O, Jehowo Boże, dałeś nam

nadziei cenny skarb.

Chcemy wszędzie o niej mówić,

pocieszać cały świat.

Ale gdy problemy piętrzą się,

czasem strach ograbia z sił

i nadziei jasny płomień

zaledwie w nas się tli.

Więc prosimy, zechciej serce dać,

co nie zapomni chwil,

gdy ramieniem swoim wsparłeś

we wszystkie trudne dni.

Te wspomnienia będą chronić nas,

wzmocnią i pomogą trwać.

Wtedy ogień, który przygasł,

zapłonie jeszcze raz.