Human sultihi ni Gabriel si Maria nga siya manganak ug batang lalaki nga nganlag Jesus nga magahari sa walay kataposan, si Maria nangutana: “Unsaon man pagkahitabo niana, nga wala man ko makigdulog ug lalaki?”—Lucas 1:34.

Si Gabriel mitubag: “Ang balaang espiritu mokunsad kanimo, ug ang gahom sa Labing Hataas molandong kanimo. Busa ang bata nga matawo tawgong balaan, Anak sa Diyos.”—Lucas 1:35.

Tingali, aron motuo si Maria sa maong mensahe, si Gabriel miingon: “Gani ang imong paryente nga si Elisabet unom ka bulan nang nagmabdos ug batang lalaki, bisag tigulang na siya ug nailhang baog; kay walay isulti ang Diyos nga dili niya matuman.”—Lucas 1:36, 37.

Makita nato sa tubag ni Maria nga mituo siya sa mensahe ni Gabriel. Siya miingon: “Ania ang ulipong babaye ni Jehova! Matuman unta kanako ang imong gisulti.”—Lucas 1:38.

Pagbiya ni Gabriel, nangandam si Maria sa pagbisita kang Elisabet ug Zacarias. Sila nagpuyo sa kabungtoran sa Judea, duol sa Jerusalem. Mga tulo o upat ka adlaw kining biyaheon gikan sa gipuy-an ni Maria sa Nasaret.

Miabot ra gyod si Maria sa balay ni Zacarias. Pagsulod niya, gikomosta niya ang iyang paryente nga si Elisabet. Dayon, si Elisabet napuno sa balaang espiritu ug miingon kang Maria: “Bulahan ka sa tanang babaye, ug bulahan ang bata sa imong tiyan! Pagkadakong kadungganan nga giduaw ko sa inahan sa akong Ginoo! Kay tan-awa! pagkadungog nako sa imong tingog, ang bata sa akong tiyan misikad sa kalipay.”—Lucas 1:42-44.

Kinasingkasing nga nagpasalamat si Maria ug miingon: “Ako magadayeg kang Jehova, ug dili ko kapugngan ang akong kalipay sa Diyos nga akong Manluluwas, kay siya nahinumdom sa iyang ulipong babaye. Ug sukad karon ang tanang kaliwatan moingon nga ako malipayon, kay ang gamhanang Diyos naghimog kahibulongang mga butang kanako.” Atong mamatikdan nga bisag giuyonan sa Diyos si Maria, iyang gihatag sa Diyos ang tanang pasidungog. Siya miingon: “Balaan ang iyang ngalan, ug hangtod sa hangtod siya magpakitag kaluoy niadtong may kahadlok kaniya.”—Lucas 1:46-50.

Sa matagnaong mga pulong, si Maria padayong nagdayeg sa Diyos ug miingon: “Siya naghimog gamhanang mga buhat pinaagi sa iyang gahom. Iyang gipatibulaag ang mga mapahitas-on ug kasingkasing. Iyang gipakanaog sa trono ang mga tawong gamhanan ug gibayaw ang mga timawa. Gibusog niya sa maayong mga butang ang mga gigutom ug gipalakaw nga walay dala ang mga adunahan. Siya miabot aron tabangan ang Israel nga iyang alagad, nga magpakitag kaluoy, sumala sa iyang gisaad sa atong mga katigulangan, kang Abraham ug sa tanan niyang kaliwat hangtod sa kahangtoran.”—Lucas 1:51-55.

Mga tulo ka bulan nga giubanan ni Maria si Elisabet. Gusto tingali niyang tabangan si Elisabet nga hapit nang manganak. Pagkamaayo nga kining duha ka matinumanong babaye, nga nagmabdos sa tabang sa Diyos, nagkauban niining talagsaong panahon sa ilang kinabuhi!

Matikdi usab ang pasidungog nga gihatag kang Jesus una pa siya matawo. Si Elisabet nagtawag kaniyang “akong Ginoo,” ug ang bata sa iyang tiyan “misikad sa kalipay” pag-abot ni Maria. Lahi kaayo kini sa pagtratar sa ubang tawo kang Maria ug sa bata nga iyang ipanganak, nga atong makita sa ulahi.