1. Ποια βοήθεια έλαβαν οι μαθητές όταν συγκεντρώθηκαν, και γιατί τη χρειάζονταν;

 ΛΙΓΟ καιρό μετά την ανάσταση του Ιησού, οι μαθητές συγκεντρώθηκαν για να ενθαρρύνουν ο ένας τον άλλον. Κλείδωσαν, όμως, τις πόρτες επειδή φοβούνταν τους εχθρούς τους. Αλλά ο φόβος τους σίγουρα θα διαλύθηκε όταν εμφανίστηκε ανάμεσά τους ο Ιησούς και τους είπε: «Λάβετε άγιο πνεύμα»! (Διαβάστε Ιωάννης 20:19-22) Αργότερα, οι μαθητές συγκεντρώθηκαν ξανά, και ο Ιεχωβά εξέχυσε πάνω τους άγιο πνεύμα. Πόσο ενισχύθηκαν για το έργο κηρύγματος που είχαν μπροστά τους!​—Πράξ. 2:1-7.

2. (α) Πώς μας δίνει δύναμη ο Ιεχωβά, και γιατί τη χρειαζόμαστε; (β) Γιατί είναι τόσο σημαντική η διευθέτηση της Οικογενειακής Λατρείας; (Βλέπε την υποσημείωση και το πλαίσιο « Οικογενειακή Λατρεία».)

² Εμείς αντιμετωπίζουμε δυσκολίες παρόμοιες με αυτές που αντιμετώπιζαν οι αδελφοί μας τον πρώτο αιώνα. (1 Πέτρ. 5:9) Μερικές φορές, κάποιοι από εμάς ίσως καταλαμβάνονται από το φόβο του ανθρώπου. Επίσης, χρειαζόμαστε τη δύναμη που δίνει ο Ιεχωβά προκειμένου να εμμείνουμε στο έργο κηρύγματος. (Εφεσ. 6:10) Ο Ιεχωβά παρέχει πολλή από αυτή τη δύναμη μέσω των συναθροίσεών μας. Τώρα έχουμε την ευκαιρία να παρακολουθούμε δύο διδακτικές εβδομαδιαίες συναθροίσεις​—τη Δημόσια Συνάθροιση και τη Μελέτη Σκοπιάς, καθώς και τη μεσοβδόμαδη συνάθροιση Χριστιανική Ζωή και Διακονία. a Απολαμβάνουμε επίσης τέσσερις ετήσιες συνάξεις​—μια περιφερειακή συνέλευση, δύο συνελεύσεις περιοχής και την Ανάμνηση του θανάτου του Χριστού. Γιατί είναι ζωτικό να παρακολουθούμε όλες αυτές τις συνάξεις; Πώς εξελίχθηκαν οι συναθροίσεις μας στη σύγχρονη εποχή; Και τι αποκαλύπτει σχετικά με εμάς η στάση που έχουμε απέναντι στις συναθροίσεις;

3, 4. Τι αναμένει ο Ιεχωβά από το λαό του; Δώστε παραδείγματα.

³ Ο Ιεχωβά ανέμενε από παλιά να συναθροίζεται ο λαός του για να τον λατρεύει. Για παράδειγμα, το 1513 Π.Κ.Χ., ο Ιεχωβά έδωσε το Νόμο του στο έθνος του Ισραήλ, και αυτός ο Νόμος περιλάμβανε ένα εβδομαδιαίο Σάββατο ώστε κάθε οικογένεια να μπορεί να τον λατρεύει και να διδάσκεται το Νόμο. (Δευτ. 5:12· 6:4-9) Όταν οι Ισραηλίτες τηρούσαν αυτή την εντολή, οι οικογένειες ενισχύονταν και το έθνος ως σύνολο παρέμενε πνευματικά καθαρό  και ισχυρό. Όταν το έθνος δεν τηρούσε το Νόμο, παραμελώντας απαιτήσεις όπως οι τακτικές συνάξεις για τη λατρεία του Ιεχωβά, έχανε την εύνοιά Του.​—Λευιτ. 10:11· 26:31-35· 2 Χρον. 36:20, 21.

⁴ Σκεφτείτε επίσης το παράδειγμα που έθεσε ο Ιησούς, ο οποίος είχε τη συνήθεια να πηγαίνει στη συναγωγή κάθε Σάββατο. (Λουκ. 4:16) Μετά το θάνατο και την ανάστασή του, οι μαθητές του διατήρησαν τη συνήθεια να συναθροίζονται τακτικά παρότι δεν βρίσκονταν πλέον υπό το νόμο του Σαββάτου. (Πράξ. 1:6, 12-14· 2:1-4· Ρωμ. 14:5· Κολ. 2:13, 14) Σε εκείνες τις συναθροίσεις, οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα, όχι μόνο λάβαιναν εκπαίδευση και ενθάρρυνση, αλλά πρόσφεραν και θυσίες αίνου στον Θεό με τις προσευχές, τα σχόλια και την υμνολογία τους.​—Κολ. 3:16· Εβρ. 13:15.

5. Γιατί παρακολουθούμε εβδομαδιαίες συναθροίσεις και ετήσιες συνελεύσεις; (Βλέπε επίσης το πλαίσιο « Ετήσιες Συνάξεις που Ενώνουν το Λαό του Θεού».)

⁵ Έτσι και εμείς, όταν παρακολουθούμε τις εβδομαδιαίες συναθροίσεις και τις ετήσιες συνελεύσεις μας, δείχνουμε την υποστήριξή μας για τη Βασιλεία του Θεού, λαβαίνουμε δύναμη από το άγιο πνεύμα και ενθαρρύνουμε άλλους με τις εκφράσεις της πίστης μας. Το σημαντικότερο είναι ότι έχουμε την ευκαιρία να αποδίδουμε λατρεία στον Ιεχωβά με τις προσευχές, τα σχόλια και την υμνολογία μας. Οι συνάξεις μας μπορεί να έχουν διαφορετική δομή από εκείνες που παρακολουθούσαν οι Ισραηλίτες και οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα, αλλά είναι εξίσου σημαντικές. Πώς εξελίχθηκαν οι σύγχρονες συναθροίσεις μας;

6, 7. (α) Ποιος είναι ο σκοπός των συναθροίσεών μας; (β) Πώς ποίκιλλαν οι συναθροίσεις στους διάφορους ομίλους;

⁶ Όταν ο αδελφός Κάρολος Τέηζ Ρώσσελ άρχισε να αναζητάει την αλήθεια από το Λόγο του Θεού, διέκρινε την ανάγκη να  συναθροίζεται με άλλα άτομα που είχαν τον ίδιο στόχο. Το 1879, έγραψε: «Μαζί με άλλους στο Πίτσμπουργκ, οργάνωσα και έχω διατηρήσει μια βιβλική τάξη για έρευνα στις Γραφές, η οποία συναθροίζεται κάθε Κυριακή». Οι αναγνώστες της Σκοπιάς της Σιών παροτρύνονταν να συναθροίζονται, και ήδη το 1881 διεξάγονταν συναθροίσεις στο Πίτσμπουργκ της Πενσυλβανίας κάθε Κυριακή και Τετάρτη. Η Σκοπιά του Νοεμβρίου 1895 (στην αγγλική) έλεγε ότι σκοπός αυτών των συναθροίσεων ήταν να καλλιεργούν «Χριστιανική συναναστροφή, αγάπη και επικοινωνία» και να δίνουν στους παρευρισκομένους την ευκαιρία να ενθαρρύνουν ο ένας τον άλλον.​—Διαβάστε Εβραίους 10:24, 25.

⁷ Για πολλά χρόνια, η δομή και η συχνότητα των συναθροίσεων ποίκιλλαν στους διάφορους ομίλους των Σπουδαστών της Γραφής. Για παράδειγμα, μια επιστολή από έναν όμιλο στις Ηνωμένες Πολιτείες, η οποία δημοσιεύτηκε το 1911, έλεγε: «Διεξάγουμε τουλάχιστον πέντε συναθροίσεις την εβδομάδα». Διεξήγαν αυτές τις συναθροίσεις τη Δευτέρα, την Τετάρτη, την Παρασκευή και δύο φορές την Κυριακή. Μια άλλη επιστολή από έναν όμιλο στην Αφρική, η οποία δημοσιεύτηκε το 1914, έλεγε: «Διεξάγουμε συναθροίσεις δύο φορές το μήνα, αρχίζοντας από την Παρασκευή και συνεχίζοντας ως την Κυριακή». Με τον καιρό, όμως, διαμορφώθηκε το σημερινό πρόγραμμα των συναθροίσεών μας. Δείτε εν συντομία την ιστορία κάθε συνάθροισης.

8. Ποια ήταν μερικά θέματα των πρώτων δημοσίων διαλέξεων;

⁸ Δημόσια Συνάθροιση. Το 1880, έναν χρόνο αφότου ο αδελφός Ρώσσελ άρχισε να εκδίδει τη Σκοπιά της Σιών, ακολούθησε το παράδειγμα του Ιησού και ξεκίνησε μια περιοδεία κηρύγματος. (Λουκ. 4:43) Στη διάρκειά της, έθεσε το πρότυπο για τη σημερινή μας Δημόσια Συνάθροιση. Ανακοινώνοντας το ταξίδι του, Η Σκοπιά ανέφερε ότι ο Ρώσσελ «θα χαιρόταν να μιλήσει σε δημόσιες συναθροίσεις για “πράγματα που αφορούν τη βασιλεία του Θεού”». Το 1911, όταν είχαν πλέον ιδρυθεί τάξεις, δηλαδή εκκλησίες, σε αρκετές χώρες, δόθηκε σε κάθε τάξη η παρότρυνση να στείλει κατάλληλους ομιλητές στις γειτονικές περιοχές για να εκφωνήσουν μια σειρά έξι διαλέξεων γύρω από θέματα όπως η θεϊκή κρίση και το λύτρο. Στο τέλος της κάθε ομιλίας, ανακοινωνόταν ο ομιλητής και η ομιλία της επόμενης εβδομάδας.

9. Πώς άλλαξε η Δημόσια Συνάθροιση στο διάβα των ετών, και πώς μπορείτε να υποστηρίζετε αυτή τη συνάθροιση;

⁹ Το 1945, Η Σκοπιά ανήγγειλε την έναρξη μιας παγκόσμιας εκστρατείας Δημοσίων Συναθροίσεων η οποία περιλάμβανε μια σειρά οχτώ Γραφικών διαλέξεων σχετικά με «φλέγοντα προβλήματα των καιρών». Για πολλές δεκαετίες, οι διορισμένοι ομιλητές δεν χρησιμοποιούσαν μόνο τα θέματα που παρείχε ο πιστός δούλος αλλά εκφωνούσαν και ομιλίες που είχαν ετοιμάσει οι ίδιοι. Το 1981, όμως, δόθηκε σε όλους τους ομιλητές η οδηγία να βασίζουν τις ομιλίες τους στα σχέδια που παρέχονται στις εκκλησίες. b Μέχρι το 1990, μερικά σχέδια δημοσίων ομιλιών περιλάμβαναν συμμετοχή του ακροατηρίου ή  επιδείξεις. Αλλά εκείνο το έτος οι οδηγίες τροποποιήθηκαν, και έκτοτε οι δημόσιες διαλέξεις παρουσιάζονται μόνο με τη μορφή ομιλίας. Μια ακόμα προσαρμογή έγινε το 2008, όταν η διάρκειά τους μειώθηκε από 45 σε 30 λεπτά. Παρότι έχουν γίνει αλλαγές στη μορφή της Δημόσιας Συνάθροισης, οι καλά προετοιμασμένες ομιλίες εξακολουθούν να οικοδομούν πίστη στο Λόγο του Θεού και να μας εκπαιδεύουν σχετικά με διάφορες πτυχές της Βασιλείας του Θεού. (1 Τιμ. 4:13, 16) Προσκαλείτε εσείς με ενθουσιασμό τα άτομα που επισκέπτεστε και άλλους που δεν είναι Μάρτυρες για να ακούν αυτές τις σημαντικές διαλέξεις οι οποίες βασίζονται στη Γραφή;

10-12. (α) Ποιες αλλαγές έχουν γίνει στη μορφή της Μελέτης Σκοπιάς; (β) Ποια ερωτήματα είναι καλό να αναλογιστείτε;

¹⁰ Μελέτη Σκοπιάς. Το 1922, αδελφοί που ήταν γνωστοί ως πίλγκριμ​—διάκονοι που αποστέλλονταν από την Εταιρία Σκοπιά για να εκφωνούν ομιλίες στις εκκλησίες και να ηγούνται στο έργο κηρύγματος—​σύστησαν να αφιερώνεται μια τακτική συνάθροιση στη μελέτη της Σκοπιάς. Η εισήγηση έγινε δεκτή, και αρχικά οι μελέτες Σκοπιάς διεξάγονταν είτε μεσοβδόμαδα είτε την Κυριακή.

¹¹ Η Σκοπιά 15 Ιουνίου 1932 (15 Αυγούστου 1932 στην ελληνική) έδωσε περαιτέρω κατεύθυνση. Χρησιμοποιώντας ως πρότυπο τη μελέτη που διεξαγόταν στον Οίκο Μπέθελ, το άρθρο δήλωνε ότι ένας αδελφός θα έπρεπε να οδηγεί τη συνάθροιση. Τρεις αδελφοί θα κάθονταν μπροστά και θα διάβαζαν τις παραγράφους εκ περιτροπής. Εκείνη την εποχή τα άρθρα δεν περιείχαν ερωτήσεις, οπότε ο οδηγός θα ζητούσε από το ακροατήριο να θέσει ερωτήματα γύρω από την εξεταζόμενη ύλη. Έπειτα, θα καλούσε άτομα από το ακροατήριο να απαντήσουν σε αυτά τα ερωτήματα. Αν χρειάζονταν περαιτέρω διευκρινίσεις, ο οδηγός θα έπρεπε να δώσει μια “σύντομη και περιεκτική” εξήγηση.

¹² Αρχικά, επιτρεπόταν σε κάθε εκκλησία να επιλέγει το τεύχος που ήθελε να μελετήσει η πλειονότητα. Εντούτοις, Η Σκοπιά  15 Απριλίου 1933 (15 Μαΐου 1933 στην ελληνική) εισηγήθηκε να χρησιμοποιούν όλες οι εκκλησίες το τρέχον τεύχος. Το 1937, δόθηκε η κατεύθυνση να διεξάγεται η μελέτη την Κυριακή. Στη Σκοπιά 1 Οκτωβρίου 1942 (στην αγγλική) δημοσιεύτηκαν περαιτέρω εκλεπτύνσεις, οι οποίες έδωσαν σε αυτή τη συνάθροιση τη σημερινή της μορφή. Κατ’ αρχάς, το περιοδικό ανακοίνωσε ότι στο κάτω μέρος κάθε σελίδας των άρθρων μελέτης θα εμφανίζονταν ερωτήσεις οι οποίες θα έπρεπε να χρησιμοποιούνται. Έπειτα δήλωνε ότι η συνάθροιση θα έπρεπε να διαρκεί μία ώρα. Πρότρεπε επίσης όσους έδιναν απαντήσεις να εκφράζονται «με δικά τους λόγια» αντί να διαβάζουν αποσπάσματα της παραγράφου. Η Μελέτη Σκοπιάς εξακολουθεί να είναι η κύρια συνάθροιση μέσω της οποίας ο πιστός δούλος παρέχει πνευματική τροφή στον κατάλληλο καιρό. (Ματθ. 24:45) Ο καθένας μας ας αναρωτηθεί: “Προετοιμάζομαι για τη μελέτη της Σκοπιάς κάθε εβδομάδα; Και προσπαθώ να δίνω απαντήσεις αν μπορώ;”

13, 14. Ποια είναι η ιστορία της Εκκλησιαστικής Γραφικής Μελέτης, και τι σας αρέσει σε αυτή τη συνάθροιση;

¹³ Εκκλησιαστική Γραφική Μελέτη. Στα μέσα της δεκαετίας του 1890, αφού είχαν ήδη εκδοθεί αρκετοί από τους τόμους της Χαραυγής της Χιλιετηρίδος, ο αδελφός Χ. Ν. Ραν, Σπουδαστής της Γραφής που ζούσε στη Βαλτιμόρη του Μέριλαντ στις ΗΠΑ, πρότεινε να διεξάγονται «Κύκλοι της Χαραυγής» για Γραφική μελέτη. Στην αρχή, αυτές οι συναθροίσεις, οι οποίες γίνονταν συνήθως σε σπίτια, βρίσκονταν σε πειραματικό στάδιο. Ωστόσο, το Σεπτέμβριο του 1895, οι Κύκλοι της Χαραυγής διεξάγονταν ήδη με επιτυχία σε αρκετές πόλεις των Ηνωμένων Πολιτειών. Γι’ αυτό, Η Σκοπιά εκείνου του μήνα εισηγήθηκε να κάνουν αυτές τις συναθροίσεις όλοι οι σπουδαστές της αλήθειας. Συνέστησε να οδηγεί τη μελέτη κάποιος που είναι καλός αναγνώστης. Αυτός θα έπρεπε να διαβάζει μια πρόταση και κατόπιν να περιμένει σχόλια από τους παρευρισκομένους. Μετά την ανάγνωση και την ανάλυση καθεμιάς από τις προτάσεις της παραγράφου, ο οδηγός θα έβρισκε και θα διάβαζε τα αναφερόμενα εδάφια. Στο τέλος του κεφαλαίου, καθένας από τους παρευρισκομένους θα έκανε μια σύντομη περίληψη της ύλης.

¹⁴ Η ονομασία αυτής της συνάθροισης άλλαξε αρκετές φορές. Έγινε γνωστή ως «Βεροιακοί Κύκλοι για Μελέτη της Γραφής», παραπέμποντας στους Βεροιείς του πρώτου αιώνα οι οποίοι εξέταζαν προσεκτικά τις Γραφές. (Πράξ. 17:11) Αργότερα, ονομάστηκε «Μελέτη Βιβλίου Εκκλησίας». Τώρα λέγεται «Εκκλησιαστική Γραφική Μελέτη», και όλη μαζί η εκκλησία συναθροίζεται στην Αίθουσα Βασιλείας αντί σε ομίλους στα σπίτια. Στο διάβα των δεκαετιών, διάφορα βιβλία, βιβλιάρια, ακόμα και άρθρα της Σκοπιάς έχουν χρησιμοποιηθεί ως βάση για μελέτη. Από την αρχή κιόλας, όλοι οι παρευρισκόμενοι προτρέπονταν να συμμετέχουν. Αυτή η συνάθροιση μας έχει βοηθήσει πολύ να βαθύνουμε τη γνώση μας για τη Γραφή. Προετοιμάζεστε εσείς κάθε φορά και συμμετέχετε όσο καλύτερα μπορείτε;

15. Σε τι αποσκοπούσε η Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας;

 ¹⁵ Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας. «Το βράδυ της Δευτέρας 16 Φεβρουαρίου 1942», αφηγήθηκε ο Κάρεϊ Μπάρμπερ που υπηρετούσε τότε στα παγκόσμια κεντρικά γραφεία, «όλα τα άρρενα μέλη της οικογένειας Μπέθελ στο Μπρούκλιν προσκλήθηκαν να εγγραφούν στο πρόγραμμα που αργότερα έγινε γνωστό ως Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας». Ο αδελφός Μπάρμπερ, ο οποίος πολύ αργότερα έγινε μέλος του Κυβερνώντος Σώματος, χαρακτήρισε τη σχολή «μια από τις σπουδαιότερες εξελίξεις στην πολιτεία του Ιεχωβά με το λαό του στους σύγχρονους καιρούς». Το πρόγραμμα σημείωσε μεγάλη επιτυχία βοηθώντας τους αδελφούς να βελτιώσουν τις ικανότητές τους στη διδασκαλία και στο κήρυγμα. Γι’ αυτό, από το 1943, το βιβλιάριο Σειρά Μαθημάτων εν τη Θεοκρατική Διακονία έγινε σταδιακά διαθέσιμο στις εκκλησίες παγκόσμια. Η Σκοπιά 1 Ιουνίου 1943 (στην αγγλική) έλεγε ότι η Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας σχεδιάστηκε για να βοηθήσει το λαό του Θεού «να  εκπαιδευτούν ώστε να είναι καλύτεροι μάρτυρες στη διακήρυξη της Βασιλείας».​—2 Τιμ. 2:15.

16, 17. Μήπως η Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας έδινε μόνο τεχνικές δεξιότητες; Εξηγήστε.

¹⁶ Αρχικά, το να μιλήσουν μπροστά σε μεγάλο ακροατήριο ήταν τρομακτική εμπειρία για πολλούς. Ο Κλέιτον Γούντγουορθ ο νεότερος, του οποίου ο πατέρας είχε φυλακιστεί άδικα μαζί με τον αδελφό Ρόδερφορντ και άλλους το 1918, περιέγραψε τις πρώτες του εντυπώσεις από τη σχολή το 1943: «Μου ήταν πάρα πολύ δύσκολο να κάνω ομιλίες. Μου φαινόταν ότι η γλώσσα μου μάκραινε, το στόμα μου στέγνωνε εντελώς και η φωνή μου γινόταν κάτι ανάμεσα σε μουγκρητό και στριγκλιά». Καθώς, όμως, οι ικανότητές του βελτιώνονταν, ο Κλέιτον έλαβε πολλά προνόμια ως δημόσιος ομιλητής. Η σχολή τού πρόσφερε πολύ περισσότερα από τεχνικές δεξιότητες. Του δίδαξε την αξία της ταπεινοφροσύνης και τη σπουδαιότητα της εμπιστοσύνης στον Ιεχωβά. Ο ίδιος εξήγησε: «Κατάλαβα ότι ο ομιλητής ως άτομο δεν είναι κάτι σημαντικό.  Αν, όμως, προετοιμάζεται καλά και θέτει όλη του την εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά, τότε θα ακούγεται ευχάριστα και οι ακροατές θα μαθαίνουν κάτι».

¹⁷ Το 1959, προσκλήθηκαν και οι αδελφές να εγγραφούν στη σχολή. Η αδελφή Έντνα Μπάουερ θυμάται την ανακοίνωση που έγινε στη συνέλευση: «Θυμάμαι πόσο είχαν ενθουσιαστεί οι αδελφές. Τώρα ανοίγονταν μπροστά τους και άλλες ευκαιρίες». Στο διάβα των ετών, πολλοί αδελφοί και αδελφές άδραξαν την ευκαιρία να εγγραφούν στη Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας και να διδαχτούν από τον Ιεχωβά. Σήμερα, εξακολουθούμε να λαβαίνουμε τέτοια εκπαίδευση στη μεσοβδόμαδη συνάθροισή μας.​—Διαβάστε Ησαΐας 54:13.

18, 19. (α) Πώς λαβαίνουμε τώρα καθοδηγία για την επιτέλεση της διακονίας μας; (β) Γιατί ψάλλουμε στις συναθροίσεις μας; (Βλέπε το πλαίσιο « Η Υμνολογία».)

¹⁸ Συνάθροιση Υπηρεσίας. Ήδη από το 1919, διεξάγονταν συναθροίσεις για την οργάνωση της υπηρεσίας αγρού. Εκείνη την εποχή, δεν παρακολουθούσε όλη η εκκλησία αυτές τις συναθροίσεις, παρά μόνο όσοι συμμετείχαν άμεσα στη διανομή εντύπων. Κατά το μεγαλύτερο μέρος του 1923, διεξαγόταν μια μηνιαία Συνάθροιση Υπηρεσίας την οποία έπρεπε να παρακολουθεί όλη η τάξη, δηλαδή η εκκλησία. Το 1928, οι εκκλησίες παροτρύνθηκαν να διεξάγουν τη Συνάθροιση Υπηρεσίας κάθε εβδομάδα, και το 1935 Η Σκοπιά πρότρεψε όλες τις εκκλησίες να βασίζουν τη Συνάθροιση Υπηρεσίας στις πληροφορίες που δημοσιεύονταν στο Διευθυντή (αργότερα ονομάστηκε Πληροφορητής και κατόπιν Η Διακονία Μας της Βασιλείας). Αυτή η συνάθροιση εντάχθηκε σύντομα στο τακτικό πρόγραμμα κάθε εκκλησίας.

¹⁹ Σήμερα λαβαίνουμε πρακτική καθοδηγία για την επιτέλεση της διακονίας μας στη μεσοβδόμαδη συνάθροισή μας. (Ματθ. 10:5-13) Αν έχετε τα προσόντα να λαβαίνετε προσωπικό αντίτυπο του φυλλαδίου εργασίας, το μελετάτε και εφαρμόζετε τις εισηγήσεις του στη διακονία;

20-22. (α) Γιατί τηρούμε την Ανάμνηση του θανάτου του Ιησού; (β) Πώς ωφελείστε παρακολουθώντας την Ανάμνηση κάθε χρόνο;

²⁰ Στους ακολούθους του Ιησού ειπώθηκε να τηρούν την ανάμνηση του θανάτου του ώσπου εκείνος να έρθει. Όπως ο εορτασμός του Πάσχα, έτσι και η Ανάμνηση του θανάτου του Χριστού είναι ετήσια εκδήλωση. (1 Κορ. 11:23-26) Αυτή η συνάθροιση προσελκύει εκατομμύρια άτομα κάθε χρόνο. Υπενθυμίζει στους χρισμένους το προνόμιο που έχουν να είναι συγκληρονόμοι της Βασιλείας. (Ρωμ. 8:17) Στα δε άλλα πρόβατα, καλλιεργεί βαθύ σεβασμό για τον Βασιλιά της Βασιλείας του Θεού και οσιότητα σε αυτόν.​—Ιωάν. 10:16.

²¹ Ο αδελφός Ρώσσελ και οι συνεργάτες του αναγνώριζαν πόσο σημαντικό ήταν να τηρούν το Δείπνο του Κυρίου και ήξεραν ότι πρέπει να τηρείται μόνο μία φορά το χρόνο. Η Σκοπιά του Απριλίου 1880 (στην αγγλική) ανέφερε: «Επί αρκετά χρόνια πολλοί από εμάς εδώ στο Πίτσμπουργκ έχουμε τη συνήθεια να . . . θυμόμαστε το Πάσχα [Ανάμνηση] και να τρώμε τα εμβλήματα του σώματος και του αίματος του Κυρίου μας». Λίγο αργότερα, οι συνελεύσεις  διεξάγονταν σε συνδυασμό με την Ανάμνηση. Η πρώτη φορά που καταγράφηκαν στοιχεία για μια τέτοια περίσταση ήταν το 1889, όταν παρευρέθηκαν 225 άτομα και βαφτίστηκαν 22.

²² Σήμερα δεν τηρούμε πλέον την Ανάμνηση στα πλαίσια κάποιας συνέλευσης, αλλά προσκαλούμε όλους στην τοπική μας κοινωνία να παρευρεθούν μαζί μας σε κάποια Αίθουσα Βασιλείας της περιοχής μας ή σε κάποιον νοικιασμένο χώρο. Το 2013, πάνω από 19 εκατομμύρια άτομα τήρησαν την Ανάμνηση του θανάτου του Ιησού. Είναι μεγάλο προνόμιο για εμάς, όχι μόνο να παρευρισκόμαστε στην Ανάμνηση, αλλά και να προσκαλούμε και άλλους σε αυτή την ιερότατη βραδιά! Προσκαλείτε εσείς με ενθουσιασμό όσο το δυνατόν περισσότερους στην Ανάμνηση κάθε χρόνο;

23. Πώς βλέπετε τις συναθροίσεις μας;

²³ Οι όσιοι υπηρέτες του Ιεχωβά δεν θεωρούν βάρος την εντολή να συναθροίζονται. (Εβρ. 10:24, 25· 1 Ιωάν. 5:3) Για παράδειγμα, ο Βασιλιάς Δαβίδ ήθελε πολύ να πηγαίνει στον οίκο του Ιεχωβά για λατρεία. (Ψαλμ. 27:4) Χαιρόταν ιδιαίτερα να πηγαίνει εκεί μαζί με άλλα άτομα που αγαπούσαν τον Θεό. (Ψαλμ. 35:18) Σκεφτείτε επίσης το παράδειγμα του Ιησού. Ακόμα και όταν ήταν μικρός, ένιωθε τη βαθιά επιθυμία να βρίσκεται στον οίκο λατρείας του Πατέρα του.​—Λουκ. 2:41-49.

24. Ποιες ευκαιρίες έχουμε όταν παρευρισκόμαστε στις συναθροίσεις;

²⁴ Όταν παρευρισκόμαστε στις συναθροίσεις, δείχνουμε την αγάπη μας για τον Ιεχωβά και την επιθυμία μας να εποικοδομούμε τους ομοπίστους μας. Δείχνουμε επίσης πόσο πολύ θέλουμε να μάθουμε να ζούμε ως υπήκοοι της Βασιλείας του Θεού, διότι αυτή την εκπαίδευση τη λαβαίνουμε πρωτίστως στις συναθροίσεις και στις συνελεύσεις μας. Επιπρόσθετα, οι συναθροίσεις μας μάς εξαρτίζουν και μας ενισχύουν ώστε να εμμείνουμε σε μια από τις σημαντικότερες δραστηριότητες που επιτελεί η Βασιλεία του Θεού σήμερα​—να κάνουμε μαθητές του Βασιλιά Ιησού Χριστού και να τους εκπαιδεύουμε. (Διαβάστε Ματθαίος 28:19, 20) Χωρίς αμφιβολία, το βάθος της επιθυμίας που έχουμε να συναθροιζόμαστε αποκαλύπτει πόσο πραγματική είναι η Βασιλεία του Θεού για εμάς προσωπικά. Είθε να εκτιμούμε πάντα τις συναθροίσεις μας!