ບົດທີ 11
ການຊຳຮະດ້ານສິນລະທຳ—ສະແດງເຖິງຄວາມບໍລິສຸດຂອງພະເຈົ້າ
ລອງນຶກພາບວ່າເຈົ້າກຳລັງຍ່າງມາເຖິງປະຕູທາງເຂົ້າລານວິຫານອັນສູງສົ່ງຂອງພະເຢໂຫວາ
1. ເອເຊກຽນເຫັນຫຍັງທີ່ເຮັດໃຫ້ເຮົາຮູ້ສຶກເກງຂາມແທ້ໆ?
ເຈົ້າຈະຮູ້ສຶກແນວໃດຖ້າເຈົ້າມີປະສົບການຄືກັບຜູ້ພະຍາກອນເອເຊກຽນທີ່ມີຊີວິດຢູ່ປະມານ 2.500 ປີກ່ອນ? ລອງນຶກພາບວ່າ ເຈົ້າກຳລັງຈະເຂົ້າໄປໃນວິຫານທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ແລະສະຫວ່າງສ່ອງໃສ. ທູດສະຫວັນທີ່ມີລິດເດດຢືນຖ້າຢູ່ເພື່ອພາເຈົ້າໄປທ່ຽວຊົມວິຫານທີ່ງົດງາມນັ້ນ! ເມື່ອຂຶ້ນໄປເຖິງຂັ້ນໄດຂັ້ນທີເຈັດ ເຈົ້າກໍເຫັນປະຕູຊັ້ນນອກໃຫຍ່ໂຕມະໂຫລານທີ່ໜ້າເກງຂາມ. ວິຫານນີ້ມີປະຕູທາງເຂົ້າ 3 ປະຕູສູງປະມານ 30 ແມັດ (ປະມານຕຶກ 10 ຊັ້ນ). ເມື່ອເຂົ້າມາແລ້ວເຈົ້າກໍຈະເຫັນຫ້ອງຍາມ. a ແລະຈະເຫັນເສົາສູງທີ່ຖືກສ້າງແລະອອກແບບຄືຕົ້ນອິນທະຜາລຳຫຼືຕົ້ນປາມຂະໜາດຍັກ.—ເອເຊກ. 40:1-4, 10, 14, 16, 22; 41:20
2. (ກ) ວິຫານໃນນິມິດນັ້ນໝາຍເຖິງຫຍັງ? (ເບິ່ງໄຂເງື່ອນ) (ຂ) ເຮົາຮຽນຫຍັງໄດ້ກ່ຽວກັບປະຕູທາງເຂົ້າຂອງວິຫານນີ້?
2 ນີ້ເປັນພາບສະແດງເຖິງວິຫານທີ່ສູງສົ່ງຂອງພະເຈົ້າເຊິ່ງກໍຄື ສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາຈັດກຽມໄວ້ເພື່ອນະມັດສະການພະອົງຢ່າງຖືກຕ້ອງ. ເອເຊກຽນອະທິບາຍພາບນີ້ໄວ້ຢ່າງຊັດເຈນໃນບົດທີ 40-48 ຂອງປຶ້ມຄຳພະຍາກອນທີ່ລາວຂຽນ. ທຸກລາຍລະອຽດທີ່ເອເຊກຽນບອກໄວ້ສຳຄັນຢ່າງຍິ່ງສຳລັບການນະມັດສະການໃນສະໄໝສຸດທ້າຍນີ້. b ປະຕູທີ່ສູງສະຫງ່ານັ້ນໝາຍເຖິງຫຍັງ? ປະຕູນີ້ເຕືອນໃຈເຮົາວ່າ: ໃຜກໍຕາມທີ່ຕ້ອງການເຂົ້າມານະມັດສະການພະເຢໂຫວາຕ້ອງເຮັດຕາມມາດຕະຖານທີ່ສູງສົ່ງຂອງພະອົງ. ແມ່ນແຕ່ເສົາທີ່ແກະສະຫຼັກເປັນຮູບຕົ້ນປາມກໍມີຄວາມໝາຍເຊັ່ນດຽວກັນ ເພາະວ່າເມື່ອຄຳພີໄບເບິນເວົ້າເຖິງຕົ້ນປາມ ບາງຄັ້ງກໍໝາຍເຖິງຄວາມຖືກຕ້ອງຊອບທຳ. (ເພງ. 92:12) ແລ້ວຫ້ອງຍາມນັ້ນໝາຍເຖິງຫຍັງ? ໝາຍເຖິງປະຕູສູ່ການນະມັດສະການແທ້ເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ໄດ້ຮັບຊີວິດ. ແນ່ນອນວ່າ ຄົນທີ່ບໍ່ເຮັດຕາມມາດຕະຖານຂອງພະເຈົ້າຈະບໍ່ໄດ້ຮັບອະນຸຍາດໃຫ້ເຂົ້າໄປໃນປະຕູສູ່ການນະມັດສະການແທ້ເຊິ່ງຈະເຮັດໃຫ້ໄດ້ຮັບຊີວິດ.—ເອເຊກ. 44:9
3. ເປັນຫຍັງພະຄລິດຍັງຕ້ອງຊຳຮະຜູ້ຕິດຕາມເພິ່ນໃຫ້ສະອາດຕໍ່ໆໄປ?
3 ນິມິດທີ່ເອເຊກຽນເຫັນເກີດຂຶ້ນຈິງແນວໃດ? ຕາມທີ່ເຮົາໄດ້ຮຽນໃນບົດທີ 2 ພະເຢໂຫວາໃຊ້ພະຄລິດໃຫ້ຊຳຮະປະຊາຊົນຂອງພະອົງໃຫ້ສະອາດຕັ້ງແຕ່ປີ 1914 ເຖິງຕົ້ນປີ 1919. ການຊຳຮະນັ້ນແລ້ວລະບໍ? ຍັງເທື່ອ! ຕະຫຼອດ 100 ປີທີ່ຜ່ານມາ ພະຄລິດຍັງເບິ່ງແຍງຜູ້ຕິດຕາມເພິ່ນໃຫ້ຮັກສາມາດຕະຖານທີ່ສູງສົ່ງຂອງພະເຢໂຫວາໃນເລື່ອງການປະພຶດສະເໝີມາ. ເພິ່ນຍັງຕ້ອງຊຳຮະເຂົາເຈົ້າຕໍ່ໆໄປ ແລະລວບລວມເຂົາເຈົ້າອອກຈາກໂລກທີ່ເສື່ອມສິນລະທຳ ເພາະຊາຕານບໍ່ເຄີຍລົ້ມເລີກຄວາມພະຍາຍາມທີ່ຈະດຶງເຂົາເຈົ້າກັບໄປສູ່ຄວາມສົກກະປົກ. (ອ່ານ 2 ເປໂຕ 2:20-22) ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງ 3 ຂອບເຂດທີ່ພະຄລິດຊຳຮະຄລິດສະຕຽນແທ້ໃຫ້ສະອາດຂຶ້ນເລື້ອຍໆຄື: (1) ການຊຳຮະດ້ານສິນລະທຳ. (2) ມາດຕະການທີ່ຊ່ວຍໃຫ້ປະຊາຄົມຄລິດສະຕຽນສະອາດຢູ່ສະເໝີ. (3) ເລື່ອງຄອບຄົວ.
ການຊຳຮະດ້ານສິນລະທຳຕະຫຼອດຫຼາຍປີທີ່ຜ່ານມາ
4, 5. ຊາຕານຍັງໃຊ້ແຜນຊົ່ວອັນໃດຢູ່ຈົນເຖິງທຸກມື້ນີ້ ແລະແຜນຂອງມັນສຳເລັດແນວໃດ?
4 ປະຊາຊົນຂອງພະເຢໂຫວາໃສ່ໃຈເລື່ອງສິນລະທຳແລະຄວາມປະພຶດທີ່ດີມາຕະຫຼອດ. ເຂົາເຈົ້າຈຶ່ງເຫັນຄ່າຄຳແນະນຳທີ່ຊັດເຈນຂຶ້ນເລື້ອຍໆກ່ຽວກັບເລື່ອງນີ້. ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງຕົວຢ່າງນຳກັນ.
5 ສິນລະທຳທາງເພດ. ພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ການມີເພດສຳພັນລະຫວ່າງຄູ່ແຕ່ງດອງເປັນສິ່ງທີ່ສະອາດສວຍງາມ ແຕ່ຊາຕານຫຼອກລໍ້ປະຊາຊົນຂອງພະເຢໂຫວາໃຫ້ໃຊ້ຄວາມສຳພັນທາງເພດໃນແບບທີ່ສົກກະປົກເພື່ອເຂົາເຈົ້າຈະບໍ່ເປັນທີ່ຍອມຮັບຂອງພະເຈົ້າອີກຕໍ່ໄປ. ຊາຕານເອົາແຜນຊົ່ວທີ່ເຄີຍໃຊ້ໄດ້ຜົນມາແລ້ວໃນສະໄໝຂອງບາລາອາມກັບມາໃຊ້ອີກໃນສະໄໝສຸດທ້າຍນີ້ແລະຊົ່ວຮ້າຍກວ່າເກົ່າຊ້ຳ.—ຈົດເຊັນ. 25:1-3, 9; ຄຳປ. 2:14
6. (ກ) ຄຳປະຕິຍານອັນໃດທີ່ລົງໃນຫໍສັງເກດການ 15 ມິຖຸນາ 1908? (ຂ) ມີການກ່າວຄຳປະຕິຍານນີ້ຢູ່ໃສແລະຫຼາຍສ່ຳໃດ? (ເບິ່ງໄຂເງື່ອນ) (ຄ) ເປັນຫຍັງຈຶ່ງຍົກເລີກການກ່າວຄຳປະຕິຍານນີ້?
6 ເພື່ອຕ້ານທານແຜນຊົ່ວຂອງຊາຕານ ຫໍສັງເກດການ 15 ມິຖຸນາ 1908 ໄດ້ພິມຄຳປະຕິຍານທີ່ບອກວ່າ: “ບໍ່ວ່າຈະຢູ່ໃສ ຫຼືເວລາໃດ ເມື່ອຢູ່ກັບເພດກົງກັນຂ້າມສອງຕໍ່ສອງ ຂ້ອຍຈະປະພຶດຕົວຢ່າງດີຄືຢູ່ໃນທີ່ສາທາລະນະ.” c ເຖິງແມ່ນວ່າການປະຕິຍານເຊັ່ນນີ້ບໍ່ໄດ້ເປັນຂໍ້ຮຽກຮ້ອງ ແຕ່ພີ່ນ້ອງຫຼາຍຄົນກໍໄດ້ປະຕິຍານແລະຂໍໃຫ້ລົງຊື່ເຂົາເຈົ້າໄວ້ໃນຫໍສັງເກດການ. ການກ່າວຄຳປະຕິຍານແບບນີ້ເບິ່ງຄືເປັນປະໂຫຍດຢູ່ໄລຍະໜຶ່ງ ແຕ່ເມື່ອເວລາຜ່ານໄປກໍກາຍເປັນພຽງພິທີເທົ່ານັ້ນ. ໃນທີ່ສຸດຄຳປະຕິຍານນີ້ຈຶ່ງຖືກຍົກເລີກ ແຕ່ຫຼັກການທີ່ສູງສົ່ງທາງດ້ານສິນລະທຳກໍຍັງຄົງຢູ່ແລະໄດ້ຮັບການສະໜັບສະໜູນມາຕະຫຼອດ.
7. ຫໍສັງເກດການ ປີ 1935 ເວົ້າເຖິງບັນຫາຫຍັງ ແລະຍັງຢ້ຳເລື່ອງຫຍັງອີກ?
7 ຊາຕານໂຈມຕີພີ່ນ້ອງໜັກຫຼາຍ. ຫໍສັງເກດການ 1 ມີນາ 1935 ເວົ້າຢ່າງກົງໄປກົງມາເຖິງບັນຫາທີ່ກຳລັງເກີດຂຶ້ນກັບປະຊາຊົນຂອງພະເຈົ້າ. ເບິ່ງຄືບາງຄົນຄິດວ່າ ການເປັນຜູ້ປະກາດເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າໄດ້ຮັບການຍົກເວັ້ນບໍ່ຕ້ອງໃຊ້ຊີວິດຕາມມາດຕະຖານດ້ານສິນລະທຳຂອງພະເຢໂຫວາ. ຫໍສັງເກດການ ສະບັບນັ້ນເວົ້າຢ່າງຊັດເຈນວ່າ: “ຢ່າລືມວ່າພະຍານພະເຢໂຫວາເປັນຕົວແທນຂອງພະເຈົ້າແລະລາຊະອານາຈັກຂອງພະອົງ ແລະສິ່ງທີ່ພະເຈົ້າຮຽກຮ້ອງຈາກເຮົາບໍ່ໄດ້ມີແຕ່ວຽກປະກາດເທົ່ານັ້ນ.” ບົດຄວາມນັ້ນຍັງໃຫ້ຄຳແນະນຳທີ່ຊັດເຈນເລື່ອງການແຕ່ງດອງແລະສິນລະທຳທາງເພດ ເຊິ່ງຊ່ວຍປະຊາຊົນຂອງພະເຈົ້າໃຫ້ “ໜີໃຫ້ໄກຈາກການຜິດສິນລະທຳທາງເພດ.”—1 ໂກ. 6:18, ລ.ມ.
8. ເປັນຫຍັງຫໍສັງເກດການ ຈຶ່ງເນັ້ນເລື້ອຍໆກ່ຽວກັບຄວາມໝາຍທີ່ຖືກຕ້ອງຂອງຄຳພາສາເກັຣກທີ່ໝາຍເຖິງການຜິດສິນລະທຳທາງເພດ?
8 ເມື່ອບໍ່ເທົ່າໃດສິບປີມານີ້ ຫໍສັງເກດການ ໄດ້ເນັ້ນເລື້ອຍໆກ່ຽວກັບຄວາມໝາຍທີ່ຖືກຕ້ອງຂອງຄຳວ່າພໍເນຍ ເຊິ່ງເປັນຄຳທີ່ໃຊ້ໃນພະຄຳພີພາກພາສາເກັຣກເພື່ອໝາຍເຖິງການເຮັດຜິດສິນລະທຳທາງເພດ. ຄຳວ່າພໍເນຍບໍ່ໄດ້ໝາຍເຖິງການມີເພດສຳພັນເທົ່ານັ້ນແຕ່ຍັງລວມເຖິງການຜິດສິນລະທຳທາງເພດຫຼາຍຮູບແບບ ແລະລວມເຖິງພຶດຕິກຳແບບລາມົກອານາຈານນຳອີກ. ຜູ້ທີ່ຕິດຕາມພະຄລິດຈຶ່ງໄດ້ຮັບການປົກປ້ອງຈາກອິດທິພົນທີ່ວິປະລິດທາງເພດ ເຊື່ງເປັນເລື່ອງທຳມະດາສຳລັບຜູ້ຄົນຢ່າງຫຼວງຫຼາຍໃນໂລກທຸກມື້ນີ້.—ອ່ານເອເຟດ 4:17-19
9, 10. (ກ) ເລື່ອງສິນລະທຳທີ່ຫໍສັງເກດການ ປີ 1935 ເວົ້າເຖິງຄືເລື່ອງຫຍັງ? (ຂ) ຄຳຕອບທີ່ມີເຫດຜົນຈາກຄຳພີໄບເບິນເລື່ອງການດື່ມເຫຼົ້າຄືຫຍັງ?
9 ການດື່ມຈັດ. ຫໍສັງເກດການ 1 ມີນາ 1935 ໄດ້ເວົ້າເຖິງເລື່ອງສິນລະທຳອີກເລື່ອງໜຶ່ງວ່າ: “ມີການສັງເກດວ່າບາງຄົນຍັງຢູ່ໃນສະພາບມຶນເມົາຂະນະທີ່ອອກໄປປະກາດແລະເຮັດວຽກຮັບໃຊ້ອື່ນໆຂອງອົງການ. ຖ້າຢ່າງນັ້ນ ດື່ມຕອນໃດຈຶ່ງຈະບໍ່ຜິດກັບຫຼັກພະຄຳພີ? ໃນຕອນທີ່ເຮັດວຽກຮັບໃຊ້ໃນອົງການຂອງອົງພະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ເໝາະບໍທີ່ຜູ້ໃດຜູ້ໜຶ່ງຈະດື່ມເຫຼົ້າດື່ມວາຍຈົນເສຍວຽກ?”
10 ບົດຄວາມນັ້ນໃຫ້ຄຳຕອບທີ່ມີເຫດຜົນຈາກຄຳພີໄບເບິນເລື່ອງການດື່ມເຫຼົ້າ. ຄຳພີໄບເບິນບໍ່ເຄີຍບອກວ່າການດື່ມເຫຼົ້າແບບພໍປະມານເປັນສິ່ງທີ່ຜິດ ແຕ່ທີ່ຕຳໜິຢ່າງຮຸນແຮງກໍຄື ການເມົາເຫຼົ້າ. (ເພງ. 104:14, 15; 1 ໂກ. 6:9, 10) ແຕ່ຈະວ່າແນວໃດກັບການຮັບໃຊ້ພະເຈົ້າໃນສະພາບທີ່ມຶນເມົາ? ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະເຈົ້າໄດ້ຮັບບົດຮຽນຈາກເລື່ອງທີ່ເກີດຂຶ້ນກັບລູກຊາຍຂອງອາໂລນ ເຂົາເຈົ້າຖືກພະເຈົ້າລົງໂທດເຖິງຕາຍເພາະບໍ່ໄດ້ໃຊ້ໄຟທີ່ພະອົງກຳນົດເມື່ອເຜົາເຄື່ອງບູຊາ. ຕອນນັ້ນເບິ່ງຄືວ່າເຂົາເຈົ້າເຮັດວຽກຮັບໃຊ້ໃນຂະນະທີ່ມຶນເມົາ ເພາະທັນທີຫຼັງຈາກທີ່ເຂົາເຈົ້າຖືກລົງໂທດ ພະເຈົ້າໄດ້ອອກກົດໝາຍຫ້າມປະໂລຫິດທຸກຄົນດື່ມເຫຼົ້າໃນຂະນະທີ່ເຮັດວຽກຮັບໃຊ້ພະອົງ. (ເລວີ. 10:1, 2, 8-11) ໂດຍໃຊ້ຫຼັກການນີ້ ລູກສິດຂອງພະຄລິດໃນທຸກມື້ນີ້ກໍຕ້ອງລະວັງທີ່ຈະບໍ່ຢູ່ໃນສະພາບມຶນເມົາໃນຂະນະທີ່ຮັບໃຊ້ພະເຈົ້າ.
11. ເປັນຫຍັງຄວາມເຂົ້າໃຈທີ່ຊັດເຈນເລື່ອງພະຍາດຕິດເຫຼົ້າຊຳເຮື້ອ ຈຶ່ງເປັນປະໂຫຍດຫຼາຍຕໍ່ປະຊາຊົນຂອງພະເຈົ້າ?
11 ເມື່ອບໍ່ເທົ່າໃດສິບປີມານີ້ ພະເຈົ້າຊ່ວຍຜູ້ຕິດຕາມພະຄລິດໃຫ້ເຂົ້າໃຈຊັດເຈນເລື່ອງພະຍາດຕິດເຫຼົ້າຊຳເຮື້ອ ຄວາມຮູ້ຂອງພະເຈົ້າທີ່ເໝາະກັບເວລາຊ່ວຍຄົນທີ່ເຄີຍຕິດເຫຼົ້າໃຫ້ເຊົາແລະບໍ່ກັບໄປເປັນທາດຂອງມັນອີກ. ສ່ວນຄົນອື່ນໆກໍຄົງບໍ່ມີທາງຕິດເຫຼົ້າເພາະຄວາມຮູ້ນີ້ຊ່ວຍປົກປ້ອງເຂົາເຈົ້າໄວ້. ພວກເຮົາຄົງຈະບໍ່ຢາກສູນເສຍສັກສີ ສູນເສຍຄອບຄົວເພາະຕິດເຫຼົ້າ ແລະທີ່ຮ້າຍແຮງໄປກວ່ານັ້ນຄືການສູນເສຍໂອກາດທີ່ຈະໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມການນະມັດສະການແທ້ຂອງພະເຢໂຫວາ.
“ເປັນໄປບໍ່ໄດ້ທີ່ອົງພະຜູ້ເປັນເຈົ້າຂອງເຮົາຈະມີກິ່ນຢາສູບຕິດໂຕ ແລະບໍ່ມີທາງທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ຕົວເອງເປັນມົນທິນໂດຍເອົາສິ່ງເປິເປື້ອນເຂົ້າປາກ.”—ຊີ. ທີ. ຣັດເຊວ
12. ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະຄລິດຮູ້ສຶກແນວໃດກັບການໃຊ້ຢາສູບ ແມ່ນແຕ່ກ່ອນສະໄໝສຸດທ້າຍຈະເລີ່ມຂຶ້ນ?
12 ການໃຊ້ຢາສູບ. ຕັ້ງແຕ່ກ່ອນສະໄໝສຸດທ້າຍຈະເລີ່ມຂຶ້ນ ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະຄລິດເລີ່ມຮູ້ວ່າການໃຊ້ຢາສູບເປັນເລື່ອງໜ້າຕຳໜິ. ເມື່ອຫຼາຍປີກ່ອນ ພີ່ນ້ອງສູງອາຍຸຊື່ຊາລ ເຄເປິນ ເລົ່າເຖິງເຫດການຕອນທີ່ລາວພົບຊາລ ເທຊ ຣັດເຊວເປັນຄັ້ງທຳອິດໃນທ້າຍສະຕະວັດທີ 19. ຕອນນັ້ນ ເຄເປິນອາຍຸ 13 ປີ ລາວກັບອ້າຍແລະນ້ອງຊາຍ 3 ຄົນຢູ່ເທິງຂັ້ນໄດສຳນັກງານໄບເບິນເຮົາສໃນເມືອງແອນເລເກນີ ລັດເພນຊິລເວເນຍ ເມື່ອຣັດເຊວຍ່າງຜ່ານມາ ລາວກໍຖາມວ່າ: “ແມ່ນໃຜສູບຢາ? ຂ້ອຍໄດ້ກິ່ນໄດ໋.” ທຸກຄົນກໍຕອບເປັນສຽງດຽວກັນວ່າບໍ່ໄດ້ສູບ ແລະຮູ້ທັນທີວ່າຣັດເຊວຄິດແນວໃດກ່ຽວກັບການສູບຢາ. ໃນຫໍສັງເກດການ 1 ສິງຫາ 1895 ພີ່ນ້ອງຣັດເຊວໄດ້ເວົ້າເຖິງ 2 ໂກລິນໂທ 7:1 ວ່າ: “ຂ້ອຍບໍ່ເຫັນວ່າມັນຈະເຮັດໃຫ້ພະເຈົ້າໄດ້ຮັບກຽດບ່ອນໃດ ຫຼືບໍ່ເຫັນວ່າຈະເປັນປະໂຫຍດແນວໃດທີ່ຄລິດສະຕຽນຈະໃຊ້ຢາສູບບໍ່ວ່າຈະແບບໃດ . . . ເປັນໄປບໍ່ໄດ້ທີ່ອົງພະຜູ້ເປັນເຈົ້າຂອງເຮົາຈະມີກິ່ນຢາສູບຕິດໂຕ ແລະບໍ່ມີທາງທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ຕົວເອງເປັນມົນທິນໂດຍເອົາສິ່ງເປິເປື້ອນເຂົ້າປາກ.”
13. ໃນປີ 1973 ມີການຊຳຮະດ້ານສິນລະທຳເລື່ອງຫຍັງອີກ?
13 ຫໍສັງເກດການ ປີ 1935 ເອີ້ນຢາສູບວ່າ: “ຫຍ້າສົກກະປົກ” ແລະບອກວ່າຄົນທີ່ສູບຫຼືຄ້ຽວໃບຢານີ້ຈະເປັນສະມາຊິກຄອບຄົວເບເທນ ໄພໂອເນຍ ຫຼືເປັນຜູ້ດູແລເດີນທາງໃນອົງການຂອງພະເຈົ້າຕໍ່ໄປບໍ່ໄດ້. ຕໍ່ມາໃນປີ 1973 ກໍມີການຊຳຮະດ້ານສິນລະທຳອີກເລື່ອງໜຶ່ງ. ຫໍສັງເກດການ 1 ມິຖຸນາ ອະທິບາຍວ່າ: ພະຍານຂອງພະເຢໂຫວາຄົນໃດທີ່ຍັງເສບສິ່ງສົກກະປົກທີ່ເປັນອັນຕະລາຍເຖິງຕາຍ ແລະເປັນນິດໄສທີ່ບໍ່ໄດ້ສະແດງຄວາມຮັກຕໍ່ຜູ້ອື່ນ ຈະຢູ່ໃນປະຊາຄົມບໍ່ໄດ້ ຄົນທີ່ບໍ່ຍອມເຊົາໃຊ້ຢາສູບຈະຕ້ອງຖືກຕັດສຳພັນ. d ພະຄລິດໄດ້ຊຳຮະຜູ້ຕິດຕາມເພິ່ນໃຫ້ສະອາດຂຶ້ນອີກລະດັບໜຶ່ງແລ້ວ.
14. ພະເຈົ້າມີມາດຕະຖານອັນໃດໃນເລື່ອງເລືອດ ແລະການຖ່າຍເລືອດກາຍເປັນວິທີປິ່ນປົວທີ່ໃຊ້ກັນທົ່ວໂລກໄດ້ແນວໃດ?
14 ການໃຊ້ເລືອດໃນທາງທີ່ຜິດ. ໃນສະໄໝໂນເອ ພະເຈົ້າບອກວ່າການກິນເລືອດເປັນສິ່ງທີ່ຜິດ. ພະອົງຍັງຢ້ຳກັບຊາວອິດສະລາແອນກ່ຽວກັບຈຸດຢືນເລື່ອງເລືອດໂດຍໃຫ້ຂຽນໄວ້ໃນກົດໝາຍຂອງພະອົງ ແລະສັ່ງປະຊາຄົມຄລິດສະຕຽນແບບດຽວກັນວ່າ: ‘ໃຫ້ອົດຈາກການ . . . ກິນເລືອດ.’ (ກິດ. 15:20, 29; ຕົ້ນ. 9:4; ເລວີ. 7:26) ຊາຕານກໍເຫັນຊ່ອງທາງທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ຫຼາຍຄົນໃນທຸກມື້ນີ້ລະເລີຍມາດຕະຖານຂອງພະເຈົ້າໃນເລື່ອງເລືອດ. ໃນສະຕະວັດທີ 19 ແພດບາງຄົນເລີ່ມທົດລອງປິ່ນປົວຄົນເຈັບດ້ວຍການຖ່າຍເລືອດ ແຕ່ຫຼັງຈາກຄົ້ນພົບວ່າມີກຸບເລືອດ ການປິ່ນປົວດ້ວຍວິທີນີ້ຈຶ່ງແຜ່ຫຼາຍຂຶ້ນ. ໃນປີ 1937 ເລີ່ມມີການເກັບສະສົມເລືອດໄວ້ໃນທະນາຄານເລືອດ ແລະສົງຄາມໂລກຄັ້ງທີ 2 ກໍເປັນແຮງພັກດັນໃຫ້ມີການໃຊ້ເລືອດຫຼາຍຂຶ້ນ ແລະໃນອີກບໍ່ດົນການຖ່າຍເລືອດກໍເປັນວິທີປິ່ນປົວທີ່ໃຊ້ກັນໃນທົ່ວໂລກ.
15, 16. (ກ) ພະຍານພະເຢໂຫວາຍຶດໝັ້ນກັບຈຸດຢືນເລື່ອງການຖ່າຍເລືອດແນວໃດ? (ຂ) ມີການຈັດກຽມຫຍັງເພື່ອຊ່ວຍຜູ້ຕິດຕາມຂອງພະຄລິດໃນເລື່ອງການຖ່າຍເລືອດ ລວມທັງການປິ່ນປົວແບບໃດກໍຕາມທີ່ກ່ຽວກັບເລືອດ ແລະຜົນເປັນແນວໃດ?
15 ຕັ້ງແຕ່ປີ 1944 ຫໍສັງເກດການ ບອກວ່າ ການຖ່າຍເລືອດແທ້ໆແລ້ວກໍຄືການກິນເລືອດ. ຫໍສັງເກດການ ໃນປີຕໍ່ມາກໍເຮັດໃຫ້ຈຸດຢືນຕາມຫຼັກພະຄຳພີກ່ຽວກັບເລື່ອງນີ້ຊັດເຈນແລະມີນ້ຳໜັກຫຼາຍຂຶ້ນ. ເມື່ອເຖິງປີ 1951 ມີການພິມຄຳຖາມແລະຄຳຕອບຫຼາຍຂໍ້ເພື່ອຊ່ວຍປະຊາຊົນຂອງພະເຈົ້າໃຫ້ຮູ້ວິທີລົມກັບທ່ານໝໍ. ຜູ້ຕິດຕາມທີ່ສັດຊື່ຂອງພະຄລິດຕະຫຼອດທົ່ວໂລກຍຶດໝັ້ນກັບຈຸດຢືນເລື່ອງເລືອດຢ່າງກ້າຫານ ເຂົາເຈົ້າມັກຖືກດ່າ ຖືກກຽດຊັງ ແລະເຖິງກັບຖືກຂົ່ມເຫງດ້ວຍຊ້ຳ. ແຕ່ພະຄລິດກໍຂັບເຄື່ອນອົງການຂອງເພິ່ນເພື່ອຊ່ວຍເຫຼືອເຂົາເຈົ້າມາຕະຫຼອດເຊັ່ນ: ຈັດພິມຈຸນລະສານທີ່ຄົ້ນຄວ້າຢ່າງດີແລະບົດຄວາມທີ່ອະທິບາຍເລື່ອງເລືອດຢ່າງລະອຽດຫຼາຍບົດຄວາມ.
16 ໃນປີ 1979 ຜູ້ເຖົ້າແກ່ບາງຄົນເລີ່ມໄປລົມກັບທ່ານໝໍຕາມໂຮງໝໍຕ່າງໆເພື່ອເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເຂົ້າໃຈພວກເຮົາດີຂຶ້ນ ລວມທັງເລື່ອງຈຸດຢືນຂອງເຮົາ ເຫດຜົນຕາມຫຼັກພະຄຳພີ ແລະທາງເລືອກອື່ນທີ່ໃຊ້ແທນການໃສ່ເລືອດ. ໃນປີ 1980 ຜູ້ເຖົ້າແກ່ຈາກ 39 ເມືອງໃນສະຫະລັດໄດ້ຮັບການຝຶກອົບຮົມພິເສດເພື່ອເຮັດວຽກນີ້. ຕໍ່ມາ ຄະນະກຳມະການປົກຄອງໄດ້ອະນຸມັດໃຫ້ຕັ້ງຄະນະກຳມະການປະສານງານກັບໂຮງໝໍຂຶ້ນທົ່ວໂລກຕະຫຼອດຫຼາຍປີທີ່ຜ່ານມາ. ໂຄງການນີ້ໄດ້ຜົນບໍ? ຕອນນີ້ມີບຸກຄະລາກອນທາງການແພດຫຼາຍໝື່ນຄົນລວມມີ ທ່ານໝໍ ໝໍຜ່າຕັດ ໝໍຊຳນານໃນການວາງຢາສະຫຼົບເຊິ່ງໃຫ້ການຮ່ວມມືກັບຄົນເຈັບທີ່ເປັນພະຍານພະເຢໂຫວາ. ເມື່ອເຮົາເລືອກປິ່ນປົວໂດຍບໍ່ໃສ່ເລືອດ ເຂົາເຈົ້າກໍນັບຖືການຕັດສິນໃຈຂອງເຮົາ. ມີໂຮງໝໍທີ່ປິ່ນປົວໂດຍບໍ່ໃສ່ເລືອດເພີ່ມຂຶ້ນເລື້ອຍໆແລະບາງແຫ່ງເຖິງກັບບອກວ່າເປັນວິທີທີ່ດີທີ່ສຸດ. ໜ້າຕື່ນເຕັ້ນແທ້ໆເມື່ອຄິດເຖິງວິທີທີ່ພະເຍຊູປົກປ້ອງຜູ້ຕິດຕາມເພິ່ນໃຫ້ລອດພົ້ນຈາກຄວາມພະຍາຍາມຂອງຊາຕານທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າດ່າງພ້ອຍ.—ອ່ານເອເຟດ 5:25-27
ມີໂຮງໝໍທີ່ປິ່ນປົວໂດຍບໍ່ໃສ່ເລືອດເພີ່ມຂຶ້ນເລື້ອຍໆແລະບາງແຫ່ງເຖິງກັບບອກວ່າເປັນວິທີທີ່ດີທີ່ສຸດ
17. ເຮົາຈະສະແດງໃຫ້ເຫັນແນວໃດວ່າເຮົາເຫັນຄຸນຄ່າວິທີທີ່ພະຄລິດໄດ້ຊຳຮະຜູ້ຕິດຕາມເພິ່ນໃຫ້ສະອາດ?
17 ເຮົາໜ້າຈະຖາມຕົວເອງວ່າ: ‘ເມື່ອເຫັນວິທີທີ່ພະຄລິດຊຳຮະແລະຝຶກອົບຮົມຜູ້ຕິດຕາມເພິ່ນໃຫ້ຍຶດໝັ້ນກັບມາດຕະຖານດ້ານສິນລະທຳທີ່ສູງສົ່ງຂອງພະເຢໂຫວາ ເຮົາເຫັນຄ່າສິ່ງທີ່ເພິ່ນເຮັດເພື່ອເຮົາບໍ?’ ຖ້າຢ່າງນັ້ນ ຂໍໃຫ້ເຮົາຈື່ໄວ້ວ່າ ຊາຕານບໍ່ເຄີຍລົ້ມເລີກຄວາມຕັ້ງໃຈທີ່ຈະດຶງເຮົາໃຫ້ຫ່າງເຫີນຈາກພະເຢໂຫວາແລະພະເຍຊູ ມັນພະຍາຍາມເຮັດໃຫ້ເຮົາເຊົາຍຶດໝັ້ນກັບມາດຕະຖານດ້ານສິນລະທຳຂອງພະເຈົ້າ. ອົງການຂອງພະເຢໂຫວາຈຶ່ງເຕືອນເຮົາດ້ວຍຄວາມຮັກຢູ່ສະເໝີກ່ຽວກັບແນວທາງທີ່ໄຮ້ສິນລະທຳຂອງໂລກນີ້ເພື່ອເຮົາຈະຕ້ານທານອິດທິພົນຂອງຊາຕານໄດ້. ຂໍໃຫ້ເຮົາຕື່ນຕົວ ຕອບຮັບ ເຊື່ອຟັງຄຳເຕືອນແລະຄຳແນະນຳທີ່ເປັນປະໂຫຍດເຫຼົ່ານັ້ນສະເໝີ.—ສຸພາ. 19:20
ປ້ອງກັນບໍ່ໃຫ້ປະຊາຊົນເສື່ອມເສຍ
18. ເມື່ອມີບາງຄົນຈົງໃຈບໍ່ຍອມເຮັດຕາມມາດຕະຖານຂອງພະເຈົ້າ ພາບວິຫານໃນນິມິດຂອງເອເຊກຽນໃຫ້ຂໍ້ເຕືອນໃຈທີ່ຊັດເຈນໃນເລື່ອງອັນໃດ?
18 ການຊຳຮະທາງສິນລະທຳດ້ານທີ 2 ໝາຍລວມເຖິງມາດຕະການຕ່າງໆທີ່ຊ່ວຍປົກປ້ອງປະຊາຄົມຄລິດສະຕຽນໃຫ້ສະອາດຢູ່ສະເໝີ. ໜ້າເສຍດາຍ ບາງຄົນເຄີຍອຸທິດຕົວໃຫ້ພະເຢໂຫວາແລະໃຊ້ຊີວິດຕາມມາດຕະຖານຂອງພະອົງ ແຕ່ເຂົາເຈົ້າພັດຈົງໃຈບໍ່ເຮັດຕາມມາດຕະຖານເຫຼົ່ານັ້ນອີກຕໍ່ໄປ ແລ້ວອົງການຈະເຮັດແນວໃດກັບຄົນເຫຼົ່ານີ້? ວິຫານໃນນິມິດຂອງເອເຊກຽນທີ່ເວົ້າເຖິງໃນຕອນຕົ້ນສະແດງໃຫ້ເຫັນມາດຕະການໜຶ່ງທີ່ອາດນຳມາໃຊ້ໄດ້ ຂໍໃຫ້ນຶກເຖິງປະຕູທາງເຂົ້າທີ່ສູງສະຫງ່າເຊິ່ງມີຫ້ອງຍາມ ຄົນຍາມຈະກັນຄົນທີ່ບໍ່ໄດ້ “ຮັບສິນຕັດໃນໃຈ” ບໍ່ໃຫ້ເຂົ້າມາໃນວິຫານ. (ເອເຊກ. 44:9) ນີ້ເປັນຂໍ້ເຕືອນໃຈທີ່ຊັດເຈນວ່າ ຄົນທີ່ພະຍາຍາມເຮັດຕາມມາດຕະຖານອັນບໍລິສຸດສະອາດຂອງພະເຢໂຫວາເທົ່ານັ້ນທີ່ຄູ່ຄວນກັບການນະມັດສະການແທ້ ແລະການຄົບຫາກັບພີ່ນ້ອງຄລິດສະຕຽນກໍບໍ່ໄດ້ເປີດກວ້າງສຳລັບທຸກຄົນໃນເວລານີ້ຄືກັນ.
19, 20. (ກ) ພະຄລິດໄດ້ເຮັດແນວໃດເພື່ອຊ່ວຍຜູ້ຕິດຕາມເພິ່ນໃຫ້ປັບວິທີແກ້ໄຂບັນຫາເມື່ອມີການເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງ? (ຂ) ອັນໃດຄືເຫດຜົນ 3 ຂໍ້ທີ່ຕ້ອງຕັດສຳພັນຄົນເຮັດຜິດທີ່ບໍ່ຍອມກັບໃຈ?
19 ຫວນກັບໄປໃນປີ 1892 ຫໍສັງເກດການ ເວົ້າເລື່ອງນີ້ວ່າ: “ເຮົາມີໜ້າທີ່ຕັດສຳພັນ (ຄລິດສະຕຽນ) ຄົນທີ່ສະແດງອອກທາງກົງແລະທາງອ້ອມວ່າລາວປະຕິເສດເລື່ອງຄ່າໄຖ່ຂອງພະຄລິດ [ເຊິ່ງມີຄ່າເທົ່າທຽມກັນ] ສຳລັບທຸກຄົນ.” (ອ່ານ 2 ໂຢຮັນ 10) ໃນປີ 1904 ປຶ້ມການສ້າງຂຶ້ນໃໝ່ (ພາສາອັງກິດ) ບອກຢ່າງຊັດເຈນວ່າ: ຄົນທີ່ດື້ດ້ານບໍ່ຍອມເຊົາເຮັດຊົ່ວອາດເຮັດໃຫ້ປະຊາຄົມເສື່ອມເສຍໄດ້. ໃນສະໄໝນັ້ນ ເມື່ອມີການເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງ ພີ່ນ້ອງທຸກຄົນມີສ່ວນຮ່ວມໃນການ “ຕັດສິນຄະດີພາຍໃນປະຊາຄົມ” ແຕ່ກໍລະນີແບບນີ້ກໍມີໜ້ອຍຫຼາຍ. ໃນຫໍສັງເກດການ ປີ 1944 ຊີ້ໃຫ້ເຫັນວ່າ ພີ່ນ້ອງທີ່ມີໜ້າທີ່ຮັບຜິດຊອບເທົ່ານັ້ນທີ່ຄວນຕັດສິນເລື່ອງນີ້. ໃນຫໍສັງເກດການ ປີ 1952 ໄດ້ໃຫ້ຄຳແນະນຳກ່ຽວກັບຂັ້ນຕອນຕ່າງໆໃນການຕັດສິນຄວາມຕາມຫຼັກພະຄຳພີ ໂດຍເນັ້ນວ່າເຫດຜົນສຳຄັນທີ່ຕ້ອງຕັດສຳພັນຄົນທີ່ບໍ່ຍອມກັບໃຈຄື ເພື່ອປົກປ້ອງປະຊາຄົມໃຫ້ສະອາດ.
20 ຕະຫຼອດຫຼາຍສິບປີທີ່ຜ່ານມາ ພະຄລິດໄດ້ຊ່ວຍຜູ້ຕິດຕາມເພິ່ນໃຫ້ປັບວິທີແກ້ບັນຫາເມື່ອມີການເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງ. ຄລິດສະຕຽນຜູ້ເຖົ້າແກ່ໄດ້ຮັບການຝຶກອົບຮົມຢ່າງດີເພື່ອຈະຕັດສິນຄວາມໄດ້ຢ່າງຍຸຕິທຳແລະມີຄວາມເມດຕາຕາມແນວທາງຂອງພະເຢໂຫວາ. ໃນທຸກມື້ນີ້ ເຮົາເຫັນຊັດເຈນວ່າມີເຫດຜົນຢ່າງໜ້ອຍ 3 ຂໍ້ທີ່ຕ້ອງຕັດສຳພັນຄົນເຮັດຜິດທີ່ບໍ່ຍອມກັບໃຈ (1) ເພື່ອຮັກສາຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາ (2) ເພື່ອປ້ອງກັນບໍ່ໃຫ້ອິດທິພົນທີ່ເສື່ອມຊາມແຜ່ກະຈາຍໄປໃນປະຊາຄົມ (3) ເພື່ອກະຕຸ້ນຄົນເຮັດຜິດໃຫ້ສຳນຶກຕົວແລະກັບໃຈຖ້າເປັນໄປໄດ້.
21. ມາດຕະການຕັດສຳພັນເປັນປະໂຫຍດຕໍ່ປະຊາຊົນຂອງພະເຈົ້າໃນທຸກມື້ນີ້ແນວໃດ?
21 ເຈົ້າເຫັນບໍວ່າມາດຕະການຕັດສຳພັນເປັນປະໂຫຍດຕໍ່ຜູ້ທີ່ຕິດຕາມພະຄລິດໃນທຸກມື້ນີ້ແນວໃດ? ໃນສະໄໝບູຮານ ຊາວອິດສະລາແອນທີ່ເຮັດຜິດມັກຈະເປັນແບບຢ່າງທີ່ຊົ່ວຊ້າໃຫ້ກັບຄົນໃນຊາດ ບາງຄັ້ງຄົນເຫຼົ່ານັ້ນມີຫຼາຍກວ່າຄົນທີ່ຮັກພະເຢໂຫວາແລະພະຍາຍາມເຮັດສິ່ງທີ່ຖືກຕ້ອງດ້ວຍຊ້ຳ. ຊາດອິດສະລາແອນຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາເສື່ອມເສຍ ແລະເຂົາເຈົ້າກໍບໍ່ໄດ້ຮັບຄວາມຮັກຈາກພະອົງອີກຕໍ່ໄປ. (ຢເຣ. 7:23-28) ໃນທຸກມື້ນີ້ ພະເຢໂຫວາບໍ່ໄດ້ເປັນພະເຈົ້າຂອງຄົນຊາດໃດຊາດໜຶ່ງ ແຕ່ເປັນພະເຈົ້າຂອງ [ກຸ່ມຄົນ] ທັງຊາຍແລະຍິງຈາກຊາດຕ່າງໆທີ່ມີມິດຕະພາບກັບພະອົງ. ເນື່ອງຈາກມີການຕັດສຳພັນຄົນທີ່ບໍ່ຍອມກັບໃຈ ຊາຕານຈຶ່ງບໍ່ສາມາດໃຊ້ເຂົາເຈົ້າເປັນອາວຸດທີ່ຈະທຳລາຍພີ່ນ້ອງໄດ້ອີກ ເພາະຄົນທີ່ຖືກຕັດສຳພັນເກືອບຈະບໍ່ມີອິດທິພົນຫຍັງທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ປະຊາຄົມເປິເປື້ອນໄດ້. ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາຈຶ່ງໝັ້ນໃຈໄດ້ວ່າພະເຈົ້າຍັງຮັກປະຊາຊົນໂດຍລວມຂອງພະອົງສະເໝີ. ຂໍໃຫ້ເຮົາຈື່ຄຳສັນຍາຂອງພະເຢໂຫວາທີ່ວ່າ: “ບໍ່ມີອາວຸດອັນໃດທີ່ສ້າງຂຶ້ນມາຕໍ່ສູ້ເຈົ້າຈະທຳຮ້າຍເຈົ້າໄດ້.” (ເອຊາ. 54:17, ລ.ມ.) ເມື່ອຜູ້ເຖົ້າແກ່ໃນປະຊາຄົມເຮັດໜ້າທີ່ຕັດສິນຄວາມເຊິ່ງເປັນວຽກທີ່ໜັກຫຼາຍ ເຮົາສະໜັບສະໜູນຢ່າງສັດຊື່ພັກດີບໍ?
ການໃຫ້ກຽດແກ່ ‘ຄອບຄົວທັງປວງ . . . ເຊິ່ງເປັນທີ່ເອີ້ນຊື່ວ່າມາແຕ່ພະອົງ’
22, 23. (ກ) ເປັນຫຍັງເຮົາຮູ້ສຶກຊາບຊຶ້ງໃຈແລະຂອບໃຈເພື່ອນຄລິດສະຕຽນທີ່ຢູ່ໃນໄລຍະຕົ້ນໆຂອງສະຕະວັດທີ 20? (ຂ) ມີຫຼັກຖານຫຍັງທີ່ສະແດງວ່າເຂົາເຈົ້າຕ້ອງປັບປ່ຽນຄວາມຄິດເລື່ອງຄອບຄົວໃຫ້ສົມດຸນຫຼາຍຂຶ້ນ?
22 ການຊຳຮະດ້ານທີ 3 ຄືເລື່ອງການແຕ່ງດອງແລະຄອບຄົວ ເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ຜູ້ຕິດຕາມພະຄລິດໄດ້ຮັບປະໂຫຍດມາຕະຫຼອດ. ເຮົາໄດ້ປັບປ່ຽນຄວາມຄິດຂອງເຮົາໃນເລື່ອງນີ້ແນວໃດຕະຫຼອດຫຼາຍປີທີ່ຜ່ານມາ? ເມື່ອເຮົາອ່ານເລື່ອງຂອງຜູ້ຮັບໃຊ້ພະເຈົ້າທີ່ມີຊີວິດຢູ່ໃນໄລຍະຕົ້ນໆຂອງສະຕະວັດທີ 20 ເຮົາຮູ້ສຶກຊາບຊຶ້ງໃຈຫຼາຍແລະເຖິງກັບງຶດງໍ້ເມື່ອເຫັນວ່າເຂົາເຈົ້າມີນ້ຳໃຈເສຍສະລະຂະໜາດໃດ. ເຮົາຮູ້ສຶກຂອບໃຈແທ້ໆເມື່ອເຫັນເຂົາເຈົ້າໃຫ້ຄວາມສຳຄັນກັບວຽກຮັບໃຊ້ຫຼາຍກວ່າເລື່ອງອື່ນໆໃນຊີວິດ. ແຕ່ເມື່ອເຮົາເບິ່ງຫວນກັບໄປ ເຮົາກໍເຫັນວ່າພີ່ນ້ອງໃນສະໄໝນັ້ນຕ້ອງປັບປ່ຽນຄວາມຄິດໃຫ້ສົມດຸນຂຶ້ນແນວໃດ?
23 ຕອນນັ້ນເປັນເລື່ອງປົກກະຕິທີ່ພີ່ນ້ອງຊາຍຈະໄດ້ຮັບມອບໝາຍໃຫ້ໄປເຮັດວຽກຮັບໃຊ້ໃນບ່ອນຕ່າງໆຫຼືເຮັດໜ້າທີ່ຜູ້ດູແລເດີນທາງ ເຊິ່ງບາງຄັ້ງເຂົາເຈົ້າຕ້ອງຈາກບ້ານຫຼືຈາກຄອບຄອບຄົວໄປດົນຫຼາຍເດືອນ. ຫຼາຍຄັ້ງພີ່ນ້ອງກໍເວົ້າເຖິງການແຕ່ງດອງໃນແງ່ລົບຈົນເກີນຂອບເຂດທີ່ຂຽນໄວ້ໃນຄຳພີໄບເບິນ ສ່ວນຄຳແນະນຳທີ່ຊ່ວຍເສີມສ້າງຄອບຄົວຄລິດສະຕຽນໃຫ້ໝັ້ນຄົງກໍມີໜ້ອຍຫຼາຍ. ສະພາບການແບບດຽວກັນນີ້ເກີດຂຶ້ນກັບຜູ້ຕິດຕາມພະຄລິດໃນປັດຈຸບັນນີ້ບໍ? ບໍ່ເລີຍ!
ຄົນທີ່ໄດ້ຮັບວຽກມອບໝາຍໃນອົງການຂອງພະເຈົ້າ ບໍ່ຄວນເຮັດວຽກຮັບໃຊ້ຫຼາຍຈົນເຖິງກັບລະເລີຍຄອບຄົວຂອງຕົວເອງ
24. ພະຄລິດຊ່ວຍປະຊາຊົນທີ່ສັດຊື່ໃຫ້ມີຄວາມຄິດທີ່ສົມດຸນຫຼາຍຂຶ້ນໃນເລື່ອງຊີວິດຄູ່ແລະຄອບຄົວແນວໃດ?
24 ໃນທຸກມື້ນີ້ ຄົນທີ່ໄດ້ຮັບວຽກມອບໝາຍໃນອົງການຂອງພະເຈົ້າ ບໍ່ຄວນເຮັດວຽກຮັບໃຊ້ຫຼາຍຈົນເຖິງກັບລະເລີຍຄອບຄົວຂອງຕົວເອງ. (ອ່ານ 1 ຕີໂມເຕ 5:8) ນອກຈາກນີ້ ພະຄລິດຕ້ອງການເບິ່ງແຍງລູກສິດທີ່ສັດຊື່ຂອງເພິ່ນທີ່ຢູ່ເທິງໂລກໃຫ້ໄດ້ຮັບຄຳແນະນຳທີ່ສົມດຸນແລະເປັນປະໂຫຍດສະເໝີໃນເລື່ອງຊີວິດຄູ່ແລະຄອບຄົວ. (ເອເຟ. 3:14, 15) ໃນປີ 1978 ມີການອອກປຶ້ມການເຮັດໃຫ້ຊີວິດຄອບຄົວຂອງທ່ານມີຄວາມສຸກ. ຫຼັງຈາກນັ້ນອີກ 18 ປີ ກໍອອກປຶ້ມເຄັດລັບສຳລັບຄວາມສຸກໃນຄອບຄົວ. ນອກຈາກນີ້ ຫໍສັງເກດການ ຍັງລົງບົດຄວາມຫຼາຍເລື່ອງສຳລັບຜົວເມຍເຊິ່ງຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໃຫ້ນຳຫຼັກການໃນພະຄຳພີໄປໃຊ້ໃນຊີວິດຄູ່.
25-27. ເປັນຫຍັງເດັກນ້ອຍທຸກໄວຕ້ອງໄດ້ຮັບການເອົາໃຈໃສ່ຫຼາຍຂຶ້ນກວ່າແຕ່ກ່ອນ?
25 ແລ້ວເດັກນ້ອຍເດ? ຕະຫຼອດຫຼາຍປີມານີ້ ເດັກນ້ອຍຈຳເປັນຕ້ອງໄດ້ຮັບການເອົາໃຈໃສ່ຫຼາຍຂຶ້ນເລື້ອຍໆ. ດົນນານມາແລ້ວທີ່ອົງການຂອງພະເຢໂຫວາໄດ້ກຽມສິ່ງທີ່ດີໆໄວ້ສຳລັບເດັກນ້ອຍທຸກໄວ ໃນໄລຍະທຳອິດສິ່ງເຫຼົ່ານັ້ນຄ່ອຍໆທະຍອຍອອກມາ ແຕ່ຕອນນີ້ພັດມີຫຼາຍຄືກັບກະແສນ້ຳທີ່ໄຫຼບໍ່ຂາດສາຍ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ເດິ ໂກເດິນ ເອດຈ ຕັ້ງແຕ່ປີ 1919-1921 ມີບົດຄວາມຊື່ “ການສຶກສາພະຄຳພີສຳລັບໄວໜຸ່ມ.” ນອກຈາກນັ້ນ ກໍມີເດິ ໂກເດິນ ເອດຈ ເອບີຊີ ໃນປີ 1920 ແລະປຶ້ມເດັກນ້ອຍທັງຫຼາຍ ໃນປີ 1941 (ທັງໝົດນີ້ບໍ່ມີໃນພາສາລາວ). ຕໍ່ມາໃນທົດສະວັດ 1970 ມີການອອກປຶ້ມ 3 ເຫຼັ້ມຄື: ການຮັບຟັງຄູຜູ້ຍິ່ງໃຫຍ່ ການໄດ້ປະໂຫຍດຫຼາຍທີ່ສຸດຈາກໄວໜຸ່ມສາວ ແລະໜັງສືຂອງຂ້ອຍກ່ຽວກັບເລື່ອງໃນຄຳພີໄບເບິນ. ໃນປີ 1982 ຕື່ນເຖີດ! ລົງບົດຄວາມຊຸດ “ໜຸ່ມສາວຖາມວ່າ” ແລະຈາກນັ້ນໄດ້ລວມເຫຼັ້ມເປັນປຶ້ມຊື່ ຄຳຖາມທີ່ໜຸ່ມສາວຖາມ—ຄຳຕອບທີ່ໄດ້ຜົນ ພິມໃນປີ 1989.
ເດັກນ້ອຍມີຄວາມສຸກທີ່ໄດ້ຮັບຈຸນລະສານເລື່ອງທີ່ຂ້ອຍຮຽນຈາກຄຳພີໄບເບິນ ຢູ່ການປະຊຸມໃຫຍ່ໃນເຢຍລະມັນ
26 ປັດຈຸບັນເຮົາມີປຶ້ມໜຸ່ມສາວຖາມ 2 ເຫຼັ້ມ ແລະຍັງລົງບົດຄວາມຕອນໃໝ່ໆໃນເວັບໄຊ jw.org. ເຮົາຍັງມີປຶ້ມຮຽນຈກຄູຜູ້ຍິ່ງໃຫຍ່ ນຳອີກ. ເວັບໄຊຂອງເຮົາມີສິ່ງດີໆຫຼາຍຢ່າງທີ່ເປັນປະໂຫຍດຕໍ່ເດັກນ້ອຍ ລວມທັງຮູບບຸກຄົນໃນຄຳພີໄບເບິນ ກິດຈະກຳການສຶກສາພະຄຳພີທັງສຳລັບເດັກນ້ອຍໆແລະເດັກນ້ອຍທີ່ໃຫຍ່ແດ່ແລ້ວ ເກມຕ່າງໆທີ່ຝຶກຄວາມຄິດ ວິດີໂອ ແລະກາຕູນເລົ່າເລື່ອງຈາກຄຳພີໄບເບິນ ລວມທັງບົດຮຽນສຳລັບເດັກນ້ອຍທີ່ອາຍຸບໍ່ເກີນ 3 ປີ. ເຫັນໄດ້ແຈ້ງວ່າ ພະຄລິດຮັກແລະເປັນຫ່ວງເດັກນ້ອຍໃນສະໄໝນີ້ຄືກັບເດັກນ້ອຍໃນສະໄໝສະຕະວັດທຳອິດທີ່ເພິ່ນເຄີຍອູ້ມແລະກອດໄວ້ໃນອ້ອມແຂນ. (ມໂກ. 10:13-16) ພະເຍຊູຢາກໃຫ້ເດັກນ້ອຍຮູ້ສຶກວ່າເພິ່ນຮັກເຂົາເຈົ້າແລະຢາກຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໃຫ້ມີຄວາມເຊື່ອທີ່ເຂັ້ມແຂງ.
27 ພະເຍຊູຍັງຢາກໃຫ້ເດັກນ້ອຍໄດ້ຮັບການປົກປ້ອງຈາກອັນຕະລາຍຕ່າງໆນຳອີກ. ໃນຂະນະທີ່ສະພາບທາງສິນລະທຳຂອງໂລກເສື່ອມລົງຈົນເຖິງຂີດທີ່ຊົ່ວຊ້າສຸດ ການສວຍປະໂຫຍດແລະການທຳຮ້າຍເດັກທາງເພດກໍແຜ່ຫຼາຍຂຶ້ນເລື້ອຍໆ. ອົງການຈຶ່ງຈັດພິມປຶ້ມທີ່ໃຫ້ຄຳແນະນຳຢ່າງຊັດເຈນແລະເວົ້າແບບກົງໆເພື່ອພໍ່ແມ່ຈະສາມາດປົກປ້ອງລູກບໍ່ໃຫ້ຕົກເປັນເຫຍື່ອຂອງຄົນຊົ່ວ. e
28. (ກ) ຕາມທີ່ເຮົາໄດ້ຮຽນຈາກພາບວິຫານໃນນິມິດຂອງເອເຊກຽນ ເຮົາຕ້ອງເຮັດຫຍັງແດ່ຖ້າເຮົາຢາກນະມັດສະການພະເຈົ້າຢ່າງຖືກຕ້ອງ? (ຂ) ເຈົ້າຕັ້ງໃຈຈະເຮັດຫຍັງ?
28 ໜ້າຕື່ນເຕັ້ນແທ້ໆເມື່ອຄິດເຖິງວິທີທີ່ພະຄລິດຍັງຊຳຮະຜູ້ທີ່ຕິດຕາມເພິ່ນຕະຫຼອດມາ ທັງຍັງຝຶກສອນເຂົາເຈົ້າໃຫ້ຮູ້ວ່າຈະນັບຖື ເຮັດຕາມ ແລະຮັບປະໂຫຍດຈາກມາດຕະຖານດ້ານສິນລະທຳທີ່ສູງສົ່ງຂອງພະເຢໂຫວາແນວໃດ. ໃຫ້ລອງຄິດເຖິງວິຫານໃນນິມິດຂອງເອເຊກຽນເຊິ່ງມີປະຕູທາງເຂົ້າທີ່ສູງສະຫງ່າ ເຖິງວ່າວິຫານນັ້ນບໍ່ແມ່ນສະຖານທີ່ແທ້ໆ ແຕ່ເຮົາຈະເບິ່ງວ່າວິຫານນັ້ນມີຢູ່ແທ້ໄດ້ແນວໃດ? ການເຂົ້າໄປໃນວິຫານນັ້ນບໍ່ແມ່ນແຕ່ໄປປະຊຸມ ອ່ານຄຳພີໄບເບິນ ຫຼືໄປປະກາດຕາມບ້ານ ເພາະສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ເປັນການກະທຳທີ່ໃຜໆກໍເຫັນໄດ້ ແລະຄົນໜ້າຊື່ໃຈຄົດກໍອາດເຮັດໄດ້ ເຖິງຢ່າງນັ້ນເຂົາເຈົ້າກໍບໍ່ໄດ້ເຂົ້າໄປໃນວິຫານຂອງພະເຈົ້າແທ້ໆ. ແຕ່ຖ້າເຮົາເຮັດກິດຈະກຳເຫຼົ່ານີ້ຄວບຄູ່ກັບການເຮັດຕາມມາດຕະຖານດ້ານສິນລະທຳທີ່ສູງສົ່ງຂອງພະເຢໂຫວາ ນະມັດສະການພະອົງດ້ວຍຫົວໃຈແລະມີຄວາມຄິດທີ່ຖືກຕ້ອງ ເຮົາກໍຈະເຂົ້າໄປຮັບໃຊ້ໃນສະຖານທີ່ສັກສິດທີ່ສຸດໄດ້ເຊິ່ງກໍຄື ສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາຈັດກຽມໄວ້ເພື່ອຈະນະມັດສະການພະອົງຢ່າງຖືກຕ້ອງ. ຂໍໃຫ້ເຮົາຮັກສາກຽດນີ້ໄວ້ ພະຍາຍາມເຮັດໃຫ້ດີທີ່ສຸດເທົ່າທີ່ຈະເຮັດໄດ້ໂດຍຍຶດໝັ້ນກັບມາດຕະຖານທີ່ຖືກຕ້ອງຊອບທຳເພື່ອຊ່ວຍໃຫ້ຜູ້ຄົນເບິ່ງເຫັນຄວາມບໍລິສຸດຂອງພະເຢໂຫວາ!
a ເອເຊກຽນ 40:16, ລ.ມ. ໃຊ້ຄຳວ່າ: “ຫ້ອງຍາມ.”
b ໃນປີ 1932 ປຶ້ມຫົວໜຶ່ງ (Vindication Volume 2) ສະແດງໃຫ້ເຫັນເປັນຄັ້ງທຳອິດວ່າ ຄຳພະຍາກອນຫຼາຍເລື່ອງໃນພະຄຳພີທີ່ເນັ້ນວ່າພະເຈົ້າພາປະຊາຊົນຂອງພະອົງກັບໄປປະເທດບ້ານເກີດຂອງຕົນກໍໄດ້ເກີດຂຶ້ນຈິງໃນປັດຈຸບັນກັບອິດສະລາແອນຂອງພະເຈົ້າ ບໍ່ແມ່ນກັບຊາວອິດສະລາແອນໂດຍກຳເນີດ. ຄຳພະຍາກອນເຫຼົ່ານັ້ນເນັ້ນໄປທີ່ການຟື້ນຟູການນະມັດສະການແທ້. ຫໍສັງເກດການ 1 ມີນາ 1999 ອະທິບາຍວ່າພາບວິຫານໃນນິມິດຂອງເອເຊກຽນຍັງເປັນໜຶ່ງໃນຄຳພະຍາກອນທີ່ເວົ້າເຖິງການຟື້ນຟູນຳ ດັ່ງນັ້ນ ການຟື້ນຟູການນະມັດສະການແທ້ທີ່ສຳຄັນກວ່າໃນອະດີດຕ້ອງເກີດຂຶ້ນຈິງໃນສະໄໝສຸດທ້າຍ.
c ຄຳປະຕິຍານນີ້ຫ້າມບໍ່ໃຫ້ຜູ້ຊາຍກັບຜູ້ຍິງຢູ່ນຳກັນຕາມລຳພັງໂດຍບໍ່ເປີດປະຕູໄວ້ກວ້າງໆ ຍົກເວັ້ນຄູ່ຜົວເມຍຫຼືສະມາຊິກໃນຄອບຄົວເທົ່ານັ້ນ. ເປັນເວລາຫຼາຍປີທີ່ພີ່ນ້ອງເບເທນຕ້ອງກ່າວຄຳປະຕິຍານນີ້ທຸກມື້ໃນການນະມັດສະການຕອນເຊົ້າ.
d ການໃຊ້ຢາສູບໝາຍລວມເຖິງ ການສູບຢາ ການຄ້ຽວຢາສູບຢາເສັ້ນ ຫຼືການປູກຕົ້ນຢາສູບເພື່ອໃຊ້ໃນທາງທີ່ຜິດ.
e ເພື່ອເປັນຕົວຢ່າງ ເບິ່ງບົດ 32 ຂອງປຶ້ມຮຽນຈາກຄູຜູ້ຍິ່ງໃຫຍ່ ແລະຕື່ນເຖີດ! ຕຸລາ 2007 ໜ້າ 3-11 (ພາສາໄທ).
