ហេតុអ្វីឪពុកម្ដាយមិនឲ្យខ្ញុំដើរលេងសប្បាយ?
ជំពូកទី៣៧
ហេតុអ្វីឪពុកម្ដាយមិនឲ្យខ្ញុំដើរលេងសប្បាយ?
សម្រាប់អាលីសុនដែលជាសិស្សវិទ្យាល័យនៅប្រទេសអូស្ត្រាលី ឲ្យតែថ្ងៃច័ន្ទពេលព្រឹកទៅសាលា គឺជាថ្ងៃដែលនាងតានតឹងចិត្តខ្លាំងណាស់។
នាងរំលឹករឿងប្រាប់ថា៖ «សិស្សគ្រប់គ្នាតែងតែអួតអំពីការកម្សាន្តដែលពួកគេបានធ្វើនៅចុងសប្ដាហ៍។ ពួកគេនិយាយអំពីរឿងដែលគួរឲ្យរំភើបចិត្តដូចជា ពួកគេទៅជប់លៀងប៉ុន្មានកន្លែង ថើបប្រុសប៉ុន្មាននាក់ ហើយសូម្បីតែរឿងដែលពួកគេរត់គេចពីប៉ូលិស . . . ដែលស្ដាប់ទៅគួរឲ្យខ្លាច បែរជារឿងដែលធ្វើឲ្យពួកគេសប្បាយរីករាយទៅវិញ! ពួកគេចូលផ្ទះនៅម៉ោងប្រាំទៀបភ្លឺ ហើយឪពុកម្ដាយពួកគេមិនថាអ្វីមួយម៉ាត់សោះ។ ចំណែកខ្ញុំវិញ ខ្ញុំចូលដេក នៅម៉ោងដែលពួកគេចេញដើរ!
«បន្ទាប់ពីនិយាយចប់ ពួកគេងាកមកសួរខ្ញុំថា‹បានធ្វើអ្វីខ្លះដែរ?›។ . . . ខ្ញុំប្រាប់ថា ‹ខ្ញុំអត់មានអ្វីដែលគួរឲ្យសប្បាយទេ គ្រាន់តែទៅកិច្ចប្រជុំ និងផ្សព្វផ្សាយប៉ុណ្ណោះ›។ ដូច្នេះ ពួកគេក៏និយាយថា ‹ហេតុអ្វីមិនចេញទៅដើរលេងសប្បាយជាមួយនឹងយើង?›
«ថ្ងៃច័ន្ទកន្លងផុតទៅ ខ្ញុំគិតថាធូរទ្រូងបន្តិច តែមានឯណា នៅថ្ងៃអង្គារគ្រប់គ្នាចាប់ផ្ដើមនិយាយអំពីគម្រោងនៅចុងសប្ដាហ៍ខាងមុខនេះ! ខ្ញុំគ្រាន់តែអង្គុយស្ដាប់ពួកគេនិយាយ ហើយមានអារម្មណ៍ថាខ្លួនដូចមនុស្សមកពីភពផ្សេង!»។
តើនៅសាលា ប្អូនជួបរឿងដូចនេះដែរទេ? ប្អូនប្រហែលជាមានអារម្មណ៍ថា មានអ្វីសប្បាយៗជាច្រើននៅខាងក្រៅ ប៉ុន្តែឪពុកម្ដាយបែរជាមិនព្រមឲ្យប្អូនចេញទៅលេងនឹងគេ។ នេះប្រៀបដូចជាប្អូនទៅលេងក្នុងសួនកម្សាន្ត តែបែរជាត្រូវហាមជិះនេះជិះនោះ ឬមិនឲ្យប៉ះអ្វីសោះក្នុងសួននោះ។ តាមពិតប្អូនមិនចង់ធ្វើអ្វីទាំងអស់ដូចមិត្តភក្តិរបស់ប្អូនទេ ប្អូនគ្រាន់តែចង់មានពេលសប្បាយខ្លះប៉ុណ្ណោះ! ជាឧទាហរណ៍ នៅចុងសប្ដាហ៍ខាងមុខ តើប្អូនចង់ធ្វើអ្វីជាងគេ?
□ ទៅក្លិប
□ ទៅជប់លៀង
□ ទៅខារ៉ាអូខេ
□ ទៅមើលកុន
□ ផ្សេងទៀត ․․․․․
អ្នកណាក៏ត្រូវការការកម្សាន្តដែរ។ ព្រះដែលជាអ្នកបង្កើតចង់ឲ្យប្អូនសប្បាយនឹងភាពយុវវ័យរបស់ប្អូន។ (អ្នកទូន្មាន ៣:១, ៤) សូមដឹងថា ឪពុកម្ដាយប្អូនក៏ចង់ឲ្យប្អូនសប្បាយដែរ។ ប៉ុន្តែ ក្នុងនាមជាឪពុកម្ដាយ ពួកគាត់ព្រួយបារម្ភអំពីរឿងពីរយ៉ាង៖ (១) អ្វីដែលប្អូននឹងធ្វើ និង(២) អ្នកណាដែលប្អូននឹងទៅជាមួយ។
ចុះបើមិត្តភក្តិបបួលប្អូនឲ្យទៅដើរលេងជាមួយពួកគេ ប៉ុន្តែប្អូនមិនប្រាកដថាឪពុកម្ដាយនឹងឲ្យប្អូនទៅឬអត់ តើប្អូននឹងធ្វើយ៉ាងណា? សូមពិចារណាជម្រើសបីយ៉ាងនិងលទ្ធផលនៃជម្រើសនីមួយៗ។
ជម្រើស ក ទៅដោយមិនចាំបាច់សុំ
មូលហេតុដែលប្អូនជ្រើសរើសជម្រើសនេះ ព្រោះប្អូនចង់ឲ្យមិត្តភក្តិឃើញថាប្អូនមានឯករាជ្យដល់កម្រិតណា។ ម្យ៉ាងទៀត ប្អូនគិតថាខ្លួនចេះដឹងច្រើនជាងឪពុកម្ដាយ ឬមើលស្រាលយោបល់របស់ពួកគាត់។—សុភាសិត ១៤:១៨
លទ្ធផល មិត្តភក្តិអាចនឹងសរសើរប្អូន តែពួកគេនឹងឃើញថា ប្អូនជាមនុស្សកុហក។ បើប្អូនកុហកឪពុកម្ដាយ នោះប្អូនក៏អាចនឹងកុហកមិត្តភក្តិរបស់ប្អូនដែរ។ ក្រោយមក បើឪពុកម្ដាយដឹង ពួកគាត់នឹងឈឺចិត្តហើយខកចិត្ត រហូតដល់តឹងរ៉ឹងចំពោះប្អូនកាន់តែខ្លាំង! ការមិនស្ដាប់បង្គាប់ឪពុកម្ដាយ ហើយលួចចេញទៅដើរលេង គឺជាជម្រើសដ៏ល្ងង់ខ្លៅ។—សុភាសិត ១២:១៥
ជម្រើស ខ មិនសុំ ហើយក៏មិនទៅ
មូលហេតុដែលប្អូនជ្រើសរើសជម្រើសនេះ ព្រោះប្អូនគិតថា ការកម្សាន្តនោះមិនសមនឹងគោលការណ៍របស់ប្អូន ឬគិតថាមិត្តភក្តិខ្លះដែលបបួលប្អូន មិនគួរឲ្យសេពគប់។ (កូរិនថូសទី១ ១៥:៣៣; ភីលីព ៤:៨) ណាមួយទៀត ប្អូនប្រហែលជាចង់ទៅ តែមិនហ៊ានសុំឪពុកម្ដាយ។
លទ្ធផល បើប្អូនមិនទៅ ព្រោះដឹងថាវាមិនល្អ នោះប្អូនអាចប្រាប់មិត្តភក្តិដោយមានទំនុកចិត្តជាង។ ប៉ុន្តែ បើប្អូនមិនទៅដោយសារមិនហ៊ានសុំឪពុកម្ដាយ នោះប្អូនប្រហែលជាអង្គុយចាំផ្ទះដោយក្ដីមួរហ្មងក្នុងចិត្ត ហើយគិតថាមានតែប្អូនក្នុងលោកនេះដែលគ្មានការសប្បាយ។
ជម្រើស គ សុំហើយរង់ចាំ
មូលហេតុដែលប្អូនជ្រើសរើសជម្រើសនេះ ព្រោះប្អូនទទួលស្គាល់សិទ្ធិអំណាចរបស់ឪពុកម្ដាយ ហើយជឿជាក់លើយោបល់របស់ពួកគាត់។ (កូឡុស ៣:២០) ប្អូនស្រឡាញ់ឪពុកម្ដាយ ហើយមិនចង់ធ្វើឲ្យពួកគាត់ខូចចិត្ត ដោយការលួចចេញទៅដើរលេងឡើយ។ (សុភាសិត ១០:១) ប្អូននៅតែមានពេលដើម្បីពន្យល់ពួកគាត់អំពីមូលហេតុដែលប្អូនចង់ទៅ។
លទ្ធផល ឪពុកម្ដាយមានអារម្មណ៍ថា ប្អូនគោរពស្រឡាញ់ពួកគាត់។ បើពួកគាត់យល់ឃើញថាការស្នើសុំរបស់ប្អូនសមហេតុសមផល នោះពួកគាត់ប្រហែលជានឹងឲ្យប្អូនទៅ។
មូលហេតុដែលឪពុកម្ដាយមិនអនុញ្ញាត
ចុះបើឪពុកម្ដាយមិនព្រមឲ្យប្អូនទៅដើរលេង? នេះអាចធ្វើឲ្យប្អូនអន់ចិត្ត។ ប៉ុន្តែ បើប្អូនយល់អំពីទស្សនៈរបស់ពួកគាត់ នោះអាចជួយប្អូនឲ្យមានអារម្មណ៍ស្រួលជាង។ ជាឧទាហរណ៍ ពួកគាត់មិនឲ្យប្អូនទៅប្រហែលដោយហេតុផលដូចតទៅ៖
មានបទពិសោធន៍និងយល់ដឹងច្រើនជាងប្អូន។ ជាឧទាហរណ៍ បើប្អូនទៅហែលទឹកនៅសមុទ្រ តើប្អូនចង់ហែលនៅកន្លែងដែលមានឆ្មាំសមុទ្រឬទេ? ហេតុអ្វី? ព្រោះពេលហែលទឹកសប្បាយ ប្អូនមិនសូវកត់សម្គាល់ពីគ្រោះថ្នាក់ឡើយ។ ប៉ុន្តែ ឆ្មាំសមុទ្រនៅកន្លែងខ្ពស់ ងាយនឹងឃើញគ្រោះថ្នាក់ឆាប់ជាងប្អូន។
ស្រដៀងគ្នាដែរ ដោយសារឪពុកម្ដាយមានបទពិសោធន៍និងយល់ដឹងច្រើនជាងប្អូន នោះពួកគាត់អាចឃើញគ្រោះថ្នាក់ដែលប្អូនមិនបានឃើញ។ ដូចឆ្មាំសមុទ្រ ឪពុកម្ដាយព្យាយាមការពារប្អូនពីគ្រោះថ្នាក់ មិនមែនរារាំងប្អូនមិនឲ្យសប្បាយទេ។
ស្រឡាញ់ប្អូន។ ឪពុកម្ដាយពិតជាចង់ការពារប្អូន។ បើអាចធ្វើបាន ឪពុកម្ដាយនឹងយល់ព្រម តែបើពួកគាត់មិនយល់ព្រម នោះបង្ហាញថាពួកគាត់ចាំបាច់ត្រូវធ្វើដូច្នេះ នេះគឺដោយសារពួកគាត់ស្រឡាញ់ប្អូន។ មុននឹងធ្វើតាមសំណូមពររបស់ប្អូន ឪពុកម្ដាយតែងតែគិតពិចារណា ពីព្រោះពួកគាត់មិនចង់ស្ដាយក្រោយបើមានអ្វីមិនល្អកើតឡើងចំពោះប្អូន។ នៅពេលពួកគាត់ជឿជាក់ថាគ្មានគ្រោះថ្នាក់ចំពោះប្អូន នោះពួកគាត់មុខជាយល់ព្រម។
តើធ្វើដូចម្ដេចដើម្បីឲ្យឪពុកម្ដាយយល់ព្រម?
សូមមើលកត្តាបួនយ៉ាង។
ស្មោះត្រង់៖ ជាដំបូង សូមសួរខ្លួនប្អូនថា៖ ‹ហេតុអ្វីបានជាខ្ញុំចង់ទៅ? តើនេះដោយសារខ្ញុំចូលចិត្ត ឬដោយសារខ្ញុំចង់ចូលគេចុះ? ឬដោយសារមានអ្នកដែលខ្ញុំស្រឡាញ់ទៅទីនោះដែរ?›។ រួចមក សូមប្រាប់ឪពុកម្ដាយយ៉ាងស្មោះ ពីព្រោះពួកគាត់ក៏ធ្លាប់ក្មេង ហើយស្គាល់ប្អូនច្បាស់។ ឪពុកម្ដាយអាចមើលដឹងពីបំណងចិត្តរបស់ប្អូន។ ពួកគាត់ឲ្យតម្លៃភាពស្មោះត្រង់របស់ប្អូន ហើយប្អូនក៏អាចទទួលប្រយោជន៍ពីប្រាជ្ញារបស់ពួកគាត់ដែរ។ (សុភាសិត ៧:១, ២) ផ្ទុយទៅវិញ បើប្អូនមិនស្មោះត្រង់ ពួកគាត់នឹងលែងទុកចិត្តប្អូន ហើយមិនយល់ព្រមឲ្យប្អូនទៅឡើយ។
ចេះមើលកាលៈទេសៈ៖ កុំប្រញាប់ទៅសុំឪពុកម្ដាយ ពេលពួកគាត់ទើបត្រឡប់មកពីធ្វើការ ឬកំពុងរវល់ធ្វើអ្វីមួយ។ សូមនិយាយជាមួយពួកគាត់នៅពេលដែលពួកគាត់ទំនេរដៃ ឬមានអារម្មណ៍ស្រួល។ ប៉ុន្តែ ប្អូនមិនត្រូវចាំរហូតដល់កៀកថ្ងៃទើបទៅសុំពួកគាត់ ហើយបង្ខំពួកគាត់ឲ្យឆ្លើយភ្លាមៗនោះទេ។ ឪពុកម្ដាយចង់មានពេលគិតសិន មុននឹងឆ្លើយតប។ ពួកគាត់នឹងសប្បាយចិត្ត បើប្អូនចេះយល់អារម្មណ៍របស់ពួកគាត់។
ត្រូវច្បាស់លាស់៖ ជៀសវាងពីភាពស្រពេចស្រពិល។ ផ្ទុយទៅវិញ សូមប្រាប់ពួកគាត់ឲ្យជាក់លាក់អំពីអ្វីដែលប្អូនចង់ធ្វើ។ ឪពុកម្ដាយរបស់ប្អូនមុខជាមិនចង់ឮប្អូនឆ្លើយថា«ខ្ញុំមិនដឹង» ជាពិសេសពេលពួកគាត់សួរថា៖ «តើមានអ្នកណាទៅខ្លះ?» «តើមានមនុស្សពេញវ័យជួយមើលការខុសត្រូវទេ?» ឬ«កម្មវិធីនោះចប់ម៉ោងប៉ុន្មាន?»។
អាកប្បកិរិយា៖ កុំចាត់ទុកឪពុកម្ដាយថាជាអ្នករារាំង តែចូរចាត់ទុកពួកគាត់ថាជាអ្នកនៅខាងប្អូនដែលធ្វើអ្វីៗដើម្បីប្អូន ហើយពួកគាត់គឺពិតជាដូច្នោះមែន។ បើប្អូនចាត់ទុកពួកគាត់ថានៅខាងប្អូន នោះប្អូនទំនងជាមិនសូវមានការឈ្លោះប្រកែកជាមួយពួកគាត់ឡើយ ហើយពួកគាត់ទំនងជាចង់ស្ដាប់ប្អូនច្រើនជាង។ ប្អូនមិនត្រូវនិយាយពាក្យដូចជា«ប៉ាម៉ាក់មិនទុកចិត្តខ្ញុំទេ» ឬ«អ្នកណាៗក៏ទៅដែរ» ឬ«ប៉ាម៉ាក់របស់មិត្តភក្ដិខ្ញុំ ឲ្យកូនៗទៅទាំងអស់ហ្នឹង!»។ ចូរបង្ហាញឪពុកម្ដាយថាប្អូនមានភាពចាស់ទុំគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការទទួលយក និងធ្វើតាមការសម្រេចចិត្តរបស់ពួកគាត់។ បើប្អូនធ្វើដូច្នេះ ពួកគាត់នឹងទុកចិត្តប្អូន ហើយលើកក្រោយពួកគាត់ទំនងជាយល់ព្រមឲ្យប្អូនទៅ។
សូមអានប្រធានបទនេះថែមទៀត ក្នុងជំពូកទី៣២ ក្បាលទី២
បទគម្ពីរសំខាន់
«កូនអើយ ចូរមានប្រាជ្ញា ហើយធ្វើឲ្យចិត្តខ្ញុំត្រេកអរ»។—សុភាសិត ២៧:១១
យោបល់
ពេលប្អូនទៅចូលរួមកម្មវិធីជួបជុំមិត្តភក្តិ ចូរត្រៀមវិធី«រកផ្លូវចេញ»។ បើនៅទីនោះមានអ្វីដែលខុសពីសមត្ថភាពវិនិច្ឆ័យរបស់ប្អូន សូមគិតទុកជាមុនអំពីអ្វីដែលប្អូននឹងធ្វើ ឬនិយាយ។
តើប្អូនដឹងទេ . . . ?
ឪពុកម្ដាយដែលស្រឡាញ់កូន នឹងទុកសុវត្ថិភាពរបស់កូនជាធំ។ បើប្អូនមិនអាចពន្យល់ច្បាស់លាស់ពីមូលហេតុ ឬប្រាប់ព័ត៌មានលម្អិតដល់ឪពុកម្ដាយទេ នោះពួកគាត់មុខជាមិនព្រមតាមការសុំរបស់ប្អូនឡើយ។
គម្រោងអនុវត្ត!
ពេលខ្ញុំទៅមើលកុន ឬទៅជប់លៀង បើឃើញឬឮអ្វីមួយដែលផ្ទុយពីសមត្ថភាពវិនិច្ឆ័យរបស់ខ្ញុំ នោះខ្ញុំនឹង ․․․․․
អ្វីដែលខ្ញុំចង់សួរឪពុកម្ដាយរបស់ខ្ញុំអំពីរឿងនេះគឺ ․․․․․
តើប្អូនគិតយ៉ាងណា?
● ពេលប្អូនសុំការអនុញ្ញាតពីឪពុកម្ដាយ ហេតុអ្វីបានជាប្អូនមិនចង់ប្រាប់ព័ត៌មានទាំងអស់ឲ្យពួកគាត់ដឹង?
● បើប្អូនមិនប្រាប់ព័ត៌មានសំខាន់ដល់ឪពុកម្ដាយទេ តើអាចនាំឲ្យមានផលវិបាកអ្វីខ្លះ?
[ឃ្លាអក្សរធំនៅទំព័រ២៦៨]
«ប្អូនប្រាយអេន រៀបរាប់ថា៖ ‹ពេលខ្ញុំនៅក្មេង ខ្ញុំឆោតល្ងង់ណាស់។ រឿងខ្លះដែលខ្ញុំធ្វើ ខ្ញុំគិតថា‹សប្បាយ› តែវាមិនមែនសប្បាយទេ។ យើងមិនអាចគេចផុតពីលទ្ធផលនៃទង្វើរបស់ខ្លួនបានឡើយ។ ខ្ញុំស្ដាយក្រោយដែលមិនបានស្ដាប់តាមឪពុកម្ដាយ›»
[រូបភាពនៅទំព័រ២៦៩]
ដូចឆ្មាំសមុទ្រ ឪពុកម្ដាយអាចសម្គាល់ឃើញគ្រោះថ្នាក់ប្រសើរជាងកូន
លោកអ្នកក៏ប្រហែលជាចូលចិត្តដែរ
ក្មេងជំទង់និងយុវវ័យ
សំណួរពីយុវវ័យ
សំណួរទូទៅពីយុវវ័យ មានដូចជារឿងខាងផ្លូវភេទ មិត្តភក្ដិ ឪពុកម្ដាយ សាលារៀន និងរឿងផ្សេងទៀត។
