Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6

Άνθρωποι που Κηρύττουν—Διάκονοι Προσφέρουν τον Εαυτό τους Πρόθυμα

Άνθρωποι που Κηρύττουν—Διάκονοι Προσφέρουν τον Εαυτό τους Πρόθυμα

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΙΔΕΑ

Ο Βασιλιάς συγκροτεί ένα στράτευμα κηρύκων

1, 2. Ποιο μεγάλο έργο προείπε ο Ιησούς, και ποιο ουσιώδες ερώτημα εγείρεται;

 ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΗΓΕΤΕΣ πολλές φορές δίνουν υποσχέσεις τις οποίες δεν πραγματοποιούν. Ακόμα και εκείνοι που έχουν τις καλύτερες προθέσεις μπορεί να μην καταφέρουν να υλοποιήσουν τις υποσχέσεις τους. Ευτυχώς, όμως, ο Μεσσιανικός Βασιλιάς, ο Ιησούς Χριστός, διαφέρει: Κρατάει πάντοτε το λόγο του.

2 Όταν έγινε Βασιλιάς το 1914, ο Ιησούς ήταν έτοιμος να εκπληρώσει μια προφητεία που είχε εξαγγείλει σχεδόν 1.900 χρόνια νωρίτερα. Λίγο προτού πεθάνει, προείπε: «Αυτά τα καλά νέα της βασιλείας θα κηρυχτούν σε όλη την κατοικημένη γη». (Ματθ. 24:14) Η εκπλήρωση αυτών των λόγων θα ήταν μέρος του σημείου της παρουσίας του με βασιλική εξουσία. Ωστόσο, εγείρεται ένα ουσιώδες ερώτημα: Πώς θα κατάφερνε ο Βασιλιάς να συγκροτήσει ένα στράτευμα πρόθυμων κηρύκων στις τελευταίες ημέρες​—έναν καιρό ο οποίος θα χαρακτηριζόταν από ιδιοτελές, άστοργο και άθρησκο πνεύμα; (Ματθ. 24:12· 2 Τιμ. 3:1-5) Χρειάζεται να ξέρουμε την απάντηση, επειδή αφορά όλους τους αληθινούς Χριστιανούς.

3. Ποια πεποίθηση εξέφρασε ο Ιησούς, και πού οφειλόταν αυτή;

3 Ας ξαναδούμε την προφητεία του Ιησού. Εκφράζουν πεποίθηση τα λόγια «θα κηρυχτούν»; Και βέβαια εκφράζουν! Ο Ιησούς ήταν σίγουρος ότι θα είχε πρόθυμους υποστηρικτές στις τελευταίες ημέρες. Πού όφειλε αυτή την πεποίθηση; Την έμαθε από τον Πατέρα του. (Ιωάν. 12:45· 14:9) Στην προανθρώπινη ύπαρξή του, ο Ιησούς παρατηρούσε από πρώτο χέρι την πεποίθηση του Ιεχωβά​—το πόσο σίγουρος ήταν για το πρόθυμο πνεύμα των λάτρεών Του. Ας δούμε πώς εξέφρασε ο Ιεχωβά αυτή την πεποίθηση.

«Ο Λαός σου θα Προσφέρει Πρόθυμα τον Εαυτό Του»

4. Ποιο έργο κάλεσε ο Ιεχωβά τους Ισραηλίτες να υποστηρίξουν, και πώς ανταποκρίθηκαν εκείνοι;

4 Θυμηθείτε τι συνέβη όταν ο Ιεχωβά διέταξε τον Μωυσή να κατασκευάσει τη σκηνή της μαρτυρίας, η οποία θα αποτελούσε το κέντρο λατρείας για το έθνος του Ισραήλ. Ο Ιεχωβά, μέσω του Μωυσή, κάλεσε όλο το λαό να υποστηρίξει το έργο. Ο Μωυσής τούς είπε: «Ο καθένας που έχει πρόθυμη καρδιά ας φέρει αυτή τη συνεισφορά ως συνεισφορά του Ιεχωβά». Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Οι Ισραηλίτες «εξακολουθούσαν να . . . φέρνουν εθελοντική προσφορά κάθε πρωί». Έφερναν μάλιστα τόσο πολλά ώστε χρειάστηκε να “εμποδιστούν να φέρνουν”! (Έξοδ. 35:5· 36:3, 6) Οι Ισραηλίτες δεν διέψευσαν την εμπιστοσύνη που τους είχε ο Ιεχωβά.

5, 6. Σύμφωνα με τα εδάφια Ψαλμός 110:1-3, ποιο πνεύμα ανέμενε ο Ιεχωβά, άρα και ο Ιησούς, να βρει μεταξύ των αληθινών λάτρεων στον καιρό του τέλους;

5 Ανέμενε ο Ιεχωβά να βρει τέτοιο πρόθυμο πνεύμα μεταξύ των λάτρεών του στις τελευταίες ημέρες; Ναι! Χίλια και πλέον χρόνια προτού γεννηθεί ο Ιησούς στη γη, ο Ιεχωβά ενέπνευσε τον Δαβίδ να γράψει για τον καιρό κατά τον οποίο θα άρχιζε να κυβερνάει ο Μεσσίας. (Διαβάστε Ψαλμός 110:1-3) Ο Ιησούς, ο νεοενθρονισμένος Βασιλιάς, θα είχε εχθρούς που θα του εναντιώνονταν. Θα διέθετε όμως και ένα στράτευμα υποστηρικτών. Αυτοί δεν θα εξαναγκάζονταν να υπηρετήσουν τον Βασιλιά. Ακόμα και οι νεαροί ανάμεσά τους θα πρόσφεραν ανεπιφύλακτα τον εαυτό τους, και θα σχημάτιζαν ένα τόσο μεγάλο πλήθος ώστε θα μπορούσαν εύστοχα να παρομοιαστούν με τις αναρίθμητες δροσοσταλιές που σκεπάζουν το έδαφος στον πρωινό ήλιο. a

Οι πρόθυμοι υποστηρικτές της Βασιλείας είναι πολυάριθμοι σαν τις δροσοσταλιές (Βλέπε παράγραφο 5)

6 Ο Ιησούς ήξερε ότι η προφητεία του 110ου Ψαλμού εφαρμοζόταν στον ίδιο. (Ματθ. 22:42-45) Επομένως, μπορούσε να είναι απόλυτα πεπεισμένος ότι θα είχε όσιους υποστηρικτές οι οποίοι θα πρόσφεραν πρόθυμα τον εαυτό τους για να κηρύξουν τα καλά νέα σε όλη τη γη. Τι μαρτυρούν τα ιστορικά στοιχεία; Έχει όντως συγκροτήσει ο Βασιλιάς ένα στράτευμα πρόθυμων κηρύκων σε αυτές τις τελευταίες ημέρες;

«Είναι Προνόμιο και Καθήκον μου να Γνωστοποιήσω Αυτό το Άγγελμα»

7. Αφού ενθρονίστηκε ο Ιησούς, ποιες ενέργειες έκανε ώστε να προετοιμάσει τους υποστηρικτές του για το έργο που είχαν μπροστά τους;

7 Λίγο μετά την ενθρόνισή του ως Βασιλιάς, ο Ιησούς έκανε ενέργειες ώστε να προετοιμάσει τους ακολούθους του για το τεράστιο έργο που έπρεπε να γίνει. Όπως είδαμε στο Κεφάλαιο 2, πραγματοποίησε μια επιθεώρηση και ένα έργο καθαρισμού από το 1914 μέχρι τις αρχές του 1919. (Μαλ. 3:1-4) Κατόπιν, το 1919, διόρισε τον πιστό δούλο για να ηγείται μεταξύ των ακολούθων του. (Ματθ. 24:45) Από τότε και έπειτα, εκείνος ο δούλος άρχισε να διανέμει πνευματική τροφή​—μέσω ομιλιών σε συνελεύσεις και έντυπης ύλης—​η οποία τόνιζε επανειλημμένα την ευθύνη που έχουν όλοι οι Χριστιανοί να συμμετέχουν προσωπικά στο κήρυγμα.

8-10. Πώς έδωσαν οι συνελεύσεις ώθηση στο έργο; Δώστε παράδειγμα. (Βλέπε επίσης το πλαίσιο « Οι Πρώτες Συνελεύσεις που Έδωσαν Ώθηση στο Έργο Κηρύγματος».)

8 Ομιλίες σε συνελεύσεις. Διψώντας για καθοδηγία, οι Σπουδαστές της Γραφής συγκεντρώθηκαν στο Σίνταρ Πόιντ του Οχάιο, στις ΗΠΑ, από την 1η ως τις 8 Σεπτεμβρίου 1919, για την πρώτη τους μεγάλη συνέλευση μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Τη δεύτερη μέρα, ο αδελφός Ρόδερφορντ εκφώνησε μια διάλεξη στα πλαίσια της οποίας δήλωσε ευθέως στους παρευρισκομένους: «Η αποστολή του Χριστιανού στη γη . . . είναι να διακηρύξει το άγγελμα της . . . βασιλείας του Κυρίου».

9 Το αποκορύφωμα της συνέλευσης ήρθε τρεις μέρες αργότερα, όταν ο αδελφός Ρόδερφορντ εκφώνησε τη διάλεξη με θέμα «Ομιλία προς τους Συνεργάτες», η οποία δημοσιεύτηκε στη Σκοπιά με τον τίτλο «Αναγγέλλοντας τη Βασιλεία». Μεταξύ άλλων, είπε: «Σε στιγμές προβληματισμού είναι φυσικό να αναρωτιέται ο Χριστιανός: Γιατί βρίσκομαι στη γη; Και αναπόφευκτα η απάντηση πρέπει να είναι: Ο Κύριος με τη χάρη του με έχει κάνει πρέσβη του για να φέρω το θεϊκό άγγελμα συμφιλίωσης στον κόσμο, και είναι προνόμιο και καθήκον μου να γνωστοποιήσω αυτό το άγγελμα».

10 Σε εκείνη την ιστορική ομιλία, ο αδελφός Ρόδερφορντ ανακοίνωσε ότι ένα καινούριο περιοδικό, Ο Χρυσούς Αιών (τώρα Ξύπνα!), θα εκδιδόταν για να κατευθύνει τους ανθρώπους στη Βασιλεία ως τη μοναδική ελπίδα της ανθρωπότητας. Κατόπιν ρώτησε πόσοι από το ακροατήριο θα ήθελαν να συμμετάσχουν στη διανομή του περιοδικού. Μια έκθεση για τη συνέλευση ανέφερε: «Η αντίδραση ήταν ένα θέαμα άκρως εμψυχωτικό. Έξι χιλιάδες σηκώθηκαν όρθιοι σαν ένας άνθρωπος». b Σαφώς, ο Βασιλιάς είχε πρόθυμους υποστηρικτές που ανυπομονούσαν να διακηρύξουν τη Βασιλεία του!

11, 12. Τι δήλωσε Η Σκοπιά το 1920 ως προς το πότε θα γινόταν το έργο που προείπε ο Ιησούς;

11 Έντυπη ύλη. Μέσα από τις σελίδες της Σκοπιάς, η σπουδαιότητα του έργου που προείπε ο Ιησούς​—δηλαδή του κηρύγματος των καλών νέων της Βασιλείας—​γινόταν όλο και πιο σαφής. Δείτε μερικά παραδείγματα από τις αρχές της δεκαετίας του 1920.

12 Ποιο άγγελμα επρόκειτο να κηρυχτεί σε εκπλήρωση του εδαφίου Ματθαίος 24:14; Πότε θα γινόταν αυτό το έργο; Η Σκοπιά 1 Ιουλίου 1920, στο άρθρο «Το Ευαγγέλιον της Βασιλείας», εξήγησε ποιο θα ήταν αυτό το άγγελμα: “Τα καλά νέα εδώ αφορούν το τέλος της παλιάς τάξης πραγμάτων και την εγκαθίδρυση της βασιλείας του Μεσσία”. Επίσης, έδειξε καθαρά πότε θα γινόταν αυτό το έργο: “Αυτό το άγγελμα πρέπει να επιδοθεί στο χρονικό διάστημα το οποίο μεσολαβεί από το μεγάλο παγκόσμιο πόλεμο [Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο] μέχρι τον καιρό της «μεγάλης θλίψης»”. Γι’ αυτό, το άρθρο επισήμανε: “Ήδη είναι ο καιρός . . . να κηρύξουμε παντού στο Χριστιανικό κόσμο αυτά τα καλά νέα”.

13. Πώς έκανε Η Σκοπιά το 1921 έκκληση στο πρόθυμο πνεύμα των χρισμένων Χριστιανών;

13 Μήπως θα εξαναγκαζόταν ο λαός του Θεού να κάνει το έργο που προείπε ο Ιησούς; Όχι. Το άρθρο «Να Έχετε Θάρρος», στη Σκοπιά 15 Μαρτίου 1921, έκανε έκκληση στο πρόθυμο πνεύμα των χρισμένων Χριστιανών. Ο καθένας τους παροτρύνθηκε να αναρωτηθεί: “Δεν είναι μέγιστο προνόμιό μου, όπως και καθήκον μου, να συμμετέχω σε αυτό το έργο;” Το άρθρο συνέχιζε ως εξής: “Είμαστε βέβαιοι πως, όταν δείτε [ως προνόμιο το να συμμετέχετε στο έργο], θα είστε σαν τον Ιερεμία, που ο λόγος του Κυρίου ήταν στην καρδιά του «σαν φωτιά που καίει, κλεισμένη μέσα στα κόκαλά του», κάνοντάς τον να μην μπορεί να σωπάσει”. (Ιερ. 20:9) Αυτά τα ζεστά λόγια ενθάρρυνσης αντικατόπτριζαν την εμπιστοσύνη που έχουν ο Ιεχωβά και ο Ιησούς στους όσιους υποστηρικτές της Βασιλείας.

14, 15. Ποια μέθοδο κηρύγματος υπέδειξε στους χρισμένους Χριστιανούς Η Σκοπιά το 1922;

14 Πώς θα έφερναν το άγγελμα της Βασιλείας στους ανθρώπους οι αληθινοί Χριστιανοί; Το σύντομο αλλά δυνατό άρθρο με τίτλο «Η Υπηρεσία Ουσιώδης», στη Σκοπιά 15 Αυγούστου 1922, παρότρυνε τους χρισμένους Χριστιανούς “να ασχολούνται ενεργά με το να φέρνουν το έντυπο άγγελμα στους ανθρώπους και να τους μιλούν στις πόρτες τους, δίνοντάς τους τη μαρτυρία ότι η Βασιλεία των ουρανών έχει πλησιάσει”.

15 Είναι σαφές ότι από το 1919 ο Χριστός χρησιμοποιεί τον πιστό και φρόνιμο δούλο του για να τονίζει ξανά και ξανά ότι προνόμιο και καθήκον του Χριστιανού στη γη είναι να κηρύττει το άγγελμα της Βασιλείας. Πώς ανταποκρίθηκαν, όμως, εκείνοι οι πρώτοι Σπουδαστές της Γραφής σε αυτό το κάλεσμα;

“Οι Πιστοί θα Είναι Εθελοντές”

16. Πώς αντέδρασαν μερικοί εκλεγμένοι πρεσβύτεροι στην ιδέα ότι όλοι πρέπει να συμμετέχουν στη διακονία;

16 Στις δεκαετίες του 1920 και του 1930, μερικοί εναντιώνονταν στην ιδέα ότι όλοι οι χρισμένοι Χριστιανοί έπρεπε να συμμετέχουν στη διακονία. Η Σκοπιά 1 Νοεμβρίου 1927 (15 Νοεμβρίου 1927 στην ελληνική) εξήγησε τι συνέβαινε: “Σήμερα υπάρχουν στην εκκλησία κάποιοι που κατέχουν την υπεύθυνη θέση του πρεσβυτέρου οι οποίοι . . . αρνούνται να ενθαρρύνουν τους αδελφούς τους να λάβουν μέρος στο έργο, ενώ και οι ίδιοι αρνούνται να συμμετάσχουν σε αυτό. . . . Χλευάζουν την προτροπή που μας δίνεται να πηγαίνουμε από σπίτι σε σπίτι φέρνοντας το άγγελμα του Θεού, του Βασιλιά και της Βασιλείας του στους ανθρώπους”. Το άρθρο δήλωνε ευθέως: “Έχει έρθει ο καιρός να σημειώνουν οι πιστοί αυτά τα άτομα και να τα αποφεύγουν, λέγοντάς τους ότι δεν θα εμπιστευόμαστε πια το αξίωμα του πρεσβυτέρου σε τέτοιους άντρες”. c

17, 18. Πώς ανταποκρίθηκαν οι περισσότεροι μέσα στις εκκλησίες στην κατεύθυνση από τα κεντρικά γραφεία, και πώς έχουν ανταποκριθεί εκατομμύρια άτομα τα τελευταία 100 χρόνια;

17 Το ευχάριστο είναι ότι οι περισσότεροι μέσα στις εκκλησίες ανταποκρίθηκαν με ενθουσιασμό στην κατεύθυνση που δόθηκε από τα κεντρικά γραφεία. Το θεωρούσαν προνόμιο να μεταδίδουν το άγγελμα της Βασιλείας. Η Σκοπιά 15 Μαρτίου 1926 το έθεσε ως εξής: “Οι πιστοί θα είναι εθελοντές . . . για να λένε αυτό το άγγελμα στους ανθρώπους”. Τέτοια πιστά άτομα ανταποκρίθηκαν επάξια στα προφητικά λόγια του εδαφίου Ψαλμός 110:3 και αποδείχτηκαν πρόθυμοι υποστηρικτές του Μεσσιανικού Βασιλιά.

18 Τα περασμένα 100 χρόνια, εκατομμύρια έχουν προσφέρει πρόθυμα τον εαυτό τους ως διαγγελείς της Βασιλείας. Στα επόμενα λίγα κεφάλαια, θα δούμε πώς έχουν κηρύξει​—τις μεθόδους και τα εργαλεία που έχουν χρησιμοποιήσει—​καθώς και ποια ήταν ως τώρα τα αποτελέσματα. Πρώτα, όμως, ας εξετάσουμε γιατί εκατομμύρια άτομα συμμετέχουν εθελοντικά σε αυτό το έργο, παρότι ζουν σε έναν εγωπαθή κόσμο. Καθώς εξετάζουμε το γιατί, είναι καλό να αναρωτηθούμε: “Εγώ γιατί μεταδίδω στους άλλους τα καλά νέα;”

«Εξακολουθήστε . . . να Επιζητείτε Πρώτα τη Βασιλεία»

19. Γιατί εφαρμόζουμε τη συμβουλή του Ιησού “να εξακολουθούμε να επιζητούμε πρώτα τη Βασιλεία”;

19 Ο Ιησούς συμβούλεψε τους ακολούθους του να “εξακολουθήσουν να επιζητούν πρώτα τη βασιλεία”. (Ματθ. 6:33) Γιατί εφαρμόζουμε αυτή τη συμβουλή; Βασικά, επειδή αναγνωρίζουμε τη σπουδαιότητα της Βασιλείας, ότι παίζει κεντρικό ρόλο στο σκοπό του Θεού. Όπως είδαμε στο προηγούμενο κεφάλαιο, το άγιο πνεύμα έχει σταδιακά αποκαλύψει συναρπαστικές αλήθειες για τη Βασιλεία. Όταν η πολύτιμη αλήθεια της αγγίξει την καρδιά μας, νιώθουμε την ώθηση να επιζητούμε πρώτα αυτή τη Βασιλεία.

Όπως κάποιος που βρίσκει έναν κρυμμένο θησαυρό, οι Χριστιανοί είναι πανευτυχείς που έχουν βρει την αλήθεια της Βασιλείας (Βλέπε παράγραφο 20)

20. Πώς δείχνει η παραβολή του Ιησού για τον κρυμμένο θησαυρό πώς θα ανταποκρίνονταν οι ακόλουθοί του στη συμβουλή να επιζητούν πρώτα τη Βασιλεία;

20 Ο Ιησούς γνώριζε πώς θα ανταποκρίνονταν οι ακόλουθοί του στη συμβουλή να επιζητούν πρώτα τη Βασιλεία. Εξετάστε την παραβολή του για τον κρυμμένο θησαυρό. (Διαβάστε Ματθαίος 13:44) Καθώς δουλεύει σε ένα χωράφι, ο εργάτης της παραβολής βρίσκει τυχαία έναν κρυμμένο θησαυρό και αμέσως αναγνωρίζει την αξία του. Τι κάνει κατόπιν; «Από τη χαρά που έχει, πηγαίνει και πουλάει όσα έχει και αγοράζει εκείνον τον αγρό». Ποιο είναι το δίδαγμα για εμάς; Όταν βρίσκουμε την αλήθεια της Βασιλείας και αναγνωρίζουμε την αξία της, κάνουμε μετά χαράς όποιες θυσίες χρειάζονται ώστε να κρατήσουμε τα συμφέροντα της Βασιλείας στη δικαιωματική τους θέση​—δηλαδή πρώτα στη ζωή μας. d

21, 22. Πώς δείχνουν ότι επιζητούν πρώτα τη Βασιλεία οι όσιοι υποστηρικτές της; Δώστε παράδειγμα.

21 Οι όσιοι υποστηρικτές της Βασιλείας δείχνουν με έργα, και όχι μόνο με λόγια, ότι επιζητούν πρώτα τη Βασιλεία. Αφιερώνουν τη ζωή τους, τις ικανότητές τους και τους πόρους τους στο έργο κηρύγματος της Βασιλείας. Πολλοί έχουν κάνει μεγάλες θυσίες για να επιδιώξουν την ολοχρόνια διακονία. Όλοι αυτοί οι πρόθυμοι κήρυκες έχουν δει προσωπικά ότι ο Ιεχωβά ευλογεί εκείνους που βάζουν τη Βασιλεία στην πρώτη θέση. Προσέξτε ένα παράδειγμα από τα παλιά χρόνια.

22 Ο Έιβερι και η Λοβίνια Μπρίστοου άρχισαν να υπηρετούν μαζί ως βιβλιοπώλες διάκονοι (σκαπανείς) στις νότιες Ηνωμένες Πολιτείες στα τέλη της δεκαετίας του 1920. Χρόνια αργότερα, η Λοβίνια αφηγήθηκε: «Μαζί με τον Έιβερι ζήσαμε πολλά ευτυχισμένα χρόνια στο σκαπανικό. Πολλές φορές δεν ξέραμε πού θα βρούμε λεφτά για βενζίνη ή για τρόφιμα. Αλλά με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, ο Ιεχωβά πάντα προμήθευε. Εμείς απλώς συνεχίζαμε το έργο μας. Πάντοτε είχαμε ό,τι πραγματικά χρειαζόμασταν». Η Λοβίνια θυμήθηκε μια περίπτωση όταν υπηρετούσαν στην Πενσακόλα της Φλόριντα και είχαν σχεδόν ξεμείνει από χρήματα και τρόφιμα. Γυρνώντας στο τροχόσπιτό τους, βρήκαν δύο μεγάλες τσάντες με τρόφιμα μαζί με ένα σημείωμα που έλεγε: «Με αγάπη από την Ομάδα της Πενσακόλα». e Αναπολώντας τις δεκαετίες της στην ολοχρόνια διακονία, είπε: «Ο Ιεχωβά ποτέ δεν μας εγκαταλείπει. Ποτέ δεν προδίδει την εμπιστοσύνη μας».

23. Πώς νιώθετε για την αλήθεια της Βασιλείας που έχετε βρει, και τι είστε αποφασισμένοι να κάνετε;

23 Δεν μπορούμε να έχουμε όλοι την ίδια συμμετοχή στο κήρυγμα. Οι περιστάσεις μας ποικίλλουν. Όλοι μας, όμως, μπορούμε να θεωρούμε προνόμιο την ολόψυχη διακήρυξη των καλών νέων. (Κολ. 3:23) Επειδή θεωρούμε σπουδαία την πολύτιμη αλήθεια της Βασιλείας που έχουμε βρει, είμαστε πρόθυμοι​—ναι, λαχταράμε—​να κάνουμε οποιεσδήποτε θυσίες μπορούμε για να υπηρετήσουμε στον πληρέστερο δυνατό βαθμό. Δεν είστε και εσείς αποφασισμένοι να το κάνετε αυτό;

24. Ποιο είναι ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της Βασιλείας στις τελευταίες ημέρες;

24 Στη διάρκεια των τελευταίων εκατό χρόνων, ο Βασιλιάς όντως εκπληρώνει τα προφητικά λόγια του εδαφίου Ματθαίος 24:14. Και το κάνει αυτό χωρίς να εξαναγκάζει κανέναν. Έχοντας βγει από αυτόν τον εγωκεντρικό κόσμο, οι ακόλουθοί του προσφέρουν πρόθυμα τον εαυτό τους για να κηρύττουν. Αυτό το παγκόσμιο κήρυγμα των καλών νέων είναι μέρος του σημείου της παρουσίας του Ιησού με βασιλική εξουσία​—και ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της Βασιλείας στις τελευταίες ημέρες.

a Στη Γραφή, η δροσιά συνδέεται με την αφθονία.​—Γέν. 27:28· Μιχ. 5:7.

b Το βιβλιάριο Σε Ποιον Είναι Εμπιστευμένο το Έργο (To Whom the Work Is Entrusted) εξήγησε: «Το έργο του Χρυσού Αιώνος είναι ένα έργο μαρτυρίας από σπίτι σε σπίτι με το άγγελμα της βασιλείας. . . . Εκτός από τη μαρτυρία, πρέπει να αφήνεται ένα αντίτυπο του Χρυσού Αιώνος σε κάθε σπίτι, είτε γίνεται συνδρομή είτε όχι». Επί χρόνια, οι αδελφοί παροτρύνονταν να προσφέρουν στους ανθρώπους συνδρομή στο Χρυσό Αιώνα και στη Σκοπιά. Αρχίζοντας από την 1η Φεβρουαρίου 1940, ο λαός του Ιεχωβά παροτρυνόταν να διανέμει μεμονωμένα τεύχη των περιοδικών και να αναφέρει τον αριθμό των αντιτύπων που δίνονταν.

c Εκείνον τον καιρό, οι πρεσβύτεροι εκλέγονταν δημοκρατικά από την εκκλησία. Επομένως, μια εκκλησία μπορούσε να αρνηθεί να ψηφίσει άτομα που εναντιώνονταν στη διακονία. Η μετάβαση στο θεοκρατικό τρόπο διορισμού πρεσβυτέρων θα εξεταστεί στο Κεφάλαιο 12.

d Ο Ιησούς τόνισε κάτι ανάλογο στην παραβολή του για τον περιοδεύοντα έμπορο ο οποίος ψάχνει ένα μαργαριτάρι μεγάλης αξίας. Όταν το βρίσκει, πουλάει ό,τι έχει και δεν έχει και το αγοράζει. (Ματθ. 13:45, 46) Οι δύο αυτές παραβολές μάς διδάσκουν επίσης ότι μπορεί να γνωρίσουμε την αλήθεια της Βασιλείας με διάφορους τρόπους. Κάποιοι πέφτουν πάνω της τυχαία, σαν να λέγαμε. Άλλοι την αναζητούν. Ασχέτως όμως με το πώς βρίσκουμε την αλήθεια, είμαστε πρόθυμοι να κάνουμε θυσίες για να βάλουμε τα συμφέροντα της Βασιλείας πρώτα στη ζωή μας.

e Οι εκκλησίες τότε λέγονταν ομάδες.