสินใจว่า ․․․․․
[กรอบหน้า 84]
แล้วพวกหนุ่ม ๆ ล่ะ?
หลักการของคัมภีร์ไบเบิลในบทนี้ใช้ได้กับหนุ่ม ๆ ด้วย. ให้แต่งตัวสุภาพเรียบร้อย. ให้ตัวตนที่อยู่ในใจหรือตัวตนจริง ๆ ของคุณปรากฏออกมา. เมื่อคิดจะซื้อหรือใส่เสื้อผ้าสักตัว ให้ถามว่า ‘นี่จะทำให้คนอื่นมองผมอย่างไร? “ป้าย” นั้นบอกตามจริงไหม?’ จำไว้ว่า การแต่งกายเป็นการแสดงออกรูปแบบหนึ่ง. ขอให้การแต่งกายของคุณแสดงถึงสิ่งที่คุณเชื่อมั่น.
[ภาพหน้า 80]
เสื้อผ้าที่คุณใส่เป็นเหมือนป้ายบอกว่าคุณเป็นคนอย่างไร. “ป้าย” ของคุณบอกว่าอะไร?