Ту дар сурат духтарчаро мебинӣ? ~ Ӯ духтари мардест, ки Йифтоҳ ном дошт. Дар Китоби Муқаддас номи ин духтарча гуфта нашудагӣ, лекин мо медонем ки ӯ, падараш ва Яҳуваро хурсанд мекард. Биё, аввал дар бораи падараш мефаҳмем.

Йифтоҳ мардаки нағз буд ва бо духтараш вақти бисёрро гузаронда ба ӯ дар бораи Яҳува гап мезад. Вай боз мардаки боқувват ва сардори хуб буд. Барои ҳамин исроилиён ба пеши вай омада гуфтанд, ки дар ҷанги зидди душман ба онҳо сардор шавад.

Йифтоҳ ба Яҳува дуо гуфт ва ёрдам пурсид, ки дар ин ҷанг зӯр барояд. Ӯ ба Худо ваъда дод, ки агар ӯ дар ҷанг зӯр барояд, вай якум касе, ки аз хона ба пешаш мебарояд, ба Яҳува медиҳад. Ва он кас бояд тамоми умраш дар хаймаи Худо кор  мекард ва дар наздикии он зиндагӣ мекард. Хайма ҷое буд, ки одамон барои ба Худо хизмат кардан ба он ҷо мерафтанд ва баъд гашта меомаданд. Йифтоҳ дар ҷанг зӯр баромад. Медонӣ, якум шуда аз хонаи ӯ ба пешаш кӣ баромад? ~

Аз хона ба пеши Йифтоҳ духтари яккаву ягонааш баромад. Ва акнун ӯ маҷбур шуд, ки духтарашро аз худаш ҷудо кунад. Инро фикр карда Йифтоҳ зиқ шуд. Лекин дар ёд дошт, ки ӯ ба Худо ваъда дода буд. Ва духтараш инро фаҳмида ба дадааш гуфт: «Дадаҷон ту ба Яҳува ваъда додӣ, барои ҳамин бояд ваъдаи додаатро иҷро кунӣ».

Духтари Йифтоҳ ҳам зиқ шуд. Чунки дар хайма вай бояд шӯ намекард ва кӯдакдор намешуд. Лекин ӯ сахт мехост, ки ваъдаи дадааш додагиро иҷро кунаду бо ин кораш дили Яҳуваро хурсанд кунад. Ин кор барои ӯ назар ба шӯ кардан ё кӯдакдор шудан, заруртар буд. Барои ҳамин вай аз хонаашон рафт ва тамоми умраш дар хайма кор мекард.

Ба фикри ту оё бо ин кор ӯ дили падараш ва Яҳуваро хурсанд кард? ~ Албатта, хурсанд кард! Агар ту гапдаро бошиву Яҳуваро дӯст дорӣ, ту ҳам монанди духтари Йифтоҳ мешавӣ. Ту ҳам дили дадаю очаат ва Яҳуваро хеле хурсанд мекунӣ.