1, 2. Յունուար 1895–ին Սիօնի դիտարան–ին մէջ ի՞նչ փոփոխութիւն եղաւ, եւ եղբայրները ինչպէ՞ս հակազդեցին։

 ԵՐԲ նախանձախնդիր Աստուածաշունչի Աշակերտ Ճոն Է. Պոնէթ Սիօնի դիտարան–ին յունուար 1895 թիւը ստացաւ, իր տեսածով հիացաւ։ Պարբերաթերթը նոր կողք մը ունէր. փարոս մը մթութեան մէջ իր լոյսը կը տարածէր ալեկոծ ծովու մը վրայ։ Պարբերաթերթը այս փոփոխութեան նկատմամբ ծանուցում մը ըրած էր՝ «Մեր նոր կողքը» խորագրով։

² Եղբայր Պոնէթ իր տեսածով այնքան տպաւորուեցաւ, որ եղբայր Ռասըլին նամակ մը գրեց։ «Ուրախ եմ տեսնելով պարբերաթերթին շքեղ տեսքը», գրեց ան։ «Շա՜տ գեղեցիկ է»։ Այլ հաւատարիմ Աստուածաշունչի Աշակերտ մը՝ Ճոն Հ. Պրաուն, կողքին մասին գրեց. «Շա՜տ հիանալի է։ Աշտարակը ամուր հիմի վրայ կը կենայ, մինչ հսկայ ալիքներն ու փոթորիկը զայն կը հարուածեն»։ Այդ տարի այդ նոր կողքը եղբայրներուն տեսած առաջին փոփոխութիւնն էր, բայց ոչ վերջինը։ Նոյեմբերին անոնք ականատես եղան ուրիշ հիմնական փոփոխութեան մը։ Ուշագրաւ է որ անիկա ալ կապ ունէր փոթորկոտ ծովու մը հետ։

3, 4. Դիտարան–ի 15 նոյեմբեր 1895 թիւը ի՞նչ հարց նշեց, եւ ի՞նչ կարեւոր փոփոխութիւն մը յայտարարուեցաւ։

³ Դիտարան–ի 15 նոյեմբեր 1895 թիւը հրատարակեց յօդուած մը, որուն մէջ բացայայտուեցաւ հարց մը. ալեկոծ խնդիրներ Աստուածաշունչի Աշակերտներուն խաղաղութիւնը կը խանգարէին։ Եղբայրները երթալով ա՛լ աւելի կը վիճաբանէին թէ ո՛վ տեղական ժողովքը պիտի առաջնորդէր։ Եղբայրներուն օգնելու համար որ տեսնեն թէ ի՛նչ պէտք է ընեն մրցակցութեան պառակտիչ հոգիին դէմ դնելու, յօդուածը կազմակերպութիւնը համեմատեց նաւի մը հետ։ Ապա ամենայն անկեղծութեամբ ըսաւ որ պատասխանատու եղբայրները չէին կրցած նաւանման կազմակերպութիւնը պատրաստել գալիք փոթորկոտ օդին։ Ի՞նչ կարելի էր ընել։

⁴ Յօդուածը նշեց թէ ատակ նաւապետ մը վստահ կ’ըլլայ, թէ նաւուն վրայ հարկ եղած փրկարար միջոցները կան եւ թէ նաւակազմը պատրաստ է պէտք եղած քայլերը առնելու,  եթէ հակառակ պարագային փոթորիկ մը նաւը հարուածէ։ Նմանապէս, պատասխանատու եղբայրները պէտք էր վստահ ըլլային, որ բոլոր ժողովքները պատրաստուած են փոթորկալից պայմաններ դիմագրաւելու։ Ասիկա իրագործելու համար, յօդուածը յայտարարեց կարեւոր փոփոխութիւն մը. «Իւրաքանչիւր միաւորի մէջ երէցներ պէտք է ընտրուին» որպէս «տեսուչ»ներ հօտը հովուելու (Գործք 20։28)։ Այս փոփոխութիւնը անմիջապէս ի զօրու պիտի դառնար։

5. ա) Երէցներ նշանակելու կարգադրութիւնը ինչո՞ւ ժամանակայարմար էր։ բ) Ի՞նչ հարցումներ նկատի պիտի առնենք։

⁵ Երէցներ նշանակելու այդ կարգադրութիւնը ժամանակայարմար էր, քանի որ ժողովքին մէջ կայուն կառոյց մը ունենալուն նպաստեց։ Անիկա մեր եղբայրներուն օգնեց որ Ա. Աշխարհամարտի պատճառած ալեկոծ ծովուն մէջ յաջողութեամբ նաւարկեն։ Յաջորդ տասնամեակներուն, կազմակերպչական յաւելեալ բարեփոխումներ Եհովայի ծառաներուն օգնեցին որ աւելի լաւ պատրաստուած ըլլան Եհովային ծառայելու։ Աստուածաշնչական ո՞ր մարգարէութիւնը այս զարգացումը կանխաւ նշեց։ Կազմակերպչական ի՞նչ փոփոխութիւններու ականատես եղած ես։ Անոնցմէ ինչպէ՞ս օգտուած ես։

6, 7. Եսայի 60։17–ին նշանակութիւնը ի՞նչ է։ բ) Ի՞նչ կը հասկնանք «վերատեսուչ» եւ «գործավար» բառերէն։

⁶ Ինչպէս որ 9–րդ գլուխին մէջ տեսանք, Եսային մարգարէացաւ թէ Եհովան իր ժողովուրդը պիտի օրհնէր անոնց թիւը աւելցնելով (Եսա. 60։22)։ Սակայն, Եհովան նոյնիսկ ասկէ աւելին խոստացաւ։ Նոյն մարգարէութեան մէջ ան ըսաւ. «Պղինձի տեղ ոսկի պիտի բերեմ, երկաթի տեղ՝ արծաթ, փայտերու տեղ՝ պղինձ, քարերու տեղ երկաթ պիտի բերեմ։ Քու վերակացուներդ խաղաղութիւն պիտի սիրեն, քու իշխաններդ արդարութիւն պիտի ընեն [«Խաղաղութի՛ւնը պիտի նշանակեմ քեզի իբր վերատեսուչ, եւ արդարութիւնը՝ իբր գործավար», ԱԾ]» (Եսա. 60։17)։ Այս մարգարէութիւնը ի՞նչ կը նշանակէ։ Անիկա ներկայիս ինչպէ՞ս մեզի կը կիրարկուի։

⁷ Եսայիի մարգարէութիւնը կը նշէ թէ նիւթ մը ուրիշ նիւթով պիտի փոխարինուէր։ Բայց նկատի առ թէ ո՛չ թէ վատ նիւթը կը փոխարինուի լաւ նիւթով, հապա՝ լաւ նիւթը աւելի լաւ նիւթով։ Պղինձը ոսկիով փոխարինելը բարեփոխում է, եւ նոյնն է պարագան միւս նիւթերուն։ Ուստի այս պատկերաւոր խօսքով Եհովան մարգարէացաւ թէ իր ժողովուրդին վիճակը քայլ առ քայլ պիտի բարեփոխուէր։ Մարգարէութիւնը ի՞նչ տեսակի բարեփոխումի կ’ակնարկէ։ Նշելով «վերատեսուչ» եւ «գործավար» բառերը, Եհովան ցոյց տուաւ  թէ աստիճանական բարեփոխումներ պիտի ըլլային կազմակերպչական հարցերուն մէջ։

8. ա) Եսայիի մարգարէութեան մէջ նշուած բարեփոխումները ո՞վ կը պատճառէ։ բ) Բարեփոխումներէն ինչպէ՞ս կ’օգտուինք (տես նաեւ « Խոնարհաբար սրբագրութիւնը ընդունեց» շրջանակը)։

⁸ Այս կազմակերպչական յառաջդիմութիւնը ո՞վ կը պատճառէ։ Եհովան կը նշէ. «Պղինձի տեղ ոսկի պիտի բերեմ. . .երկաթ պիտի բերեմ. . . խաղաղութի՛ւնը պիտի նշանակեմ»։ Արդարեւ, այս բարեփոխումները Եհովա՛ն է որ կ’ընէ եւ ոչ թէ մարդիկ։ Եւ Յիսուսի թագադրութենէն ի վեր Եհովան այս բարեփոխումները իր Որդիին միջոցով կ’ընէ։ Այս փոփոխութիւններէն ինչպէ՞ս կ’օգտուինք։ Նոյն համարը կը նշէ թէ այս բարեփոխումները ‘խաղաղութեան’ եւ ‘արդարութեան’ պիտի նպաստեն։ Երբ Աստուծոյ առաջնորդութիւնը ընդունինք եւ ճշդումներ ընենք, մեր մէջ խաղաղութիւն կը տիրէ եւ արդարութեան հանդէպ մեր սէրը մեզ կը մղէ ծառայելու Եհովային, որուն մասին Պօղոս գրեց թէ «խաղաղութեան Աստուած» է (Փլպ. 4։9)։

9. Ի՞նչ բան ժողովքին մէջ կարգապահութիւն եւ միութիւն կը յառաջացնէ եւ ինչո՞ւ։

⁹ Եհովայի մասին Պօղոս նաեւ գրեց. «Աստուած խռովութեան [«անկարգութեան», ՆԱ] Աստուած չէ, հապա խաղաղութեան» (Ա. Կոր. 14։33)։ Նկատի առ թէ Պօղոս անկարգութիւնը հակադրեց խաղաղութեան հետ եւ ո՛չ թէ կարգուկանոնին հետ։ Ինչո՞ւ։ Հետեւեալը նկատի առ.  կարգուկանոնը ինքնին միշտ խաղաղ պայմաններու չի նպաստեր։ Օրինակ, խումբ մը զինուորներ կրնան կարգապահութեամբ ուղղուիլ դէպի պատերազմի ճակատ, բայց իրենց այս կարգապահ ընթացքը պատերա՛զմ յառաջ կը բերէ, եւ ո՛չ թէ՝ խաղաղութիւն։ Ուստի մենք՝ քրիստոնեաներս լաւ կ’ըլլայ որ յիշենք թէ որեւէ կարգուկանոն որ հիմնուած չէ խաղաղութեան վրայ, ուշ կամ կանուխ փուլ պիտի գայ։ Ասոր հակառակը, աստուածային խաղաղութիւնը յառաջ կը մղէ այնպիսի կարգուկանոն, որ կը գոյատեւէ։ Ուստի, որքա՜ն երախտապարտ ենք որ մեր կազմակերպութիւնը կ’առաջնորդուի եւ կը զտուի ‘խաղաղութեան Աստուծմով’ (Հռով. 15։32)։ Աստուածատուր խաղաղութիւնը յառաջ կը բերէ կարգապահութիւն եւ միութիւն, որոնք ակնյայտ են աշխարհի տարածքին մեր բոլոր ժողովքներուն մէջ (Սաղ. 29։11)։

10. ա) Անցեալին մեր կազմակերպութեան մէջ ի՞նչ բարեփոխումներ եղած են (տե՛ս « Տեսչութեան մէջ բարեփոխումներ» շրջանակը)։ բ) Ի՞նչ հարցումներ նկատի պիտի առնենք։

¹⁰ « Տեսչութեան մէջ բարեփոխումներ» շրջանակը ամփոփ կերպով կը նշէ անցեալի կազմակերպչական դրական փոփոխութիւնները։ Բայց Եհովան ինչպէ՞ս «պղինձի տեղ ոսկի» բերած է վերջին օրերուն։ Տեսչութեան մէջ այդ բարեփոխումները ինչպէ՞ս ամրացուցած են բոլոր ժողովքներուն  խաղաղութիւնն ու միութիւնը։ Անոնք ինչպէ՞ս կ’օգնեն քեզի որ ‘խաղաղութեան Աստուծոյն’ ծառայես։

11. ա) Աստուածաշունչի խոր ուսումնասիրութիւնը ի՞նչ ի յայտ բերաւ։ բ) Կառավարիչ մարմինին եղբայրները ի՞նչ վճռած էին ընել։

¹¹ 1964–1971 կառավարիչ մարմինը վերահսկեց աստուածաշնչական խոր ուսումնասիրութեան մը վրայ, որ այլ նիւթերու կողքին նկատի առաւ թէ առաջին դարու քրիստոնէական ժողովքը ինչպէ՛ս կը գործէր a։ Կազմակերպչական կառոյցին նկատմամբ ի յայտ եկաւ թէ առաջին դարուն ժողովքներուն վրայ կը վերահսկէր երէցներու մարմին մը, եւ ոչ թէ՝ միայն մէկ երէց կամ տեսուչ մը (կարդա՛ Փիլիպպեցիս 1։1. Ա. Տիմոթէոս 4։14)։ Երբ այս կէտը ա՛լ աւելի յստակացաւ, կառավարիչ մարմինը անդրադարձաւ, թէ իրենց Թագաւորը՝ Յիսուս զիրենք կ’առաջնորդէր կազմակերպչական կառոյցին մէջ բարեփոխումներ ընելու, եւ կառավարիչ մարմինին եղբայրները վճռած էին Թագաւորին ուղղութեան հետեւիլ։ Անոնք անմիջապէս ճշդումներ ըրին երէցներու կարգադրութեան մէջ, որպէսզի անիկա աւելի ներդաշնակ ըլլայ Աստուածաշունչի ուղղութեան։ Ի՞նչ կարգ մը բարեփոխումներ եղան 1970–ական թուականներու սկիզբը։

12. ա) Կառավարիչ մարմինին կառոյցին մէջ ի՞նչ ճշդում եղաւ։ բ) Բացատրէ թէ կառավարիչ մարմինը այժմ ինչպէ՛ս կազմակերպուած է (տե՛ս « Կառավարիչ մարմինը Թագաւորութեան շահերուն ինչպէ՛ս հոգ կը տանի» շրջանակը)։

¹² Առաջին ճշդումը եղաւ կառավարիչ մարմինի կառոյցին մէջ։ Մինչեւ այդ ատեն, օծեալ եղբայրներու այդ խումբը կը բաղկանար եօթը անդամներէ, որոնք կը կազմէին Փէնսիլվանիոյ Դիտարանի, Սուրբ Գրոց եւ թերթիկի ընկերութեան վարչական խորհուրդը։ Սակայն 1971–ին կառավարիչ մարմինին անդամներուն թիւը 7–էն բարձրացաւ 11–ի։ Կառավարիչ մարմինը այլեւս վարչական խորհուրդին հետ չէր բնորոշուեր։ Անոր անդամները մէկը միւսէն գերադաս  չէր եւ ամէն տարի ատենապետը կը փոխուէր այբուբենի շարքով։

13. ա) 40 տարի շարունակ ժողովքը ո՞ր կարգադրութեան կը հետեւէր։ բ) 1972–ին Կառավարիչ մարմինը ի՞նչ ըրաւ։

¹³ Յաջորդ ճշդումը կ’առնչուէր բոլոր ժողովքներուն։ Ինչպէ՞ս։ 1932–1972 գլխաւորաբար մէկ եղբայր ժողովքին վրայ կը վերահսկէր։ Մինչեւ 1936 այս նշանակումը ունեցող եղբայրը կը կոչուէր ծառայութեան ղեկավար։ Անկէ ետք, անոր անունը եղաւ միաւորի ծառայ, ապա՝ ժողովքի ծառայ, իսկ ի վերջոյ՝ ժողովքի տեսուչ։ Նշանակուած եղբայրները նախանձախնդրօրէն հօտին հոգեւոր բարօրութեան հոգ տարին։ Ժողովքի տեսուչը ընդհանրապէս ժողովքին առնչուող որոշումներ կը կայացնէր առանց միւս ծառաներուն հետ խորհրդակցելու։ Սակայն 1972–ի ընթացքին, Կառավարիչ մարմինը պատմական փոփոխութեան մը ճամբան հարթեց։ Այդ փոփոխութիւնը ի՞նչ կը պարփակէր։

14. ա) 1 հոկտեմբեր 1972–ին ի՞նչ նոր կարգադրութիւն եղաւ։ բ) Երէցներու մարմինի համակարգողը ինչպէ՞ս կը կիրարկէ Փիլիպպեցիս 2։3–ի պատուէրը։

¹⁴ Այլեւս ժողովքները ժողովքի տեսուչ պիտի չունենային։ Այն եղբայրները, որոնք Աստուածաշունչի պահանջներուն գոհացում կու տային, աստուածպետականօրէն պիտի նշանակուէին ծառայելու որպէս երէցներ։ Միասնաբար, անոնք պիտի կազմէին երէցներու մարմին մը, որ տեղական ժողովքին վրայ պիտի վերահսկէր։ Երէցներու այդ նոր կարգադրութիւնը ի զօրու դարձաւ 1 հոկտեմբեր 1972–ին։ Ներկայիս երէցներու մարմինին համակարգողը ինքզինք միւս երէցներէն կարկառուն չի սեպեր, այլ՝ «պզտիկ» (Ղուկ. 9։48)։ Այս խոնարհ եղբայրները ինչ մե՜ծ օրհնութիւն են համաշխարհային եղբայրութեան համար (Փլպ. 2։3)։

15. ա) Ժողովքներուն մէջ երէցներու մարմին ունենալու կարգադրութիւնը ի՞նչ օգուտներ բերած է։ բ) Ի՞նչ բան ցոյց կու տայ թէ մեր Թագաւորը իմաստութեամբ գործած է։

¹⁵ Երէցներու մարմին ունենալու կարգադրութիւնը արդիւնաւէտ բարեփոխում մը եղած է։ Նկատի առ հետեւեալ երեք օգուտները. նախ եւ առաջ, կարգադրութիւնը բոլոր  երէցներուն կ’օգնէ որ գիտակցին, թէ որքա՛ն ալ ծանր ըլլան իրենց ժողովքին պատասխանատուութիւնները, Յիսո՛ւսն է ժողովքին Գլուխը (Եփ. 5։23)։ Երկրորդ, ինչպէս որ Առակաց 11։14–ը կ’ըսէ, «խորհրդականներու բազմութեամբ փրկութիւն կ’ըլլայ»։ Երբ երէցները ժողովքին հոգեւոր բարօրութեան առնչուող հարցերու շուրջ խորհրդակցին եւ իրարու կարծիքը հաշուի առնեն, կրնան Աստուածաշունչի սկզբունքներուն վրայ հիմնուած որոշումներ կայացնել (Առ. 27։17)։ Եհովան այսպիսի որոշումներ կ’օրհնէ, եւ անոնք կը յաջողին։ Երրորդ, քանի որ ա՛լ աւելի եղբայրներ որակեալ են որպէս երէցներ ծառայելու, կազմակերպութիւնը կրցած է գոհացում տալ տեսչութեան եւ հովուելու կարիքին, որ հետզհետէ ժողովքներուն մէջ կ’աւելնայ (Եսա. 60։3-5)։ Պահ մը մտածէ. աշխարհի տարածքին ժողովքներու թիւը աւելցաւ։ 1971–ին աւելի քան 27,000 ժողովքներ կային, բայց 2013–ին եղան աւելի քան 113,000։ Յստակ է որ մեր իմաստուն Թագաւորը յարմար ժամանակին իր հետեւորդներուն հայթայթած է հարկ եղած հովիւները (Միք. 5։5)։

16. ա) Երէցները ի՞նչ պատասխանատուութիւն ունին։ բ) Աստուածաշունչի Աշակերտները ‘ոչխարները արածելու’ Յիսուսի պատուէրը ինչպէ՞ս նկատեցին։

¹⁶ 20–րդ դարու սկիզբը, երէցները արդէն իսկ հասկցած էին թէ պատասխանատուութիւն ունէին հաւատակիցներուն օգնելու որ Աստուծոյ ծառաները մնան (կարդա՛ Գաղատացիս 6։10)։ 1908–ին, Դիտարան–ին մէջ յօդուած մը նկատի առաւ Յիսուսի այս պատուէրը. «Արածէ՛ իմ ոչխարներս» (Յովհ. 21։15-17)։ Յօդուածին մէջ երէցներուն ըսուեցաւ. «Անհրաժեշտ է որ հօտին առնչուող Տէրոջ պատուէրը մեր սրտին մէջ կարեւոր տեղ գրաւէ, որպէսզի մեծ պատիւ համարենք Տէրոջ հետեւորդները կերակրելու եւ անոնց հոգ տանելու առանձնաշնորհումը»։ 1925–ին, Դիտարան–ը դարձեալ շեշտեց որպէս հովիւ ծառայելու կարեւորութիւնը, երէցներուն յիշեցնելով հետեւեալը. «Ժողովքը Աստուծոյ կը պատկանի. . . եւ Ան հաշիւ պիտի պահանջէ բոլոր երէցներէն, որոնք առանձնաշնորհումը ունին իրենց եղբայրներուն ծառայելու»։

17. Տեսուչները ինչպէ՞ս օգնութիւն ստացած են ատակ հովիւներ ըլլալու։

¹⁷ Եհովային կազմակերպութիւնը երէցներուն ինչպէ՞ս օգնած է որ իրենց հովուելու հմտութիւնները բարելաւեն, որպէսզի «երկաթի տեղ արծաթ» ըլլան։ Զիրենք մարզելով։ 1959–ին առաջին Թագաւորութեան ծառայութեան դպրոցը տեղի ունեցաւ տեսուչներուն համար։ «Անձնական հետաքրքրութիւն ցուցաբերել» խորագրով դասախօսութիւն մը պատասխանատու եղբայրները քաջալերեց «հրատարակիչներուն այցելելու յայտագիր մը դնել»։ Այդ դասախօսութեան մէջ ներկայացուեցան կերպեր, որոնցմով հովիւները կրնան  այսպիսի այցելութիւններ շինիչ դարձնել։ 1966–ին, Թագաւորութեան ծառայութեան դպրոցը նոր յայտագրով մը սկսաւ տեղի ունենալ։ Անիկա նկատի առաւ «Հովուական գործին կարեւորութիւնը» նիւթը։ Այդ դասախօսութեան գլխաւոր կէտը ի՞նչ էր։ Պատասխանատու եղբայրները «պէտք է Աստուծոյ հօտին սիրալիր կերպով հոգ տանին, բայց միեւնոյն ժամանակ չթերանան կատարելու իրենց ընտանեկան պարտականութիւնը եւ քարոզչութիւնը»։ Վերջին տարիներուն երէցներուն համար ա՛լ աւելի դպրոցներ տեղի ունեցած են։ Եհովայի կազմակերպութեան հայթայթած յարատեւ մարզումին արդիւնքը ի՞նչ եղած է։ Ներկայիս քրիստոնէական ժողովքը ունի հազարաւոր որակեալ եղբայրներ, որոնք կը ծառայեն որպէս հոգեւոր հովիւներ։

18. ա) Երէցներուն ի՞նչ ծանր պարտականութիւն տրուած է։ բ) Եհովան եւ Յիսուսը ինչո՞ւ խոր խանդաղատանք ունին ժրաջան երէցներուն հանդէպ։

¹⁸ Եհովան մեր Թագաւորին՝ Յիսուսին միջոցաւ երէցները նշանակած է ծանր պարտականութիւն մը կատարելու։ Ի՞նչ է ատիկա։ Մարդկութեան պատմութեան ամէնէն դժուար ժամանակին մէջ Աստուծոյ ոչխարները առաջնորդել (Եփ. 4։11, 12. Բ. Տիմ. 3։1)։ Եհովան եւ Յիսուսը խոր խանդաղատանք ունին ժրաջան երէցներուն հանդէպ, քանի որ այս եղբայրները կը հնազանդին Աստուածաշունչի այս պատուէրին. «Աստուծոյ հօտը որ ձեր մէջ է՝ արածեցէք. . . կամաւ. . . յօժարութեամբ. . . հօտին օրինակ ըլլալով» (Ա. Պետ. 5։2, 3)։ Նկատի առնենք այն շատ մը կերպերէն երկուքը, որոնցմով քրիստոնեայ հովիւները հօտին օրինակ կ’ըլլան եւ մեծապէս կը նպաստեն ժողովքին խաղաղութեան եւ ուրախութեան։

19. Ծառայութեան մէջ մեզի ընկերակցող երէցներուն հանդէպ ինչպէ՞ս կը զգանք։

¹⁹ Նախ երէցները ժողովքի անդամներուն հետ կը ծառայեն։ Ղուկաս աւետարանագիրը Յիսուսին մասին ըսաւ. «Քաղաքէ քաղաք ու գիւղէ գիւղ պտըտելով՝ կը քարոզէր եւ Աստուծոյ թագաւորութիւնը կ’աւետարանէր ու տասներկուքը իրեն հետ էին» (Ղուկ. 8։1)։ Ճիշդ ինչպէս որ Յիսուս իր առաքեալներուն հետ քարոզեց, նոյնպէս ալ ներկայիս օրինակելի երէցներ իրենց հաւատակիցներուն հետ ուս ուսի կը ծառայեն։ Անոնք կը գիտակցին թէ այդպէս ընելով ժողովքը դրականօրէն կ’ազդուի։ Ժողովքին անդամները այսպիսի երէցներու հանդէպ ի՞նչ կը զգան։ Ժանին, 80–ական տարիքի մէջ քոյր մը, կ’ըսէ. «Երէցի մը հետ դաշտի ծառայութեան մասնակցիլը ինծի պատեհութիւն կու տայ որ անոր հետ զրուցեմ եւ զինք մօտէն ճանչնամ»։ Սթիվըն, 30–ական տարիքի մէջ եղբայր մը, կ’ըսէ. «Երբ երէց մը ինծի հետ դռնէ դուռ քարոզէ, կը զգամ թէ կ’ուզէ ինծի օգնել։ Այսպիսի օգնութիւն ստանալը զիս կ’ուրախացնէ»։

20, 21. Երէցները ինչպէ՞ս կրնան Յիսուսին առակին մէջ նշուած հովիւը ընդօրինակել։ Օրինակ մը տուր (տես նաեւ « Շաբաթական արդիւնաբեր այցելութիւններ» շրջանակը)։

 ²⁰ Երկրորդ, Եհովային կազմակերպութիւնը երէցները մարզած է որ հետաքրքրուին անոնցմով, որոնք այլեւս ժողովքին հետ չեն ընկերակցիր (Եբ. 12։12)։ Երէցները այս հոգեւորապէս տկար անհատներուն ինչո՞ւ եւ ինչպէ՞ս պէտք է օգնեն։ Պատասխանը կը գտնենք կորսուած ոչխարին մասին Յիսուսի առակին մէջ (կարդա՛ Ղուկաս 15։4-7)։ Երբ առակին մէջ նշուած հովիւը կը նկատէ թէ ոչխար մը կորսուած է, ան այնպէս մը կը փնտռէ զայն որ կարծես թէ իր ունեցած միակ ոչխարն է։ Երէցներ ինչպէ՞ս կ’ընդօրինակեն այդ հովիւը։ Ճիշդ ինչպէս որ կորսուած ոչխարը հովիւին աչքին թանկարժէք է, նոյնպէս ալ Աստուծոյ ժողովուրդին հետ ա՛լ չընկերակցող անհատները երէցներուն աչքին թանկարժէք են։ Անոնք հոգեւորապէս տկար անհատը կորսուած ոչխար կը նկատեն եւ անոր օգնելու համար իրենց տրամադրած ժամանակն ու ջանքերը ի զուր չեն համարեր։ Ասկէ զատ, ինչպէս որ հովիւը կ’որոշէ «կորսուածին ետեւէն երթա[լ], մինչեւ զանիկա գտնէ», նոյնպէս ալ երէցները նախաձեռնութիւնը կ’առնեն հոգեւորապէս տկարները գտնելու եւ իրենց օգնելու։

²¹ Առակին մէջ նշուած հովիւը ի՞նչ կ’ընէ երբ ոչխարը կը գտնէ։ Ան քնքշութեամբ զինք կը գրկէ, «իր ուսերուն վրայ կը դնէ զանիկա» եւ հօտին կը վերադարձնէ։ Նմանապէս, երէցի մը քնքուշ խօսքերը կրնան հոգեւորապէս տկար անհատ մը ոգեւորել եւ իրեն օգնել որ ժողովքին վերադառնայ։ Ասիկա պատահեցաւ Վիքթըրին հետ՝ Ափրիկէի մէջ եղբայր մը, որ ժողովքին ընկերակցելէ դադրեցաւ։ Ան կը պատմէ. «Այն ութ տարիներուն ընթացքին որ անգործունեայ էի, երէցները շարունակեցին ինծի հետ կապ պահել»։ Ի՞նչ բան մասնաւորաբար իր սրտին դպաւ։ Ան կը բացատրէ. «Օր մը Ճոնը,– երէց մը որուն հետ Ռահվիրայական ծառայութեան դպրոցը յաճախած էի,– ինծի այցելեց եւ ցոյց տուաւ մեր նկարները, որոնք այդ դպրոցին ընթացքին նկարուած էինք։ Անոնք այնքա՛ն գեղեցիկ յիշատակներ միտքս բերին, որ ուզեցի դարձեալ զգալ այն ուրախութիւնը՝ որ Եհովային ծառայելէն յառաջ կու գայ»։ Ճոնին այցելութենէն քիչ ետք Վիքթըր ժողովքին վերադարձաւ։ Ներկայիս ան ռահվիրայ է։ Արդարեւ, հոգատար երէցները մեծապէս կը նպաստեն մեր ուրախութեան (Բ. Կոր. 1։23) b։

22. Արդարութիւնն ու խաղաղութիւնը քրիստոնէական ժողովքին միութիւնը ինչպէ՞ս կ’ամրացնեն (տես նաեւ « Զարմացա՛նք» շրջանակը)։

²² Ինչպէս նախապէս նշուեցաւ, Եհովան մարգարէացաւ թէ արդարութիւնն ու խաղաղութիւնը Աստուծոյ ժողովուրդին մէջ հետզհետէ պիտի աւելնան (Եսա. 60։17)։  Այս երկու յատկութիւնները ժողովքներուն միութիւնը կ’ամրացնեն։ Ի՞նչ կերպերով։ Ինչ կը վերաբերի արդարութեան, «մեր Աստուածը Եհովան մէկ Եհովա է» (Բ. Օր. 6։4, ՆԱ)։ Իր արդար չափանիշները ժողովքէ ժողովք եւ երկրէ երկիր չեն տարբերիր։ Ճիշդի ու սխալի առնչուող իր չափանիշները մէկ են, եւ «սուրբերուն բոլոր եկեղեցիներուն մէջ» նոյնն են (Ա. Կոր. 14։33)։ Ուստի, ժողովք մը պիտի բարգաւաճի միա՛յն՝ եթէ Աստուծոյ չափանիշները կիրարկէ։ Իսկ ինչ կը վերաբերի խաղաղութեան, մեր Թագաւորը կ’ուզէ որ ո՛չ միայն ժողովքին մէջ խաղաղութիւն վայելենք, այլեւ՝ «խաղաղութիւն ընողներ» ըլլանք (Մատ. 5։9)։ Անոր համար ‘հետամո՛ւտ կ’ըլլանք այն բաներուն՝ որոնք խաղաղութիւն կը հայթայթեն’։ Նախաձեռնութիւնը կ’առնենք լուծելու որեւէ թիւրիմացութիւն որ թերեւս մեր միջեւ ըլլայ (Հռով. 14։19, ԱԾ)։ Այդպիսով թէ՛ ժողովքին խաղաղութեան եւ թէ միութեան կը նպաստենք (Եսա. 60։18)։

23. Որպէս Եհովայի ծառաներ, ներկայիս ի՞նչ կը վայելենք։

²³ Նոյեմբեր 1895–ին, երբ Դիտարան–ը երէցներ նշանակելու կարգադրութեան մասին ծանուցանեց, պատասխանատու եղբայրները սրտագին փափաք մը յայտնեցին։ Ի՞նչ էր այդ։ Անոնք փափաքեցան եւ աղօթեցին որ կազմակերպչական այս նոր կարգադրութիւնը Աստուծոյ ժողովուրդին օգնէ որ «հաւատքի մէջ միացած ըլլայ»։ Անցեալ տասնամեակներուն վրայ յետադարձ ակնարկ նետելով, երախտապարտ ենք որ տեսչութեան մէջ աստիճանական զտումները պաշտամունքի մէջ մեր միութիւնը իրապէս ամրացուցած են (Սաղ. 99։4)։ Առ ի արդիւնք, ներկայիս Եհովայի ամբողջ ժողովուրդը ուրախ է, մինչ «նոյն հոգիով» կը քալէ, «նոյն ճամբով» կ’ուղղուի եւ «մէկ սրտով» ‘խաղաղութեան Աստուծոյն’ կը ծառայէ (Բ. Կոր. 12։18. կարդա՛ Սոփոնիա 3։9)։