1. (a) Öğrenciler bir araya geldiklerinde hangi yardımı aldılar? (b) Buna neden ihtiyaçları vardı?

 İSA’NIN diriltilmesinden kısa bir zaman sonra, öğrencileri birbirlerini yüreklendirmek için toplandılar. Düşmanlarından korktukları için kapıları sıkıca kilitlemişlerdi. Ancak İsa aralarında belirip “Kutsal ruhu alın” dediğinde korkuları dağılmış olmalı (Yuhanna 20:19-22’yi okuyun). Daha sonra öğrencileri tekrar bir araya geldiğinde Yehova üzerlerine kutsal ruhunu döktü. Böylece kendilerini bekleyen duyuru işini yapmak üzere gerçekten güçlenmiş oldular (Elçi. 2:1-7).

2. (a) Yehova bize nasıl güç verir ve neden buna ihtiyacımız vardır? (b) Aile İbadeti düzenlemesi neden bu kadar önemlidir? (Dipnota ve “ Aile İbadeti” başlıklı çerçeveye bakın.)

² Biz de birinci yüzyıldaki kardeşlerimizinkine benzer zorluklarla karşı karşıyayız (1. Pet. 5:9). Kimi zaman bazılarımız insan korkusuna kapılabilir. Ayrıca duyuru işinde sebat edebilmek için Yehova’nın vereceği kuvvete ihtiyacımız var (Efes. 6:10). Yehova ihtiyacımız olan kuvvetin çoğunu ibadetler yoluyla sağlar. Şu an haftalık iki eğitici ibadete katılma fırsatımız var: Umumi İbadet ile Gözcü Kulesi Tetkiki ve hafta içinde yapılan Hayatımız ve Hizmetimiz adlı ibadet. a Ayrıca yılda dört kez şu vesilelerle bir araya gelmekten sevinç duyuyoruz: Bir bölge ibadeti, iki çevre ibadeti ve Mesih’in Ölümünün Anılması. Peki, tüm bu ibadetlere katılmamız neden hayati önem taşır? İbadetlerimiz hangi aşamalardan geçerek şimdiki haline geldi? Ayrıca ibadetlere karşı tutumumuz bizimle ilgili neyi gösterir?

3, 4. Yehova toplumundan ne talep eder? Örnekler verin.

³ Yehova uzun zamandan beri toplumundan Kendisine tapınmak için bir araya gelmesini talep etmektedir. Örneğin MÖ 1513’te Yehova, İsrail ulusuna Kanunu verdi. Bu Kanunda her ailenin O’na tapınması ve Kanunu öğrenebilmesi için haftalık bir Sebt günü düzenlemesi de yapılmıştı (Tekr. 5:12; 6:4-9). İsrailoğulları bu emre uydukları sürece güçlendiler ve ulus olarak ruhen temiz ve kuvvetli kaldılar. Kanuna uymadıklarında ve Yehova’ya tapınmak için düzenli olarak toplanma talebini ihmal ettiklerinde ise O’nun onayını kaybettiler (Lev. 10:11; 26:31-35; 2. Tar. 36:20, 21).

 ⁴ İsa’nın bıraktığı örneğe de bakalım. O her hafta Sebt gününde havraya gitmeyi alışkanlık edinmişti (Luka 4:16). İsa’nın ölüp diriltilmesinden sonra, öğrencileri de Sebt kanununa uymakla yükümlü olmadıkları halde, düzenli olarak toplanma alışkanlığını sürdürdüler (Elçi. 1:6, 12-14; 2:1-4; Rom. 14:5; Kol. 2:13, 14). Birinci yüzyıldaki Hıristiyanlar bu toplantılarda sadece gerekli eğitimi ve teşviki almıyorlar, aynı zamanda yaptıkları dualar, söyledikleri sözler ve ilahilerle Tanrı’ya şükran kurbanları da sunuyorlardı (Kol. 3:16; İbr. 13:15).

5. Haftalık ve yıllık ibadetlere neden katılıyoruz? (“ Tanrı’nın Toplumunu Birleştiren Yıllık Toplantılar” başlıklı çerçeveye de bakın.)

⁵ Benzer şekilde biz de haftalık ibadetlerimize ve her yıl yapılan büyük ibadetlerimize katıldığımızda Tanrı’nın Krallığını desteklediğimizi gösteririz, O’nun kutsal ruhundan destek alırız ve imanımızı dile getiren sözlerle başkalarını teşvik ederiz. Ama daha önemlisi dua ederek, cevaplar vererek ve ilahiler söyleyerek Yehova’ya tapınma fırsatı buluruz. İbadetlerimiz, düzeni açısından İsraillilerin ve birinci yüzyıldaki Hıristiyanların ibadetlerinden farklı olabilirse de aynı derecede önemlidir. Peki, günümüzdeki ibadetler hangi aşamalardan geçerek şimdiki haline geldi?

6, 7. (a) İbadetlerimizin amacı nedir? (b) İlk zamanlarda toplantıların biçimi gruptan gruba nasıl farklılık gösteriyordu?

⁶ Charles Taze Russell birader Tanrı’nın Sözündeki hakikati aramaya başladığında, aynı hedefi edinen başkalarıyla bir araya gelme ihtiyacı hissetti. Russell 1879’da şunları yazdı: “Pittsburgh’daki bazı kişilerle birlikte her pazar toplanarak Kutsal Yazıları araştırmak için bir grup oluşturduk ve  buna devam ettik.” Gözcü Kulesi, okurlarını bir araya gelmeye teşvik etti, bunun sonucu olarak 1881’de Pittsburgh’da (Pennsylvania) her pazar ve çarşamba günü toplantılar düzenleniyordu. Gözcü Kulesi’nin Kasım 1895 sayısında bu ibadetlerin amacının “iman kardeşlerimizle aramızdaki arkadaşlığı, sevgiyi ve paylaşımı” güçlendirmek ve katılanlara birbirlerini teşvik etme fırsatı sağlamak olduğu belirtildi (İbraniler 10:24, 25’i okuyun).

⁷ Yıllar boyunca Mukaddes Kitap Tetkikçilerinin toplantılarının düzeni ve sıklığı gruptan gruba farklılık gösterdi. Örneğin 1911’de Amerika Birleşik Devletleri’ndeki bir gruptan alınan mektupta şunlar söyleniyordu: “Haftada en az beş toplantı yapıyoruz.” Onlar pazartesi, çarşamba, cuma toplanıyorlar, pazar günleri ise iki kez toplantı yapıyorlardı. 1914’te Afrika’daki bir gruptan gelen mektupta ise şöyle deniyordu: “Ayda iki kere toplanıyoruz, toplantı cumadan başlayıp pazara dek sürüyor.” Ancak zamanla ibadetlerimizin bugünkü düzeni oluştu. Şimdi her ibadetin gelişim öyküsünü kısaca ele alalım.

8. İlk umumi konuşmaların konularından bazıları neydi?

⁸ Umumi İbadet. Russell birader Gözcü Kulesi’ni yayımlamaya başladıktan sonraki yıl, yani 1880’de, İsa’nın bıraktığı örneğe uyarak iyi haberi duyurmak için vaizlik turuna başladı (Luka 4:43). Russell birader bunu yaparken şimdi Umumi İbadet olarak bilinen ibadet için de bir örnek oluşturdu. Gözcü Kulesi’nde biraderin yapacağı gezi duyurulurken, onun “‘Tanrı’nın Krallığına ait şeyler’le ilgili konuşma yapmak üzere umumi ibadetler düzenlemekten mutluluk duyacağı” belirtildi. Yıllar içinde birkaç ülkede sınıflar, yani cemaatler kuruldu. Sonra 1911 yılında her sınıf, uygun durumdaki konuşmacılarını bir dizi konuşma yapmak üzere çevredeki yerleşimlere göndermeye teşvik edildi. Bu konuşma dizisi hüküm ve fidye gibi konuları ele alan altı konuşmadan oluşuyordu. Her konuşmanın sonunda ertesi haftanın konuşmacısının ismi ve konuşmanın teması ilan edilirdi.

9. (a) Umumi İbadet yıllar içinde nasıl değişti? (b) Siz bu ibadeti nasıl destekleyebilirsiniz?

⁹ Gözcü Kulesi’nde 1945’te dünya çapında Umumi İbadetlerle ilgili bir kampanya yapılacağı ilan edildi. Böylece “zamanın acil sorunlarıyla ilgili” sekiz konuşmadan oluşan bir dizi konuşma yapılmaya başlandı. Görevli konuşmacılar, uzun yıllar boyunca konuşmalarında sadık hizmetkâr tarafından sağlanan temaların yanı sıra kendi geliştirdikleri temaları da işlediler. Ancak 1981’de tüm konuşmacılara, cemaate verilen konuşma planlarına dayanan konuşmalar yapmaları gerektiği söylendi. b 1990’a kadar bazı konuşma planlarında dinleyicilerin katılımına veya gösterilere yer veriliyordu; fakat o yıl talimatlar yenilendi ve artık umumi ibadetlerde sadece  konuşma yapılmaya başlandı. Ocak 2008’de bir değişiklik daha yapılarak umumi konuşmaların uzunluğu 45 dakikadan 30 dakikaya indirildi. Konuşmaların biçiminde bazı değişiklikler yapıldıysa da, her zaman olduğu gibi şimdi de iyi hazırlanmış konuşmalar Tanrı’nın Sözüne olan imanımızı geliştirmeye ve bizi Tanrı’nın Krallığının çeşitli yönleriyle ilgili eğitmeye devam etmektedir (1. Tim. 4:13, 16). Siz de tekrar ziyaretlerinizi ve başka Şahit olmayan kişileri Kutsal Kitaba dayanan bu önemli konuşmalara davet ediyor musunuz?

10-12. (a) Gözcü Kulesi Tetkikinde hangi değişiklikler oldu? (b) Kendimizi hangi sorularla sınamalıyız?

¹⁰ Gözcü Kulesi Tetkiki. Pilgrimler, yani Watch Tower Society tarafından konuşmalar yapmak ve duyuru işine önderlik etmek üzere cemaatlere gönderilen hizmetçiler, 1922’de yalnızca Gözcü Kulesi incelemesine ayrılan düzenli bir ibadetin yapılmasını önerdiler. Bu öneri kabul edildi. Gözcü Kulesi ibadetleri başlarda hafta ortası ya da pazar günleri yapılıyordu.

¹¹ Gözcü Kulesi dergisinin 15 Haziran 1932 sayısı bu ibadetin nasıl yönetileceğiyle ilgili ek talimat sağladı. Makalede Beytel Evinde yönetilen tetkik örnek gösterildi ve ibadeti bir biraderin yönetmesi gerektiği belirtildi. Üç birader toplantı yerinin ön kısmında oturup sırayla paragrafları okuyabilecekti. O zamanlar makalelerde basılı sorular yoktu; bu yüzden idareci, dinleyicilerden ele alınan kısımla ilgili sorular sormalarını istemeliydi. Sonra da bu sorulara cevap vermelerini isteyecekti. Konunun daha da netleştirilmesi gerektiğinde idareci “kısa ve öz” bir açıklama yapmalıydı.

¹² Önceleri her cemaatte, incelenecek Gözcü Kulesi’nin çoğunluğun isteğine göre seçilmesine izin verilmişti. Ancak  15 Nisan 1933 tarihli dergide tüm cemaatlerin bundan böyle her sayıyı tarihine göre incelemeleri önerildi. 1937’de Gözcü Kulesi tetkikinin pazar günleri yapılması talimatı verildi. Bu ibadetin bugün bildiğimiz biçimini almasını sağlayan değişiklikler 1 Ekim 1942 tarihli Gözcü Kulesi’nde yayımlandı. Dergide ilk olarak inceleme makalelerinde her sayfanın alt kısmında sorular bulunacağı ve bunların kullanılması gerektiği duyuruldu. Sonra ibadetin bir saat sürmesi gerektiği belirtildi. Ayrıca, cevap verenler paragraftan bir kısmı okumaktansa “kendi sözleriyle” açıklamada bulunmaya teşvik edildi. Bugün de Gözcü Kulesi Tetkiki sadık hizmetkârın yiyeceği vaktinde vermek için kullandığı başlıca ibadet olmaya devam ediyor (Mat. 24:45). Dolayısıyla her birimiz kendimizi şu sorularla sınamalıyız: “Her hafta Gözcü Kulesi Tetkikine hazırlanıyor muyum? Elimden geldiğince cevap vermeye çalışıyor muyum?”

13, 14. (a) Cemaat Kutsal Kitap Tetkiki’nin öyküsü nedir? (b) Bu ibadetin hangi yönü hoşunuza gidiyor?

¹³ Cemaat Kutsal Kitap Tetkiki. 1890’ların başlarında Millennial Dawn (Milenyum Şafağı) kitaplarının birkaç cildi çıktıktan sonra, Baltimore’da (Maryland, ABD) yaşayan bir Mukaddes Kitap Tetkikçisi olan H. N. Rahn birader bu kitapları incelemek için “Şafak Grupları” oluşturmayı teklif etti. İlk başta genellikle evlerde yapılan bu toplantılar deneme niteliğindeydi. Eylül 1895’e gelindiğinde Amerika Birleşik Devletleri’nin birkaç şehrinde Şafak Grupları düzenlemesinin başarılı olduğu görüldü. O yüzden o ayki Gözcü Kulesi’nde, hakikati inceleyenlerin tümüne bu ibadeti yapmaları teklif edildi. İbadeti iyi okuyan biri idare etmeliydi. İdareci bir cümleyi okuduktan sonra hazır bulunanların bunun hakkındaki fikirlerini söylemeleri için beklemeliydi. Paragraftaki tüm cümleleri bu şekilde okuyup ele aldıktan sonra, belirtilen ayetleri açıp okumalıydı. Bölümün sonunda orada bulunan herkes malzemenin kısa bir özetini sunmalıydı.

¹⁴ Bu ibadetin ismi birkaç kez değişti. Bir ara Kutsal Yazıları dikkatlice inceleyen birinci yüzyıldaki Veriyalılardan esinlenerek, Veriya Grupları olarak adlandırıldı (Elçi. 17:11). Zamanla isim Cemaat Kitap Tetkiki olarak değiştirildi. Şimdi ise bu ibadet Cemaat Kutsal Kitap Tetkiki adı altında ve artık küçük gruplar halinde evlerde değil, tüm cemaatin katılımıyla İbadet Salonlarında yapılmaktadır. Geçmiş yıllarda bu ibadette çeşitli kitaplar, kitapçıklar, hatta Gözcü Kulesi makaleleri incelendi. İlk zamanlardan beri herkesin ibadete aktif şekilde katılması teşvik edildi. Bu ibadet Kutsal Kitapla ilgili bilgimizin derinleşmesine çok katkıda bulundu. Siz bu ibadete düzenli olarak hazırlık yapıyor ve mümkün olduğunca katılıyor musunuz?

15. Vaizlik İbadeti tasarlanırken amaç neydi?

 ¹⁵ Vaizlik İbadeti. Uzun yıllar Brooklyn’deki (New York) dünya merkez bürosunda hizmet eden Carey Barber birader şunları anlatıyor: “16 Şubat 1942 Pazartesi akşamı, Brooklyn Beytel ailesindeki tüm biraderler daha sonra Vaizlik İbadeti olarak bilinen eğitime kaydolmaya davet edildi.” Yıllar sonra Yönetim Kurulunun üyesi olan Barber birader bu eğitimi “Yehova’nın çağımızdaki toplumuyla ilgilenmesi açısından en göze çarpan gelişmelerden biri” olarak tanımladı. Bu eğitim biraderlerin öğretim ve duyuru işinde becerilerini geliştirmesine çok yardım etti; bunun üzerine 1943’ten itibaren Course in Theocratic Ministry (Vaizlik Kursu) adlı kitapçık yavaş yavaş tüm dünyadaki cemaatlerin kullanımına sunuldu. Gözcü Kulesi’nin 1 Haziran 1943 sayısında, Vaizlik İbadetinin amacının Tanrı’nın toplumundaki bireylerin “Şahitler olarak Krallığı duyurma işinde daha başarılı  olmak için kendilerini eğitmeleri” olduğu belirtildi (2. Tim. 2:15).

16, 17. Vaizlik İbadeti size yalnızca konuşma teknikleri mi öğretti? Açıklayın.

¹⁶ Büyük bir dinleyici kitlesi önünde konuşmak ilk başta birçok kişi için tam bir işkenceydi. Örneğin, babası 1918 yılında Rutherford ve diğer biraderlerle birlikte haksız yere hapsedilmiş olan Clayton Woodworth, Jr., 1943’te ilk Vaizlik İbadeti düzenlemesi başladığında neler hissettiğini şöyle dile getirdi: “Konuşma yapmak benim için korkunç bir şeydi. Sanki dilim ağzımın içinde büyüyor, kocaman oluyordu; ağzım kupkuru oluyor, sesim ise bazen kart horoz gibi bazen de civciv gibi çıkıyordu.” Ancak zamanla Clayton’ın konuşma yeteneği gelişti, bunun üzerine çok sayıda umumi konuşma yapma ayrıcalığı aldı. Vaizlik İbadeti ona konuşma tekniklerinden çok daha fazlasını da öğretti. Ona alçakgönüllülüğün değerini ve Yehova’ya güvenmenin ne kadar  önemli olduğunu gösterdi. Birader şöyle anlatıyor: “Anladım ki, konuşmacının kendisi aslında hiç önemli değil. İyi hazırlandığı ve Yehova’ya tamamen güvendiği sürece dinleyiciler onu zevkle izleyecek ve bir şeyler öğrenecekler.”

¹⁷ 1959’da hemşireler de bu ibadete kaydolmaya davet edildi. Edna Bauer hemşire katıldığı bir büyük ibadette bununla ilgili yapılan ilanı şöyle anlatıyor: “İlanın hemşirelerde nasıl bir heyecan yarattığını hatırlıyorum. Artık onlar için yeni fırsatlar açılmıştı.” Yıllar boyunca pek çok kardeşimiz Yehova’dan eğitim alma fırsatından yararlandı. Bugün de hafta içi yapılan ibadette böyle bir eğitim almaya devam ediyoruz (İşaya 54:13’ü okuyun).

18, 19. (a) Duyuru işinde yararlanabileceğimiz pratik rehberliği günümüzde nasıl alıyoruz? (b) İbadetlerde neden ilahi söylüyoruz? (“ Hakikati Anlatan İlahiler” başlıklı çerçeveye bakın.)

¹⁸ Hizmet İbadeti. 1919 kadar erken bir tarihte bile tarla hizmeti düzenlemek üzere toplantılar yapılıyordu. O yıllarda bu buluşmalara tüm cemaat değil yalnızca yayın dağıtımında çalışanlar katılırdı. 1923’ten başlayarak Hizmet İbadeti ayda bir kez yapıldı ve buna tüm cemaatin katılması istendi. 1928’de cemaatler her hafta Hizmet İbadeti yapmaya teşvik edildi. 1935’te Gözcü Kulesi, tüm cemaatlerden Hizmet İbadetinde daha sonra Krallık Hizmetimiz olarak bilinen yayını esas almalarını istedi (o zamanlar adı Director olan bu yayın, sonra bir süre de Informant olarak adlandırıldı). Çok geçmeden bu ibadet her cemaatin haftalık programının bir kısmı oldu.

¹⁹ Bugün de hafta içi ibadetimiz duyuru işinde yararlanabileceğimiz pratik rehberliği sağlar (Mat. 10:5-13). Siz de ibadet kitapçığımızdan almaya yeterli durumdaysanız, onu inceliyor ve içindeki önerileri hizmette uyguluyor musunuz?

20-22. (a) İsa’nın ölümünü neden anıyoruz? (b) Her yıl Anma Yemeğine katılmaktan nasıl yarar görüyoruz?

²⁰ İsa’nın öğrencilerine onun gelişine kadar ölümünü anmaları gerektiği söylendi. Fısıh kutlaması gibi, Mesih’in Ölümünün Anılması da yılda bir kez yapılmaktadır (1. Kor. 11:23-26). Bu toplantıya her yıl milyonlarca kişi katılıyor. O akşam, meshedilmiş olanlara Krallığın ortak mirasçıları olma ayrıcalığını hatırlatır (Rom. 8:17). Başka koyunlarda ise Tanrı’nın Krallığının Kralına karşı derin bir saygı ve vefa oluşturur (Yuhn. 10:16).

²¹ Russell birader ve arkadaşları, Efendimizin Akşam Yemeğini anmanın önemini anlamışlardı ve bunun sadece yılda bir kez yapılması gerektiğini biliyorlardı. Gözcü Kulesi’nin Nisan 1880 sayısında şu sözler yer aldı: “Burada Pittsburgh’da olan birçoğumuz birkaç yıldır . . . . Fıshı [Mesih’in ölümünü] anmayı ve Efendimizin bedenini ve kanını temsil eden sembollerden almayı âdet edindik.” Çok geçmeden Anma Yemeği zamanlarında büyük ibadetler düzenlenmeye  başlandı. Bununla ilgili ilk kayıt 1889’a dayanır; o ibadete 225 kişi katılmış ve 22 kişi vaftiz edilmişti.

²² Günümüzde artık Anma Yemeğini büyük ibadetin bir kısmı olarak düzenlemiyoruz. Fakat yaşadığımız yer neresi olursa olsun, herkesi İbadet Salonuna ya da bunun için kiraladığımız yere davet ediyoruz. 2013’te İsa’nın ölümünü anma toplantılarında 19 milyondan fazla kişi hazır bulundu. Sadece Anma Yemeğine katılmak değil, herkesi bu en kutsal gecede bize katılmaya davet etmek de büyük bir ayrıcalıktır. Siz de her yıl mümkün olduğu kadar çok kişiyi Anma Yemeğine coşkuyla davet ediyor musunuz?

23. İbadetler hakkındaki görüşünüz nedir?

²³ Yehova’nın vefalı hizmetçileri eğitilmek üzere bir araya gelmeyi yük olarak görmez (İbr. 10:24, 25; 1. Yuhn. 5:3). Örneğin Kral Davut tapınmak üzere Yehova’nın evine gitmekten çok hoşlanıyordu (Mezm. 27:4). Bunu özellikle de Tanrı’yı seven başka kişilerle birlikte yapmaktan zevk alıyordu (Mezm. 35:18). Sonra İsa’yı düşünün. Henüz küçükken bile Babasına tapınılan yerde olmak için derin bir arzu duyuyordu (Luka 2:41-49).

24. İbadetlere katıldığımızda hangi fırsatlara sahip oluyoruz?

²⁴ İbadetlere katıldığımızda Yehova’yı sevdiğimizi ve iman kardeşlerimizi güçlendirmek istediğimizi göstermiş oluruz. Aynı zamanda Tanrı’nın Krallığının vatandaşları olarak yaşamayı öğrenme isteğimizi de kanıtlamış oluruz, çünkü bu konudaki eğitimin en önemli kısmı haftalık ibadetlerimizde ve yıllık büyük ibadetlerimizde verilmektedir. Bunun yanı sıra ibadetlerimiz bize bugün Tanrı’nın Krallığının yürüttüğü en önemli faaliyetlerden biri olan, insanları Kral İsa Mesih’in öğrencisi olarak yetiştirme işini sebatla sürdürmemiz için gereken gücü ve beceriyi kazandırır (Matta 28:19, 20’yi okuyun). Kuşkusuz, ibadetlerde bir araya gelme arzumuzun derinliği Tanrı’nın Krallığının bizim için ne kadar gerçek olduğunu gösterir. O halde her zaman ibadetlerimize değer verelim!