តើធ្វើយ៉ាងណាទើបដឹងថាជាស្នេហ៍ពិត?
ជំពូកទី២៩
តើធ្វើយ៉ាងណាទើបដឹងថាជាស្នេហ៍ពិត?
សូមឆ្លើយសំណួរដូចខាងក្រោម៖
១. តើប្អូនគិតថា«ស្នេហា»ជាអ្វី? ․․․․․
២. តើប្អូនគិតថា«ការឈ្លក់វង្វេង»ជាអ្វី? ․․․․․
៣. តើប្អូនគិតថាស្នេហានិងការឈ្លក់វង្វេងខុសគ្នាយ៉ាងណា? ․․․․․
តាមមើលទៅ ចម្លើយគឺមិនពិបាកឆ្លើយទេ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ ពេលគិតអំពីទ្រឹស្ដី នោះស្រួលឲ្យប្អូនមើលឃើញពីភាពខុសគ្នារវាងស្នេហានិងការឈ្លក់វង្វេង។
ប៉ុន្តែ ពេលប្អូនជួបមនុស្សក្នុងក្ដីស្រមៃ នោះប្អូនលែងមើលឃើញពីភាពខុសគ្នាទៀតហើយ។ ភ្លាមៗ ប្អូនលង់ស្នេហ៍គេយ៉ាងខ្លាំង ហើយលែងខ្វល់ពីអ្វីទៀត។ តើប្អូនដឹងយ៉ាងដូចម្ដេចថា នោះជាស្នេហា ឬជាការឈ្លក់វង្វេង? មុននឹងឆ្លើយសំណួរនេះ សូមប្អូនគិតអំពីរបៀបដែលទស្សនៈរបស់ប្អូនចំពោះមនុស្សភេទផ្ទុយបានត្រូវផ្លាស់ប្ដូរក្នុងប៉ុន្មានឆ្នាំថ្មីៗនេះ។ ជាឧទាហរណ៍ សូមពិចារណាសំណួរខាងក្រោម៖
● ពេលប្អូនអាយុប្រាំឆ្នាំ តើប្អូនមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាចំពោះមនុស្សភេទផ្ទុយ?
● ចុះឥឡូវ តើប្អូនមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាចំពោះមនុស្សភេទផ្ទុយ?
ចម្លើយរបស់ប្អូនបង្ហាញថា ពេលប្អូនឈានដល់ភាពយុវវ័យ ប្អូនមានទស្សនៈផ្សេងចំពោះមនុស្សភេទផ្ទុយ។ ប្អូនប្រាយអេន អាយុ១២ឆ្នាំ និយាយថា៖ «ខ្ញុំឃើញថាក្មេងស្រីៗកាន់តែស្អាតជាងមុន»។ ប្អូនអ៊ីឡេន អាយុ១៦ឆ្នាំ បានរំលឹកអំពីការផ្លាស់ប្ដូរដែលនាងបានជួបកាលពីប៉ុន្មានឆ្នាំមុនថា៖ «មិត្តភក្តិស្រីៗរបស់ខ្ញុំចាប់ផ្ដើមនិយាយអំពីមនុសប្រុស។ ចំណែកខ្ញុំវិញ ខ្ញុំឃើញថាក្មេងប្រុសទាំងអស់មានភាពទាក់ទាញ»។
ចុះឥឡូវ បើប្អូនកំពុងចាប់ចិត្តលើមនុស្សភេទផ្ទុយ តើប្អូនគួរធ្វើយ៉ាងណាចំពោះអារម្មណ៍ដ៏ខ្លាំងនេះ? សូមកុំព្យាយាមធ្វើមិនដឹងមិនឮនឹងអារម្មណ៍របស់ខ្លួន ព្រោះវាអាចធ្វើឲ្យប្អូនកាន់តែពិបាក។ ផ្ទុយទៅវិញ សូមប្រើឱកាសនេះដើម្បីស្វែងយល់ពីភាពខុសគ្នារវាងភាពទាក់ទាញ ការឈ្លក់វង្វេង និងស្នេហា។ ពេលប្អូនយល់ដឹងអំពីភាពខុសគ្នានៃអារម្មណ៍ទាំងបីនេះ នោះប្អូនអាចគេចផុតពីការឈឺចិត្តឥតអំពើ ហើយក្រោយមកប្អូនប្រហែលជានឹងជួបស្នេហ៍ពិត។
ភាពទាក់ទាញ → ផ្អែកទៅលើការមើលឃើញ
ប្អូនអាឡិច ប្រាប់ថា៖ «ខ្ញុំនិងមិត្តភក្តិចូលចិត្តនិយាយអំពីមនុស្សស្រី។ តាមពិត យើងក៏ព្យាយាមផ្លាស់ប្ដូរប្រធានបទដែរ ប៉ុន្តែឲ្យតែមានស្រីស្អាតដើរកាត់ យើងក៏ភ្លេចថាអម្បាញ់មិញយើងកំពុងនិយាយគ្នាអំពីរឿងអ្វី»។
ប្អូនឡូរី ប្រាប់ថា៖ «ពេលមានបុរសណាម្នាក់សម្លឹងមុខខ្ញុំទាំងញញឹមស្រស់ ហើយដើរចូលមកដោយមានភាពជឿជាក់ នោះពិតជាទាក់ទាញចិត្តខ្ញុំខ្លាំងណាស់»។
ជារឿងធម្មតាទេដែលស្រីស្អាត ឬប្រុសសង្ហាទាក់ទាញចិត្តប្អូន។ ប៉ុន្តែ បញ្ហានៅត្រង់ថាអ្វីដែលភ្នែកមើលឃើញ និងការពិត មិនតែងតែដូចគ្នាទេ។ ហេតុអ្វី? ពីព្រោះអ្វីដែលយើងមើលឃើញអាចបោកបញ្ឆោតយើង។ គម្ពីរចែងថា៖ «ស្ត្រីស្រស់ស្អាតដែលមិនចេះគិតពិចារណា ប្រៀបដូចជាក្រវិលមាសដែលពាក់នៅច្រមុះជ្រូក»។ (សុភាសិត ១១:២២) គោលការណ៍នេះក៏អនុវត្តចំពោះមនុស្សប្រុសដែរ។
ការឈ្លក់វង្វេង → ផ្អែកទៅលើអារម្មណ៍
ប្អូនអ៊ីឡេន រៀបរាប់ថា៖ «ពេលខ្ញុំអាយុ១២ឆ្នាំ ខ្ញុំបាក់ចិត្តខ្លាំងលើក្មេងប្រុសម្នាក់ តែយូរៗទៅខ្ញុំក៏ដឹងអំពីមូលហេតុដែលខ្ញុំចូលចិត្តគាត់។ នេះដោយសារមិត្តភក្តិខ្ញុំទាំងអស់សុទ្ធតែចាប់អារម្មណ៍មនុស្សប្រុស។ ដូច្នេះ ខ្ញុំក៏ធ្វើតាមគេ!»។
ប្អូនម៉ាក រៀបរាប់ថា៖ «ខ្ញុំលង់ស្នេហ៍មនុស្សស្រីអស់ជាច្រើនលើក ប៉ុន្តែភាគច្រើនគឺដោយសាររូបសម្ផស្សរបស់នាង។ រាល់លើកបន្ទាប់ពីបានឃើញអត្តចរិតរបស់នាង ខ្ញុំដឹងច្បាស់ថាយើងមិនសមគ្នាដូចដែលខ្ញុំធ្លាប់គិតនោះទេ»។
ការឈ្លក់វង្វេងជាអារម្មណ៍ ដែលស្រដៀងគ្នានឹងស្នេហា ព្រោះអារម្មណ៍ទាំងពីររួមបញ្ចូលមនោសញ្ចេតនា។ ប៉ុន្តែ អ្វីដែលបណ្ដាលឲ្យមានអារម្មណ៍ទាំងពីរនេះគឺខុសគ្នាទាំងស្រុង។ ការឈ្លក់វង្វេងកើតឡើងពីអារម្មណ៍មួយឆាវចំពោះរូបសម្រស់ នេះធ្វើឲ្យយើងខ្វាក់ភ្នែកមើលមិនឃើញពីចំណុចខ្សោយរបស់គេ ហើយរហូតដល់និយាយបំផ្លើសអំពីចំណុចខ្លាំងរបស់គេទៀតផង។ សរុបទៅ នេះប្រៀបដូចជាប្រាសាទសង់ពីខ្សាច់ដែលងាយនឹងរលំ។ យុវតីម្នាក់ឈ្មោះហ្វីអូណា និយាយថា៖ «ស្នេហាបែបនេះនៅមិនបានយូរទេ។ ថ្ងៃនេះអ្នកស្រឡាញ់ម្នាក់នេះ មួយខែក្រោយអ្នកស្រឡាញ់ម្នាក់នោះ!»។
ស្នេហា → ផ្អែកទៅលើការស្គាល់គ្នា
ប្អូនដាវីឌ រៀបរាប់ថា៖ «តាមគំនិតខ្ញុំ បើស្រឡាញ់អ្នកណាម្នាក់ នោះត្រូវមានមូលហេតុត្រឹមត្រូវ មិនមែនជាមូលហេតុដែលអាត្មានិយមទេ»។
ប្អូនជូឌិត រៀបរាប់ថា៖ «ខ្ញុំគិតថា បើជាស្នេហ៍ពិត អារម្មណ៍ស្រឡាញ់នឹងកើនឡើងពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ។ ដំបូង ត្រូវជាមិត្តល្អនឹងគ្នាសិន។ បន្ទាប់មក ពេលដែលស្គាល់គ្នាកាន់តែច្រើន នោះនឹងធ្វើឲ្យចូលចិត្តគ្នាកាន់តែខ្លាំង ជាអារម្មណ៍ដែលខុសគ្នាពេលជួបលើកដំបូង»។
ស្នេហាកើតចេញពីការស្វែងយល់អំពីគុណសម្បត្តិ និងគុណវិបត្តិរបស់គ្នាទៅវិញទៅមក។ ហេតុនេះហើយបានជាគម្ពីរពណ៌នាថា សេចក្ដីស្រឡាញ់មិនគ្រាន់តែជាអារម្មណ៍ប៉ុណ្ណោះទេ តែសេចក្ដីស្រឡាញ់ក៏រួមបញ្ចូល«ចិត្តអត់ធ្មត់ ហើយសប្បុរស . . . អត់ធន់នឹងអ្វីៗទាំងអស់ ជឿអ្វីៗទាំងអស់ សង្ឃឹមលើអ្វីៗទាំងអស់ ស៊ូទ្រាំនឹងអ្វីៗទាំងអស់។ សេចក្ដីស្រឡាញ់មិនចេះសាបសូន្យឡើយ»។ (កូរិនថូសទី១ ១៣:៤, ៧, ៨) សេចក្ដីស្រឡាញ់ជំរុញមនុស្សម្នាក់ឲ្យមានចិត្តគំនិតទាំងនេះ ដោយផ្អែកលើការស្វែងយល់ពីគ្នា មិនមែនធ្វើតាមតែអារម្មណ៍របស់ខ្លួនដោយងងឹតងងុលទេ។
គំរូអំពីស្នេហ៍ពិត
កំណត់ហេតុក្នុងគម្ពីរអំពីយ៉ាកុបនិងរ៉ាជែលបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ថា ស្នេហ៍ពិតជាអ្វី។ ពួកគាត់ទាំងពីរបានជួបគ្នានៅឯអណ្ដូងទឹក កាលដែលរ៉ាជែលកំពុងដងទឹកឲ្យចៀមរបស់ឪពុកនាង។ យ៉ាកុបចាប់អារម្មណ៍នាងភ្លាមៗ។ ហេតុអ្វី? មូលហេតុមួយ គឺនាងមាន«រូបឆោមស្រស់ស្អាតណាស់»។—ដើមកំណើត ២៩:១៧
យ៉ាងណាក៏ដោយ ស្នេហ៍ពិតគឺលើសពីរូបរាង។ យ៉ាកុបបានឃើញអ្វីដែលមានតម្លៃជាងរូបសម្រស់របស់រ៉ាជែល។ គម្ពីរចែងថាមិនយូរក្រោយមក យ៉ាកុប«ស្រឡាញ់រ៉ាជែល» មិនមែនគ្រាន់តែជាការចាប់អារម្មណ៍នាងប៉ុណ្ណោះទេ។—ដើមកំណើត ២៩:១៨
តើដំណើររឿងនេះបញ្ចប់ដោយមនោសញ្ចេតនាស្នេហាប៉ុណ្ណោះឬ? មិនមែនទេ។ ឪពុករបស់រ៉ាជែលបានតម្រូវឲ្យយ៉ាកុបរង់ចាំអស់៧ឆ្នាំ មុននឹងយ៉ាកុបអាចរៀបការជាមួយរ៉ាជែលបាន។ ទោះជានេះយុត្តិធម៌ឬមិនយុត្តិធម៌ក្ដី ស្នេហារបស់យ៉ាកុបបានត្រូវសាកល្បង។ បើនោះគ្រាន់តែជាការឈ្លក់វង្វេង យ៉ាកុបច្បាស់ជាមិនទ្រាំពិបាកចាំរ៉ាជែលឡើយ។ មានតែស្នេហាពិតទេដែលអាចពុះពារនឹងការពិបាកដ៏យូរបាន។ ដូច្នេះ តើមានលទ្ធផលអ្វី? គម្ពីរចែងថា៖ «យ៉ាកុបព្រមធ្វើការឲ្យឡាបាន់៧ឆ្នាំ ដើម្បីរៀបការជាមួយនឹងរ៉ាជែល។ ប៉ុន្តែ ចំពោះគាត់រយៈពេលនោះប្រៀបដូចជាប៉ុន្មានថ្ងៃប៉ុណ្ណោះ ដោយសារគាត់ស្រឡាញ់នាងខ្លាំងណាស់»។—ដើមកំណើត ២៩:២០
តើប្អូនអាចរៀនអ្វីពីគំរូរបស់យ៉ាកុបនិងរ៉ាជែល? មេរៀនគឺស្នេហ៍ពិត ទោះជាត្រូវរងការពិបាកនិងត្រូវចាំយូរប៉ុណ្ណា ក៏មិនបោះបង់ដែរ។ បន្ថែមទៅទៀត ស្នេហ៍ពិតមិនផ្អែកទៅលើតែរូបសម្រស់នោះឡើយ។ ជួនកាល គូអនាគតរបស់ប្អូន ប្រហែលមិនមែនជាអ្នកដែលប្អូនចាប់អារម្មណ៍ពីដំបូងឡើយ។ ជាឧទាហរណ៍ ប្អូនបាប្រឺបាននិយាយថា ពេលនាងជួបបុរសម្នាក់ឈ្មោះស្ទីវើន ដំបូងគាត់គ្មានភាពទាក់ទាញសោះ ហើយនាងរំលឹករឿងរបស់នាងថា៖ «ប៉ុន្តែ ពេលខ្ញុំស្គាល់គាត់កាន់តែច្បាស់ អ្វីៗក៏ផ្លាស់ប្ដូរ។ ខ្ញុំឃើញថាស្ទីវើនតែងតែយកចិត្តទុកដាក់ ហើយគិតប្រយោជន៍អ្នកឯទៀតមុនខ្លួនឯង។ ស្វាមីល្អត្រូវតែមានគុណសម្បត្តិទាំងនេះ។ ដូច្នេះ ខ្ញុំចាប់ផ្ដើមចូលចិត្តគាត់ រហូតដល់ស្រឡាញ់គាត់»។ ទីបំផុត ពួកគាត់បានរៀបការ ហើយរស់នៅជាមួយគ្នាដោយមានសុភមង្គល។
ពេលប្អូនមានភាពចាស់ទុំល្មមនឹងរៀបការ តើប្អូនអាចដឹងយ៉ាងដូចម្ដេចថា ប្អូនបានរកឃើញស្នេហ៍ពិត? ជាជាងធ្វើតាមបេះដូង សូមទុកចិត្តលើសមត្ថភាពវិនិច្ឆ័យរបស់ប្អូនដែលបានត្រូវបង្ហាត់បង្រៀនពីគម្ពីរ។ ប្អូនគួរស្គាល់អំពីបុគ្គលិកលក្ខណៈនិងអត្តចរិតរបស់បុគ្គលដែលប្អូនចាប់អារម្មណ៍ឲ្យបានច្បាស់លាស់ ដោយចំណាយពេលដើម្បីយល់ពីគ្នាឲ្យកាន់តែច្រើន។ សូមចាំថា ការឈ្លក់វង្វេងនឹងរសាត់បាត់ក្នុងរយៈពេលដ៏ខ្លី ប៉ុន្តែស្នេហ៍ពិតនឹងកាន់តែរឹងមាំកាលដែលពេលវេលាកន្លងទៅ រួចប្រែក្លាយជា«ចំណងដែលធ្វើឲ្យមានសាមគ្គីភាពល្អឥតខ្ចោះ»។—កូឡុស ៣:១៤
ប្រាកដណាស់ ប្អូនអាចរកឃើញស្នេហ៍ពិតបាន បើប្អូនមិនផ្ដោតទៅលើភាពទាក់ទាញ (ឬផ្អែកទៅលើការមើលឃើញ) និងការឈ្លក់វង្វេង (ឬផ្អែកទៅលើអារម្មណ៍)។ បីទំព័របន្តបន្ទាប់នេះនឹងជួយប្អូនឲ្យធ្វើដូច្នេះ។
សូមអានប្រធានបទនេះថែមទៀត នៅជំពូកទី១ និងទី៣ ក្នុងក្បាលទី២
ចុះបើប្អូនបានរកឃើញស្នេហ៍ពិតហើយ តើប្អូនដឹងយ៉ាងដូចម្ដេចថា ប្អូនបានត្រៀមខ្លួនសម្រាប់រៀបការ?
បទគម្ពីរសំខាន់
«រលកបោកបក់មិនអាចពន្លត់សេចក្ដីស្រឡាញ់បានទេ ហើយទឹកទន្លេក៏មិនអាចបំផ្លាញសេចក្ដីស្រឡាញ់បានដែរ»។—បទចម្រៀងសាឡូម៉ូន ៨:៧
យោបល់
ដើម្បីដឹងថាប្អូនពិតជាស្គាល់មនុស្សដែលប្អូនកំពុងចាប់អារម្មណ៍ច្បាស់ប៉ុណ្ណា សូមឆ្លើយសំណួរនៅក្នុងក្រដាសលំហាត់ក្នុងក្បាលទី២ ទំព័រ៣៩(សម្រាប់យុវតី) និងទំព័រ៤០(សម្រាប់យុវជន)។
តើប្អូនដឹងទេ . . . ?
យុវវ័យដែលងាយចាប់ផ្ដើមនិងងាយបញ្ចប់ទំនាក់ទំនងស្នេហា គឺប្រៀបដូចជាគាត់«កំពុងហាត់សម»ដើម្បីលែងលះក្រោយរៀបការ។
គម្រោងអនុវត្ត!
ដើម្បីដឹងថាអារម្មណ៍របស់ខ្ញុំគឺជាស្នេហាឬជាការឈ្លក់វង្វេង នោះខ្ញុំនឹង ․․․․․
អ្វីដែលខ្ញុំចង់សួរឪពុកម្ដាយរបស់ខ្ញុំអំពីរឿងនេះគឺ ․․․․․
តើប្អូនគិតយ៉ាងណា?
● ហេតុអ្វីព្រះបង្កើតមនុស្សឲ្យមានអារម្មណ៍ខ្លាំងបែបនេះចំពោះបុគ្គលភេទផ្ទុយ?
● ហេតុអ្វីមនុស្សវ័យក្មេងជាច្រើននាក់បរាជ័យក្នុងរឿង«ស្នេហា»?
[ឃ្លាអក្សរធំនៅទំព័រ២០៧]
«ប្អូនដានយេឡា ប្រាប់ថា៖ ‹សេចក្ដីស្រឡាញ់អាចជម្នះឧបសគ្គបាន តែការឈ្លក់វង្វេងនឹងរលត់ទៅវិញភ្លាមៗ ពេលដែលស្ថានភាពផ្លាស់ប្ដូរ ឬបញ្ហាកើតឡើង។ ស្នេហ៍ពិតត្រូវការពេលវេលា›»
[ប្រអប់នៅទំព័រ២០៩]
ក្រដាសលំហាត់
តើប្អូននឹងធ្វើយ៉ាងណា?
យុវជនឈ្មោះម៉ៃឃឺលនិងយុវតីឈ្មោះជូឌីបានទាក់ទងគ្នាអស់រយៈពេលបីខែហើយ។ ជូឌីនិយាយថា នាងស្រឡាញ់ម៉ៃឃឺលបាត់មុខមិនបាន។ ចំណែកម៉ៃឃឺលវិញ ស្រឡាញ់នាងស្ទើរលេប គាត់ថែមទាំងប្រាប់នាងអំពីរបៀបដែលនាងគួរស្លៀកពាក់ និងគួររាប់អានមនុស្សបែបណា។ គាត់ចាត់ទុកជូឌីដូចជាព្រះនាង។ ប៉ុន្តែ កាលពីសប្ដាហ៍មុន គាត់បានទះកំផ្លៀងជូឌី បន្ទាប់ពី«ឃើញ»នាងនិយាយជាមួយប្រុសផ្សេង។
ម៉ៃឃឺលប្រាប់ថា៖ «ជូឌីគួរតែដឹងថា ខ្ញុំខ្លាចបាត់បង់នាងខ្លាំងប៉ុណ្ណា។ គ្រាន់តែស្រមៃឃើញមានប្រុសផ្សេងដណ្ដើមនាងចេញពីខ្ញុំ នោះធ្វើឲ្យខ្ញុំស្ទើរឆ្កួតទៅហើយ! សូម្បីតែពេលនាងសម្លឹងមើលប្រុសផ្សេង ក៏ខ្ញុំទ្រាំមិនបានដែរ។ តាមពិត ខ្ញុំឈឺចិត្តណាស់ដែលជ្រុលដៃទះកំផ្លៀងនាង។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំបានសុំទោសនាងរួចហើយ!»។
ជូឌីប្រាប់ថា៖ «ប៉ាម៉ាក់ខ្ញុំនិយាយថា ម៉ៃឃឺលកំពុងត្រួតត្រាខ្ញុំ។ តែខ្ញុំគិតថា ម៉ៃឃឺលគ្រាន់តែមានស្តង់ដារខ្ពស់ប៉ុណ្ណោះ។ គាត់មិនដែលបង្ខំខ្ញុំឲ្យធ្វើខុសសីលធម៌ឡើយ។ គាត់ទះកំផ្លៀងខ្ញុំ ព្រោះតែគាត់ប្រច័ណ្ឌខ្ញុំ។ ខ្ញុំមិនបានប្រាប់រឿងនោះដល់ប៉ាម៉ាក់ទេ។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំសប្បាយចិត្តដែលម៉ៃឃឺលប្រច័ណ្ឌខ្ញុំ នេះគឺដោយសារគាត់ស្រឡាញ់ខ្ញុំ។ គាត់បានសុំទោសខ្ញុំ ហើយសន្យាថានឹងមិនធ្វើដូច្នោះម្ដងទៀតឡើយ»។
គំនិតរបស់ប្អូន៖ តើប្អូនឃើញសញ្ញាណាមួយដែលបង្ហាញថាទំនាក់ទំនងរវាងម៉ៃឃឺលនិងជូឌីមានបញ្ហាឬទេ? បើមែន តើមានសញ្ញាអ្វីខ្លះ? ․․․․․
តើជូឌីគួរធ្វើអ្វី? ․․․․․
បើជាប្អូនវិញ តើប្អូននឹងធ្វើយ៉ាងណា? ․․․․․
[ប្រអប់នៅទំព័រ២១០]
ក្រដាសលំហាត់
តើប្អូននឹងធ្វើយ៉ាងណា?
យុវជនអ៊ីថាននិងយុវតីអាលីសឺបានទាក់ទងគ្នាអស់រយៈពេលពីរខែ។ អ៊ីថានបានសម្គាល់ឃើញថាអាលីសឺមានទម្លាប់ឈ្លោះប្រកែក ជាពិសេសជាមួយប៉ាម៉ាក់របស់នាងតែម្ដង។ រាល់ដង នាងតែងតែឈ្នះពួកគាត់។ នាងពូកែខាងប្រកែកតវ៉ា រហូតដល់ធ្វើឲ្យប៉ាម៉ាក់ហត់នឿយក្នុងការនិយាយជាមួយនាង។ នាងបានអួតប្រាប់អ៊ីថានថា«ប៉ាម៉ាក់នាងស្ដាប់តាមនាងទាំងអស់»។
អ៊ីថានប្រាប់ថា៖ «អាលីសឺជាមនុស្សគិតអី និយាយហ្នឹង។ នាងមិនស្ដាប់អ្នកណាឡើយ សូម្បីតែប៉ាម៉ាក់របស់នាង។ តាមពិត ប៉ារបស់នាងជាមនុស្សគួរឲ្យធុញ ដូច្នេះមិនប្លែកទេដែលអាលីសឺខឹងគាត់។ នៅពេលនាងចង់បានអ្វីមួយ នាងមិនគ្រាន់តែស្រែកប៉ុណ្ណោះទេ ពេលខ្លះនាងធ្វើជាយំ ធ្វើជាក្រៀមក្រំ ឬធ្វើជាឱប រហូតដល់ប៉ាម៉ាក់ធ្វើតាមចិត្តនាង»។
អាលីសឺប្រាប់ថា៖ «ខ្ញុំមិនខ្វល់ថាអ្នកជានរណា មកពីណា ឬធំប៉ុណ្ណាទេ។ ខ្ញុំចូលចិត្តនិយាយត្រង់ មិនចេះនិយាយផ្អែមឡើយ។ អ៊ីថានដែលជាសង្សារខ្ញុំ ដឹងថាខ្ញុំជាមនុស្សបែបណា។ គាត់បានឃើញហើយថាខ្ញុំប្រព្រឹត្តយ៉ាងណាចំពោះប៉ាម៉ាក់ខ្ញុំ»។
គំនិតរបស់ប្អូន៖ តើប្អូនឃើញសញ្ញាណាមួយដែលបង្ហាញថាទំនាក់ទំនងរវាងអ៊ីថាននិងអាលីសឺមានបញ្ហាឬទេ? បើមែន តើមានសញ្ញាអ្វីខ្លះ? ․․․․․
តើអ៊ីថានគួរធ្វើអ្វី? ․․․․․
បើជាប្អូនវិញ តើប្អូននឹងធ្វើយ៉ាងណា? ․․․․․
[ប្រអប់នៅទំព័រ២១១]
ក្រដាសលំហាត់
តើនេះជាស្នេហា ឬជាការឈ្លក់វង្វេង?
សូមសាកល្បងបំពេញចន្លោះក្នុងប្រយោគខាងក្រោម ដោយសរសេរពាក្យស្នេហា ឬពាក្យការឈ្លក់វង្វេង។
១. ខាលវិនប្រាប់ថា៖ «․․․․․ គឺជាការមិនព្រមមើលឃើញពីការពិត ឬបដិសេធថាវាមិនមែនជាការពិតឡើយ»។
២. ថូម៉ាស់ប្រាប់ថា៖ «ពេលខ្ញុំនៅជិតនារីដែលខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍ ខ្ញុំរៀបឫកជាមនុស្សផ្សេង នោះគឺជា ․․․․․»។
៣. រ៉ាយអិនប្រាប់ថា៖ «បុគ្គលនោះអាចមានលក្ខណៈខ្លះដែលអ្នកមិនសូវចូលចិត្ត។ ប៉ុន្តែ បើជា ․․․․․ អ្នកនឹងបន្តស្វែងយល់ពីគាត់ ហើយរួមគ្នាដោះស្រាយបញ្ហា»។
៤. ខ្លោឌៀប្រាប់ថា៖ «បើជា ․․․․․ នោះអ្នកច្បាស់ជាគិតតែពីចំណុចដែលអ្នកនិងគាត់ត្រូវគ្នាប៉ុណ្ណោះ»។
៥. អេវ៉ាប្រាប់ថា៖ «បើជា ․․․․․ យើងនឹងមិនពុតធ្វើជាមនុស្សផ្សេងឡើយ»។
៦. អាលីសុនប្រាប់ថា៖ «․․․․․ គឺជាការគិតតែពីខ្លួនឯង ដោយផ្ដោតទៅលើអ្វីដែលខ្លួនចង់បាន ដើម្បីឲ្យអ្នកឯទៀតឃើញថាខ្លួនមានសង្សារនឹងគេដែរ»។
៧. អេប្រិលប្រាប់ថា៖ «․․․․․ គឺជាការព្រមទទួលយកចំណុចខ្វះខាត និងភាពប្លែករបស់បុគ្គលនោះ»។
៨. ដាវីឌប្រាប់ថា៖ «បើជា ․․․․․ អ្នកមិនអាចពន្យល់ពីមូលហេតុដែលអ្នកចូលចិត្តគាត់ទេ គ្រាន់តែដឹងថាអ្នកចាប់ចិត្តលើគាត់»។
៩. ឆេលស៊ីប្រាប់ថា៖ «បើអ្នកគិតថាគាត់មិនដែលធ្វើខុសទេ នោះគឺជា ․․․․․»។
១០. ដានីយ៉ែលប្រាប់ថា៖ «ពេលអ្នកចង់ប្រគល់បេះដូងឲ្យបុគ្គលនោះតែម្នាក់ប៉ុណ្ណោះ អ្នកនឹងមិនចាប់ចិត្តលើអ្នកផ្សេងទៀតទេ នោះគឺជា ․․․․․»។
ចម្លើយ៖ ការឈ្លក់វង្វេងគឺ ១, ២, ៤, ៦, ៨, ៩។ ស្នេហាគឺ ៣, ៥, ៧, ១០។
[រូបភាពនៅទំព័រ២០៦, ២០៧]
ការឈ្លក់វង្វេងប្រៀបដូចជាប្រាសាទដែលសង់ពីខ្សាច់ ហើយវានឹងរលំទៅវិញក្នុងរយៈពេលដ៏ខ្លី
លោកអ្នកក៏ប្រហែលជាចូលចិត្តដែរ
ក្មេងជំទង់និងយុវវ័យ
សំណួរពីយុវវ័យ
សំណួរទូទៅពីយុវវ័យ មានដូចជារឿងខាងផ្លូវភេទ មិត្តភក្ដិ ឪពុកម្ដាយ សាលារៀន និងរឿងផ្សេងទៀត។
