Aus Jehova met de Famielje dän Aunfank muak, sad hee de Elren äwa de Kjinja (Kolossa 3:20). Daut es june Veauntwuatunk, june Kjinja soo to lieren, daut dee Jehova leewen un feine Menschen woaren (2. Timotäus 1:5; 3:15). Jie motten uk rutfinjen, waut dee werkjlich denkjen, un een goodet Väabilt sennen. Un daut jie june Kjinja Jehova sien Wuat fein lieren kjennen, mott jie daut ieescht selfst em Hoat haben (Psalm 40:9).

WAUT DE SCHREFT SAJCHT: “Siet schwind bie de Sach toom horchen, äwalajcht goot ea jie räden” (Jakobus 1:19). Secha well jie, daut june Kjinja met junt äwa aules räden. Daut dee daut doonen, mott jie aulentiet reed sennen tootohorchen. Seet doano, daut doa Jeläajenheiten sent, wua de Kjinja sikj en Fräd met junt unjahoolen kjennen (Jakobus 3:18). Wan de Kjinja sikj daut soo späat, daut jie woaren kort sennen ooda bloos jäajenaun, dan woaren dee junt nich väl sajen wellen. Siet jeduldich met dee un sajcht dee emma wada, daut jie an väl räakjnen (Matäus 3:17; 1. Korinta 8:1).

WAUT JIE DOONEN KJENNEN:

• Nämt junt Tiet, wan june Kjinja met junt räden wellen

• Unjahoolt junt foaken met de Kjinja – nich bloos, wan doa Trubbels sent

WAUT DE SCHREFT SAJCHT: “Wäa vestendich blift, finjt daut goode” (Spricha 19:8). Eenjemol rieekjt daut nich too, bloos no de Wieed to horchen, waut de Kjinja sajen. Prooft to vestonen, waut dee werkjlich feelen. Foaken sajen junge Menschen waut, waut dee goanich soo meenen, ooda äwadriewen daut. En Spricha 18:13 sajcht daut: “Wäa doa auntwuat ea hee horcht, dee moakt sikj aus een Noa toschaund.” Doawäajen siet nich fuaz doll (Spricha 19:11).

WAUT JIE DOONEN KJENNEN:

• Wan june Kjinja junt waut vetalen, dan räacht junt nich fuaz opp un prooft doa nich manktoräden, endoont waut daut es

• Denkj doaraun, woo daut bie die wia, aus du soo oolt wieescht aus june Kjinja, un waut die wichtich wia

WAUT DE SCHREFT SAJCHT: “Mien Kjint, horch doano waut dien Voda die jelieet haft, un vejat diene Mutta äare Wieed nich” (Spricha 1:8). Jehova haft de Elren beid äwa de Kjinja aunjestalt. Jie motten dee lieren, daut dee junt ieren un jehorchen (Efeesa 6:1-3). Kjinja woaren daut fuaz en, wan de Elren nich “eenen Senn un eene Meenunk haben” (1. Korinta 1:10). Wan jie junt en waut nich eenich sent, dan rät daut nich ver de Kjinja derch, aundasch woaren dee junt veleicht nich mea soo väl achten.

WAUT JIE DOONEN KJENNEN:

• Berät junt daut, woo jie de Kjinja belieren wellen

• Wan dien Poatna eene aundre Meenunk haft, woo jie de Kjinja belieren wellen, dan sie uk op fa dän siene Iedee

WAUT DE SCHREFT SAJCHT: “Lia een Kjint dän rajchten Wajch gonen” (Spricha 22:6). Kjinja rajcht opptrakjen kjemt nich von veselfst. Jie motten junt eenen Plon moaken, woo jie dee opptrakjen un belieren wellen (Psalm 127:4; Spricha 29:17). Belieren es nich bloos strofen; doa es uk met en, de Kjinja dietlich to moaken, wuarom dee waut doonen sellen ooda nich (Spricha 28:7). Halpt dee uk, Jehova sien Wuat to leewen un sikj doa fa äa Läwen Lieren ruttonämen (Psalm 1:2). Daut woat dee halpen, äa Jewessen fein opptoschoapen (Hebräa 5:14).

WAUT JIE DOONEN KJENNEN:

• Seet doano, daut june Kjinja Gott aus äaren Frint seenen, met dän see emma räakjnen kjennen

• Halpt de Kjinja to vestonen, woone Jefoaren daut jeft un woo dee dee kjennen utem Stich gonen, biejlikj wan dee sikj Websieden beseenen ooda sikj em Internet met wäm aufjäwen. Lieet dee uk, woo dee sikj fa soone heeden kjennen, waut an wellen mesbrucken