ບົດທີ 19
ໃຜເປັນຂ້າໃຊ້ທີ່ສັດຊື່ແລະສຸຂຸມ?
ພວກເຮົາທຸກຄົນໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຈາກຄວາມຮູ້ກ່ຽວກັບພະເຢໂຫວາ
ບໍ່ດົນກ່ອນຈະສິ້ນຊີວິດ ພະເຍຊູໄດ້ເວົ້າລົມເປັນສ່ວນຕົວກັບສາວົກຂອງພະອົງສີ່ຄົນ ນັ້ນຄື ເປໂຕ ຢາໂກໂບ ໂຢຮັນ ແລະອັນດະເລອາ. ເມື່ອພະເຍຊູກຳລັງບອກລ່ວງໜ້າກ່ຽວກັບສັນຍະລັກຂອງການປະທັບຂອງພະອົງໃນສະໄໝສຸດທ້າຍ ພະອົງຍົກຄຳຖາມສຳຄັນທີ່ວ່າ: “ຜູ້ໃດຈຶ່ງເປັນຂ້າໃຊ້ຜູ້ສັດຊື່ແລະສະຫຼາດ [ສຸຂຸມ] ທີ່ເຈົ້ານາຍແຫ່ງຕົນໄດ້ຕັ້ງໄວ້ເທິງພວກຂ້າໃຊ້ໃນເຮືອນຂອງທ່ານເພື່ອຈະແຈກປັນອາຫານໃຫ້ແກ່ເຂົາໃນເວລາກຳນົດ?” (ມັດທາຍ 24:3, 45; ມາລະໂກ 13:3, 4) ພະເຍຊູຮັບຮອງກັບສາວົກຂອງພະອົງວ່າ ໃນຖານະເປັນ “ນາຍ” ພະອົງຈະແຕ່ງຕັ້ງຜູ້ທີ່ຈະຈັດກຽມຄວາມຮູ້ກ່ຽວກັບພະເຢໂຫວາຢ່າງສະໝ່ຳສະເໝີໃຫ້ກັບພວກລູກສິດຂອງພະອົງໃນລະຫວ່າງສະໄໝສຸດທ້າຍ. ໃຜຈະປະກອບກັນເປັນຂ້າໃຊ້?
ເຂົາເຈົ້າເປັນລູກສິດຂອງພະເຍຊູເຊິ່ງເປັນຜູ້ຖືກເຈີມກຸ່ມນ້ອຍກຸ່ມໜຶ່ງ. “ຂ້າໃຊ້” ແມ່ນຄະນະກຳມະການປົກຄອງຂອງພະຍານພະເຢໂຫວາ. ເຂົາເຈົ້າແຈກຢາຍຄວາມຮູ້ຂອງພະເຈົ້າເຊິ່ງເປັນຄືກັບອາຫານທີ່ໃຫ້ຕາມເວລາກັບຜູ້ທີ່ນະມັດສະການພະເຢໂຫວາ. ເຮົາຕ້ອງອາໄສຂ້າໃຊ້ຫຼືທາດທີ່ສັດຊື່ກຸ່ມນີ້ເພື່ອຈະໄດ້ຮັບ ‘ອາຫານ ຢ່າງພຽງພໍຕາມເວລາກຳນົດ.’—ລືກາ 12:42
ເຂົາເຈົ້າເບິ່ງແຍງຄອບຄົວຂອງພະເຈົ້າ. (1 ຕີໂມເຕ 3:15) ພະເຍຊູມອບໝາຍຄວາມຮັບຜິດຊອບທີ່ສຳຄັນໃຫ້ກັບຂ້າໃຊ້ໃນການເບິ່ງແຍງວຽກງານຂອງອົງການຂອງພະເຢໂຫວາທີ່ຢູ່ແຜ່ນດິນໂລກ ນັ້ນຄື ເບິ່ງແຍງຊັບສົມບັດທາງດ້ານວັດຖຸ ຊີ້ນຳວຽກງານການປະກາດ ແລະສອນພວກເຮົາໂດຍທາງປະຊາຄົມ. ດັ່ງນັ້ນ ‘ຂ້າໃຊ້ທີ່ສັດຊື່ແລະສຸຂຸມ’ ໄດ້ຈັດກຽມສິ່ງທີ່ເຮົາຈຳເປັນໃນຍາມທີ່ຈຳເປັນ ນັ້ນຄືຄວາມຮູ້ກ່ຽວກັບພະເຢໂຫວາໂດຍທາງໜັງສືຕ່າງ ໆ ທີ່ເຮົາໃຊ້ໃນວຽກງານການປະກາດ ແລະໂດຍທາງລາຍການທີ່ສະເໜີໃນການປະຊຸມປະຈຳອາທິດແລະການປະຊຸມໃຫຍ່.
ຂ້າໃຊ້ສັດຊື່ ຕໍ່ຄວາມຈິງໃນຄຳພີໄບເບິນແລະຕໍ່ກັບການມອບໝາຍໃນການປະກາດຂ່າວດີ ຂ້າໃຊ້ສຸຂຸມ ກ່ຽວກັບວິທີທີ່ເຂົາເຈົ້າເອົາໃຈໃສ່ຢ່າງສຸຂຸມຕໍ່ກັບຜົນປະໂຫຍດຕ່າງ ໆ ຂອງພະຄລິດຢູ່ແຜ່ນດິນໂລກ. (ກິດຈະການ 10:42) ພະເຢໂຫວາຊັກຈູງຜູ້ຄົນຫຼາຍຂຶ້ນໃຫ້ມາເປັນພະຍານຂອງພະອົງແລະຊ່ວຍຂ້າໃຊ້ທີ່ສັດຊື່ແລະສຸຂຸມໃຫ້ສະໜອງຄວາມຮູ້ກ່ຽວກັບພະອົງຢ່າງມາກມາຍ.—ເອຊາອີ 60:22; 65:13
-
ໃຜທີ່ຖືກແຕ່ງຕັ້ງໂດຍພະເຍຊູໃຫ້ລ້ຽງພວກລູກສິດຂອງພະອົງໃນເລື່ອງຄວາມຮູ້ກ່ຽວກັບພະເຢໂຫວາ?
-
ຂ້າໃຊ້ຫຼືທາດນີ້ສັດຊື່ແລະສຸຂຸມແນວໃດແດ່?
