ບົດທີ 1
ຂໍໃຫ້ລາຊະອານາຈັກຂອງພະອົງມາຕັ້ງຢູ່
1, 2. ພະເຢໂຫວາສັ່ງອັກຄະສາວົກ 3 ຄົນຂອງພະເຍຊູໃຫ້ເຮັດຫຍັງ ແລະເຂົາເຈົ້າຕອບຮັບແນວໃດ?
ຖ້າພະເຢໂຫວາສັ່ງໃຫ້ເຈົ້າເຮັດບາງສິ່ງ ເຈົ້າຈະຕອບຮັບແນວໃດ? ບໍ່ວ່າພະອົງຈະຂໍໃຫ້ເຈົ້າເຮັດສິ່ງໃດ ເຈົ້າກໍກະຕືລືລົ້ນທີ່ຈະເຮັດຕາມຄຳສັ່ງຂອງພະອົງແມ່ນບໍ? ແນ່ນອນຢູ່ແລ້ວ!
2 ບໍ່ດົນຫຼັງຈາກເທສະການປັດສະຄາໃນປີ ຄ.ສ. 32 ອັກຄະສາວົກ 3 ຄົນຂອງພະເຍຊູຄື: ເປໂຕ ຢາໂກໂບ ແລະໂຢຮັນ ກໍໄດ້ຮັບຄຳສັ່ງຈາກພະເຢໂຫວາ. (ອ່ານມັດທາຍ 17:1-5) ເຂົາເຈົ້າຢູ່ກັບພະເຍຊູອາຈານຂອງເຂົາເຈົ້າເທິງ ‘ພູເຂົາສູງ’ ແລະເຫັນນິມິດວ່າພະເຍຊູຈະໄດ້ເປັນກະສັດຜູ້ຍິ່ງໃຫຍ່ຢູ່ສະຫວັນໃນອະນາຄົດ. ນິມິດນັ້ນຄືກັບຄວາມຈິງແທ້ໆຈົນເປໂຕຄິດວ່າຕົວເອງຢູ່ໃນຫັ້ນນຳ. ໃນຂະນະທີ່ເປໂຕກຳລັງເວົ້າຢູ່ກໍມີເມກມາປົກຄຸມເຂົາເຈົ້າ ແລ້ວເປໂຕກັບໝູ່ຂອງລາວກໍໄດ້ຍິນສຽງທີ່ເກືອບບໍ່ມີໃຜເລີຍຈະມີສິດທິພິເສດໄດ້ຍິນ ສຽງນັ້ນຄືສຽງຂອງພະເຢໂຫວາ. ຫຼັງຈາກທີ່ຢືນຢັນວ່າພະເຍຊູເປັນລູກຊາຍຂອງພະອົງ ພະເຢໂຫວາກໍສັ່ງອັກຄະສາວົກທັງ 3 ຄົນວ່າ: “ຈົ່ງຟັງພະອົງເຖີ້ນ.” ເຂົາເຈົ້າກໍເຊື່ອຟັງຄຳສັ່ງຂອງພະເຢໂຫວາໂດຍຟັງສິ່ງທີ່ພະເຍຊູສອນແລະກະຕຸ້ນຄົນອື່ນໆໃຫ້ເຊື່ອຟັງເພິ່ນນຳ.— ກິດ. 3:19-23; 4:18-20
ພະເຍຊູເວົ້າເລື່ອງລາຊະອານາຈັກຂອງພະເຈົ້າຫຼາຍກວ່າເລື່ອງອື່ນ
3. ເປັນຫຍັງພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ເຮົາຟັງລູກຂອງພະອົງ ແລະເຮົາຕ້ອງຮຽນຮູ້ເລື່ອງຫຍັງ?
3 ຄຳວ່າ: “ຈົ່ງຟັງພະອົງເຖີ້ນ” ມີບັນທຶກໄວ້ໃນຄຳພີໄບເບິນກໍເພື່ອປະໂຫຍດຂອງພວກເຮົາ. (ໂລມ 15:4) ຍ້ອນຫຍັງ? ຍ້ອນວ່າພະເຍຊູເປັນໂຄສົກຫຼືຜູ້ເວົ້າແທນພະເຢໂຫວາ ແລະຄຳສອນຕ່າງໆທີ່ພະເຍຊູສອນເຮົາກໍເປັນສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ເຮົາຮູ້. (ໂຢ. 1:1, 14) ເນື່ອງຈາກພະເຍຊູມັກເວົ້າເລື່ອງລາຊະອານາຈັກຂອງພະເຈົ້າ ເຊິ່ງເປັນລາຊະອານາຈັກເມຊີໃນສະຫວັນທີ່ມີພະເຍຊູຄລິດເປັນກະສັດແລະມີຊົນ 144.000 ຄົນປົກຄອງຮ່ວມກັບເພິ່ນ ເຮົາຈຶ່ງຕ້ອງຮຽນຮູ້ເລື່ອງທີ່ສຳຄັນນີ້ຢ່າງລະອຽດ. (ຄຳປ. 5:9, 10; 14:1-3; 20:6) ແຕ່ຕອນນີ້ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງກ່ອນວ່າເປັນຫຍັງພະເຍຊູມັກເວົ້າເລື່ອງລາຊະອານາຈັກຂອງພະເຈົ້າຫຼາຍກວ່າເລື່ອງອື່ນ.
‘ໃຈເຕັມໄປດ້ວຍສິ່ງໃດ . . . ’
4. ພະເຍຊູສະແດງໃຫ້ເຫັນແນວໃດວ່າເລື່ອງລາຊະອານາຈັກຂອງພະເຈົ້າຢູ່ໃນໃຈເພິ່ນສະເໝີ?
4 ເລື່ອງລາຊະອານາຈັກຢູ່ໃນໃຈພະເຍຊູສະເໝີ. ເຮົາຮູ້ໄດ້ແນວໃດ? ເພາະວ່າຄຳເວົ້າບົ່ງບອກສິ່ງທີ່ຢູ່ໃນໃຈເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ຮູ້ວ່າອັນໃດແມ່ນສິ່ງສຳຄັນແທ້ໆສຳລັບເຮົາ. ພະເຍຊູເວົ້າວ່າ: ‘ໃຈເຕັມໄປດ້ວຍສິ່ງໃດ ປາກກໍກ່າວອອກຕາມສິ່ງນັ້ນ.’ (ມັດ. 12:34) ທຸກຄັ້ງທີ່ມີໂອກາດ ພະເຍຊູກໍຈະເວົ້າເລື່ອງລາຊະອານາຈັກ. ພະທຳກິດຕິຄຸນທັງ 4 ເຫຼັ້ມໄດ້ເວົ້າເຖິງເລື່ອງນີ້ຫຼາຍກວ່າ 100 ຄັ້ງ ແລະສ່ວນໃຫຍ່ກໍເປັນຄຳເວົ້າຂອງພະເຍຊູ. ເພິ່ນໃຫ້ເລື່ອງນີ້ເປັນຫົວຂໍ້ຫຼັກໃນວຽກປະກາດໂດຍບອກວ່າ: “ເຮົາຕ້ອງເທສະໜາປ່າວປະກາດແຜ່ນດິນ [ລາຊະອານາຈັກ] ຂອງພະເຈົ້າໃນເມືອງອື່ນທັງຫຼາຍດ້ວຍ ເຫດວ່າເຮົາໄດ້ຮັບໃຊ້ສຳລັບການນັ້ນ.” (ລືກາ 4:43) ຫຼັງຈາກທີ່ພະເຍຊູຟື້ນຄືນຈາກຕາຍ ເພິ່ນກໍຍັງເວົ້າເລື່ອງນີ້ກັບລູກສິດ. (ກິດ. 1:3) ນີ້ສະແດງວ່າຫົວໃຈຂອງພະເຍຊູເຕັມໄປດ້ວຍເລື່ອງລາຊະອານາຈັກຂອງພະເຈົ້າ ເພິ່ນສົນໃຈເລື່ອງນີ້ຫຼາຍຈຶ່ງໄດ້ເວົ້າເຖິງສະເໝີ.
5-7. (ກ) ເຮົາຮູ້ໄດ້ແນວໃດວ່າເລື່ອງລາຊະອານາຈັກຢູ່ໃນໃຈພະເຢໂຫວາສະເໝີ? ຂໍໃຫ້ຍົກຕົວຢ່າງ. (ຂ) ເຮົາຈະສະແດງໃຫ້ເຫັນແນວໃດວ່າເລື່ອງລາຊະອານາຈັກຢູ່ໃນໃຈເຮົາຄືກັນ?
5 ເລື່ອງລາຊະອານາຈັກກໍຢູ່ໃນໃຈພະເຢໂຫວາສະເໝີ. ເຮົາຮູ້ໄດ້ແນວໃດ? ຂໍໃຫ້ຈື່ໄວ້ວ່າ ພະເຢໂຫວາໄດ້ສົ່ງລູກຊາຍຄົນດຽວຂອງພະອົງມາເທິງໂລກ ທຸກສິ່ງທີ່ລູກຊາຍຂອງພະອົງເວົ້າແລະສອນກໍມາຈາກພະອົງ. (ໂຢ. 7:16; 12:49, 50) ທຸກເລື່ອງທີ່ບັນທຶກໃນພະທຳກິດຕິຄຸນທັງ 4 ເຫຼັ້ມກ່ຽວກັບຊີວິດແລະວຽກຮັບໃຊ້ຂອງພະເຍຊູກໍມາຈາກພະເຢໂຫວາຄືກັນ ນີ້ໝາຍຄວາມວ່າແນວໃດ?
ເຮົາແຕ່ລະຄົນຄວນຖາມຕົວເອງວ່າ: ‘ເລື່ອງລາຊະອານາຈັກຂອງພະເຈົ້າຢູ່ໃນໃຈຂ້ອຍສະເໝີບໍ?’
6 ລອງນຶກພາບວ່າເຈົ້າກຳລັງຈັດອາລະບຳຮູບຂອງຄອບຄົວ. ເຈົ້າມີຮູບຫຼາຍໃບໃຫ້ເລືອກ ແຕ່ຈະເອົາຮູບທັງໝົດໃສ່ໃນອາລະບຳກໍເປັນໄປບໍ່ໄດ້ ເຈົ້າຈະເຮັດແນວໃດ? ເຈົ້າຄົງຈະຄັດເອົາແຕ່ຮູບທີ່ສຳຄັນໆໃສ່ໃນອາລະບຳ. ພະທຳກິດຕິຄຸນ 4 ເຫຼັ້ມກໍຄືກັບອາລະບຳຮູບທີ່ໃຫ້ເຮົາເຫັນຊີວິດພະເຍຊູຢ່າງຊັດເຈນ. ພະເຢໂຫວາບໍ່ໄດ້ດົນໃຈຜູ້ຂຽນພະທຳກິດຕິຄຸນໃຫ້ຂຽນທຸກສິ່ງທີ່ພະເຍຊູເວົ້າແລະເຮັດຕອນທີ່ເພິ່ນຢູ່ເທິງໂລກ. (ໂຢ. 20:30; 21:25) ແຕ່ພະເຢໂຫວາໃຊ້ພະລັງບໍລິສຸດຂອງພະອົງດົນໃຈເຂົາເຈົ້າໃຫ້ຂຽນເລື່ອງທີ່ສຳຄັນເຊິ່ງຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເຂົ້າໃຈວ່າເປັນຫຍັງພະເຍຊູຕ້ອງມາເຮັດວຽກຮັບໃຊ້ຢູ່ເທິງໂລກ ແລະຊ່ວຍໃຫ້ຮູ້ວ່າອັນໃດສຳຄັນທີ່ສຸດສຳລັບພະເຢໂຫວາ. (2 ຕີໂມ. 3:16, 17; 2 ເປ. 1:21) ເນື່ອງຈາກພະທຳກິດຕິຄຸນເຕັມໄປດ້ວຍຄຳສອນຂອງພະເຍຊູເລື່ອງລາຊະອານາຈັກຂອງພະເຈົ້າ ເຮົາຈຶ່ງເວົ້າໄດ້ວ່າເລື່ອງນີ້ຢູ່ໃນໃຈພະເຢໂຫວາສະເໝີ. ລອງຄິດເບິ່ງ ພະເຢໂຫວາຕ້ອງການໃຫ້ເຮົາຮູ້ທຸກເລື່ອງກ່ຽວກັບການປົກຄອງຂອງພະອົງ!
7 ເຮົາແຕ່ລະຄົນຄວນຖາມຕົວເອງວ່າ: ‘ເລື່ອງລາຊະອານາຈັກຂອງພະເຈົ້າຢູ່ໃນໃຈຂ້ອຍສະເໝີບໍ?’ ຖ້າແມ່ນ ເຮົາກໍຈະຟັງສິ່ງທີ່ພະເຍຊູເວົ້າແລະສອນເລື່ອງນີ້ເຊັ່ນ: ລາຊະອານາຈັກນີ້ສຳຄັນແນວໃດ ຈະມາເມື່ອໃດ ແລະໂດຍວິທີໃດ.
“ຂໍໃຫ້ແຜ່ນດິນ [ລາຊະອານາຈັກ] ຂອງພະອົງມາຕັ້ງຢູ່” ໂດຍວິທີໃດ?
8. ໃນຄຳອະທິດຖານຂອງພະເຍຊູ ລາຊະອານາຈັກຂອງພະເຈົ້າຈະເຮັດສິ່ງສຳຄັນອັນໃດ?
8 ຂໍໃຫ້ເບິ່ງຄຳອະທິດຖານແບບຢ່າງຂອງພະເຍຊູ. ເພິ່ນໃຊ້ຄຳງ່າຍໆແຕ່ມີຄວາມໝາຍເພື່ອສະຫຼຸບຄວາມສຳຄັນຂອງລາຊະອານາຈັກ ແລະສິ່ງທີ່ລາຊະອານາຈັກນີ້ຈະເຮັດໃຫ້ສຳເລັດ. ໃນຄຳອະທິດຖານແບບຢ່າງມີຄຳຂໍ 7 ຂໍ້ ເຊິ່ງ 3 ຂໍ້ທຳອິດເວົ້າເຖິງສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາຕັ້ງໃຈຈະເຮັດຄື: ເຮັດໃຫ້ຊື່ຂອງພະອົງເປັນທີ່ນັບຖືອັນບໍລິສຸດ ໃຫ້ລາຊະອານາຈັກຂອງພະອົງມາປົກຄອງ ແລະເຮັດໃຫ້ທຸກສິ່ງເທິງໂລກເປັນໄປຕາມທີ່ພະອົງຕ້ອງການຄືກັບສະຫວັນ. (ອ່ານມັດທາຍ 6:9, 10) ຄຳຂໍທັງ 3 ຂໍ້ນີ້ກ່ຽວຂ້ອງກັນຫຼາຍ ເພາະລາຊະອານາຈັກເມຊີເປັນເຄື່ອງມືທີ່ພະເຢໂຫວາຈະໃຊ້ເພື່ອເຮັດໃຫ້ຊື່ຂອງພະອົງເປັນທີ່ນັບຖືອັນບໍລິສຸດແລະເຮັດໃຫ້ທຸກສິ່ງເທິງໂລກເປັນໄປຕາມທີ່ພະອົງຕ້ອງການ.
9, 10. (ກ) ລາຊະອານາຈັກຂອງພະເຈົ້າຈະມາໂດຍວິທີໃດ? (ຂ) ເຈົ້າຢາກເຫັນຄຳສັນຍາຂໍ້ໃດໃນຄຳພີໄບເບິນສຳເລັດເປັນຈິງ?
9 ລາຊະອານາຈັກຂອງພະເຈົ້າຈະມາໂດຍວິທີໃດ? ເມື່ອເຮົາອະທິດຖານວ່າ: “ຂໍໃຫ້ແຜ່ນດິນ [ລາຊະອານາຈັກ] ຂອງພະອົງມາຕັ້ງຢູ່” ເຮົາກໍກຳລັງຂໍໃຫ້ລາຊະອານາຈັກນີ້ມາປົກຄອງແລະມາຈັດການຂັ້ນເດັດຂາດ. ເມື່ອຮອດຕອນນັ້ນລາຊະອານາຈັກຂອງພະເຈົ້າຈະມາທຳລາຍລະບົບປັດຈຸບັນທີ່ຊົ່ວຊ້ານີ້ ລວມທັງລັດຖະບານທັງໝົດຂອງມະນຸດ ແລະເຮັດໃຫ້ໂລກນີ້ເປັນໂລກໃໝ່ທີ່ຊອບທຳ. (ດາ. 2:44; 2 ເປ. 3:13) ຈາກນັ້ນ ລາຊະອານາຈັກຂອງພະເຈົ້າຈະເຮັດໃຫ້ແຜ່ນດິນໂລກກາຍເປັນອຸທິຍານ. (ລືກາ 23:43) ຄົນທີ່ຢູ່ໃນຄວາມຊົງຈຳຂອງພະເຈົ້າຈະຖືກປຸກໃຫ້ຟື້ນຄືນຈາກຕາຍແລະກັບມາຢູ່ກັບຄົນທີ່ເຂົາເຈົ້າຮັກອີກ. (ໂຢ. 5:28, 29) ມະນຸດທີ່ເຊື່ອຟັງຈະເປັນຄົນສົມບູນແບບແລະມີຊີວິດຕະຫຼອດໄປ. (ຄຳປ. 21:3-5) ໃນທີ່ສຸດ ທຸກສິ່ງທີ່ຢູ່ເທິງໂລກຈະເປັນໄປຕາມທີ່ພະເຢໂຫວາຕັ້ງໃຈໄວ້ຄືກັບໃນສະຫວັນ! ເຈົ້າຢາກເຫັນຄຳສັນຍາຕ່າງໆໃນຄຳພີໄບເບິນເກີດຂຶ້ນແທ້ບໍ? ຂໍໃຫ້ຈື່ໄວ້ວ່າທຸກຄັ້ງທີ່ເຈົ້າອະທິດຖານຂໍໃຫ້ລາຊະອານາຈັກຂອງພະເຈົ້າມາ ເຈົ້າກໍກຳລັງຂໍໃຫ້ຄຳສັນຍາເຫຼົ່ານັ້ນເກີດຂຶ້ນແທ້.
10 ເຫັນໄດ້ແຈ້ງວ່າລາຊະອານາຈັກຂອງພະເຈົ້າຍັງບໍ່ “ມາ” ຄືກັບຄຳອະທິດຖານແບບຢ່າງ. ລັດຖະບານຂອງມະນຸດຍັງປົກຄອງຢູ່ແລະຍັງບໍ່ມີໂລກໃໝ່ທີ່ຊອບທຳ ແຕ່ຂ່າວດີກໍຄື: ລາຊະອານາຈັກນີ້ໄດ້ສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນແລ້ວ ເຮົາຈະຮຽນເລື່ອງນີ້ໃນບົດຕໍ່ໄປ. ຕອນນີ້ຂໍໃຫ້ເຮົາສັງເກດຄຳເວົ້າຂອງພະເຍຊູເພື່ອເຮົາຈະຮູ້ວ່າລາຊະອານາຈັກນີ້ສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນເມື່ອໃດ ແລະຈະມາເມື່ອໃດ.
ລາຊະອານາຈັກຂອງພະເຈົ້າສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນເມື່ອໃດ?
11. ພະເຍຊູບອກແນວໃດກ່ຽວກັບການສ້າງຕັ້ງລາຊະອານາຈັກຂອງພະເຈົ້າ?
11 ພະເຍຊູບອກວ່າຈະບໍ່ມີການສ້າງຕັ້ງລາຊະອານາຈັກໃນສະຕະວັດທຳອິດ ເຖິງແມ່ນວ່າພວກລູກສິດບາງຄົນຄິດແບບນັ້ນ. (ກິດ. 1:6) ຂໍໃຫ້ເບິ່ງຕົວຢ່າງປຽບທຽບ 2 ເລື່ອງທີ່ຕ່າງກັນ ເຊິ່ງພະເຍຊູເລົ່າໃນໄລຍະເວລາທີ່ຫ່າງກັນບໍ່ເຖິງ 2 ປີ.
12. ຈາກຕົວຢ່າງປຽບທຽບເລື່ອງເຂົ້າເມັດດີແລະເຂົ້ານົກ ເຮົາຮູ້ໄດ້ແນວໃດວ່າລາຊະອານາຈັກຂອງພະເຈົ້າບໍ່ໄດ້ສ້າງຕັ້ງໃນສະຕະວັດທຳອິດ?
12 ຕົວຢ່າງປຽບທຽບເລື່ອງເຂົ້າເມັດດີແລະເຂົ້ານົກ. (ອ່ານມັດທາຍ 13:24-30) ປະມານຕົ້ນລະດູໃບໄມ້ປົ່ງປີ ຄ.ສ. 31 ພະເຍຊູເລົ່າຕົວຢ່າງປຽບທຽບເລື່ອງນີ້ແລະອະທິບາຍຄວາມໝາຍໃຫ້ພວກລູກສິດຟັງ. (ມັດ. 13:36-43) ໃຈຄວາມສຳຄັນແລະຄວາມໝາຍຂອງເລື່ອງນີ້ຄື ຫຼັງຈາກພວກອັກຄະສາວົກຕາຍໝົດແລ້ວ ຊາຕານພະຍາມານຈະຫວ່ານເຂົ້ານົກ (ຄລິດສະຕຽນປອມ) ປົນກັບເຂົ້າເມັດດີ (“ລູກທັງຫຼາຍແຫ່ງແຜ່ນດິນຂອງພະເຈົ້າ” ຫຼືຄລິດສະຕຽນຜູ້ຖືກເຈີມ). ທັງເຂົ້າເມັດດີແລະເຂົ້ານົກຈະເຕີບໂຕຂຶ້ນພ້ອມໆກັນຈົນເຖິງລະດູເກັບກ່ຽວເຊິ່ງກໍຄື: “ສະໄໝສຸດທ້າຍຂອງໂລກນີ້, ລ.ມ.” ເມື່ອລະດູເກັບກ່ຽວເລີ່ມຕົ້ນຂຶ້ນເຂົ້ານົກກໍຈະຖືກຫຼົກຖິ້ມ ສ່ວນເຂົ້າເມັດດີກໍຈະຖືກເກັບລວບລວມໄວ້. ດັ່ງນັ້ນ ຕົວຢ່າງປຽບທຽບນີ້ສະແດງວ່າຈະບໍ່ມີການສ້າງຕັ້ງລາຊະອານາຈັກໃນສະຕະວັດທຳອິດ ແຕ່ຕ້ອງລໍຖ້າໃຫ້ເຂົ້າເມັດດີແລະເຂົ້ານົກໃຫຍ່ເຕັມທີກ່ອນຈົນກວ່າຈະຮອດລະດູເກັບກ່ຽວເຊິ່ງເລີ່ມຂຶ້ນໃນປີ 1914.
13. ພະເຍຊູໃຊ້ຕົວຢ່າງອັນໃດທີ່ຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເຂົ້າໃຈວ່າເພິ່ນບໍ່ໄດ້ເປັນກະສັດເມຊີທັນທີທີ່ກັບໄປສະຫວັນ?
13 ຕົວຢ່າງປຽບທຽບເລື່ອງເງິນຫຼຽນ. (ອ່ານລືກາ 19:11-13) ພະເຍຊູເລົ່າເລື່ອງນີ້ໃນປີ ຄ.ສ. 33 ຕອນທີ່ເດີນທາງໄປເມືອງເຢຣຶຊາເລມຄັ້ງສຸດທ້າຍ. ຜູ້ຟັງບາງຄົນຄິດວ່າພະເຍຊູຈະຕັ້ງລາຊະອານາຈັກຂຶ້ນທັນທີເມື່ອໄປຮອດເມືອງເຢຣຶຊາເລມ. ເພື່ອປັບຄວາມຄິດຂອງເຂົາເຈົ້າແລະສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າການສ້າງຕັ້ງລາຊະອານາຈັກຍັງຢູ່ອີກໄກ ພະເຍຊູຈຶ່ງປຽບທຽບຕົວເອງເປັນ “ທ່ານຜູ້ໃຫຍ່ຜູ້ໜຶ່ງໄດ້ໜີໄປໃນປະເທດອັນໄກເພື່ອຈະຮັບເອົາແຜ່ນດິນໜຶ່ງ [“ຕຳແໜ່ງກະສັດ,” ລ.ມ.]” ຄຳວ່າ: “ປະເທດອັນໄກ” ໝາຍເຖິງສະຫວັນ ເຊິ່ງເພິ່ນຈະໄປຮັບອຳນາດຈາກພໍ່. a ແຕ່ພະເຍຊູຮູ້ວ່າຈະບໍ່ໄດ້ເປັນກະສັດເມຊີທັນທີເມື່ອກັບໄປສະຫວັນ. ເພິ່ນຕ້ອງນັ່ງຢູ່ເບື້ອງຂວາມືຂອງພະເຈົ້າແລະລໍຖ້າຈົນເຖິງເວລາກຳນົດເຊິ່ງດົນເຖິງ 2.000 ປີ.—ເພງ. 110:1, 2; ມັດ. 22:43, 44; ເຫບ. 10:12, 13
ລາຊະອານາຈັກຂອງພະເຈົ້າຈະມາເມື່ອໃດ?
14. (ກ) ພະເຍຊູຕອບຄຳຖາມຂອງອັກຄະສາວົກ 4 ຄົນແນວໃດ? (ຂ) ເຫດການທີ່ເກີດຂຶ້ນຕາມຄຳພະຍາກອນຂອງພະເຍຊູບອກຫຍັງເຮົາກ່ຽວກັບການມາຂອງເພິ່ນແລະລາຊະອານາຈັກຂອງພະເຈົ້າ?
14 ບໍ່ເທົ່າໃດມື້ກ່ອນພະເຍຊູຈະຖືກປະຫານຊີວິດ ອັກຄະສາວົກ 4 ຄົນໄດ້ຖາມເພິ່ນວ່າ: “ຈະມີອັນໃດເປັນສັນຍານບອກໃຫ້ຮູ້ວ່າທ່ານປະທັບຢູ່ ແລະບອກໃຫ້ຮູ້ວ່າເຮົາຢູ່ໃນສະໄໝສຸດທ້າຍຂອງໂລກນີ້?, ລ.ມ.” (ມັດ. 24:3; ມໂກ. 13:4) ພະເຍຊູຕອບເຂົາເຈົ້າດ້ວຍຄຳພະຍາກອນໃນມັດທາຍບົດ 24 ແລະ 25 ໂດຍໃຫ້ລາຍລະອຽດກ່ຽວກັບເຫດການຫຼາຍຢ່າງທີ່ຈະເກີດຂຶ້ນເທິງໂລກເຊິ່ງເປັນສັນຍານຂອງການ “ປະທັບ” ຫຼືສະໄຫມທີ່ເພິ່ນກັບມາ. ໄລຍະນີ້ເລີ່ມຕົ້ນເມື່ອລາຊະອານາຈັກສ້າງຕັ້ງ ແລະຈະສິ້ນສຸດລົງເມື່ອລາຊະອານາຈັກມາປົກຄອງ. ເຮົາມີຫຼັກຖານຫຼາຍຢ່າງທີ່ພິສູດວ່າຄຳພະຍາກອນຂອງພະເຍຊູເກີດຂຶ້ນແທ້ຕັ້ງແຕ່ປີ 1914. b ນັ້ນເປັນການເລີ່ມຕົ້ນຂອງສະໄໝທີ່ພະຄລິດກັບມາແລະລາຊະອານາຈັກຂອງພະເຈົ້າສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນ.
15, 16. ເມື່ອເວົ້າເຖິງ “ຄົນຮຸ່ນນີ້” ພະເຍຊູໝາຍເຖິງໃຜ?
15 ແຕ່ລາຊະອານາຈັກຂອງພະເຈົ້າຈະມາເມື່ອໃດ? ພະເຍຊູບໍ່ໄດ້ບອກວັນເວລາທີ່ແນ່ນອນ. (ມັດ. 24:36) ແຕ່ເພິ່ນເວົ້າບາງຢ່າງເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ເຮົາໝັ້ນໃຈວ່າວັນເວລານັ້ນໃກ້ເຂົ້າມາແລ້ວແທ້ໆ. ພະເຍຊູລະບຸວ່າລາຊະອານາຈັກຈະມາຫຼັງຈາກ “ເຊື້ອຊາດນີ້ [“ຄົນຮຸ່ນນີ້,” ລ.ມ.]” ໄດ້ເຫັນເຫດການຕ່າງໆເກີດຂຶ້ນແທ້ຕາມຄຳພະຍາກອນ. (ອ່ານມັດທາຍ 24:32-34) ຄຳວ່າ: “ຄົນຮຸ່ນນີ້” ໝາຍເຖິງໃຜ? ໃຫ້ເຮົາມາພິຈາລະນາຄຳເວົ້າຂອງພະເຍຊູຢ່າງລະອຽດ.
16 “ຄົນຮຸ່ນນີ້.” ພະເຍຊູໝາຍເຖິງຄົນທີ່ບໍ່ມີຄວາມເຊື່ອບໍ? ບໍ່ແມ່ນ. ພະເຍຊູເວົ້າເລື່ອງນີ້ກັບອັກຄະສາວົກບໍ່ເທົ່າໃດຄົນທີ່ມາຖາມເພິ່ນ “ເປັນສ່ວນຕົວ, ລ.ມ.” ເຊິ່ງອີກບໍ່ດົນເຂົາເຈົ້າກໍຈະໄດ້ຮັບການເຈີມດ້ວຍພະລັງບໍລິສຸດ. (ມັດ. 24:3) ຂໍໃຫ້ເບິ່ງເນື້ອເລື່ອງກ່ອນທີ່ຈະເວົ້າເຖິງ “ຄົນຮຸ່ນນີ້” ພະເຍຊູເວົ້າວ່າ: “ຈົ່ງຮຽນຄວາມປຽບອຸປະມາດ້ວຍກົກໝາກເດື່ອເທດ ເມື່ອກິ່ງກົກນັ້ນຍັງອ່ອນແລະໃບເພິ່ງແຕກ ທ່ານທັງຫຼາຍຮູ້ຈັກວ່າລະດູຮ້ອນມາໃກ້ແລ້ວ. ຢ່າງນັ້ນແລ້ວເມື່ອທ່ານທັງຫຼາຍຈະເຫັນສິ່ງທັງປວງນັ້ນ ຈົ່ງຮູ້ຈັກວ່າພະອົງມາໃກ້ເຖິງປະຕູແລ້ວ.” ແຕ່ຄົນທີ່ບໍ່ມີຄວາມເຊື່ອຈະບໍ່ເຂົ້າໃຈເລື່ອງນີ້. ດັ່ງນັ້ນ ເມື່ອເວົ້າເຖິງ “ຄົນຮຸ່ນນີ້” ພະເຍຊູກຳລັງໝາຍເຖິງພວກລູກສິດທີ່ຖືກເຈີມຂອງເພິ່ນ.
17. ຄຳວ່າ “ຄົນຮຸ່ນນີ້” ແລະ “ສິ່ງທັງປວງນີ້” ໝາຍເຖິງຫຍັງ?
17 ‘ຈະບໍ່ຕາຍໄປກ່ອນສິ່ງທັງປວງນີ້ຈະບັງເກີດມາ.’ ຄຳເວົ້ານີ້ເປັນຄວາມຈິງແນວໃດ? ກ່ອນຈະໄດ້ຄຳຕອບ ເຮົາຕ້ອງຮູ້ຄວາມໝາຍຂອງ 2 ສິ່ງຄື: ຄຳວ່າ “ຄົນຮຸ່ນນີ້” ແລະ “ສິ່ງທັງປວງນີ້.” ຄຳວ່າ: “ຄົນຮຸ່ນນີ້” ມັກຈະໃຊ້ເພື່ອໝາຍເຖິງຄົນທີ່ມີອາຍຸຕ່າງກັນເຊິ່ງມີຊີວິດທີ່ຄາບກ່ຽວກັນຢູ່ໃນໄລຍະໜຶ່ງ. ຊົ່ວອາຍຸໜຶ່ງບໍ່ໄດ້ຍາວນານຈົນເກີນໄປແລະຕ້ອງມີຈຸດສິ້ນສຸດ. (ຕັດສິນ. 2:10) ຄຳວ່າ: “ສິ່ງທັງປວງນີ້” ໝາຍເຖິງເຫດການທີ່ເລີ່ມຂຶ້ນຕັ້ງແຕ່ປີ 1914 ຈົນເຖິງ “ຄວາມທຸກຍາກລຳບາກຄັ້ງໃຫຍ່, ລ.ມ.” ເຊິ່ງພະເຍຊູໄດ້ບອກໄວ້ລ່ວງໜ້າວ່າຈະເກີດຫຍັງຂຶ້ນຕອນທີ່ເພິ່ນກັບມາ.—ມັດ. 24:21
18, 19. ເຮົາເຂົ້າໃຈຄຳເວົ້າຂອງພະເຍຊູທີ່ວ່າ “ຄົນຮຸ່ນນີ້” ແນວໃດ? ແລະເຮົາໄດ້ຂໍ້ສະຫຼຸບຫຍັງ?
18 ຖ້າຢ່າງນັ້ນ ເຮົາຈະເຂົ້າໃຈຄຳວ່າ: “ຄົນຮຸ່ນນີ້” ທີ່ພະເຍຊູເວົ້າເຖິງແນວໃດ? ຄົນຮຸ່ນນີ້ໝາຍເຖິງຜູ້ຖືກເຈີມ 2 ກຸ່ມທີ່ມີອາຍຸຄາບກ່ຽວກັນໃນໄລຍະໜຶ່ງ. ກຸ່ມທຳອິດຄືຜູ້ຖືກເຈີມທີ່ໄດ້ເຫັນການເລີ່ມຕົ້ນຂອງສັນຍານຕ່າງໆທີ່ເກີດຂຶ້ນໃນປີ 1914 ແລະກຸ່ມທີ 2 ຄືຜູ້ຖືກເຈີມທີ່ມີຊີວິດຄາບກ່ຽວກັບຄົນກຸ່ມທຳອິດ. ຢ່າງໜ້ອຍຜູ້ຖືກເຈີມບາງຄົນໃນກຸ່ມທີ 2 ນີ້ຈະຍັງມີຊີວິດຢູ່ແລະໄດ້ເຫັນຕອນເລີ່ມຕົ້ນຂອງຄວາມທຸກລຳບາກຄັ້ງໃຫຍ່ທີ່ກຳລັງຈະມາເຖິງ. ດັ່ງນັ້ນ ທັງ 2 ກຸ່ມນີ້ຈຶ່ງເປັນຄົນຮຸ່ນດຽວກັນເພາະເຂົາເຈົ້າເປັນຜູ້ຖືກເຈີມທີ່ມີຊີວິດຄາບກ່ຽວກັນໃນໄລຍະໜຶ່ງ. c
19 ເຮົາໄດ້ຂໍ້ສະຫຼຸບຫຍັງ? ເຮົາເຫັນໄດ້ວ່າມີເຫດການຫຼາຍຢ່າງທີ່ເກີດຂຶ້ນທົ່ວໂລກເຊິ່ງເປັນສັນຍານທີ່ຊັດເຈນວ່ານີ້ເປັນສະໄໝທີ່ພະເຍຊູກັບມາເພື່ອເປັນກະສັດໃນສະຫວັນ. ເຮົາຍັງຮູ້ອີກວ່າຜູ້ຖືກເຈີມທີ່ເປັນ “ຄົນຮຸ່ນນີ້” ກໍເຖົ້າຫຼາຍແລ້ວ ແຕ່ບາງຄົນຈະຍັງບໍ່ຕາຍໄປຈົນກວ່າຈະໄດ້ເຫັນຄວາມທຸກລຳບາກໃຫຍ່ເລີ່ມຕົ້ນຂຶ້ນ. ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາໄດ້ຂໍ້ສະຫຼຸບວ່າລາຊະອານາຈັກຂອງພະເຈົ້າຈະມາແລະປົກຄອງທົ່ວໂລກໃນອີກບໍ່ດົນ! ເປັນຕາຕື່ນເຕັ້ນແທ້ໆທີ່ເຮົາຈະໄດ້ເຫັນຄຳອະທິດຖານທີ່ພະເຍຊູສອນວ່າ: “ຂໍໃຫ້ແຜ່ນດິນ [ລາຊະອານາຈັກ] ຂອງພະອົງມາຕັ້ງຢູ່” ເກີດຂຶ້ນແທ້ໆ!
20. ຫົວຂໍ້ສຳຄັນຂອງປຶ້ມຫົວນີ້ຄືຫຍັງ ແລະເຮົາຈະພິຈາລະນາອັນໃດໃນບົດຄວາມຕໍ່ໄປ?
20 ຂໍເຮົາຢ່າລືມສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາເວົ້າຈາກສະຫວັນກ່ຽວກັບລູກຊາຍຂອງພະອົງທີ່ວ່າ: “ຈົ່ງຟັງພະອົງເຖີ້ນ.” ພວກເຮົາທີ່ເປັນຄລິດສະຕຽນແທ້ຕ້ອງຕັ້ງໃຈຟັງຄຳສັ່ງຂອງພະເຈົ້າ. ເຮົາສົນໃຈແທ້ໆໃນທຸກເລື່ອງທີ່ພະເຍຊູເວົ້າແລະສອນກ່ຽວກັບລາຊະອານາຈັກຂອງພະເຈົ້າ. ຫົວຂໍ້ສຳຄັນຂອງປຶ້ມນີ້ທີ່ເຮົາຈະຮຽນນຳກັນຄື ສິ່ງທີ່ລາຊະອານາຈັກນີ້ໄດ້ເຮັດສຳເລັດໄປແລ້ວແລະສິ່ງທີ່ຈະເຮັດໃນອະນາຄົດ. ໃນບົດຕໍ່ໄປ ເຮົາຈະພິຈາລະນາເຫດການທີ່ໜ້າຕື່ນເຕັ້ນກ່ຽວກັບລາຊະອານາຈັກຂອງພະເຈົ້າທີ່ໄດ້ສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນໃນສະຫວັນ.
a ຕົວຢ່າງປຽບທຽບຂອງພະເຍຊູອາດເຮັດໃຫ້ຜູ້ຟັງຄິດເຖິງອາເກລາອຶດ ລູກຊາຍຂອງກະສັດເຫໂລດຜູ້ຍິ່ງໃຫຍ່. ກ່ອນເຫໂລດຈະເສຍຊີວິດ ລາວໄດ້ແຕ່ງຕັ້ງອາເກລາອຶດໃຫ້ເປັນຜູ້ປົກຄອງໃນແຂວງຢູເດແລະເຂດອື່ນໆ. ແຕ່ກ່ອນອາເກລາອຶດຈະເລີ່ມຕົ້ນປົກຄອງ ລາວຕ້ອງເດີນທາງໄກໄປເມືອງໂລມເພື່ອຮັບການອະນຸມັດຈາກກະສັດເຊຊາໂອກຶດ.
b ສຳລັບຂໍ້ມູນເພີ່ມເຕີມ ເບິ່ງບົດທີ 9 ຂອງປຶ້ມຄຳພີໄບເບິນສອນແນວໃດແທ້ໆ?
