Krótko przed śmiercią Jezus rozmawiał na osobności z czterema uczniami — Piotrem, Jakubem, Janem i Andrzejem. Wyjaśniał im, co będzie ‛znakiem jego obecności oraz zakończenia systemu rzeczy’. Później zadał ważne pytanie: „Kto rzeczywiście jest niewolnikiem wiernym i roztropnym, którego pan ustanowił nad sługami w swoim domu, żeby im dawał pokarm we właściwym czasie?” (Mateusza 24:3, 45; Marka 13:3, 4). Jezus zapewnił uczniów, że jako ich „pan” wyznaczy „niewolnika”. Miał on w czasach końca regularnie dawać naśladowcom Jezusa pokarm duchowy. Kim jest ten „niewolnik”?

To niewielka grupa namaszczonych duchem świętym naśladowców Jezusa. Grupa ta tworzy Ciało Kierownicze Świadków Jehowy i dostarcza sługom Bożym pokarm duchowy. To właśnie od tego „niewolnika” stale otrzymujemy „odpowiednie porcje pokarmu we właściwym czasie” (Łukasza 12:42).

Zarządza sprawami „Bożej rodziny” (1 Tymoteusza 3:15). Jezus dał „niewolnikowi” odpowiedzialne zadanie: ma kierować działalnością ziemskiej części organizacji Jehowy — dbać o jej środki materialne, prowadzić dzieło głoszenia oraz uczyć nas w zborach. „Niewolnik wierny i roztropny” w odpowiednim czasie daje nam to, czego potrzebujemy. Dostarcza pokarm duchowy za pośrednictwem zebrań i zgromadzeń oraz publikacji, z których korzystamy w służbie kaznodziejskiej.

„Niewolnik” jest wierny, bo trzyma się prawd biblijnych i wywiązuje się z zadania głoszenia dobrej nowiny. Jest też roztropny, bo mądrze zarządza ziemskimi sprawami Chrystusa (Dzieje 10:42). Jehowa błogosławi tej pracy — pociąga do siebie coraz więcej osób i daje obfitość pokarmu duchowego (Izajasza 60:22; 65:13).

• Kogo Jezus wyznaczył, żeby dawał jego uczniom pokarm duchowy?

• Dlaczego można powiedzieć, że „niewolnik” jest wierny i roztropny?