Инҗилда әлчи Паул билән Барнаба пат-пат тилға елиниду. Бу кишиләр сәйяр назарәтчиләр болуп, дәсләпки җамаәтләрни йоқлап туратти. Немә үчүн? Улар етиқатдашлириға чин жүрәктин ғәмхорлуқ қилатти. Бир күни Паул Барнабаға: «Қени, қайтип берип... қериндашларни йоқлап келәйли һәм уларниң ишлиридин хәвәр алайли»,— дегән (Әлчиләр 15:36). Бүгүнки күндә сәйяр назарәтчиләрму шундақ хаһиш билдүрмәктә.

Улар бизни мустәһкәмләш үчүн келиду. Һәрбир наһийилик назарәтчи тәхминән 20 җамаәткә жилиға икки қетим келип, һәрбирсигә бир һәптә вақит бөлиду. Биз мошу тәҗрибилик бурадәрләрдин вә уларниң аяллиридин көп нәрсигә үгинәләймиз. Улар җамаәттики барлиқ адәмләр билән тонушушқа тиришиду һәм биз билән биллә өйму өй вәзигә чиқишқа вә Муқәддәс китапни тәтқиқ қиливатқанларға беришқа хурсән. Наһийилик назарәтчиләр ақсақаллар билән падичилиқ сәпәрләргә берип, бизни мустәһкәмләш үчүн учришишларда вә конгрессларда илһамландуридиған нутуқларни ейтиду (Әлчиләр 15:35).

Улар һәрбиримизгә көңүл бөлиду. Наһийилик назарәтчиләрниң мәхсити — җамаәтләрни роһий җәһәттин мустәһкәмләш. Улар ақсақаллар һәм хизмәт ярдәмчилири билән учришип, уларға вәзипилирини яхширақ орунлашқа ярдәм беридиған пайдилиқ мәслиһәтләрни бериду вә җамаәтниң утуқлирини қараштуриду. Наһийилик назарәтчиләр пешқәдәмләргә хизмитини яхшилашқа ярдәмлишиду вә җамаәткә йеңидин қошулғанлар билән тонушуп, уларниң роһий мувәппәқийәтләргә еришкәнлиги һәққидә билгәндә хошал болиду. Шу бурадәрләрниң һәрқайсиси вақтини һәм күчини тәйярлиқ билән сәрип қилип, «пайдимиз үчүн» биз билән һәмкарлишиду (Коринтлиқларға 2-хәт 8:23). Биз уларниң етиқадиға вә садақәтмәнлигигә тәқлит қилишимиз керәк (Ибранийларға 13:7).

• Наһийилик назарәтчиләр җамаәтләргә қандақ мәхсәт билән келиду?

• Уларниң җамаәткә келиши сизгә қандақ ярдәм бериши мүмкин?